خبرگزاری رضوی باتوجه به صحبت های مردمی منعکس می کند؛
سقوط قدرت خرید مردم
خبرگزاری رضوی- ملیحه رفیع طلب؛ "رئیس اتحادیه شیرینی فروشان مشهد: شیرینی نسبت به پارسال ۱۰۰ درصد گران شد، نرخ مصوبی در مورد شیرینی وجود ندارد. به علت نوسانات موجود در بازار قیمتها کنترل نمی‌شود. نوسانات نرخ ارز بر قیمت مواد غذایی تسری پیدا میکند. شکر از اول سال تا امروز ۱۱۰ درصد گران شده و قیمتها پله‌ای افزایش پیدا میکند. امروز شکر در بازار کیلویی ۱۲۳۰۰ تومان خریداری میشود.
رییس اتحادیه فروشندگان میوه و سبزی: تقاضای مردم برای خرید میوه کاهش یافته است و این محصول در اولویت‌های اول خرید مردم نیست.
رئیس اتحادیه لوازم خانگی همدان: گرانی کالاها سبب کاهش قدرت خرید مردم شده است و بسیاری از مردم توانایی خرید لوازم مورد نیاز زندگی خود را ندارند و همین کاهش تقاضا اقتصاد و معیشت صنف فروش لوازم خانگی همدان را تحت تاثیر قرار داده است."
این اخبار را هرروز می خوانیم، هرروز هم از زبان یک مسئول، متفق القول هم از گرانی صحبت می کنند، از گرانی ۲۰ تا بعضا ۳۰۰ برابر. هرروز هم به دلایل واهی که اسمش را احتکار و صادرات می گذارند کالایی به طور باور نکردنی گران می شود و البته نایاب و دور از دسترس. یک روز مرغ گران می شود و با کمبود آن مواجه می شویم، طوری که برای خرید آن باید با کارت ملی در صف چند متری منتظر بمانی، یعنی حتی نظارت بر بازار مرغ نیست، یک روز موز از کیلویی ۲۰ هزار تومان به ۱۲۰ هزار تومان افزایش می یابد و حتی میوه فروشان این افزایش قیمت را بی منطقی محض می دانند و آن دسته که وجدان کاری دادند از خریداران می خواهند چند روزی از خرید این میوه دست برداریم تا به قیمت واقعی برسد، یک روز خبر میرسد قیمت گلابی در برخی مناطق تهران به کیلویی ۱۲۰ هزار تومان رسیده، یک روز از احتکار و صادرات پیاز خبرهایی منتشر میشود و به دنبال آن گرانی این مایحتاج ضروری، قیمت لوازم برقی و خانگی هم که امان مردم به خصوص زوج های جوان را بریده است، حالا قسمت تلخ و عجیب ماجرا که هیچ مسئولی توضیح و تفسیری نمیدهد، دلیل منطقی نمی آورد، به واکاوی و ریشه یابی این آشفته بازار نمی پردازد، برای حل مشکلاتی که هرروز به یک شکل نمود پیدا می کند راهکار اساسی نمی دهد، تاکید نمی کند که باید و ضروری و لازم است نظارت ها افزایش یابد، از ورود کالای قاچاق جلوگیری شود، برای محتکران مجازات سخت و زندانی و جریمه های هنگفت در نظر گرفته شود، فقط آماری از گرانی ها ارائه می دهند، دنباله دار و پیوسته و بدون مکث روزانه. و تمام این نابسامانی های افزایش قیمت را در یک سال اخیر را شیوع ویروس کرونا و کساد شدن کسب و کارها عنوان می کنند و این‌تنها پاک کردن صورت مساله است، چراکه مردم حق دارند به مسئولان بگویند برای کاهش این قیمت ها و افزایش قدرت خرید مردم چه راهکاری دارند.
این روزها مردم خسته اند و فشار بیماری و مشکلات مادی بیشتر از همیشه آزارشان می دهد، و البته درددل های زیادی که گوشی برای شنیدنش نیست.
به کنارشان رفتیم و پرسیدیم این روزها با این گرانی ها چطور امرار معاش می کنند، قدرت خریدشان چقدر کاهش یافته و به عنوان شهروند چه خواسته ای از مسئولان دارند.
حضور دلالان دلیل مهم افزایش قیمت ها
علیرضا ۳۴ ساله که به خرید و فروش لوازم التحریر مشغول است به خبرنگار خبرگزاری رضوی می گوید: قدرت خریدم به نسبت سال پیش شاید تا ۴۰۰ درصد کم شده است، یعنی افزایش قیمتها ۴ برابر شده مخصوصا در مورد مواد غذایی درآمدمان به نسبت افزایش قیمتها اصلا زیاد نشده بلکه کمتر هم شده، چون در بازار بدلیل زیاد شدن قیمت ها سود ها کمتر میشود و رقابت بیشتر که جنس راحتر فروش برود بنابراین درآمد کمتر هم شده است.
