مداحی در حرم مطهر امام رضا(ع) حاجت برآورده شده من در نوجوانی است

خبرگزاری رضوی ـ آزیتا ذکاء؛ شهر مذهبی مشهد به یُمن وجود بارگاه ملکوتی امام مهربانی‌ها از پیشکسوتان مراسم سنتی عزاداری در کشور به شمار می‌رود. مردم با شور خاصی برای اظهار ارادت به ائمه‌اطهار(ع) به حرم مطهر مشرف می‌شوند. این مضجع شریف با اجرای مراسم‌های متنوع مذهبی در طول روز و همچنین در مناسبت‌های مختلف پذیرای میلیون‌ها زائر از اکثر نقاط جهان است. مداحی برای سیدالشهدا(ع) آرزوی هر ارادتمند به ساحت مقدس اباعبدالله است. این روضه‌خوانی در حرم مطهر ولی نعمت‌مان علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) توفیقی مضاعف است. 
مهدی نیکبخت یکی از خدّام کشیک سوم حرم مطهر امام رضا(ع) است که از نوجوانی در این مضجع شریف رفت و آمد داشت و پای روضه اهل‌بیت(ع) می‌نشست. در همین نوجوانی آرزوی مداحی در حرم امام رضا(ع) را طلب کرد که طولی نکشید در اوایل جوانی به این سعادت دست یافت. چهارشنبه‌های امام رضایی و ایام محرم‌الحرام این مجال را فراهم کرد تا به سراغ این خادم و مداح حرم مطهر امام هشتم(ع) برویم و گپ‌وگفت خودمانی داشته باشیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.   

مداح و خادم جوان حرم مطهر امام رضا(ع) توفیق خدمت در مضجع شریف امام رضا(ع) را مدیون چیست؟
من در یک خانواده مذهبی متولد شدم. پدرم روحانی بود و در مراسم عزاداری اهل‌بیت(ع) به روضه‌خوانی می‌پرداخت. مادرم نیز با اینکه پنج کلاس سواد بیشتر  نداشت، اما با قرآن مأنوس بود و به دختران و زنان محل قرآن یاد می‌داد. چنین فضایی در خانواده ما حاکم بود و به طبع من هم در مسیری گام برداشتم که میراث پدرم بود. پدرم همیشه به من توصیه می‌کرد که مطالب صحیح و مستند را در مداحی و روضه‌خوانی استفاده کنم. در منزل کتابخانه‌ای با هزار جلد دارم که اغلب کتاب‌های تاریخی و زندگینامه اهل‌بیت(ع) است و سعی می‌کنم با مطالعه این کتاب‌ها برای حضور در مراسم‌های عزاداری آماده باشم.



چرا با وجود انس مادرتان به کلام خدا، شما وارد عرصه قرآن نشدید؟
به قرآن نیز علاقه دارم و تلاوت مرحوم غلوش و عبدالباسط را دوست داشته و گوش می‌دهم. اما حسب استعداد و توانمندی به صورت تخصصی و یک حرفه، وارد عرصه مداحی شدم. نوجوان بودم که در مسجد گوهرشاد مکبری می‌کردم و در رواق دارالزهد از روضه‌خوانی حاج آقای ماهرخسار بهره‌مند می‌شدم. از مداحی این روضه‌خوان حرم مطهر بسیار خوشم می‌آمد. در همان دوران نوجوانی من هم آرزو کردم که یک روزی مداح شوم و در حرم بخوانم که الحمدالله حاجتم برآرده شد و از اواخر دهه 1370 یعنی در اوان جوانی مداح حرم مطهر شدم و از آن زمان توفیق دارم اینگونه به حضرت خدمت کنم.
 
امروزه مداحی جوانان دچار یکسری آسیب‌هایی شده است که با روضه‌های سنتی قدیم فرق دارد نظرتان در این مقوله به عنوان یک مداح جوان چیست؟
مداحی امروزه با قدیم اصلا قابل قیاس نیست. حتی نوع پوشش مداحان امروز با روضه‌خوان‌های قدیم فرق کرده، قبلا لباده و عبا به تن داشتند. روضه‌خوان دنبال اشعار با مفهوم بوده و از شاعران شعر دریافت می‌کرد. امروزه جوانان علاقه‌مند به مداحی زیاد شده که آنها یک نوار از یک مداح را گوش می‌دهند و تقلیدی همان را می‌خوانند. متأسفانه آهنگ‌های نامتعارفی هم وارد عرصه مداحی کردند و طبق آن آهنگ‌ها نوحه درست شده و با شور بدون شعور می‌‎خوانند.
 
طی دو دهه اخیر که شما مداح حرم هستید، چه تفییراتی در برپایی مراسم‌های مذهبی حرم مطهر دیده‌اید؟
قبلا مراسم‌های مذهبی حرم در رواق دارالزهد برگزار می‌شد و برنامه‌های مذهبی کم بود، فقط در دعاهای ایام هفته مثل دعای توسل، کمیل و ندبه خلاصه می‌شد. برای ایام ولادت و شهادت اهل‌بیت(ع) نیز سخنرانی، روضه‌خوانی و مداحی هم داشتیم. اما اکنون با گستردگی فضای حرم و دارا بودن صحن‌ها و رواق‌های مختلف برنامه‌های فرهنگی و مذهبی حرم نیز افزایش یافته است و برنامه مداحی را قبل و بعد نماز داریم و هر روز پس از اقامه نماز زیارت امین‌الله قرائت می‌شود.


 
مداح جوان حرم مطهر امام رضا(ع) چه عنایاتی از حضرت را در زندگی خود شاهد بوده است؟
زندگی منهای امام رضا(ع) معنا ندارد. من داشتن همسر خوب و چهار فرزندم را عنایات حضرت به خود می‌دانم. حسب ارادت و به پاس تشکر از ولی نعمت خود بابت داشتن نعمت فرزند، اسم همه پسرانم را به ترتیب محمدرضا، علیرضا، حمیدرضا گذاشتم و پسر آخرم هم که امسال صبح میلاد امام رضا(ع) به دنیا آمده را امیررضا نام نهادم.

این چند سال مداحی در حرم مطهر با چه خاطرات به یادماندنی برای شما  همراه بوده است؟
یک سال تقریبا روزهای پایانی ماه محرم بود، صبح جمعه‌ای در رواق امام خمینی(ره) دعای ندبه می‌خواندم. روزه‌ای هم خواندم که به روضه هنده معروف است. هنده ماجرای مفصلی دارد. رواق مملو از جمعیت با این روضه بسیار گریه کردند. یادم نمی‌رود بعد مدتی داخل صحن جوانی تقریبا خوش‌قد و بالا جلوی من را گرفت و گفت: حاج آقا، من منتظرم روضه آن روز را بخوانید. هنوز مزه آن روضه زیر زبانم هست و آمدم این روضه را دوباره بشنوم.