خبرگزاری رضوی گزارش می دهد؛
آیین های ویژه رمضانی در شهرهای مختلف/رسومی به قدمت صدها سال
یزد و ختم قرآن کریم
در شهر یزد که مذهب ریشه در باورهای مردمان آن دارد، بانوان یزدی هر ساله در این ماه مبارک در خانه فردی که به قرائت قرآن تسلط بیشتری دارد جمع می شوند و هر روز یک جزء از قرآن را با یک دیگر قرائت می کنند. آن ها اعتقاد دارند نوبت قرائت سوره توحید که در آخرین جزء قرآن کریم قرار گرفته است به هر کس برسد حاجاتش برآورده می شود و در تمامی سال با خیر و برکت زندگی خواهد کرد. کیسه دوزی از دیگر آیین های باستانی شهر یزد در ماه رمضان کیسه دوزی یا "پیراهن مراد" می باشد. زنان یزدی ابتدا از 7 سید پول تبرکی را دریافت می کنند سپس با آن پارچه های مناسب برای دوخت کیسه را خریداری و در 27 ماه رمضان در مساجد مختلف کیسه دوزی را شروع می کنند. از دیگر آیین هایی که در کنار کیسه دوزی مرسوم است می توان به "نان مراد" که روندی دقیقا شبیه به آیین کیسه مراد دارد ( آرد موردنیاز نان توسط پولی که از 7 سید دریافت کرده اند تهیه می شود ) برای شفای مریضان اشاره کرد.
لرستان و سحری خوانی
در گذشته که امکانات امروزی برای اطلاع از زمان دقیق شروع و پایان سحری برای روزه داران وجود نداشت دهلنوازان به منظور شروع سحری آهنگی با عنوان سحری می نواختند و پایان زمان سحری را با شلیک توپ ( بالای قلعه فلک و افلاک ) اعلام می کردند. امروزه این آیین تقریبا منسوخ شده اما هنوز هم کسانی هستند که برای بیدار کردن همسایه های خود به پشت بام می روند و اذان می گویند. کاسم سا در این آیین روزه داران سفره های سحری و افطار خود را با همسایه ها و خویشاوندان خود تقسیم می کنند و معتقدند که این رسم سبب افزونی برکت خانه می شود. سفره های سحری و افطار مزین شده به خوراک های سنتی این شهر از جمله چزنک رغو ( نوعی فتیر که آغشته به کره حیوانی و شیره است ) آبگوشت، سمنو، شیر برنج، سغدو ( دلمه سیرابی که با برنج و آلو پر می شود ) می باشد.
کرمان و کلید زنی
در کرمان کلید زنی مرسوم است و در این رسم یک زن در حالی که صورت خود را با چادر پوشانده و یک سینی که در آن آینه، سرمه دان و قرآن کریم وجود دارد در دست دارد به در خانه همسایه می رود و با کلید به سینی می کوبد و در صورتی که همسایه جواب دهد ( چراغ بیاور، قند و شیرینی بیاور ) به این منظور است که صاحبخانه قصد دادن پول یا خوراکی به زن دارد و در نهایت تمامی اقلام جمع آوری شده در سینی میان نیازمندان تقسیم می شود و فرد به حاجات خود می رسد. جالب است که بدانید طی این مراسم فرد برای اینکه شناخته نشود حتی یک کلمه صحبت نمی کند.
تدارک قوتو از دیگر رسومات متداول در کرمان تهیه قوتو با فرا رسیدن ماه رمضان می باشد. افرادی که نذر دارند آن را در میان نیازمندان خیرات می کنند. نام اصلی آن قاووت است اما همه آن را با لهجه کرمانی یعنی همان قُوَتو می شناسند. قوتو از مواد خوراکی پر خاصیتی مانند: تخم آفتابگردان، بذر جو، تخم خرفه، بذر کاهو، بذر کنف یا شاهدانه، بذر کتان، مورد دانه، سیاه دانه، تخم گشنیز، دانه خشخاش، کنجد، هل باد، هل رسمی، فلفل سیاه، قهوه و شکر تهیه می شود که سبب بالا رفتن مقاومت بدن در زمان روزه داری خواهد شد.
چهار محال و بختیاری و کاکولی پزون
این آیین در 27 ماه رمضان و شب های قدر در تمامی نقاط این استان برپا است. در این رسم افراد مشغول پخت کاکولی ( نان محلی استان چهار محال و بختیاری ) می شوند و در اماکن مذهبی مانند مسجد و امام زاده میان روزه داران پخش می کنند. حنای مراد از دیگر رسوم این استان است، زنان بختیاری به منظور رسیدن به حاجتشان در روز 27 رمضان با سینی های حنا که بر سر دارند به مساجد شهر می روند و با قاشق مقداری از حنای یک دیگر به داخل سینی خود می ریزند سپس در روز عید سعید فطر با گلاب مخلوط می کنند و به دست و پای خود می گذارند.
رشت و رشته خوشکار
در این شهر رشته خوشکار، شیرینی سنتی و لذیذ رشتی با آرد برنج محلی، شکر، گردو و دارچین آماده میشود و وعده غذایی بسیار مقوی برای نگهداشتن انرژی روزهداران در طول روز است، البته کشک و شامی رودباری یا شامی رشتی هم جزو غذاهای خوشمزهای است که در افطار استفاده میشود. «گُل پالوده» یا «فرنی گُل» یکی از خوشطعمترین خوراکیهایی است که در ماه مبارک رمضان زینتبخش سفرههای افطار مردم گیلان است. این خوراک که بهعنوان پیشغذا مصرف میشود، ترکیبی از گل محمدی، کره، آرد برنج، شکر، زعفران و شیر است که برای نخستین لحظات افطار بسیار مناسب است.
تبریز و آش اوماج
آش اوماج یا به گویش محلی اوماج آشی و آش دوغ از پرطرفدارترین افطاریهای این خطه است، البته اصیلترین خوراکی سفره افطار، نان زنجبیلی خاصی است که کوکه نام دارد و در دو نوع مغزدار و ساده طبخ میشود. کوکوی لوبیاسبز هم یکی از میهمانان خوشرنگ این سفره تبریزیهاست.
شیراز و سفره های رنگین
در شیراز از آش کوفته شیرازی گرفته تا در فصل انار، آش انار یا کشمش پلو و شیرینپلوی شیرازی که عطر خاصی دارد را میتوان جزو خوراکیهای لذیذ این خطه نام برد، البته این سفره رنگین را هم اغلب با ترحلوا یا رنگینک مخصوص شیراز تکمیل میکنند.
اصفهان و حلیم بادمجان
بیشتر ما تعریف آش شلهقلمکار و حلیم بادمجان اصفهان را شنیدهایم و شاید طعمشان را هم چشیده باشیم؛ دو افطاری دلچسبی که جایگاه خودشان را هنوز در سفره اصفهانیها حفظ کردهاند، البته باید گفت حلیم بادمجان اصفهان تهیه شده از برنج، عدس، گوشت و بادمجان به شکل متفاوت از حلیم بادمجانهای شهرهای دیگر طبخ میشود و بسیار لذیذ است. خورشت ماست و شلهزرد هم شیرینی سفره افطار آنها را کامل میکند.