خبرگزاری رضوی- سعید نوریان؛ هر صبح، خورشید که پلک هایش را باز می کند، با گنبد طلایی بانوی آفتاب، کریمه اهل بیت علیهم السلام، حضرت فاطمه معصومه(س) لبخند می زند و عطر آمدن این بانوی بهشتی، صبح مان را از بودن پر می کند. فاطمه معصومه(س)، بانوی آب و آیینه ای است که تاریخ میلاد فرخنده اش، با چاووشی خوانی مرغان شب بر روی ماه نوشته شده است و عطر نگاه همیشه بهاری اش در ایوان خانه ستارگان پیچیده است.
با تولد این شفیعه محشر، از آسمان، پونه های معصوم باریدن گرفت تا شاد باشی باشد برای نجات خاک که او را در گهواره بادهای عاشق، مادری کرده است. از خورشید عفت و نجابت این بانوی شعر و گل، پاکی ؛ جلوه و شکوه یافته است و  قداست، از کوثر عصمت همیشه جاریش، آب و تاب گرفته است.
او خواهر بزرگوار حجت و نشانه خداست که به جستجوی برادر و به شوق دیدار امام خویش، منزل به منزل، راه وصال پیموده  و چونان عمه بزارگوارشان، پیامبر دیگری شد تا مظلومیت برادر و حقانیت ولایت را به گوش غیرت هستی فریاد کشد.
 او معصوم ترین تجلی عصمت زهرا(س) در سال های قحطی عشق و نجابت بود و شیرین ترین تفسیر تکراری کوثر. او، بانوی خوبی های ناب و شکوفاترین فصل عاشقی بر کویر دلهاست. مردانه زنی که پیامبر گونه، ماه بر شانه و خورشید در دست، هجرت کرد تا رسالت مهربانی آمیخته با جان و ایمانش را برای ما به سوغات آورد.
روح معصومی که از پس تمام هیاهوهای پوچ زمان، جستجوگر خسته ای را فریاد می زد که در به در، به دنبال جرعه ای آرامش بود. جرعه ای عشق، جرعه ای ابدیت.
امروز، ستاره ها از پشت پرده شب، دست گدایی به سوی گنج ضریحش می کشند و هر روز خورشید دانش الهی از فروغ روی ماهش، از آسمان بلند فیضیه دست پرتوهایش را بر سر افکار جهانی می کشد.
او آیینه تمام نمای عصمت و عفت فاطمه(س)، مهر و شکیبایی زینب(س)، دستگیری کریمانه علی(ع)، شفاعت سرخ حسین(ع) و شفقت و تنهایی مظلومانه کریم اهل بیت علیهم السلام است که برای دست گیری از تنهایان و ناامیدان ایستاده است.
فاطمه معصومه(س)، بانوی جاده های طولانی غزل های ناب فیروزه ای است که با باران کرامتش، کویر عطشناک قم، زیبا دری شده است برای رسیدن به بهشت وعده داده شده حضرت سبحان.
او فرزند شایسته بهشت است و همین مقام ملکوتی و بهشتی اش، پدر مهربانش را برآن داشته تا بر دستان معصومانه معصومه، بوسه نهاده و خود را فدایی دخترش خواند. با نویی مهربان که قم مشتاقانه به پیشوازش آمده بود و مدینه، بی صبرانه در انتظار قدمش بود و مکه در جنب و جوش دیدنش.
او، آرزوی تمام کودکان بی پدر است که ملائک به دست بوسی اش، فخر می کنند و مباهات. برای مولود این بانوی آب و آیینه، قم  و توس، شادمانه ترین ترانه ها و نغمه ها را سرمی دادند و برایش کل می کشیدند. این بانو، بانویی است که خورشید بر مدار چشم هایش شتاب گرفته است. از مکه تا مدینه، از مدینه تا قم و از قم تا عرش نورباران قدم های مبارک این مولود شهر نبی است.
فاطمه ثانی، مهربان مولودی است که شمع روشن و جاودانه وجودش، پروانه های کوچک جانمان را همواره به خود می خواند و قم به قدوم دعاهای عاشقانه و عارفانه اش، به بهار نیایش و ستایش تبدیل شده است و ملایک، بال تبرک و توسل بر ضریح مطهرش می کشند. فاطمه معصومه، مهربان بانویی است که خورشید عفت و عصمتش برای همیشه تاریخ فروزان و دریای سبز استجابتش برای همیشه ایام خروشان است.
در بهار حرمش، گل اشک در باغ نگاهمان به شکوفه می نشیند و روحمان بال به بال نسیم ملکوتی در صحن آیینه اش، چون قاصدی بر قرار، دل به پرواز می سپارد.
شور و شوق همسایگی اش، قرارمان را ربوده است و به ضریح مقدسش که تکیه می دهیم، شانه های مان از تمامی دردها و بارها و غم ها سبک می شوند. او، همدم تمام بی کسی های ماست.
فاطمه معصومه(س) با عظمت فاطمه زهرا(س)، مهر زینب(س)، دستگیری کریمانه علی(ع)، شفاعت سرخ حسین(ع) و مهربانی مظلومانه حسن(ع)، به دستگیری از تنهایان ایستاده است . دستان تنهای مان را بر سفره عنایت بی کرانه  اش مهمان می کنیم تا در این بزم، همراه با فرشتگان، به سماع و دست افشانی دل مشغول شویم.
تو مسیحا زاده اما دختر موسی شدی
مریم قدیسه ذریه طاها شدی
یک نخی از چادرت مانند کعبه محترم
قبله عرشی ترین سجاده دنیا شدی
بوسه بر دست تو بر سادات واجب می‌شود
چون ستون عصمت الله بنی الزهرا شدی
در میان شوره زار قم بهشتی ساختی
مثل کوثر آمدی جوشیدی و دریا و شدی
جانماز غرق نورت گوشه عرش خداست
در تقرب بر خدا بالاتر از بالا شدی
وحی نازل بر لبانت استناد هر حدیث
مثل بنت المصطفی صدیقه کبری شدی
پیش پایت دیدنی باشد قیام موسوی
با جلال فاطمی خاتون بی همتا شدی
ناز چشمان تو و ذکر فداهای پدر
کو رسول الله بیند ثانی زهرا شدی
خواهر سلطان عالم کار سلطان می‌کند
بر حسین خانواده زینب کبری شدی