خبرگزاری رضوی گزارش می دهد؛
گلایه دانشجویان از آموزش و امتحانات مجازی
خبرگزاری رضوی- ملیحه رفیع طلب؛ چیزی به شروع امتحانات دانشگاه ها نمانده و دانشجویان برای دومین بار باید به صورت مجازی در امتحانات شرکت و سطح یادگیری خود را نه به صورت حضوری چندین ساعته در کلاس و دانشگاه که از پشت تبلت و لپاپ های خود و فضای اینترنتی بسنجند.
از ابتدایی که اعلام شد کلاس ها و امتحانات مدارس و دانشگاه ها به دلیل شیوع ویروس کرونا به صورت مجازی برگزار می شود در کنار استقبال از طرح و محفوظ ماندن از شر کرونا، بعضا مخالفت هایی هم از طرف والدین و دانشجویان و دانش آموزان و اساتید مطرح شد مبنی بر اینکه هیچ گونه آموزش و یادگیری به اندازه حضور در کلاس نخواهد بود.
اما در هرصورت این اتفاق افتاد و همچنان در فضای مجازی شاهد شوخی کاربران با این قضیه هستیم که منظور از شوخی ها فقط یک چیزی است: کلاس های مجازی به محفل شوخی و خنده و بی اعتنایی به آموزش تبدیل شده نه یادگیری.
در این گزارش به سراغ چند دانشجو رفتیم و نظر آنها را در مورد کم و کیف کلاس ها و رضایتشان از نحوه برگزاری کلاس ها و امتحانات به صورت آنلاین جویا شدیم که در ادامه می آید:
سوالات سخت زمان کم
فاطمه دانشجوی ترم ۷ معماری است که رضایت مطلوبی از کلاس های مجازی ندارد و به خبرگزاری رضوی می گوید: در مورد دقت نظر و توجه اساتید باید بگویم که بعضی اساتید واقعا برای کلاس ها وقت‌می گذارند و بعد از پایان کلاس پاسخگوی سوالات ما هستند و اینطور نبوده با پایان زمان کلاس نسبت به سوالات ما بی توجه باشند اما بعضی اساتید اصلا برایشان مهم نیست و کلاس سه ساعته را نیم ساعت برگزار می کنند و تدریس خاصی هم نمیکنند و در جواب اعتراض ما می گویند کلاس مجازی است و بیشتر از این نمی توانم وقت و انرژی بگذارم. در کل یادگیری ما برایشان مهم نیست.
اما در مجموع یادگیری به صورت مجازی سخت است و خیلی مطالب را متوجه نمیشویم.امتحانات که بدتر از همه. برای برخی درس ها ۱۰ دقیقه زمان میدهند آنهم برای ۸ سوال و جالب اینجاست که امکان
بازگشت به سوال قبلی وجود ندارد.
وی می گوید: شاید همان لحظه جواب سوالی به ذهنمان نیاید اما اگر از آن سوال رد بشویم دیگر امکان پاسخگویی به آن نیست. از طرف دیگر برای اینکه تقلب نشود زمان کمی را برای پاسخگویی در نظر گرفته اند که این‌هم از دیگر معایب کلاس ها و امتحانات مجازی است.
قطعی اینترنت و مشکلات پیش رو
محیا دانشجوی دانشگاه فردوسی و ترم ۷ متالوژی است و خبرگزاری رضوی می گوید: از مهمترین معایب این طرح عدم مشارکت دانشجو در حین تدریس اساتید است و شاید همین دلیل باعث شده کمی سطح یادگیری پایین بیاید.
وی ادامه میدهد: در خصوص میزان یادگیری در مقایسه آموزش مجازی با حضور نکته ای که اهمیت دارد، اجرا مبانی این نوع از آموزش توسط اساتید است. اگر آنچه که در اهداف آموزش مجازی بیان شده، توسط اساتید اجرا شود، نه تنها مشارکت دانشجویان بیشتر شده، بلکه یادگیری نیز افزایش می یابد.
وی می گوید: ارزیابی مستمر دانشجویان اگرچه زمان زیادی را از اساتید میگیرد اما می تواند بعضا حتی گزینش مناسب تری بر روند یادگیری باشد. البته باید این نکته را در نظر داشت که ابتدا امر مشکلات برای هر دو طرف وجود دارد اما گذشت زمان می تواند مجموعه های معتبری را فراهم آورد که کار آموزش را دقیق تر و بهتر می کند.
وی تصریح می کند: البته مشکل جدی تر، دسترسی به اينترنت و مشکلات ناشی از قطع شدن اتصال است که در مواقع حساس ایجاد مشکل می کند و تا حد زیادی اجتناب ناپذیر است.
خستگی استید از تدریس
محمد تقی دانشجو دکتری جغرافیا سیاسی به خبرگزاری رضوی می گوید: کلاس های مجازی دارای مزایا و معایب زیادی است که در مورد مزایا آن باید بگویم در کلاس های مجازی استادان با برنامه ریزی دقیق تر تدریس می کنند و جزوه را با حداکثر نکات ارائه می دهند و تلاش دارند وقت بیشتری در توضیحات داشته باشند. همچنین به دلیل اینکه دانشجو می تواند کلاس را ضبط کند امکان باز آموزی مباحث وجود دارد.
وی می گوید: از طرفی در صورتی که تعداد دانشجو ها مناسب باشد، امکان مشارکت بهتر دانشجو ها از حالت حضوری بیشتر است و دانشجو مجبور می شود با استدلال مناسب به مشارکت در کلاس بپردازد. اما در مورد معایب آن باید بگویم خسته شدن استاد در صورت مشارکت نداشتن دانشجویان یکی از اصلی ترین معایب است. همچنین ممکن است کلاس در ساعت های نامناسب ارائه شود و عدم مشارکت دانشجویان را هم به آن اضافه کنید.
عدم آشنایی برخی اساتید با نرم افزار
سجاد دانشجو کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه فردوسی با بیان اینکه زیرساخت‌های مجازی برگزار کردن کلاس ها وجود ندارد به خبرگزاری رضوی می گوید: برخی از اساتید هنوز یاد ندارند که با سامانه ادوب کانکشن و دیگر بسترهای موجود کار کنند.
وی می گوید: فضای کلاس‌ها به گونه‌ای است که امکان مشارکت وجود ندارد و اینترنت برخی اساتید آنچنان ضعیف است یا دستگاه مورد استفاده آنان، میکروفون‌ها و امکاناتش آنقدر پایین است که بسیاری از کلاس‌ها بدون صوت استاد برگزار میشود.
وی می افزاید: جایگاه محترم اساتید همواره برای دانشجویان قابل احترام است اما متاسفانه برخی اساتید مشکلات و سختی‌های فضای مجازی را در بی احترامی به دانشجویان آسان میکنند.
وی می گوید: منزل برای دانشجو هیچگاه دانشگاه نمیشود و دانشگاه با علم بر آن متاسفانه به خواسته‌های دانشجویان بی‌توجه بوده و به هر صورت که پسندیده تر است امتحان و کلاس‌های درس خود را برگزار میکند.
از ابتدایی که اعلام شد کلاس ها و امتحانات مدارس و دانشگاه ها به دلیل شیوع ویروس کرونا به صورت مجازی برگزار می شود در کنار استقبال از طرح و محفوظ ماندن از شر کرونا، بعضا مخالفت هایی هم از طرف والدین و دانشجویان و دانش آموزان و اساتید مطرح شد مبنی بر اینکه هیچ گونه آموزش و یادگیری به اندازه حضور در کلاس نخواهد بود.
اما در هرصورت این اتفاق افتاد و همچنان در فضای مجازی شاهد شوخی کاربران با این قضیه هستیم که منظور از شوخی ها فقط یک چیزی است: کلاس های مجازی به محفل شوخی و خنده و بی اعتنایی به آموزش تبدیل شده نه یادگیری.
در این گزارش به سراغ چند دانشجو رفتیم و نظر آنها را در مورد کم و کیف کلاس ها و رضایتشان از نحوه برگزاری کلاس ها و امتحانات به صورت آنلاین جویا شدیم که در ادامه می آید:
سوالات سخت زمان کم
فاطمه دانشجوی ترم ۷ معماری است که رضایت مطلوبی از کلاس های مجازی ندارد و به خبرگزاری رضوی می گوید: در مورد دقت نظر و توجه اساتید باید بگویم که بعضی اساتید واقعا برای کلاس ها وقت‌می گذارند و بعد از پایان کلاس پاسخگوی سوالات ما هستند و اینطور نبوده با پایان زمان کلاس نسبت به سوالات ما بی توجه باشند اما بعضی اساتید اصلا برایشان مهم نیست و کلاس سه ساعته را نیم ساعت برگزار می کنند و تدریس خاصی هم نمیکنند و در جواب اعتراض ما می گویند کلاس مجازی است و بیشتر از این نمی توانم وقت و انرژی بگذارم. در کل یادگیری ما برایشان مهم نیست.
اما در مجموع یادگیری به صورت مجازی سخت است و خیلی مطالب را متوجه نمیشویم.امتحانات که بدتر از همه. برای برخی درس ها ۱۰ دقیقه زمان میدهند آنهم برای ۸ سوال و جالب اینجاست که امکان
بازگشت به سوال قبلی وجود ندارد.
وی می گوید: شاید همان لحظه جواب سوالی به ذهنمان نیاید اما اگر از آن سوال رد بشویم دیگر امکان پاسخگویی به آن نیست. از طرف دیگر برای اینکه تقلب نشود زمان کمی را برای پاسخگویی در نظر گرفته اند که این‌هم از دیگر معایب کلاس ها و امتحانات مجازی است.
قطعی اینترنت و مشکلات پیش رو
محیا دانشجوی دانشگاه فردوسی و ترم ۷ متالوژی است و خبرگزاری رضوی می گوید: از مهمترین معایب این طرح عدم مشارکت دانشجو در حین تدریس اساتید است و شاید همین دلیل باعث شده کمی سطح یادگیری پایین بیاید.
وی ادامه میدهد: در خصوص میزان یادگیری در مقایسه آموزش مجازی با حضور نکته ای که اهمیت دارد، اجرا مبانی این نوع از آموزش توسط اساتید است. اگر آنچه که در اهداف آموزش مجازی بیان شده، توسط اساتید اجرا شود، نه تنها مشارکت دانشجویان بیشتر شده، بلکه یادگیری نیز افزایش می یابد.
وی می گوید: ارزیابی مستمر دانشجویان اگرچه زمان زیادی را از اساتید میگیرد اما می تواند بعضا حتی گزینش مناسب تری بر روند یادگیری باشد. البته باید این نکته را در نظر داشت که ابتدا امر مشکلات برای هر دو طرف وجود دارد اما گذشت زمان می تواند مجموعه های معتبری را فراهم آورد که کار آموزش را دقیق تر و بهتر می کند.
وی تصریح می کند: البته مشکل جدی تر، دسترسی به اينترنت و مشکلات ناشی از قطع شدن اتصال است که در مواقع حساس ایجاد مشکل می کند و تا حد زیادی اجتناب ناپذیر است.
خستگی استید از تدریس
محمد تقی دانشجو دکتری جغرافیا سیاسی به خبرگزاری رضوی می گوید: کلاس های مجازی دارای مزایا و معایب زیادی است که در مورد مزایا آن باید بگویم در کلاس های مجازی استادان با برنامه ریزی دقیق تر تدریس می کنند و جزوه را با حداکثر نکات ارائه می دهند و تلاش دارند وقت بیشتری در توضیحات داشته باشند. همچنین به دلیل اینکه دانشجو می تواند کلاس را ضبط کند امکان باز آموزی مباحث وجود دارد.
وی می گوید: از طرفی در صورتی که تعداد دانشجو ها مناسب باشد، امکان مشارکت بهتر دانشجو ها از حالت حضوری بیشتر است و دانشجو مجبور می شود با استدلال مناسب به مشارکت در کلاس بپردازد. اما در مورد معایب آن باید بگویم خسته شدن استاد در صورت مشارکت نداشتن دانشجویان یکی از اصلی ترین معایب است. همچنین ممکن است کلاس در ساعت های نامناسب ارائه شود و عدم مشارکت دانشجویان را هم به آن اضافه کنید.
عدم آشنایی برخی اساتید با نرم افزار
سجاد دانشجو کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه فردوسی با بیان اینکه زیرساخت‌های مجازی برگزار کردن کلاس ها وجود ندارد به خبرگزاری رضوی می گوید: برخی از اساتید هنوز یاد ندارند که با سامانه ادوب کانکشن و دیگر بسترهای موجود کار کنند.
وی می گوید: فضای کلاس‌ها به گونه‌ای است که امکان مشارکت وجود ندارد و اینترنت برخی اساتید آنچنان ضعیف است یا دستگاه مورد استفاده آنان، میکروفون‌ها و امکاناتش آنقدر پایین است که بسیاری از کلاس‌ها بدون صوت استاد برگزار میشود.
وی می افزاید: جایگاه محترم اساتید همواره برای دانشجویان قابل احترام است اما متاسفانه برخی اساتید مشکلات و سختی‌های فضای مجازی را در بی احترامی به دانشجویان آسان میکنند.
وی می گوید: منزل برای دانشجو هیچگاه دانشگاه نمیشود و دانشگاه با علم بر آن متاسفانه به خواسته‌های دانشجویان بی‌توجه بوده و به هر صورت که پسندیده تر است امتحان و کلاس‌های درس خود را برگزار میکند.
