۰
تاریخ انتشار
دوشنبه ۴ اسفند ۱۳۹۹ ساعت ۰۷:۵۵
کارشناس دینی در گفتگو با خبرگزاری رضوی عنوان کرد؛

نقش موثر امام جواد (ع) در بصیرت و دشمن شناسی مردم

نقش موثر امام جواد (ع) در بصیرت و دشمن شناسی مردم
خبرگزاری رضوی- مرضیه وحدت، "وقتی امام جواد (ع) در سن نوجوانی به امامت رسیدند اولین شبهه که دشمنان پخش کردند این بود که یک نوجوان چطورمی تواند رهبر جامعه دینی و اسلامی باشد، لذا حضرت با روشنگری هایی که داشتند و با ملاقات با شخصیت های مطرح و خواص جامعه ، آنها را روشن کردند و این نکته مهمی است که رهبر جامعه بتواند خواص را آگاه  کند ". مطلب بالا سخنان حجت الاسلام مهدی عدالتیان رئیس موسسه فرهنگی راه روشن و مشاور خانواده است که در ادامه می خوانید:
 
درباره سیره عملی امام جواد (ع) توضیح بفرمایید؟
سیره عملی ایشان نسبت به پروردگار در سه نکته خلاصه می شود؛ اطاعت، عبادت و هدایت بندگان. حضرت جواد(ع) عبدصالح خدا و مطیع پروردگار بودند و در هر جهتی آنچه وظیفه الهی بود، انجام می دادند. در ارتباط با عبادت، عبادت در زندگی حضرت جلوه ویژه ای داشت، انس با قران، دعا، مناجات، نماز و مجموعه ای از دعای حضرت که برای شیعیان بجا مانده نشان گر عبادت حضرت و اوج ارتباط با پروردگار عالم است و هدایت که حضرت عمر خود را در جهت هدایت بندگان خدا قرار دادند.
سیره عملی با خلق خدا در دو بعد دستگیری علمی و عملی خلاصه می شد، دستگیری علمی بحث هدایت بود که حضرت اهتمام و جدیت زیادی برای آگاهی بخشی، روشنگری و هدایت بندگان خدا به سوی سعادت دنیا و آخرت داشتند و در بعد عملی بسیار سخاوت و احسان به بندگان خدا در زندگی حضرت تجلی داشت و سیره حضرت در بعد شخصی و ارتباط با خود در چند جهت جلوه داشت. اخلاق حضرت بسیار فوق العاده بود، زهد و بی رغبتی به دنیا و دوری از ناشایستگی ها و آنچه که در شان یک انسان نیست، جلوه ویژه ای داشت و این سیره عملی در جهت الگو بودن برای بندگان خدا بود.
 
حضرت جوادالائمه (ع) در چه زمینه هایی برای بشریت الگو هستند؟
حجت های الهی چون انسان های برگزیده و الگوی کاملی از طرف خدا برای مردم هستند، در همه زمینه های لازم در حیاط بشری الگو هستند. اما اگر به طور مشخص به زندگی جواد الائمه(ع) اشاره کنیم به شش جهت می توانیم اشاره کنیم؛ اول پاکی و درستکاری، در زندگی حضرت پاکی جلوه خاصی داشت که در ابعاد مختلف زندگی نمایان بود و این را به انسان ها آموختند.
دوم آگاهانه زیستن؛ انسان ها اگر در زندگی دچار غفلت شوند، جهل آنها را به خطا می برد و دشمنان سعی می کنند با رنگ حق بر باطل زدن و مخلوط کردن حق و باطل، انسان ها را فریب دهند اما حضرت در همه ابعاد زندگیشان آگاهانه زندگی می کردند و البته ایشان که حجت خدا بودند و علم الهی داشتند، به عنوان الگویی بودند که در ابعاد مختلف انسان، آگاهانه تصمیم بگیرد و آگاهانه عمل کند.
سوم خیرخواهی و خیررسانی که حضرت در این جهت فوق العاده بودند و با زبان مال و واسطه شدن و دعا کردن، با همه داشته های خود خیرخواه بندگان خدا بودند. چهارمین جهتی که حضرت می توانند الگو باشند تن به ظلم ندادن است که حضرت در مواقع مختلف که ظالمان می خواستند از وجود ایشان سوء استفاده کنند تن به ظلم ندادند و ظلم را نپذیرفتند و با ظلم با همان شکلی که مناسب بود، مقابله کردند.  
پنجم مقابله با ظلم و ظالمان که یکی از اصول زندگی همه معصومین بوده اما در زمان هر معصومی شکل و شیوه آن متفاوت و متناسب با آن زمان بوده است و ششم اسیر دنیا نشدن، گاهی افراد به دنیا دسترسی ندارند لذا دنیا را مذمت می کنند، اما گاهی دنیا به کسی روی می آورد و در عین حال او سعی می کند دنیا را برای اهداف ارزشمند وسیله قرار دهد و اسیر دنیا نشود. این در زندگی امام جواد (ع) جلوه ویژه ای داشت. چون مامون می خواست خود را طرفدار خاندان وحی و علویون نسبت دهد، لذا امکانت زیادی در اختیار حضرت گذاشت اما ایشان اسیر دنیا نشدند.
 
