وصیت امام صادق(ع) به فرزندش

به گزارش خبرگزاری رضوی، ضمن تسلیت، وصیت آن بزرگوار به فرزندش، امام موسی بن جعفر (ع) را تقدیم شما می کنم؛ وصیت پر سودی که درخور مطالعه مکرر و عمل مستمر است: « فرزندم! سفارش مرا بپذیر و سخنم را به گوش گیر؛ زیرا که اگر آن را به گوش گیری خوشبخت می زیی و خوش نام و نیک فرجام می میری. فرزندم! هر که به آنچه خداوند قسمت او کرده است خرسند باشد، بی نیاز گردد و هر که به آنچه در دست دیگری است چشم داشته باشد، نیازمند بمیرد و هر که به آنچه خداوند قسمتش کرده است راضی نباشد، خداوند را در قضای او متّهم کرده باشد و هرکه لغزش دیگری را کوچک بیند، لغزش خویش را بزرگ بیند و هر که لغزش خود را کوچک شمارد، لغزش دیگری را بزرگ بشمارد.
فرزندم! هر که پرده دیگری را کنار زند، زشتی های خانه خودش آشکار شود و هر که شمشیرِ ستم برکشد، خود به آن شمشیر کشته شود و هر که برای برادرش چاهی کند، خود در آن چاه افتد و هر که با نابخردان بنشیند، کوچک شود و هر که با دانایان آمیزش کند،احترام یابد و هر که به جاهای بدنام آمد و شد کند، متّهم گردد
فرزندم! از تحقیر کردن مردم بپرهیز که تحقیر می شوی و به کارهای بیهوده و نا مربوط مپرداز که می لغزی.
فرزندم! حقیقت را، به سود و زیان خود، بگو تا از میان همتایانت با تو مشورت شود.
فرزندم! پیرو کتاب خدا باش و مبلّغ اسلام و امر کننده به معروف و نهی کننده از منکر و پیوند زننده با کسی که از تو بریده است و آغازگرِ آشتی با کسی که از تو قهر کرده است و عطا کننده به کسی که از تو چیزی می خواهد. از سخن چینی بپرهیز که تخم کینه را در دل های مردان می افشاند و از پرداختن به عیوب مردم دوری کن؛ زیرا کسی که به عیب های مردم می پردازد، به منزله هدف است....». حضرت رضا علیه السلام فرمود: پدرم تا زنده بود این سفارش را فرو نگذاشت.