یادداشت؛
خط فقرومناقشات سیاسی بدون کرانه !
سرانجام گرانی افسار گسیخته ،کاهش بی رویه ارزش پول ملی و قدرت خرید مردم خط فقر را به ۱۰ میلیون تومان رساند. این در حالی است که متوسط درآمد حقوق بگیران و بیشتر دهک های جامعه درخوشبینانه ترین ارزیابی هاحدود۳/۵ میلیون تومان است ؛یک سوم خط فقر!
گرانی بی رویه مایحتاج روزانه مردم در ماههای اخیرنظیر؛ گوشت،برنج، تخم مرغ ،لبنیات ،حبوبات، روغن و...... حتی نیمرو را هم -که غذای گرم بسیاری از خانواده های محروم بود-از سفره آنها پراند.سایرنیازها چون؛ دارو ،مواد بهداشتی، پوشاک واز همه مهمتر مسکن و اجاره هم جهش قیمتی طاقت فرسایی دارندوتقارن گرانی و کرونا -که موجب تعطیلی یا کم رونقی بسیاری از کسب و کارهاشده است -مشکلات مردم را مضاعف می کند.
در چنین شرایطی -که انتظار مردم وحدت، همدلی و دغدغه مشترک قوای کشور برای حل مشکلات معیشتی آنهاست- آنچه مردم را دل آزرده می‌کند؛ مناقشات بی کرانه وبی‌حاصل سیاسی قوای کشور و متلک پرانی مسئولان رده های بالاعلیه یکدیگر از تریبون‌های عمومی ، اهتمام نمایندگان مردم به حل مشکلات خویش با اختصاص خودرو قسطی ،ودیعه مسکن و وام ضروری و نیز تبعیض و فساد در بدنه دستگاه‌های اداره کننده کشور است.
رقابت جریان‌های سیاسی در دوران انتخابات طبیعی و غیر قابل اجتناب است ،اما پس از آن که جریان‌های سیاسی کرسی‌های قدرت را تصاحب کردند، انتظار مردم تبدیل رقابت به رفاقت و هم افزایی برای حل مشکلات جامعه است .به ویژه اینکه اگر قوای کشور در اختیار جریان‌های سیاسی متفاوت باشد،همگرایی حول محور منافع و مصالح ملی و حل مشکلات مردم ضرورت بیشتری پیدا می‌کند و اگر به این وضعیت شرایط خاص منطقه ای و جهانی و تحریم ها وجنگ اقتصادی دشمن را نیز بیفزاییم، این هم افزایی به یک نیاز ملی تبدیل می شود.
واقعیت آن است که دودآتش مناقشات و رویارویی های سیاسی به چشم مردم می رود و سرمایه اجتماعی کشور را دلسرد و ناامید می کند.
انتخاباتی شدن زودهنگام فضای کشور وآغاز بازی "کی بود ،کی بود، من نبودم "می‌تواند آخرین سال دولت را - در یکی از سخت‌ترین شرایط-به جای تمرکز بر خدمت به سال تنش های بی ثمر تبدیل کند.
انتظار می‌رود دولت ،مجلس،قوه قضاییه و جریان های سیاسی درون حاکمیت با وحدت و همدلی و به دور از مناقشات سیاسی وتهاجم علیه یکدیگر ازتریبون‌های عمومی همه اهتمام خود را به یافتن راهکارهای منطقی و منطبق با واقعیت های ملی و جهانی برای جلوگیری از کاهش ارزش پول ملی و قدرت خرید مردم ،مهار گرانی افسار گسیخته،مقابله واقعی وموًثر با تحریم های ظالمانه دشمن و مبارزه بی امان ،ساختاری و بازدارنده با تبعیض و فسادمتمرکز سازند و با بهره‌گیری از نظر اقتصاددانان و صاحبنظران بکوشندتا بار سنگین مشکلات معیشتی را از دوش مردم بطور محسوس وملموس کاهش دهند.
