دعوت به حق از مهم‌ترین علامت‌های مؤمن است
به گزارش خبرگزاری رضوی، حجت‌الاسلام والمسلمین حبیب‌الله فرحزاد در محفل عزاداری چهارشنبه شب حرم مطهر بانوی کرامت با اشاره به فرازهایی از زیارتنامه اربعین که از امام صادق(ع) به ما رسیده است، اظهار کرد: یکی از صفات امام حسین(ع) این بود که در دعوت به حق عذری برای کسی باقی نگذاشته و با همه اتمام حجت کردند.
وی با بیان اینکه یکی از علامت‌های مؤمن دعوت به حق است که اوج آن در ائمه(ع) متجلی است، گفت: امام حسین(ع) تا لحظه شهادت در قتلگاه حتی شمر را موعظه و نصیحت کرده و خطبه خواندند و هل من ناصر و هل من مغیث گفتند تا بلکه دل دشمنان نرم شود و هدایت شوند.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه اگر امام می‌گوید به من آب بدهید به خاطر هدایت و شفاعت دشمنان است، گفت: این درخواست امام حسین(ع) از روی نیاز نیست بلکه برای کمک به دشمنان بود.
وی با بیان اینکه ما باید شکرگزار نعمت‌های خداوند متعال باشیم، ادامه داد: سجده شکر بعد از هر نماز مستحب مؤکد است و امام صادق(ع) فرمودند وقتی بنده‌ای سجده شکر بجا می‌آورد خداوند به ملائکه خود می‌گوید من به این بنده چه بدهم، ملائکه می‌گویند او را بیامرز، بهشت را به او بده و هرچه خوبی است را می‌گویند به او بده و خدا می‌گوید به او دادم و بعد که چیزی به عقل آنها نمی‌رسد خدا می‌گوید من رحمتم را شامل حالش می‌کنم و خودم را به او نشان می‌دهم.
فرحزاد با اشاره به اینکه یکی از سیره‌های پیامبر(ص) شکرگزاری در هر حالی بوده است، گفت: پیامبر(ص) به قدری مقید به شکرگزاری و سجده شکر بودند که گاهی حتی به یاد یک نعمت می‌افتادند بلافاصله حتی از روی مرکب پایین آمده و به سجده می‌افتادند و شکرگزاری می‌کردند.
وی افزود: پیامبر(ص) نازل‌ترین مرکب‌ها که در آن زمان الاغ بوده را سوار می‌شدند، روی خاک می‌نشستند، با فقرا غذا می‌خوردند، همنشینی با فقرا و مسامین را دوست داشتند و می‌فرمودند فقرا و مساکین پادشاهان بهشت هستند؛ امروز برخی از افراد اگر ماشین سمند را برای جابجا کردنشان بفرستیم سوار نمی‌شوند و برای خود کسر شأن می‌دانند.
استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه امام حسین(ع) هم مکرر درخواست آب و یاری کردند تا حدود ۳۰ نفر از بنی امیه با همین استغاثه‌ها برگشتند و به سپاه امام حسین(ع) پیوستند، افزود: ائمه(ع) در بحرانی‌ترین شرایط هم دست از دعوت به حق برنمی‌داشتند همانطور که امیرالمؤمنین(ع) بعد از ضربت خوردن سه وصیت مفصل داشتند که این وصیت‌ها در تاریخ ماندگار شده است.
وی با بیان اینکه یکی از علامت‌های مؤمن دعوت به حق است که اوج آن در ائمه(ع) متجلی است، گفت: امام حسین(ع) تا لحظه شهادت در قتلگاه حتی شمر را موعظه و نصیحت کرده و خطبه خواندند و هل من ناصر و هل من مغیث گفتند تا بلکه دل دشمنان نرم شود و هدایت شوند.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه اگر امام می‌گوید به من آب بدهید به خاطر هدایت و شفاعت دشمنان است، گفت: این درخواست امام حسین(ع) از روی نیاز نیست بلکه برای کمک به دشمنان بود.
وی با بیان اینکه ما باید شکرگزار نعمت‌های خداوند متعال باشیم، ادامه داد: سجده شکر بعد از هر نماز مستحب مؤکد است و امام صادق(ع) فرمودند وقتی بنده‌ای سجده شکر بجا می‌آورد خداوند به ملائکه خود می‌گوید من به این بنده چه بدهم، ملائکه می‌گویند او را بیامرز، بهشت را به او بده و هرچه خوبی است را می‌گویند به او بده و خدا می‌گوید به او دادم و بعد که چیزی به عقل آنها نمی‌رسد خدا می‌گوید من رحمتم را شامل حالش می‌کنم و خودم را به او نشان می‌دهم.
فرحزاد با اشاره به اینکه یکی از سیره‌های پیامبر(ص) شکرگزاری در هر حالی بوده است، گفت: پیامبر(ص) به قدری مقید به شکرگزاری و سجده شکر بودند که گاهی حتی به یاد یک نعمت می‌افتادند بلافاصله حتی از روی مرکب پایین آمده و به سجده می‌افتادند و شکرگزاری می‌کردند.
وی افزود: پیامبر(ص) نازل‌ترین مرکب‌ها که در آن زمان الاغ بوده را سوار می‌شدند، روی خاک می‌نشستند، با فقرا غذا می‌خوردند، همنشینی با فقرا و مسامین را دوست داشتند و می‌فرمودند فقرا و مساکین پادشاهان بهشت هستند؛ امروز برخی از افراد اگر ماشین سمند را برای جابجا کردنشان بفرستیم سوار نمی‌شوند و برای خود کسر شأن می‌دانند.
استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه امام حسین(ع) هم مکرر درخواست آب و یاری کردند تا حدود ۳۰ نفر از بنی امیه با همین استغاثه‌ها برگشتند و به سپاه امام حسین(ع) پیوستند، افزود: ائمه(ع) در بحرانی‌ترین شرایط هم دست از دعوت به حق برنمی‌داشتند همانطور که امیرالمؤمنین(ع) بعد از ضربت خوردن سه وصیت مفصل داشتند که این وصیت‌ها در تاریخ ماندگار شده است.
