خبرگزاری رضوی گزارش می دهد؛
حوادث پر تلفات رانندگی و فرهنگ سازی که جا نیفتاده است
خبرگزاری رضوی-رضا پیری؛ خوشمان بیاید یا نه، بسیاری فرهنگ رانندگی به خصوص در شهرهای بزرگ را ندارند و رانندگی به نوعی با خشونت، رقابت، و پیشی گرفتن به هرقیمتی آمیخته شده و انگار جزء جدایی ناپذیر آن گشته است.
در کلان شهرها اصطلاح رانندگی بد کاملا جا افتاده است و چه حوادث دلخراشی که روزانه صدر اخبار می شود و حکایت از آن دارد که به موازات صدور روزانه صدها و هزاران گواهینامه، فرهنگ رانندگی و درست رانندگی کردن نه آموزش داده می شود و نه حرفی از آن به میان می آید.
اما درست و منطقی است برای اینکه شاهد تلفات و حوادث رانندگی نباشیم باید آموزش های لازم برای تمامی رانندگان صورت گیرد و فقط راندن و هدایت خودرو مورد توجه نباشد.
ما هرروزه در خیابان ها شاهد حرکات مارپیچی خطرناک و پشت سر هم، سبقت گرفتن از سمت راست با سرعت زیاد و فاصله اندک با سایر خودروها، بوق زدنهای بیش از اندازه و بیدلیل، فریاد زدن، استفاده از کلمات توهینآمیز و تهدید رانندههای دیگر با حرکت سر یا دست، مسابقه دادن با دیگر خودروها با هدف خودنمایی هستیم و همه اینها زنگ خطر به شمار می رود.
عوامل درونی و بیرونی بروز حوادث
کارشناسان اعتقاد دارند: "به طور کلی عوامل محیطی و روانی را به عنوان دو عامل اصلی ایجادکننده خشونت مورد توجه قرار میدهند. ترافیک سنگین یا طولانی و آزاردهنده، وضعیت آب و هوا به خصوص هوای گرم و شرجی، آلودگیهای شدید صوتی یا محیطی، شتاب در رسیدن به مقصد، تصور ناشناس بودن هنگام رانندگی و مخفی ماندن رفتارهای غیرعادی از دید آشنایان، همچنین احترام نگذاشتن به حق دیگران و رعایت قانون به عنوان دستورالعملی عمومی و لازم برای اجرا توسط تمامی افراد جامعه را جزو اصلیترین عوامل محیطی بروز خشونت هنگام رانندگی به حساب میآورند.
در کنار این مسایل، عوامل روانی یا مسایل خلقی رانندهها هنگام رانندگی نیز میتواند به خشونت بینجامد. خشمگین بودن، ترس از مسایل واقعی یا غیرواقعی، برخورداری از اضطرابهای ناشی از مشکلات روانی، احساس ناکامی در زندگی، خواب آلودگی به خاطر خستگی یا استفاده از داروهای مختلف، درد شدید در اندام مختلف بدن و استفاده از مواد مخدر یا الکل که مغز را تحت تاثیر قرار میدهد و میتواند روان فرد را از حالت تعادل خارج کند و باعث ایجاد خشونت در رانندگی شود.
گاهی مشکلات روحی و روانی جلوههای دیگری پیدا میکنند و به خشونت منجر میشوند. یعنی افراد با انگیزههای دیگری دست به کارهای خطرناک میزنند و در نهایت خشونت در رانندگی را مرتکب میشوند.
حرکات نمایشی و مارپیچ به انگیزه خودنمایی و ارضای عقده خودکم بینی، مبتلا بودن به بیماریهای روانی حاد، احساس تبعیض نسبت به رانندگان پیر، بسیار جوان یا خانمها، گرفتار خودشیفتگی یا عقده خود بزرگ بینی بودن و نادیده گرفتن حق تقدم دیگران، احساس برتری به خاطر برخورداری از خودروی گرانقیمت یا رفتارهای خطرناک خودروهای ارزان قیمت در برابر خودروهای گرانقیمت به انگیزه دهن کجی به رانندگان آنها وانتقامجویی از رانندگان برخوردار از رفتارهای غیرعادی بخشی از انگیزههای اعمال رفتارهای خشونتآمیز است."
پس با این توضیح دلیل رانندگی پر خطا ریشه در مسایل زیادی دارد که باید شناسایی و برای حل آن راهکار اندیشه شود، در غیر این صورت هرروز شاهد حوادث دلخراش در سطح شهر و جاده ها خواهیم بود و در رسانه ها آمار حوادث ترافیکی را رصد کنیم.