وی در مورد علت اصلی گرانی ها توضیح میدهد: علت اصلی گرانی سوء مدیریت برخی مدیران است، زیرا اولا کار بلد نیستند و متناسب با رشته تخصصی که تحصیل کرده اند به فعالیت مشغول نیستند و هیچ سر رشته ای از حوزه وظایف خود ندارند، همچنین عدم توانایی و درک شرایط دلیل دیگر این وضعیت است که باعث شده تصمیماتی گرفته شود که نه تنها ناکارآمد بوده بلکه باعث تشدید اوضاع و شرایط بد اقتصادی میشود، مسئله بعدی استفاده از رانت است که خیلی در ایجاد این شرایط تاثیر گذار بوده است، اما در مجموع علت اصلی مشکل، در نوع مدیریت است چون دولتها در هیچ جای جهان تولید کننده نیستند بلکه توزیع کننده هستند که مطمئن بشوند شبکه توزیع بصورت عادلانه کارش انجام میشود، اما در ایران بحث دلالی بسیار باب است و قیمت ها بدلیل طمع دلالان بسیار زیاد افزایش پیدا می کند و تنها کاری که دولت میکند ایجاد قیمت مصوب است که عملا کارایی ندارد.
وی در پایان تاکید می کند: خواسته من ورود دولت به بخش توزیع است که با ایجاد قوانین صریح و شفاف میشود تورم و قیمتها را کنترل کرد و شاخص رفاه اقتصادی را بشدت زیاد کرد.
مجازات محتکران
سمیه ۳۰ ساله خبرنگار در گفت و گو با خبرگزاری رضوی می گوید: اخیرا قدرت خریدم خیلی کمتر شده است و شاید دیگر چیزهای غیرضروری را نمیخرم. حقوقم اصلا به اندازه تورم رشد نکرده و این جای تاسف دارد. در مجموع حقوق خبرنگاران بسیار ناچیز و کم است به خصوص اگر به صورت حق التالیفی فعالیت کنی، این میزان حقوق اصلا به تو اجازه تهیه ملزومات را نمی دهد چه برسد به خواسته های رده دومی.
وی ادامه می دهد: علت اصلی گرانی ها نبود نظارت است و بعد از آن جدی برخورد نکردن با عاملین احتکار، اگر به محتکرین زندانهای سنگین تعلق بگیرد دیگر کسی جرات نمیکند احتکار کند تا به دنبال آن اجناس گران شود، به عنوان شهروند نظارت قوی بر بازار، برخورد جدی با محتکرین و ایجاد تعادل در قیمت ها را از مسئولان و مقامات خواستارم.
کمیاب شدن اجناس و گرانی
محمدرضا ۵۷ ساله فروشنده موادغذایی به خبرنگار خبرگزاری رضوی می گوید: کرونا و قرنطینه و تعطیلی برخی صنوف تشدید شرایط و مشکلات اقتصادی در کشور ترکیبی از تورم و کاهش درآمد را برای مردم ایجاد کرده و زمانی که به یک سال گذشته نگاه می کنیم مثال های متعددی از این گرفتاری های اقتصادی و درآمدی را میبینیم. این موضوع به طور مخصوص در مورد مواد غذایی خودش را نشان می دهد، کمبود های دوره ای کالاهای اساسی و سپس گرانی آن ها موجب استیصال بسیاری از مردم شده است و به نظر می رسد این اتفاقات در عین اینکه هیچ دستگاهی مسئولیت آن را نمی پذیرد، از پیش برنامه ریزی شده هستند. اما مسئله اساسی این است که گرانی ها در شرایطی برای آحاد مردم قابل پذیرش خواهد بود که سطح درآمدی نیز همسو با آن افزایش یابد اما متاسفانه تغییرات قیمتی آن چنان شدید هستند که حتی افزایش درآمدی نیز نمی تواند پاسخگو آن باشد بنابراین نیاز است تا دولت نیز همراه و همگام با مردم برای تلطیف و مدیریت این شرایط اقدام کند.
وی ادامه میدهد: شاهد هستیم که مواد غذایی به صورت دوره ای کم میشود و بعد از آن افزایش قیمت شدید پیدا می کند، علاوه بر این افزایش حقوقی صورت نمیگیرد و یا خیلی ناچیز است به نسبت تورم کافی نیست و اینکه دولت فقط میتواند بازار را کنترل کند.
نظارت ها ضعیف است
علی ۴۳ ساله فروشنده لوازم الکتریکی نیز به خبرگزاری رضوی می گوید: من یک پسر یک و نیم ساله دارم که حتی گاهی از پس فراهم کردن پوشک برنمی آیم. دیگر خرید مایحتاج دیگر مانند پوشاک و لوازم خانه را کنار بگذارید چراکه اصلا حقوق و درآمدمان کفاف مهیا کردن آنها را نمیدهد. چرا من نوعی نباید بتوانم در خرید هفتگی ام چند کیلو میوه بخرم؟ چه کسی پاسخگوی این همه گرانی و تورم است؟ چرا قیمت ها از مغازه ای به مغازه ای متفاوت است؟ فقط می گویند نظارت می کنیم این کدام نظارت است که تغییری در بازار ایجاد نمی کند؟ هرروز خبر میرسد فلان ماده غذایی و کالا احتکار شده است، چرا وضع مملکت داری ما باید به گونه ای باشد که عده ای اینقدر راحت به احتکار دست بزنند؟ کاش لااقل پاسخی برای این همه درد مردم بود.
رییس اتحادیه فروشندگان میوه و سبزی: تقاضای مردم برای خرید میوه کاهش یافته است و این محصول در اولویت‌های اول خرید مردم نیست.
رئیس اتحادیه لوازم خانگی همدان: گرانی کالاها سبب کاهش قدرت خرید مردم شده است و بسیاری از مردم توانایی خرید لوازم مورد نیاز زندگی خود را ندارند و همین کاهش تقاضا اقتصاد و معیشت صنف فروش لوازم خانگی همدان را تحت تاثیر قرار داده است."
این اخبار را هرروز می خوانیم، هرروز هم از زبان یک مسئول، متفق القول هم از گرانی صحبت می کنند، از گرانی ۲۰ تا بعضا ۳۰۰ برابر. هرروز هم به دلایل واهی که اسمش را احتکار و صادرات می گذارند کالایی به طور باور نکردنی گران می شود و البته نایاب و دور از دسترس. یک روز مرغ گران می شود و با کمبود آن مواجه می شویم، طوری که برای خرید آن باید با کارت ملی در صف چند متری منتظر بمانی، یعنی حتی نظارت بر بازار مرغ نیست، یک روز موز از کیلویی ۲۰ هزار تومان به ۱۲۰ هزار تومان افزایش می یابد و حتی میوه فروشان این افزایش قیمت را بی منطقی محض می دانند و آن دسته که وجدان کاری دادند از خریداران می خواهند چند روزی از خرید این میوه دست برداریم تا به قیمت واقعی برسد، یک روز خبر میرسد قیمت گلابی در برخی مناطق تهران به کیلویی ۱۲۰ هزار تومان رسیده، یک روز از احتکار و صادرات پیاز خبرهایی منتشر میشود و به دنبال آن گرانی این مایحتاج ضروری، قیمت لوازم برقی و خانگی هم که امان مردم به خصوص زوج های جوان را بریده است، حالا قسمت تلخ و عجیب ماجرا که هیچ مسئولی توضیح و تفسیری نمیدهد، دلیل منطقی نمی آورد، به واکاوی و ریشه یابی این آشفته بازار نمی پردازد، برای حل مشکلاتی که هرروز به یک شکل نمود پیدا می کند راهکار اساسی نمی دهد، تاکید نمی کند که باید و ضروری و لازم است نظارت ها افزایش یابد، از ورود کالای قاچاق جلوگیری شود، برای محتکران مجازات سخت و زندانی و جریمه های هنگفت در نظر گرفته شود، فقط آماری از گرانی ها ارائه می دهند، دنباله دار و پیوسته و بدون مکث روزانه. و تمام این نابسامانی های افزایش قیمت را در یک سال اخیر را شیوع ویروس کرونا و کساد شدن کسب و کارها عنوان می کنند و این‌تنها پاک کردن صورت مساله است، چراکه مردم حق دارند به مسئولان بگویند برای کاهش این قیمت ها و افزایش قدرت خرید مردم چه راهکاری دارند.
این روزها مردم خسته اند و فشار بیماری و مشکلات مادی بیشتر از همیشه آزارشان می دهد، و البته درددل های زیادی که گوشی برای شنیدنش نیست.
به کنارشان رفتیم و پرسیدیم این روزها با این گرانی ها چطور امرار معاش می کنند، قدرت خریدشان چقدر کاهش یافته و به عنوان شهروند چه خواسته ای از مسئولان دارند.
حضور دلالان دلیل مهم افزایش قیمت ها
علیرضا ۳۴ ساله که به خرید و فروش لوازم التحریر مشغول است به خبرنگار خبرگزاری رضوی می گوید: قدرت خریدم به نسبت سال پیش شاید تا ۴۰۰ درصد کم شده است، یعنی افزایش قیمتها ۴ برابر شده مخصوصا در مورد مواد غذایی درآمدمان به نسبت افزایش قیمتها اصلا زیاد نشده بلکه کمتر هم شده، چون در بازار بدلیل زیاد شدن قیمت ها سود ها کمتر میشود و رقابت بیشتر که جنس راحتر فروش برود بنابراین درآمد کمتر هم شده است.
