مباهله، بیانگر حقّانیت دعوت پیامبر خدا (ص)
به گزارش خبرگزاری رضوی، حجت الاسلام علی‌اصغر همایونی در خصوص معنای مباهله اظهار کرد: لعن و نفرین کردن در حق یکدیگر را مباهله گویند و زمانی که دو گروه با بحث و استدلال به جایی نمی‌رسیدند، همدیگر را لعن ونفرین نموده و به خدا واگذار می‌کردند که پیروزی در مباهله به معنای اظهار حقیقت برای همگان بوده و بیانگر فضیلت غالب آن محسوب می‌شود.
وی در رابطه با زمان مباهله افزود: شیخ مفید زمان این واقعه را پس از فتح مکه (سال هشتم هجری) و قبل از حجة الوداع (سال دهم هجری) بیان کرده اما برخی ۲۴ و تعدادی ۲۱ ذی الحجه را تاریخ دقیق مباهله معرفی کرده که شیخ انصاری روز ۲۴ ذی الحجه را مشهور دانسته و غسل در این روز را مستحب می‌داند.
وی با اشاره به سخنان شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان بیان کرد: شیخ عباس قمی، اعمال این روز را در روز ۲۴ ذی‌الحجه ذکر کرده که از جمله اعمال آن، غسل، روزه و خواندن دو رکعت نماز بوده که در وقت و کیفیت و ثواب مانند نماز عید غدیر است.
این کارشناس مذهبی با بیان اینکه آیت‌الکرسی نماز مباهله باید تا «هُمْ فِیهٰا خٰالِدُونَ» خوانده شود، گفت: دعای مباهله شبیه به دعای سحر ماه رمضان بوده که شیخ طوسی و سید ابن طاووس نقل کرده‌اند و همچنین به خاطر تبعیت از امیرالمومنین(ع) از فقرا، صدقه بسیار تاکید شده و خواندن زیارت جامعه کبیره به عنوان شناسنامه‌ی اهل بیت(س) ثواب زیادی را دارد.
وی در ارتباط با تاریخچه این روز یادآور شد: زمانی که پیامبر اسلام(ص) با سران حکومت‌های جهان و مراکز مذهبی مکاتبه را شروع کرد، با نوشتن نامهای به اسقف نجران، خواستار پذیرش اسلام از ساکنان آن شد که در نهایت مسیحیان، گروهی را به نمایندگی از خود به مدینه فرستاده تا با پیامبر(ص) سخن بگویند.
وی ادامه داد: هیأت نجران با بیش از ۱۰ نفر از بزرگان خود و به ریاست و سرپرستی سه نفر به نامهای عاقب، سید و ابوحارثه به مدینه آمد و در مسجد مدینه با پیامبر(ص) گفتگو کرد که پس از اصرار دو طرف بر حقانیت عقاید خود، تصمیم بر خاتمه‌ی این مسئله از راه مباهله شد.
حجت الاسلام همایونی اضافه کرد: رسول اکرم(ص) در روز مباهله به خانه‌ی حضرت علی(ع) رفته و دست حسن و حسین(ع) را در آغوش گرفته و به همراه علی(ع) و فاطمه(س) برای مباهله از مدینه بیرون آمد و نصارا با دیدن آن، جویای همراهان پیامبر(ص) از ابوحارثه شد که او جواب داد: « پیش روی او، پسر عمو، شوهر دختر و محبوب‌ترین خلق نزد او است، آن دو طفل، فرزندان پیامبر از دختر وی بوده و آن زن، فاطمه، دختر وی و عزیزترین خلق نزد او است.»
وی همچنین بیان کرد: پیامبراکرم(ص) جهت مباهله، دو زانو نشست و سید و عاقب، پسران خود را برای مباهله آماده کرد که با پذیرش صلح از سوی پیامبر(ص)،دو هزار حلّه به قیمت هر حلّه چهل درهم و در صورت جنگی با یمن سی زره، نیزه و اسب را باید به مسلمانان عاریه می‌دادند و پیامبراکرم (ص)، ضامن برگرداندن این ابزار بود.
وی در خصوص آیه‌ی تطهیر نیز خاطرنشان کرد: آیه‌ی تطهیر که بیانگر عصمت ظاهری وباطنی اهل بیت(س) است، در روز مباهله به پیامبر (ص) نازل شد که گویای عظمت و حقیقت این روز با محوریت اهل بیت(س) بوده اما برخی از وقایع صدر اسلام کمرنگ و یا رو به فراموشی سپرده شده که احیای آنها می‌تواند بزرگترین احتجاج بر مسیحیت و سایر فرق باشد.
این کارشناس مذهبی با تشریح مباهله‌ی حضرات معصومین(س) در طول تاریخ متذکر شد: حضرات معصومین(س) با یادآوری این روز در مقابل دشمنان درصدد حقانیت خود بودند که از جمله‌ی آن می‌توان به خطبه‌ی امام حسن مجتبی(ع) بعد از صلح با معاویه و حدیث سعد بن ابی وقاص اشاره کرد.
وی در پایان تاکید کرد: روز مباهله نشان دهنده‌ی تنها راه نجات بشریت بوده که اطاعت از ثقلین است و حتی اگر قرآن بدون اهل بیت(س) تفسیر شود، خروجی آن امثال خوارج و داعش خواهد بود که با تکبیر، انسانهای بی‌گناه را ذبح خواهند کرد.
وی در رابطه با زمان مباهله افزود: شیخ مفید زمان این واقعه را پس از فتح مکه (سال هشتم هجری) و قبل از حجة الوداع (سال دهم هجری) بیان کرده اما برخی ۲۴ و تعدادی ۲۱ ذی الحجه را تاریخ دقیق مباهله معرفی کرده که شیخ انصاری روز ۲۴ ذی الحجه را مشهور دانسته و غسل در این روز را مستحب می‌داند.
وی با اشاره به سخنان شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان بیان کرد: شیخ عباس قمی، اعمال این روز را در روز ۲۴ ذی‌الحجه ذکر کرده که از جمله اعمال آن، غسل، روزه و خواندن دو رکعت نماز بوده که در وقت و کیفیت و ثواب مانند نماز عید غدیر است.
این کارشناس مذهبی با بیان اینکه آیت‌الکرسی نماز مباهله باید تا «هُمْ فِیهٰا خٰالِدُونَ» خوانده شود، گفت: دعای مباهله شبیه به دعای سحر ماه رمضان بوده که شیخ طوسی و سید ابن طاووس نقل کرده‌اند و همچنین به خاطر تبعیت از امیرالمومنین(ع) از فقرا، صدقه بسیار تاکید شده و خواندن زیارت جامعه کبیره به عنوان شناسنامه‌ی اهل بیت(س) ثواب زیادی را دارد.
وی در ارتباط با تاریخچه این روز یادآور شد: زمانی که پیامبر اسلام(ص) با سران حکومت‌های جهان و مراکز مذهبی مکاتبه را شروع کرد، با نوشتن نامهای به اسقف نجران، خواستار پذیرش اسلام از ساکنان آن شد که در نهایت مسیحیان، گروهی را به نمایندگی از خود به مدینه فرستاده تا با پیامبر(ص) سخن بگویند.
وی ادامه داد: هیأت نجران با بیش از ۱۰ نفر از بزرگان خود و به ریاست و سرپرستی سه نفر به نامهای عاقب، سید و ابوحارثه به مدینه آمد و در مسجد مدینه با پیامبر(ص) گفتگو کرد که پس از اصرار دو طرف بر حقانیت عقاید خود، تصمیم بر خاتمه‌ی این مسئله از راه مباهله شد.
حجت الاسلام همایونی اضافه کرد: رسول اکرم(ص) در روز مباهله به خانه‌ی حضرت علی(ع) رفته و دست حسن و حسین(ع) را در آغوش گرفته و به همراه علی(ع) و فاطمه(س) برای مباهله از مدینه بیرون آمد و نصارا با دیدن آن، جویای همراهان پیامبر(ص) از ابوحارثه شد که او جواب داد: « پیش روی او، پسر عمو، شوهر دختر و محبوب‌ترین خلق نزد او است، آن دو طفل، فرزندان پیامبر از دختر وی بوده و آن زن، فاطمه، دختر وی و عزیزترین خلق نزد او است.»
وی همچنین بیان کرد: پیامبراکرم(ص) جهت مباهله، دو زانو نشست و سید و عاقب، پسران خود را برای مباهله آماده کرد که با پذیرش صلح از سوی پیامبر(ص)،دو هزار حلّه به قیمت هر حلّه چهل درهم و در صورت جنگی با یمن سی زره، نیزه و اسب را باید به مسلمانان عاریه می‌دادند و پیامبراکرم (ص)، ضامن برگرداندن این ابزار بود.
وی در خصوص آیه‌ی تطهیر نیز خاطرنشان کرد: آیه‌ی تطهیر که بیانگر عصمت ظاهری وباطنی اهل بیت(س) است، در روز مباهله به پیامبر (ص) نازل شد که گویای عظمت و حقیقت این روز با محوریت اهل بیت(س) بوده اما برخی از وقایع صدر اسلام کمرنگ و یا رو به فراموشی سپرده شده که احیای آنها می‌تواند بزرگترین احتجاج بر مسیحیت و سایر فرق باشد.
این کارشناس مذهبی با تشریح مباهله‌ی حضرات معصومین(س) در طول تاریخ متذکر شد: حضرات معصومین(س) با یادآوری این روز در مقابل دشمنان درصدد حقانیت خود بودند که از جمله‌ی آن می‌توان به خطبه‌ی امام حسن مجتبی(ع) بعد از صلح با معاویه و حدیث سعد بن ابی وقاص اشاره کرد.
وی در پایان تاکید کرد: روز مباهله نشان دهنده‌ی تنها راه نجات بشریت بوده که اطاعت از ثقلین است و حتی اگر قرآن بدون اهل بیت(س) تفسیر شود، خروجی آن امثال خوارج و داعش خواهد بود که با تکبیر، انسانهای بی‌گناه را ذبح خواهند کرد.
