ضریحی که ندیده ساخته شد/ عشق به امام حسین (ع) درقاب هنر
به گزارش خبرگزاری رضوی، طراحی و اجرای پشت زمینه ای زیبا و متفاوت در هیئت یافاطمه الزهرا(س) ما را بر آن داشت تا پای صحبت های استاد کاری قابل در فن گچ بری که در نقاشی و خطاطی و مجسمه سازی و قالب گیری احجام سیلیکونی دستی بر آتش دارد و از قضای اهل بیت خادم درگاه بی بی دو عالم نیز هست بنشینیم.
خودش را محمد قربان نیا، ۳۵ ساله و اهل بابل معرفی کرد و می گوید: شغل اصلی بنده گچ بری است و البته مسلط به نقاشی و خطاطی و مجسمه سازی و قالب گیری سیلکون نیز هستم.
وی با بیان اینکه حدود ۱۰ سال قبل با توجه به علاقه ای که به برنامه های عزاداری هیئتی داشتم و با توجه به پرشور برگcار شدن مراسمها و همچنین آشنا شدن با برنامه های هیئت با توجه به حضور برادرم در این مجموعه برای اولین بار با شرکت در مراسم عزاداری وارد هیئت شدم. نمی دانم چه جذبه ای باعث پایبندی بنده در هیئت شد؛ ولی از خدای بزرگ ممنونم که لطف خود را در حقم تمام کرد.
وی از مشخصات طرح دکور در هیئت فاطمه الزهرا (س) بابل و چگونگی اجرای آن می گوید: در ابتدا بنا بر این بود که چند نفر از خادمین هیئت به کربلا بروند تا از ضریح حرم ارباب، با زاویه های مختلف عکس برداری کنند. اما وقت خیلی کمی داشتیم و فرصت مان محدود بود و از طرفی هزینه اجرای این طرح خیلی بالا می رفت، در نتیجه با یک عکسی که از حرم داشتیم کار را شروع کردیم، اما برای اینکه بتوانیم طرح را روی جایگاه به طول ۸ متر وارتفاع ۳ متر اجرا کنیم نیاز به بزرگنمائی چند برابری داشتیم به نحوی که مثلا طرح گلی از ضریح که ۶ سانت پهنا داشت، باید به پهنای ۱ متر اجرا می شد. به همین خاطر مجبور شدیم با تغییراتی در طرح ضریح اصلی که البته به اصل کار هم ضربه نزند طرح گلها عوض شود تا زیبایی بیشتری داشته باشد که الحمدلله این مقصود حاصل شد و طرح زیبائی خود را از دست نداد.
مجبور شدیم با تغییراتی در طرح ضریح اصلی که البته به اصل کار هم ضربه نزند طرح گلها عوض شود تا زیبایی بیشتری داشته باشدوی ادامه داد: البته بی مناسبت نیست که از خادمین عزیزی که در این حدود دو ماه فعالیت از همکاری و یاری به بنده دریغ نکردند یاد کنم که اگر نبود کمک و همراهی این عزیزان این طرح آنچه که اکنون از کار در آمده در نمی آمد، استاد یوسف نوروزی خطاط خط ثلث، اقای سید حسین برهانی مدیریت اجرای طرح ، آقای علی حبیب زاده کار آهنگری و آقایان مهرداد کربلایی و حسن ولیپور اجرای رنگ و نقاشی طرح را کمک کردند و همه خادمانی که هر یک به نحوی و نوعی در این ایام با احساس مسئولیت، حامی ما بودند تا این کار به نتیجه رسید.
قربان نیا، درباره اینکه مدت زمان آماده سازی و اتمام طرح چه قدر بوده و شما برای این کار چه مقدار وقت گذاشتید؟ می گوید: تقریبأ از زمان طراحی تا اجرا و پایان کار حدود ۳ ماه طول کشید و بنده هم تقریبأ ۴۵ روز کار شبانه روزی داشتم. خیلی سخت است که وقت کمی داشته باشی و یک کار هنری مذهبی آن هم به عنوان پشت زمینه ایام عزای دردانه خلقت حضرت اباعبدالله باشد، از طرفی سرعت و کیفیت هردو چیزی بودند که باید دقت می کردم و خدا را شکر با عنایت اهل بیت و پشت کار خودم و همکاری همه دوستان و خادمین عزیزی که در هنگام اجرای کار از هیچ تلاشی دریغ نداشتند توانستیم کار را یک روز مانده به شب اول محرم آماده کنیم.
این هنرمند بابلی درباره اینکه در مدت ساخت این طرح، چه شیرینی ها و زیبایی هایی و از طرفی دیگر چه سختی ها یا تلخی هایی را تحمل کردید؟ عنوان کرد: تلخی برای من فقط آنجا بوده که خودم در حال ساخت طرحی از ضریحی بودم که هنوز خودم از نزدیک ندیدمش، یاد کربلائی که هنوز ندیدمش. یاد حضرت رقیه سه ساله و ... وگرنه کار برای امام حسین (ع) لذت بخش است و سختی ندارد.
