۰
تاریخ انتشار
شنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۰ ساعت ۱۳:۴۸
یادداشت؛

امام جواد(ع) و هدایتگری در شبکه وکالت و مکاتبه

امام جواد(ع) و هدایتگری در شبکه وکالت و مکاتبه
خبرگزاری رضوی- غلامرضا بنی اسدی*؛هر امام، با شناخت زمان و زمینه ها، روش هدایت امت را طراحی می کردند. یک روز در قیام و یک روز در قعود. یک بار به فریاد و دیگر بار به سکوت. مهم این است که رابطه امت- امامت همیشه پایدار بوده است. با تجربه تاریخ و تحلیل همین کنش ها و واکنش ها به این نتیجه می رسیم که نظامِ امامت یک ساختار سازمان یافته است که متناسب با هر زمان و حتی هر زمین و زمینه، شیوه هدایت گری و راهبری امت را نوسازی می کند. بر همین اساس است که می بینیم هر کدام از حضرات ائمه(ع) دقیقا متناسب با شرایط عصر خویش، امامت و رابطه با امت را نظام سازی فرمودند. من فکر می کنم این شیوه هدایت گری را می توان به نظام رسالت، تشبیه کرد که هر پیامبر ما متناسب با عصر و نسل و زمین و زمینه مأموریتی خویش راهبرد می ساخت و حتی اعجاز او نیز از سنخ ظرفیت های به اوج رسیده همان زمان بود. مسیح، جان می بخشید.
موسی به عصا راه می گشود و محمد(ص) به اکمال اخلاق، از دل عرب جاهلی، انسان متمدن بیرون می کشید و با قرآن خویش خط زندگی را برای همه عصرها و نسل ها روشن می فرمود. همین خط را هم در مشی هدایت حضرات ائمه می توانیم به وضوح ببینیم تا جایی که هر کدام در زمان خود بهترین شیوه را برگزیدند و همه نیز نگاهی به عصر غیبت داشته اند لذا شاهد تنظیم “شبکه وکالت” هستیم که رابطه امت را با امام، نظام می بخشید.
مثلا در دوران امامت حضرتِ جواد (ع) این نظام یافتگی را گسترده تر از پیش می بینیم و چون حکومت هر روز به جبر و قهر و تزویر، عرصه را تنگ تر می کرد، حضرت ایشان جبهه را با شبکه وکالت و نامه نگاری و تولید پیام، گسترش می دادند. ایشان در سرزمین‌های اسلامی از جمله بغداد، کوفه، اهواز، بصره، همدان، قم، ری، سیستان و بُست نمایندگانی نشان دار و شناخته شده داشتند که به حیات اجتماعی و دینی باورمندان امامت نظام می بخشیدند. همچنین امام با تأسی به این شیوه هدایتگری، جامعه را برای عصر غیبت نیز تمرین می دادند و مهیا می کردند تا بتوانند بدون تشرف به محضر امام، خط امامت را پی بگیرند. البته وقتی “فرصت” برای دیدار فراهم می شد همچون ایام حج، حضرت جواد(ع) با پیروان امامت ارتباط می گرفتند و با کرم و جود، آنان را در حوزه های مختلف هدایت و حمایت می فرمودند. در هنگام تنگ شدن عرصه، نیز راه بسته نمی ماند بلکه هم نظام وکالت فعال و پویا می ماند و هم در قالب نامه نگاری، نقش می زدند بر دفتر هدایت تا جایی که امروزه در این فرایند و در “موسوعه الامام الجواد” شاهد 63 نام از کسانی هستیم که طرف این مکاتبات بوده اند.حالا این که با چه تعداد دیگر این رابطه بوده که از آنان نامی نیست بحث دیگری است.
مسئله اصلی این است که امام جواد(ع) در نظمی مثال زدنی، با شیوه ای متناسب با آن زمان، از دل بن بست های حکومت ساخته، راه باز می کردند. راهی که تا همیشه پیش روی ما روشن است و باید که در این صراط مستقیم گام برداریم تا به مقصد عالی که همان مقام شامخ بندگی است برسیم ان شاءا….
*پیشکسوت رسانه
https://www.razavi.news/vdccxsq4.2bqe48laa2.html
razavi.news/vdccxsq4.2bqe48laa2.html
کد مطلب ۸۶۱۸۰
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما