روانشناس و مشاور خانواده:
کنترل تربیت و سبک زندگی مقدمه کنترل بحران است
سجاد کریمان مجد درگفت و گو با خبرگزاری رضوی اظهارکرد: سن نوجوانی یعنی سن حدود ۱۲ تا ۱۸ سالگی، به علت تغییرات هورمونی و مسائل مربوط به فشارهای روانی حاصل از مشکلات زندگی، بحران هویت و مسائل اینچنینی فرد دچار بحران‌هایی است که بر وی اثر میگذارد، اگر این بحران‌های روانی به درستب مدیریت شده باشد، قبل از اینکه نوجوان گرفتارش شود میتواند کمک شایانی برای پیشگیری از مصرف سیگار و دخانیات از قبیل مواد مخدر کند.
وقتی فرد در فرایند زندگی خود، عزت نفس لازم را دریافت نکرده باشد در دوران نوجوانی با بحران‌های احتمالی روبرواست که برای رفع آنها میتواند به سیگار کشیدن روی آورد. پس اگر والدین در جریان زندگی فرزند خود باشند و این عزت نفس لازم را در وی ایجاد کنند و حتی اگر توانسته باشند در فضای زندگی فرزندشان یک خوب‌حالی از این دوران و کودکیایجاد کرده باشند، احتمال مصرف سیگار و امثال آنها کمتر خواهد شد. چون ما در تغییر ماهیت رفتار نوجوان بخاطر آسیب های فشار روانی و تغییر اجتماع از انسانهای آلوده ناتوانیم.
وی متذکر شد: ما باید فضا و روند تربیتی خود را کنترل کنیم، حال اگر این امر اتفاق افتاده و نوجوان ما آلوده به سیگار شده باشد و ما نیز متوجه شده باشیم، باید چه کنیم؟ مهمترین کار این است که دست و پای خود را گم نکنیم و از این فکر که فرزندمان دیگر از دست رفته و اعتیاد وی قابل برگشت نیست جلوگیری کنیم. ابتدا، مراقب آن باشیم که به فرزندمان برچسبی نچسبانیم که در برگشت آن ناموفق باشیم. دوم اینکه بررسی کنیم تا ببینیم کدام قسمت زندگی فرزندمان و الگو گیری وی از انسانهای اطراف به مشکل خورده است تا عزت نفس از دست رفته را ترمیم کنیم. مچ گرفتن این پیام را میرساند که فرزندمان دفعات بعدی به طرزی سیگار بکشد که هرگز کسی متوجه آن نشود. ما باید رفتارمان، الگوگرفتن‌ها و مشکلاتش را بررسی کنیم تا عزت نفس از دست رفته برگردد و اگر احساس کردیم که نمیتوانیم، باید به کمک مشاور این بدحالی را به گونه ای درست کنیم که سیگار بعنوان مسئله بزرگ او مطرح نشود.
این روانشناس و مشاور خانواده همچنین با توجه به اینکه شیوع ویروس کرونا مسئله امروز جامعه به شمار میرود اشاره داشت: در بعد فردی، کرونا مانند دیگر موارد از جمله بحران های اقتصادی، بحران های طبیعی و سایر بحران ها و با وجود آمدن بحران در زندگی انسان ها، باید به دو، سه فاکتور به درستی نگاه کنیم. در ابتدا تاب آوری فرد باید مورد بررسی قرار گیرد که ریشه در مدیریت اضطراب فرد در دوران کودکی اش دارد. فاکتور دو هدفمندی و مشخص بودن جایگاه فرد در نظام خلقت می باشد. اگر هویت فرد مشخص باشد کمتر بر اساس کم و زیادهای زندگی به هم ریختگی برای فرد به وجود می آید که همه اینها ریشه در دوران کودکی دارد. پدر و مادرهای ما در سال های گذشته که کودک بودیم باید به نحوی ما را تربیت می کردند که ما از تاب آوری بالایی برخوردار باشیم.
مدیریت رابطه با دیگران
این صاحب نظر در حوزه روانشناسی در مورد اینکه چگونه رابطه با دیگران را باید مدیریت کرد گفت: مدیریت بحران در خانواده یک رفتار مستقل است. در شرایط کرونا چند قانون را باید رعایت کنیم اولا تا آنجایی که می توانیم بعد از اطلاع از باید و نبایدهای بهداشتی باید از اخبار روزانه دور باشیم، یعنی اینکه امروز چند نفر فوت کردند، چند نفر مبتلا شدند و چند نفر در شرایط بد قرار دارند به جز بد کردن حال ما و خانواده اثر دیگری ندارد و باید با دور ماندن از این اخبار اجازه ندهیم این اخبار بد حال ما را بد کند.
وی با تاکید بر اینکه کودکان به چه میزان باید در خصوص کرونا اطلاعات داشته باشند اشاره داشت: ما نباید اجازه دهیم اخبار مربوط به کرونا حال ما را بد کند و نباید این حال بد خود را به کودکان منتقل کنیم و کودکان باید به جز مسایل بهداشتی از اخبار در مورد کرونا دور باشند چرا که اگر اخبار به کودکان مبتلا شود هم در آنها بدحالی ایجاد می کند و هم اضطراب روانی در کودکان ایجاد می شود. بسیاری از ما به خاطر وجود کرونا مجبوریم در مدل زندگی خود تغییراتی را به وجود بیاوریم و مجبوریم تا بیشتر در خانه بوده، سفر نرویم و فعالیت هایی مانند حضور در بازار، رستوران ها و سینماها را کاهش دهیم که باید برای این رفتار جدید مدیریت جدیدی داشته باشیم البته ارایه مدیریت جدید تهدیدی است که می تواند رابطه فرد را با خانواده و سایر افراد به فرصت تبدیل کند و با توجه به اینکه ساعت کاری به دلیل کرونا کم شده می تواند در کاهش درآمد خانواده ها موثر باشد که باید این اثر منفی را در خانواده کنترل کرده و بتوانیم رابطه ای بهتر با اعضای خانواده ایجاد کنیم؛ مثلا می توانیم برنامه ریزی کرد و هر شب یک بازی با اعضای خانواده داشت و یا اینکه برای پایین آوردن اضطراب کودکان بازی های گروهی طراحی کرد که کودکان نیز در آن نقش موثری داشته باشند تا هم اضطراب آنها کم شده و هم حضور در خانه راحت تر باشد.
وی در حوزه رابطه زوجین در این دوران تصریح کرد: حالا که کرونا به ما این فرصت را داده تا بیشتر کنار همسرمان باشیم، می توانیم گفت و گوهایی که تاکنون فرصت آن را نداشتیم، داشته باشیم. با دیدن آلبوم عکس های قدیمی و فیلم هایی که مربوط به سال های ابتدایی زندگی است، گفت و گوهایی را داشته باشیم تا حال ما خوب شود باید بتوانیم ارتباط مان را با هم بیشتر کنیم در حالی که امروزه برخی خانواده ها بیشتر درگیر گوشی موبایل هستند. بعد از کرونا بالای 70 تا 80 درصد خانواده هایی که به مطب من مراجعه کردند، مشکل شان اعتیاد به موبایل بود و اینها آسیب هایی است که اگر درست مدیریت نشود، می تواند برای خانواده مشکلاتی ایجاد کند البته باید گفت تمام بدحالی هایی که مردم دارند و با هم مهربان نیستند، همه آنها به دلیل کرونا نیست و می توان گفت برخی از آن به خاطر فشارهای اقتصادی و دیدن ناعدالتی ها در جامعه می باشد.
وقتی فرد در فرایند زندگی خود، عزت نفس لازم را دریافت نکرده باشد در دوران نوجوانی با بحران‌های احتمالی روبرواست که برای رفع آنها میتواند به سیگار کشیدن روی آورد. پس اگر والدین در جریان زندگی فرزند خود باشند و این عزت نفس لازم را در وی ایجاد کنند و حتی اگر توانسته باشند در فضای زندگی فرزندشان یک خوب‌حالی از این دوران و کودکیایجاد کرده باشند، احتمال مصرف سیگار و امثال آنها کمتر خواهد شد. چون ما در تغییر ماهیت رفتار نوجوان بخاطر آسیب های فشار روانی و تغییر اجتماع از انسانهای آلوده ناتوانیم.
وی متذکر شد: ما باید فضا و روند تربیتی خود را کنترل کنیم، حال اگر این امر اتفاق افتاده و نوجوان ما آلوده به سیگار شده باشد و ما نیز متوجه شده باشیم، باید چه کنیم؟ مهمترین کار این است که دست و پای خود را گم نکنیم و از این فکر که فرزندمان دیگر از دست رفته و اعتیاد وی قابل برگشت نیست جلوگیری کنیم. ابتدا، مراقب آن باشیم که به فرزندمان برچسبی نچسبانیم که در برگشت آن ناموفق باشیم. دوم اینکه بررسی کنیم تا ببینیم کدام قسمت زندگی فرزندمان و الگو گیری وی از انسانهای اطراف به مشکل خورده است تا عزت نفس از دست رفته را ترمیم کنیم. مچ گرفتن این پیام را میرساند که فرزندمان دفعات بعدی به طرزی سیگار بکشد که هرگز کسی متوجه آن نشود. ما باید رفتارمان، الگوگرفتن‌ها و مشکلاتش را بررسی کنیم تا عزت نفس از دست رفته برگردد و اگر احساس کردیم که نمیتوانیم، باید به کمک مشاور این بدحالی را به گونه ای درست کنیم که سیگار بعنوان مسئله بزرگ او مطرح نشود.
این روانشناس و مشاور خانواده همچنین با توجه به اینکه شیوع ویروس کرونا مسئله امروز جامعه به شمار میرود اشاره داشت: در بعد فردی، کرونا مانند دیگر موارد از جمله بحران های اقتصادی، بحران های طبیعی و سایر بحران ها و با وجود آمدن بحران در زندگی انسان ها، باید به دو، سه فاکتور به درستی نگاه کنیم. در ابتدا تاب آوری فرد باید مورد بررسی قرار گیرد که ریشه در مدیریت اضطراب فرد در دوران کودکی اش دارد. فاکتور دو هدفمندی و مشخص بودن جایگاه فرد در نظام خلقت می باشد. اگر هویت فرد مشخص باشد کمتر بر اساس کم و زیادهای زندگی به هم ریختگی برای فرد به وجود می آید که همه اینها ریشه در دوران کودکی دارد. پدر و مادرهای ما در سال های گذشته که کودک بودیم باید به نحوی ما را تربیت می کردند که ما از تاب آوری بالایی برخوردار باشیم.
مدیریت رابطه با دیگران
این صاحب نظر در حوزه روانشناسی در مورد اینکه چگونه رابطه با دیگران را باید مدیریت کرد گفت: مدیریت بحران در خانواده یک رفتار مستقل است. در شرایط کرونا چند قانون را باید رعایت کنیم اولا تا آنجایی که می توانیم بعد از اطلاع از باید و نبایدهای بهداشتی باید از اخبار روزانه دور باشیم، یعنی اینکه امروز چند نفر فوت کردند، چند نفر مبتلا شدند و چند نفر در شرایط بد قرار دارند به جز بد کردن حال ما و خانواده اثر دیگری ندارد و باید با دور ماندن از این اخبار اجازه ندهیم این اخبار بد حال ما را بد کند.
وی با تاکید بر اینکه کودکان به چه میزان باید در خصوص کرونا اطلاعات داشته باشند اشاره داشت: ما نباید اجازه دهیم اخبار مربوط به کرونا حال ما را بد کند و نباید این حال بد خود را به کودکان منتقل کنیم و کودکان باید به جز مسایل بهداشتی از اخبار در مورد کرونا دور باشند چرا که اگر اخبار به کودکان مبتلا شود هم در آنها بدحالی ایجاد می کند و هم اضطراب روانی در کودکان ایجاد می شود. بسیاری از ما به خاطر وجود کرونا مجبوریم در مدل زندگی خود تغییراتی را به وجود بیاوریم و مجبوریم تا بیشتر در خانه بوده، سفر نرویم و فعالیت هایی مانند حضور در بازار، رستوران ها و سینماها را کاهش دهیم که باید برای این رفتار جدید مدیریت جدیدی داشته باشیم البته ارایه مدیریت جدید تهدیدی است که می تواند رابطه فرد را با خانواده و سایر افراد به فرصت تبدیل کند و با توجه به اینکه ساعت کاری به دلیل کرونا کم شده می تواند در کاهش درآمد خانواده ها موثر باشد که باید این اثر منفی را در خانواده کنترل کرده و بتوانیم رابطه ای بهتر با اعضای خانواده ایجاد کنیم؛ مثلا می توانیم برنامه ریزی کرد و هر شب یک بازی با اعضای خانواده داشت و یا اینکه برای پایین آوردن اضطراب کودکان بازی های گروهی طراحی کرد که کودکان نیز در آن نقش موثری داشته باشند تا هم اضطراب آنها کم شده و هم حضور در خانه راحت تر باشد.
وی در حوزه رابطه زوجین در این دوران تصریح کرد: حالا که کرونا به ما این فرصت را داده تا بیشتر کنار همسرمان باشیم، می توانیم گفت و گوهایی که تاکنون فرصت آن را نداشتیم، داشته باشیم. با دیدن آلبوم عکس های قدیمی و فیلم هایی که مربوط به سال های ابتدایی زندگی است، گفت و گوهایی را داشته باشیم تا حال ما خوب شود باید بتوانیم ارتباط مان را با هم بیشتر کنیم در حالی که امروزه برخی خانواده ها بیشتر درگیر گوشی موبایل هستند. بعد از کرونا بالای 70 تا 80 درصد خانواده هایی که به مطب من مراجعه کردند، مشکل شان اعتیاد به موبایل بود و اینها آسیب هایی است که اگر درست مدیریت نشود، می تواند برای خانواده مشکلاتی ایجاد کند البته باید گفت تمام بدحالی هایی که مردم دارند و با هم مهربان نیستند، همه آنها به دلیل کرونا نیست و می توان گفت برخی از آن به خاطر فشارهای اقتصادی و دیدن ناعدالتی ها در جامعه می باشد.