حوادث ترافیکی پرتلفات
مثل چند روز که سخنگوی اورژانس اعلام کرد آمارها نشان می دهد که در هفت ماهه اول سال نزدیک به ۴۸۰۵ مورد حادثه پرتلفات ترافیکی داشتیم. این مسئله زنگ خطری است که بتوانیم در شش ماهه دوم توجهی به موضوعات از این دست داشته باشیم.
به گفته سخنگوی اورژانس، در حوادث پرتلفات ترافیکی چند مولفه وجود دارد که باید به آن توجه بیشتری داشت. طبیعتا ابتدا باید فرهنگ سازی صورت بگیرد چرا که همچنان شاهد حوادثی هستیم که به دلیل عدم مهارت، خوابآلودگی و عدم شناخت جاده اتفاق می افتد. وقتی کشور های پیشرفته به صفر شدن مصدومان ناشی از تصادفات فکر می کنند طبیعتا ما نیز می توانیم این رقم را داشته باشیم. در حال حاضر سالانه نزدیک به ۱۶ یا ۱۷ هزار کشته حوادث ترافیکی داریم که پنج برابر این عدد آمار مصدومان خواهد بود.
مجتبی خالدی می افزاید: مچنان خودرو هایی که داریم که ظرفیت داخل آن بیش از حد مجاز است، به عنوان مثال ظرفیت یک خودرو پنج نفر است اما هفت نفر سوار آن می شوند. طبیعتا این مورد باعث افزایش تعداد مصدومان و جراحت می شود. نکته دیگر ایمنی خودرو است که باید تلاش کنیم استاندارد آن در حد استاندارد جهانی افزایش پیدا کند. نکته دیگر نیز اصل مهندسی جاده و راه است که الزاما نباید همه خودرو ها و همه راننده ها در تمام محور ها تردد داشته باشند. اگر جاده ای وجود دارد که دسترسی به شبکه مخابراتی در آن وجود ندارد باید تردد در آن را محدود کنیم. اگر جاده ای ایمن نیست باید تردد خودرو ها را محدود کنیم. در محدوده ای که حادثه برای اتوبوس خبرنگاران افتاد اصلا آنتن دهی وجود نداشت. باید بیشتر به آن فکر کنیم و در شش ماهه دوم امیدواریم که بتوانیم از طریق وزارت بهداشت، راه و ترابری، پلیس و.. این موارد را پیگیری کنیم. امیدواریم یک پله به سمت پیشرفت هدایت کنیم.
در کلان شهرها اصطلاح رانندگی بد کاملا جا افتاده است و چه حوادث دلخراشی که روزانه صدر اخبار می شود و حکایت از آن دارد که به موازات صدور روزانه صدها و هزاران گواهینامه، فرهنگ رانندگی و درست رانندگی کردن نه آموزش داده می شود و نه حرفی از آن به میان می آید.
اما درست و منطقی است برای اینکه شاهد تلفات و حوادث رانندگی نباشیم باید آموزش های لازم برای تمامی رانندگان صورت گیرد و فقط راندن و هدایت خودرو مورد توجه نباشد.
ما هرروزه در خیابان ها شاهد حرکات مارپیچی خطرناک و پشت سر هم، سبقت گرفتن از سمت راست با سرعت زیاد و فاصله اندک با سایر خودروها، بوق زدنهای بیش از اندازه و بیدلیل، فریاد زدن، استفاده از کلمات توهینآمیز و تهدید رانندههای دیگر با حرکت سر یا دست، مسابقه دادن با دیگر خودروها با هدف خودنمایی هستیم و همه اینها زنگ خطر به شمار می رود.
عوامل درونی و بیرونی بروز حوادث
کارشناسان اعتقاد دارند: "به طور کلی عوامل محیطی و روانی را به عنوان دو عامل اصلی ایجادکننده خشونت مورد توجه قرار میدهند. ترافیک سنگین یا طولانی و آزاردهنده، وضعیت آب و هوا به خصوص هوای گرم و شرجی، آلودگیهای شدید صوتی یا محیطی، شتاب در رسیدن به مقصد، تصور ناشناس بودن هنگام رانندگی و مخفی ماندن رفتارهای غیرعادی از دید آشنایان، همچنین احترام نگذاشتن به حق دیگران و رعایت قانون به عنوان دستورالعملی عمومی و لازم برای اجرا توسط تمامی افراد جامعه را جزو اصلیترین عوامل محیطی بروز خشونت هنگام رانندگی به حساب میآورند.