وی افزود: زیباترین قسمت کار هم ، آخر شبها بود که بچه ها دورهم جمع می شدند و با حضور نوکرهای ارباب مثل حاج رضا و کربلائی جبار بذری و ... پای این طرح ضریح روضه ارباب می خواندند و گریه می کردند.
وی در پاسخ به اینکه شما شغل شما کارگری است در این اوضاع سخت اقتصادی چه چیزی باعث شد که یک ماه از وقت و کار و زندگیتان را صرف این کار کنید؟ می گوید: هر کسی در این شرایط ، مشکلات و سختی های خاص خودش را دارد، ولی محبت به اهل بیت این مسائل را نمی شناسد، من در طول مدت کار این طرح، علیرغم اینکه از کار خودم جدا بودم ولی خدا رو شکر به برکت اهل بیت علیهم السلام اصلا در مضیقه مالی نیفتادم و از جاهایی که فکرش را نمی کردم روزی من و خانواده می رسید.
وقتی کار ساخت تمام شد و به طرح نگاه کردید، چه احساسی داشتید؟
واقعیتش را بگویم ، با توجه به اینکه کار از یک سایز کوچک به سایز چند برابری تغییر کرده بود و قرینه سازی ها و دقت کار به علت بزرگنمائی باید بیشتر می شد فکرش را نمی کردم که در این زمان کم ، کار اینقدر خوب در بیاد. کار که تمام شد خستگی جسمی که در بدنم بود با نگاهی که به طرح انداختم کاملا از تنم رفت و به این باور رسیدم که کاری که برای امام حسین (ع) باشد، نیمه تمام، روی زمین نمی ماند.
اگر بخواهید طرحتان را به یکی از شهدای کربلا تقدیم کنید؛ به چه کسی تقدیم می کنید؟
بنده سرباز امام زمان (عج) هستم؛ مسلما این کار را به امام حی و حاضرمان تقدیم کردم. ولی اگر بخواهم این کار را به یکی از شهدای کربلا تقدیم کنم، کسی نیست جز اقا مسلم ابن عقیل.
و حرف آخر...
در آخر از برادر عزیزم آقا مسعود که در آشنائی من با هیئت نقش بسزائی داشت و در این ایام نیز شبانه روز دوشادوش بنده در اجرای طرح هیئت درکنار بنده بود تشکر می کنم. همچنین یک تشکر ویژه از همسر گرانقدرم دارم که در این ایام با توجه به کمرنگ بودن حضورم بار مسئولیت منزل را به تنهائی به دوش کشیده امیدوارم جزای خیر این صبر و تحمل را خانوم حضرت زهراء خانم حضرت زینب سلام الله علیهما به همسرم عطا فرمایند
وی با بیان اینکه حدود ۱۰ سال قبل با توجه به علاقه ای که به برنامه های عزاداری هیئتی داشتم و با توجه به پرشور برگcار شدن مراسمها و همچنین آشنا شدن با برنامه های هیئت با توجه به حضور برادرم در این مجموعه برای اولین بار با شرکت در مراسم عزاداری وارد هیئت شدم. نمی دانم چه جذبه ای باعث پایبندی بنده در هیئت شد؛ ولی از خدای بزرگ ممنونم که لطف خود را در حقم تمام کرد.
وی از مشخصات طرح دکور در هیئت فاطمه الزهرا (س) بابل و چگونگی اجرای آن می گوید: در ابتدا بنا بر این بود که چند نفر از خادمین هیئت به کربلا بروند تا از ضریح حرم ارباب، با زاویه های مختلف عکس برداری کنند. اما وقت خیلی کمی داشتیم و فرصت مان محدود بود و از طرفی هزینه اجرای این طرح خیلی بالا می رفت، در نتیجه با یک عکسی که از حرم داشتیم کار را شروع کردیم، اما برای اینکه بتوانیم طرح را روی جایگاه به طول ۸ متر وارتفاع ۳ متر اجرا کنیم نیاز به بزرگنمائی چند برابری داشتیم به نحوی که مثلا طرح گلی از ضریح که ۶ سانت پهنا داشت، باید به پهنای ۱ متر اجرا می شد. به همین خاطر مجبور شدیم با تغییراتی در طرح ضریح اصلی که البته به اصل کار هم ضربه نزند طرح گلها عوض شود تا زیبایی بیشتری داشته باشد که الحمدلله این مقصود حاصل شد و طرح زیبائی خود را از دست نداد.
مجبور شدیم با تغییراتی در طرح ضریح اصلی که البته به اصل کار هم ضربه نزند طرح گلها عوض شود تا زیبایی بیشتری داشته باشدوی ادامه داد: البته بی مناسبت نیست که از خادمین عزیزی که در این حدود دو ماه فعالیت از همکاری و یاری به بنده دریغ نکردند یاد کنم که اگر نبود کمک و همراهی این عزیزان این طرح آنچه که اکنون از کار در آمده در نمی آمد، استاد یوسف نوروزی خطاط خط ثلث، اقای سید حسین برهانی مدیریت اجرای طرح ، آقای علی حبیب زاده کار آهنگری و آقایان مهرداد کربلایی و حسن ولیپور اجرای رنگ و نقاشی طرح را کمک کردند و همه خادمانی که هر یک به نحوی و نوعی در این ایام با احساس مسئولیت، حامی ما بودند تا این کار به نتیجه رسید.
قربان نیا، درباره اینکه مدت زمان آماده سازی و اتمام طرح چه قدر بوده و شما برای این کار چه مقدار وقت گذاشتید؟ می گوید: تقریبأ از زمان طراحی تا اجرا و پایان کار حدود ۳ ماه طول کشید و بنده هم تقریبأ ۴۵ روز کار شبانه روزی داشتم. خیلی سخت است که وقت کمی داشته باشی و یک کار هنری مذهبی آن هم به عنوان پشت زمینه ایام عزای دردانه خلقت حضرت اباعبدالله باشد، از طرفی سرعت و کیفیت هردو چیزی بودند که باید دقت می کردم و خدا را شکر با عنایت اهل بیت و پشت کار خودم و همکاری همه دوستان و خادمین عزیزی که در هنگام اجرای کار از هیچ تلاشی دریغ نداشتند توانستیم کار را یک روز مانده به شب اول محرم آماده کنیم.
این هنرمند بابلی درباره اینکه در مدت ساخت این طرح، چه شیرینی ها و زیبایی هایی و از طرفی دیگر چه سختی ها یا تلخی هایی را تحمل کردید؟ عنوان کرد: تلخی برای من فقط آنجا بوده که خودم در حال ساخت طرحی از ضریحی بودم که هنوز خودم از نزدیک ندیدمش، یاد کربلائی که هنوز ندیدمش. یاد حضرت رقیه سه ساله و ... وگرنه کار برای امام حسین (ع) لذت بخش است و سختی ندارد.
وی افزود: زیباترین قسمت کار هم ، آخر شبها بود که بچه ها دورهم جمع می شدند و با حضور نوکرهای ارباب مثل حاج رضا و کربلائی جبار بذری و ... پای این طرح ضریح روضه ارباب می خواندند و گریه می کردند.
وی در پاسخ به اینکه شما شغل شما کارگری است در این اوضاع سخت اقتصادی چه چیزی باعث شد که یک ماه از وقت و کار و زندگیتان را صرف این کار کنید؟ می گوید: هر کسی در این شرایط ، مشکلات و سختی های خاص خودش را دارد، ولی محبت به اهل بیت این مسائل را نمی شناسد، من در طول مدت کار این طرح، علیرغم اینکه از کار خودم جدا بودم ولی خدا رو شکر به برکت اهل بیت علیهم السلام اصلا در مضیقه مالی نیفتادم و از جاهایی که فکرش را نمی کردم روزی من و خانواده می رسید.
وقتی کار ساخت تمام شد و به طرح نگاه کردید، چه احساسی داشتید؟
واقعیتش را بگویم ، با توجه به اینکه کار از یک سایز کوچک به سایز چند برابری تغییر کرده بود و قرینه سازی ها و دقت کار به علت بزرگنمائی باید بیشتر می شد فکرش را نمی کردم که در این زمان کم ، کار اینقدر خوب در بیاد. کار که تمام شد خستگی جسمی که در بدنم بود با نگاهی که به طرح انداختم کاملا از تنم رفت و به این باور رسیدم که کاری که برای امام حسین (ع) باشد، نیمه تمام، روی زمین نمی ماند.
اگر بخواهید طرحتان را به یکی از شهدای کربلا تقدیم کنید؛ به چه کسی تقدیم می کنید؟
بنده سرباز امام زمان (عج) هستم؛ مسلما این کار را به امام حی و حاضرمان تقدیم کردم. ولی اگر بخواهم این کار را به یکی از شهدای کربلا تقدیم کنم، کسی نیست جز اقا مسلم ابن عقیل.
و حرف آخر...
در آخر از برادر عزیزم آقا مسعود که در آشنائی من با هیئت نقش بسزائی داشت و در این ایام نیز شبانه روز دوشادوش بنده در اجرای طرح هیئت درکنار بنده بود تشکر می کنم. همچنین یک تشکر ویژه از همسر گرانقدرم دارم که در این ایام با توجه به کمرنگ بودن حضورم بار مسئولیت منزل را به تنهائی به دوش کشیده امیدوارم جزای خیر این صبر و تحمل را خانوم حضرت زهراء خانم حضرت زینب سلام الله علیهما به همسرم عطا فرمایند
