۰
تاریخ انتشار
پنجشنبه ۱۲ تير ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۵۹
به بهانه میلاد باشکوه حضرت شمس الشموس

دلتنگ توام که به داد دلم برسی

دلتنگ توام که به داد دلم برسی
خبرگزاری رضوی- سعید نوریان؛یا علی ابن موسی الرضا (ع)؛امشب و در فرخنده میلاد باشکوهت، یک بار دیگر آهوانه در دام تو گرفتاری را همراه با کبوترهای حرمت و خیل زائران کویت جشن می گیرم و دست ارادتم را از فرسنگ ها فاصله به بغض سنگین ضریحت گره می زنم و پیشانی ام را همچون قلب های تنده از انتظار و فراق، بر جبین ضریحت می سابم و عاشقانه تو را صدا می زنم. تو را پناه غریبانی و درد آشنای همه دردمندان و نیازمندان. تو آن غریب قریبی که خانه اش مشهدالرضای دردمندان است و پنجره فولاد بارگاه کبریایی ات، روزنه ای به رحمت حضرت سبحان. بارگاه تو، شب و روز و تابستان و زمستان ندارد. مشهد، همیشه خیس باران است حتی در روزهای سخت کرونایی که نفس کشیدن را برای مردم سخت کرده است.
یا حضرت آفتاب؛ در حرم غريب تو در مشهد مقدس، همیشه و در هر زمانی، رنگ عشق و آشنايي موج مي زند. مشهد تو، دریای رحمت و اقیانوس مهربانی و رافت است.
گلدسته هاي منور بارگاهت، به احترام تو قيام كرده اند و بارگاه عارفانه تو، زيبا بهشت روي زمين است. در هواي حرمت، بوي اقاقي عشق جاري است. بوي عطر حضور عاشقانه آفتاب هزار آیینه  در سراسر حرم هميشه نوراني اش پيچيده است و من، من ايراني، من شيفته و شيداي شوريده تو، ميهمان زيباترين لحظه هاي زيستنم.
يا امام غريب؛ مي خواهم همراه با خيل عاشقانت و در حرمت دو ركعت نماز عشق بگذارم و در دستان قنوتم، با توسل به نام بلند تو، آن قدر اشك بريزم كه ماهيان اجابت از دستانم سرازير كنند.
در مشهدالرضا و در كنار زیبا بارگارهت، آدم چقدر آرام مي شكند؛ مثل كوهي يخ در اقيانوس آفتابي. در جوار كبوتوران حرمت، آدم چقدر گريه مي شود؛ چقدر غم مي شود؛ چقدر شبنم می شود.
هميشه و هر زماني كه فرصت ارادت به ساحت ملكوتي ونورانی ات، نصیبم شده، در بارگاهت مقدست، گم شده ام، در هزار آئينه شكسته و در آن تكثير شده و هميشه چشمانم را نذر گريه بر ضريحت كرده ام. نه تاب ديدارت را دارم و نه تحمل دوري ات را.
به زیبا حرم مقدست که می آیم، دلشوره ها و تمام تردیدهایم را فراموش می کنم. چون آبی زلال و جاری از چشمه ساران، پاک پاک می شوم و زیارتت را سعادتی می دانم که به تقدس ضیافت آسمان می ماند. به حریم حرمت که دعوت می شوم، سربلند و فارغ از تمام مادیات و دلخوشی های دنیوی، به سویت قدم بر می دارم؛ با رازهایی سر به مهر که تنها من میدانم و تو و حاجت هایی بزرگ که از تو می طلبم. به ضریح مطهرت که تکیه می دهم، انگار که تمام بغض های عالم شکسته است، بی آنکه به دردی بیندیشم، اشک شوق بر چهره شرمسارم سرازیر می شود و دل می بندم به آسمان یاکریم ها.  به ضریح مطهرت که تکیه می دهم، شانه هایم سبک می شوند و آیینه اشک های من، فراوان تر از آیینه کاری زیبا حرمت.
امام دوست داشتنی من؛ عشق من به تو، عشق صاحب نیاز به ولایت ناز است، عشق بنده به مولا.
در شمالی ترین نقطه جهان اسلام، در قطعه ای از بهشت الهی، مشهدالرضا، امام مهربان و رئوفی آرمیده است که بارگاه ملکوتی اش همچون آفتابی پرشکوه در جای جای ایران زمین، نورافشانی کرده  و کوی پرشکوهش، مامن غریبان و ضامن دل های پریشان است. دلم دلتنگ توست. برای دیدن دوباره ات، روزها و شب ها را نه،لحظه ها را می شمارم. این لحظه های ناب انتظار، دیدنی است و تو میدانم که این لحظه ها را به زیبایی می بینی. مي خواهم دوباره دل كوچكم را به تو بسپارم تا سرشار از لطفش كني. مي خواهم دوباره چشمانم را در پنجره فولادت دخيل ببندم تا ناديده ها را آشكار كني. مي خوام دوباره قلبم را در حرمت رها سازم تا عاشقش كني. مي خواهم دوباره تمام وجودم را در زلال زيبايي هايت جاري كنم تا سرشار از نور ولايت و امامتش كني.
حجت اشرف زاده را چند سالی است که می شناسم. از همان سال هایی که که در شب میلاد حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) و در اختتامیه جشنواره امام رضا(ع)، برای امام مهربان می خواند و با نوای عاشقانه اش، چه حال ها که نمی کردیم. در این روزها که بیقرار و دلتنگ دیدن بارگاه کبریایی حضرت عشق و آقای همه خوبی ها و مهربانی ها هستم، با «دلتنگ توام» حجت عزیز، دلتنگی برای حضور در مشهد مقدس بیشتر شده است. انگار حجت عزیز، این ترانه را از زبان همه آن هایی که عاشقانه، برای دیدن امام مهربان شان، ییقراری می کنند، خوانده است:
 ای در این حادثه ها، نام تو آرامش من
ای حواست به من و حال دل سرکش من
ای خیال خوش لبخند تو، امنیت من
ای تو همسایه و هم گریه و هم صحبت من…
دلتنگ توام که به داد دلم برسی
تا عشق تو را نفسی ندهم به کسی
یامَوْلای فِی الدُّخُولِ اَفْضَلَ ما اَذِنْتَ لِأَحَدٍ مِنْ
ای مولای من! به من اجازه ده به بهترین نحوی که به اولیای خوداجازه می‌دهی
اَوْلِیائِک فَاِنْ لَمْ آکن اَهْلاً لِذلِک فَاَنْتَ اَهْلٌ لِذلِک
تاداخل حرم مطهّرگردم. اگرچه من سزاوار این چنین اجازه نیستم، ولی توشایسته آنی
السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا(ع)
https://www.razavi.news/vdceo78n.jh8pni9bbj.html
razavi.news/vdceo78n.jh8pni9bbj.html
کد مطلب ۵۶۰۵۹
برچسب ها
دهه کرامت
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما