اثر مستندساز گیلانی با موضوع تعزیه؛
فیلم «این یادگاری» در خانه هنرمندان ایران نمایش داده میشود
به گزارش خبرگزاری رضوی از گیلان، یکی از آیین های رایج برای گرامیداشت ماه محرم و ادای احترام به آرمان آزاد خواهی، ظلم ستیزی و جانبازی امام حسین (ع) در وقایع خونبار کربلا، بازآفرینی و نمایش شماری از شخصیت ها و حوادث آن دوران از طریق شبیه سازی و تعزیه گردانی است؛ چه به صورت ثابت و متمرکز و چه به طور متحرک و در قالب کاروان و کُتل.
"تعزیه" یا "تعزیت" که در لغت به معنای ماتم پرسی کردن و تسلیت گفتن و سرسلامتی دادن به بازماندگان و خویشانِ درگذشتگان و آرزوی صبر و شکیبایی برای آنان است، در عین حال به معنای شیوه ای از عزاداری در سوگِ سالار شهیدان و یاران وی – در کسوت اولیا – با بازسازی و نمایش صحنه ها و شخصیت های آن اتفاقات تلخ در برخورد و مقابله با ستمگران و ظالمان – در لباس اشقیا – به ویژه در حوادث دهه اول محرم سال 61 هجری قمری نیز میباشد البته با لباس و ساز و برگ جنگیِ متناسب با جایگاه هر گروه یا هر یک از شخصیتهای تعزیه.
اگرچه تاریخ آغاز شبیه سازی و ماجرای تعزیه که با باورها و فرهنگ و ارادت شیعیان به حسین بن علی (ع) پیوندی ماندگار دارد به درستی معلوم نیست اما از عصر صفویه بدین سو و به ویژه در دوره قاجار، عزاداری به شیوه تعزیه و کُتل در بسیاری از مناطق ایران از جمله در اصفهان و کاشان و در چند دهه اخیر در اراک و یزد به شکلی گسترده و مستمر اجرا و انجام شده است.
متنی را که شخصیتهای تعزیه بر پایه آن معمولاً به شعر و با آهنگ و لحنی متناسب با آن شخصیتها خوانده میشود، "نسخه" نام دارد. شعر و متن نسخه ها توسط سوگ سُرایان، شاعران و تعزیه گردانان سروده و نوشته شده و اغلب با توجه به جایگاه شخصیت ها و موقعیت های حوادث تعزیه با آوازی خوش و اثرگذار در دستگاه های موسیقی ایرانی همچون تعزیه حضرت عباس (ع) و تعزیه حر خوانده میشود. مخالف خوانها (شمر و یزید و ابن سعد) هم اشعار خود را بدون تحریر و عموماً با پرخاش میخوانند.
تعزیه که به عنوان آیین ملی و مذهبی به همت سازمان میراث فرهنگی و توسط یونسکو به ثبت جهانی رسیده است، در استان گیلان هم با پیشینه ای طولانی در ماه های محرم و صفر نیز به اجرا در می آید. علی ارکیان مستندساز این استان سرسبز با ساخت مستندی به نام "این یادگاری" و روایت واقعه جانسوز کربلا و عاشورای حسینی، از زبان شیوای تعزیه خوانانِ دلسوخته آن خطه، به ریشه یابی واژگان و ترکیبات کلامی اشعار تعزیه پرداخته و با نگاهی به زخم های مظلومانه سالار شهیدان، نیم نگاهی انتقادی نیز به یادگاری های خراشیده بر پیکر نقاشی های مذهبی بقعه های آن دیار که تنها گنجینه های تاریخی و روایتگر این رویداد تلخ تاریخی اند و گویی هنوز هم این خراش ادامه دارد، همت گماشته است.
روایت این فیلم که ساختش ٧ سال به طول انجامید، نگاهی دگرگونه به تعزیه امام حسین (ع) در گیلان و نقاشی های بقعه های شرق استان دارد.
فیلمبرداری مستند «این یادگاری» بر عهده شاهین بشرا بوده و صحبت های بسیاری از پیشکسوتان تعزیه گیلان و هنرمندان فقید تعزیه استان از جمله اساتید فنونی و میر احمد میری در آن وجود دارد.
بر اساس این گزارش؛ فیلم مستند «این یادگاری»، روز سهشنبه (11 مهرماه 96) از ساعت 18 در تالار استاد شهناز خانه هنرمندان ایران با حضور کارگردان به نمایش و نقد و بررسی در میآید و حضور برای همگان آزاد است.
"تعزیه" یا "تعزیت" که در لغت به معنای ماتم پرسی کردن و تسلیت گفتن و سرسلامتی دادن به بازماندگان و خویشانِ درگذشتگان و آرزوی صبر و شکیبایی برای آنان است، در عین حال به معنای شیوه ای از عزاداری در سوگِ سالار شهیدان و یاران وی – در کسوت اولیا – با بازسازی و نمایش صحنه ها و شخصیت های آن اتفاقات تلخ در برخورد و مقابله با ستمگران و ظالمان – در لباس اشقیا – به ویژه در حوادث دهه اول محرم سال 61 هجری قمری نیز میباشد البته با لباس و ساز و برگ جنگیِ متناسب با جایگاه هر گروه یا هر یک از شخصیتهای تعزیه.
اگرچه تاریخ آغاز شبیه سازی و ماجرای تعزیه که با باورها و فرهنگ و ارادت شیعیان به حسین بن علی (ع) پیوندی ماندگار دارد به درستی معلوم نیست اما از عصر صفویه بدین سو و به ویژه در دوره قاجار، عزاداری به شیوه تعزیه و کُتل در بسیاری از مناطق ایران از جمله در اصفهان و کاشان و در چند دهه اخیر در اراک و یزد به شکلی گسترده و مستمر اجرا و انجام شده است.
متنی را که شخصیتهای تعزیه بر پایه آن معمولاً به شعر و با آهنگ و لحنی متناسب با آن شخصیتها خوانده میشود، "نسخه" نام دارد. شعر و متن نسخه ها توسط سوگ سُرایان، شاعران و تعزیه گردانان سروده و نوشته شده و اغلب با توجه به جایگاه شخصیت ها و موقعیت های حوادث تعزیه با آوازی خوش و اثرگذار در دستگاه های موسیقی ایرانی همچون تعزیه حضرت عباس (ع) و تعزیه حر خوانده میشود. مخالف خوانها (شمر و یزید و ابن سعد) هم اشعار خود را بدون تحریر و عموماً با پرخاش میخوانند.
تعزیه که به عنوان آیین ملی و مذهبی به همت سازمان میراث فرهنگی و توسط یونسکو به ثبت جهانی رسیده است، در استان گیلان هم با پیشینه ای طولانی در ماه های محرم و صفر نیز به اجرا در می آید. علی ارکیان مستندساز این استان سرسبز با ساخت مستندی به نام "این یادگاری" و روایت واقعه جانسوز کربلا و عاشورای حسینی، از زبان شیوای تعزیه خوانانِ دلسوخته آن خطه، به ریشه یابی واژگان و ترکیبات کلامی اشعار تعزیه پرداخته و با نگاهی به زخم های مظلومانه سالار شهیدان، نیم نگاهی انتقادی نیز به یادگاری های خراشیده بر پیکر نقاشی های مذهبی بقعه های آن دیار که تنها گنجینه های تاریخی و روایتگر این رویداد تلخ تاریخی اند و گویی هنوز هم این خراش ادامه دارد، همت گماشته است.
روایت این فیلم که ساختش ٧ سال به طول انجامید، نگاهی دگرگونه به تعزیه امام حسین (ع) در گیلان و نقاشی های بقعه های شرق استان دارد.
فیلمبرداری مستند «این یادگاری» بر عهده شاهین بشرا بوده و صحبت های بسیاری از پیشکسوتان تعزیه گیلان و هنرمندان فقید تعزیه استان از جمله اساتید فنونی و میر احمد میری در آن وجود دارد.
بر اساس این گزارش؛ فیلم مستند «این یادگاری»، روز سهشنبه (11 مهرماه 96) از ساعت 18 در تالار استاد شهناز خانه هنرمندان ایران با حضور کارگردان به نمایش و نقد و بررسی در میآید و حضور برای همگان آزاد است.