کرانه فقر در حال پیشروی است و تنها راه مقابله با آن پایان مناقشات سیاسی و تمرکز برحل مشکلات مردم است؛ باور کنیم ناگهان خیلی زود دیر می شود!
گرانی بی رویه مایحتاج روزانه مردم در ماههای اخیرنظیر؛ گوشت،برنج، تخم مرغ ،لبنیات ،حبوبات، روغن و...... حتی نیمرو را هم -که غذای گرم بسیاری از خانواده های محروم بود-از سفره آنها پراند.سایرنیازها چون؛ دارو ،مواد بهداشتی، پوشاک واز همه مهمتر مسکن و اجاره هم جهش قیمتی طاقت فرسایی دارندوتقارن گرانی و کرونا -که موجب تعطیلی یا کم رونقی بسیاری از کسب و کارهاشده است -مشکلات مردم را مضاعف می کند.
در چنین شرایطی -که انتظار مردم وحدت، همدلی و دغدغه مشترک قوای کشور برای حل مشکلات معیشتی آنهاست- آنچه مردم را دل آزرده می‌کند؛ مناقشات بی کرانه وبی‌حاصل سیاسی قوای کشور و متلک پرانی مسئولان رده های بالاعلیه یکدیگر از تریبون‌های عمومی ، اهتمام نمایندگان مردم به حل مشکلات خویش با اختصاص خودرو قسطی ،ودیعه مسکن و وام ضروری و نیز تبعیض و فساد در بدنه دستگاه‌های اداره کننده کشور است.
رقابت جریان‌های سیاسی در دوران انتخابات طبیعی و غیر قابل اجتناب است ،اما پس از آن که جریان‌های سیاسی کرسی‌های قدرت را تصاحب کردند، انتظار مردم تبدیل رقابت به رفاقت و هم افزایی برای حل مشکلات جامعه است .به ویژه اینکه اگر قوای کشور در اختیار جریان‌های سیاسی متفاوت باشد،همگرایی حول محور منافع و مصالح ملی و حل مشکلات مردم ضرورت بیشتری پیدا می‌کند و اگر به این وضعیت شرایط خاص منطقه ای و جهانی و تحریم ها وجنگ اقتصادی دشمن را نیز بیفزاییم، این هم افزایی به یک نیاز ملی تبدیل می شود.
واقعیت آن است که دودآتش مناقشات و رویارویی های سیاسی به چشم مردم می رود و سرمایه اجتماعی کشور را دلسرد و ناامید می کند.
انتخاباتی شدن زودهنگام فضای کشور وآغاز بازی "کی بود ،کی بود، من نبودم "می‌تواند آخرین سال دولت را - در یکی از سخت‌ترین شرایط-به جای تمرکز بر خدمت به سال تنش های بی ثمر تبدیل کند.
انتظار می‌رود دولت ،مجلس،قوه قضاییه و جریان های سیاسی درون حاکمیت با وحدت و همدلی و به دور از مناقشات سیاسی وتهاجم علیه یکدیگر ازتریبون‌های عمومی همه اهتمام خود را به یافتن راهکارهای منطقی و منطبق با واقعیت های ملی و جهانی برای جلوگیری از کاهش ارزش پول ملی و قدرت خرید مردم ،مهار گرانی افسار گسیخته،مقابله واقعی وموًثر با تحریم های ظالمانه دشمن و مبارزه بی امان ،ساختاری و بازدارنده با تبعیض و فسادمتمرکز سازند و با بهره‌گیری از نظر اقتصاددانان و صاحبنظران بکوشندتا بار سنگین مشکلات معیشتی را از دوش مردم بطور محسوس وملموس کاهش دهند.
کرانه فقر در حال پیشروی است و تنها راه مقابله با آن پایان مناقشات سیاسی و تمرکز برحل مشکلات مردم است؛ باور کنیم ناگهان خیلی زود دیر می شود!