وی در مورد علت اصلی گرانی ها توضیح میدهد: علت اصلی گرانی سوء مدیریت برخی مدیران است، زیرا اولا کار بلد نیستند و متناسب با رشته تخصصی که تحصیل کرده اند به فعالیت مشغول نیستند و هیچ سر رشته ای از حوزه وظایف خود
وی در پایان تاکید می کند: خواسته من ورود دولت به بخش توزیع است که با ایجاد قوانین صریح و شفاف میشود تورم و قیمتها را کنترل کرد و شاخص رفاه اقتصادی را بشدت زیاد کرد.
مجازات محتکران
سمیه ۳۰ ساله خبرنگار در گفت و گو با خبرگزاری رضوی می گوید: اخیرا قدرت خریدم خیلی کمتر شده است و شاید دیگر چیزهای غیرضروری را نمیخرم. حقوقم اصلا به اندازه تورم رشد نکرده و این جای تاسف دارد. در مجموع حقوق خبرنگاران بسیار ناچیز و کم است به خصوص اگر به صورت حق التالیفی فعالیت کنی، این میزان حقوق اصلا به تو اجازه تهیه ملزومات را نمی دهد چه برسد به خواسته های رده دومی.
وی ادامه می دهد: علت اصلی گرانی ها نبود نظارت است و بعد از آن جدی برخورد نکردن با عاملین احتکار، اگر به محتکرین زندانهای سنگین تعلق بگیرد دیگر کسی جرات نمیکند احتکار کند تا به دنبال آن اجناس گران شود، به عنوان شهروند نظارت قوی بر بازار، برخورد جدی با محتکرین و ایجاد تعادل در قیمت ها را از مسئولان و مقامات خواستارم.
کمیاب شدن اجناس و گرانی
محمدرضا ۵۷ ساله فروشنده موادغذایی به خبرنگار خبرگزاری رضوی می گوید: کرونا و قرنطینه و تعطیلی برخی صنوف تشدید شرایط و مشکلات اقتصادی در کشور ترکیبی از تورم و کاهش درآمد را برای مردم ایجاد کرده و زمانی که به یک سال گذشته نگاه می کنیم مثال های متعددی از این گرفتاری های اقتصادی و درآمدی را میبینیم. این موضوع به طور مخصوص در مورد مواد غذایی خودش را نشان می دهد، کمبود های دوره ای کالاهای اساسی و سپس گرانی آن ها موجب استیصال بسیاری از مردم شده است و به نظر می رسد این اتفاقات در عین اینکه هیچ دستگاهی مسئولیت آن را نمی پذیرد، از پیش برنامه ریزی شده هستند. اما مسئله اساسی این است که گرانی ها در شرایطی برای آحاد مردم قابل پذیرش خواهد بود که سطح درآمدی نیز همسو با آن افزایش یابد اما متاسفانه تغییرات قیمتی آن چنان شدید هستند که حتی افزایش درآمدی نیز نمی تواند پاسخگو آن باشد بنابراین نیاز است تا دولت نیز همراه و همگام با مردم برای تلطیف و مدیریت این شرایط اقدام کند.
وی ادامه میدهد: شاهد هستیم که مواد غذایی به صورت دوره ای کم میشود و بعد از آن افزایش قیمت شدید پیدا می کند، علاوه بر این افزایش حقوقی صورت نمیگیرد و یا خیلی ناچیز است به نسبت تورم کافی نیست و اینکه دولت فقط میتواند بازار را کنترل کند.
نظارت ها ضعیف است
علی ۴۳ ساله فروشنده لوازم الکتریکی نیز به خبرگزاری رضوی می گوید: من یک پسر یک و نیم ساله دارم که حتی گاهی از پس فراهم کردن پوشک برنمی آیم. دیگر خرید مایحتاج دیگر مانند پوشاک و لوازم خانه را کنار بگذارید چراکه اصلا حقوق و درآمدمان کفاف مهیا کردن آنها را نمیدهد. چرا من نوعی نباید بتوانم در خرید هفتگی ام چند کیلو میوه بخرم؟ چه کسی پاسخگوی این همه گرانی و تورم است؟ چرا قیمت ها از مغازه ای به مغازه ای متفاوت است؟ فقط می گویند نظارت می کنیم این کدام نظارت است که تغییری در بازار ایجاد نمی کند؟ هرروز خبر میرسد فلان ماده غذایی و کالا احتکار شده است، چرا وضع مملکت داری ما باید به گونه ای باشد که عده ای اینقدر راحت به احتکار دست بزنند؟ کاش لااقل پاسخی برای این همه درد مردم بود.