در کنار این مسایل، عوامل روانی یا مسایل خلقی رانندهها هنگام رانندگی نیز میتواند به خشونت بینجامد. خشمگین بودن، ترس از مسایل واقعی یا غیرواقعی، برخورداری از اضطرابهای ناشی از مشکلات روانی، احساس ناکامی در زندگی، خواب آلودگی به خاطر خستگی یا استفاده از داروهای مختلف، درد شدید در اندام مختلف بدن و استفاده از مواد مخدر یا الکل که مغز را تحت تاثیر قرار میدهد و میتواند روان فرد را از حالت تعادل خارج کند و باعث ایجاد خشونت در رانندگی شود.
گاهی مشکلات روحی و روانی جلوههای دیگری پیدا میکنند و به خشونت منجر میشوند. یعنی افراد با انگیزههای دیگری دست به کارهای خطرناک میزنند و در نهایت خشونت در رانندگی را مرتکب میشوند.
حرکات نمایشی و مارپیچ به انگیزه خودنمایی و ارضای عقده خودکم بینی، مبتلا بودن به بیماریهای روانی حاد، احساس تبعیض نسبت به رانندگان پیر، بسیار جوان یا خانمها، گرفتار خودشیفتگی یا عقده خود بزرگ بینی بودن و نادیده گرفتن حق تقدم دیگران، احساس برتری به خاطر برخورداری از خودروی گرانقیمت یا رفتارهای خطرناک خودروهای ارزان قیمت در برابر خودروهای گرانقیمت به انگیزه دهن کجی به رانندگان آنها وانتقامجویی از رانندگان برخوردار از رفتارهای غیرعادی بخشی از انگیزههای اعمال رفتارهای خشونتآمیز است."
پس با این توضیح دلیل رانندگی پر خطا ریشه در مسایل زیادی دارد که باید شناسایی و برای حل آن راهکار اندیشه شود، در غیر این صورت هرروز شاهد حوادث دلخراش در سطح شهر و جاده ها خواهیم بود و در رسانه ها آمار حوادث ترافیکی را رصد کنیم.
حوادث ترافیکی پرتلفات
مثل چند روز که سخنگوی اورژانس اعلام کرد آمارها نشان می دهد که در هفت ماهه اول سال نزدیک به ۴۸۰۵ مورد حادثه پرتلفات ترافیکی داشتیم. این مسئله زنگ خطری است که بتوانیم در شش ماهه دوم توجهی به موضوعات از این دست داشته باشیم.
به گفته سخنگوی اورژانس، در حوادث پرتلفات ترافیکی چند مولفه وجود دارد که باید به آن توجه بیشتری داشت. طبیعتا ابتدا باید فرهنگ سازی صورت بگیرد چرا که همچنان شاهد حوادثی هستیم که به دلیل عدم مهارت، خوابآلودگی و عدم شناخت جاده اتفاق می افتد. وقتی کشور های پیشرفته به صفر شدن مصدومان ناشی از تصادفات فکر می کنند طبیعتا ما نیز می توانیم این رقم را داشته باشیم. در حال حاضر سالانه نزدیک به ۱۶ یا ۱۷ هزار کشته حوادث ترافیکی داریم که پنج برابر این عدد آمار مصدومان خواهد بود.
مجتبی خالدی می افزاید: مچنان خودرو هایی که داریم که ظرفیت داخل آن بیش از حد مجاز است، به عنوان مثال ظرفیت یک خودرو پنج نفر است اما هفت نفر سوار آن می شوند. طبیعتا این مورد باعث افزایش تعداد مصدومان و جراحت می شود. نکته دیگر ایمنی خودرو است که باید تلاش کنیم استاندارد آن در حد استاندارد جهانی افزایش پیدا کند. نکته دیگر نیز اصل مهندسی جاده و راه است که الزاما نباید همه خودرو ها و همه راننده ها در تمام محور ها تردد داشته باشند. اگر جاده ای وجود دارد که دسترسی به شبکه مخابراتی در آن وجود ندارد باید تردد در آن را محدود کنیم. اگر جاده ای ایمن نیست باید تردد خودرو ها را محدود کنیم. در محدوده ای که حادثه برای اتوبوس خبرنگاران افتاد اصلا آنتن دهی وجود نداشت. باید بیشتر به آن فکر کنیم و در شش ماهه دوم امیدواریم که بتوانیم از طریق وزارت بهداشت، راه و ترابری، پلیس و.. این موارد را پیگیری کنیم. امیدواریم یک پله به سمت پیشرفت هدایت کنیم.