نمونه ای از بخشندگی امام جواد (ع) را بفرمایید؟
 یکی از القاب امام نهم (ع)، جواد است. همان طور که می دانید لقب هایی که به معصومین داده شده از طرف حجت های الهی است و با واسطه از طرف خدای متعال است لذا خود این القاب بر اساس آن تجلی صفات در زندگی معصومین است و در زندگی امام جواد (ع) جود، سخاوت، فضل و بخشش آنچنان جلوه داشت که حتی کسانی که امامت حضرت را نپذیرفتند به این حقیقت اعتراف داشتند. به عنوان مثال ذهبی یکی از عالمان بزرگ اهل سنت در کتاب تاریخ الاسلام جلد 15 صفحه 385 در مورد جواد الائمه می نویسد: "یکی از شخصیت هایی که مشهور به سخاوت بودند امام جواد (ع) بودند". حضرت نامشان محمد بود اما لقبشان جواد (ع) بود و به این لقب معروف شدند و به همین جهت کثرت سخاوت به جواد ملقب شدند.
 نکته ای که در جود و سخاوت امام جواد (ع) جلوه دارد و بیشتر عظمت سخاوت آن حضرت را مشخص می کند این است که امام رضا (ع) وقتی در خراسان بودند نامه ای به فرزندشان امام جواد (ع) نوشتند و در آن نامه که در کتاب کافی جلد چهارم صفحه 43 و کتاب عیون اخبارالرضا جلد دوم صفحه 8 نقل شده، می نویسند:" به من خبر دادند وقتی شما می خواهید از منزل بیرون بروید خادمان شما را از درب کوچکی که پشت خانه هستند می برند تا از درب اصلی خارج نشوید". به خاطر اینکه در مقابل درب اصلی نیازمندان جمع می شدند و ممکن بود این اجتماع باعث اذیت حضرت شود خادمان ایشان را از درب پشت می بردند و امام رضا (ع) آنجا می فرمایند: من تو را قسم می دهم به حقی که بر تو دارم که حتما از درب بزرگ و اصلی خارج شوی و به همراه خودت مبالغ زیادی داشته باشی و هیچ کس را ناامید نکنی". این توصیه امام رضا (ع) بیشتر سبب شد امام جواد (ع) به نیازمندان توجه کنند و هیچ کس را ناامید نکنند.
 البته جود و سخاوت حضرت ابعاد مختلفی داشت گاهی با پرداخت مبالغی به نیازمندان و گاهی با رسیدگی به آن گرفتاری که داشتند و گاهی با واسطه شدن در کارهای خیر جود و سخاوت حضرت جلوه می کرد و سفارش به اینکه افرادی که در حا حاضر مسئولیتی دارند به رفع گرفتاری نیازمندان بپردازند.
 
در مورد سیره اخلاقی امام جواد (ع) نمونه مصداقی ذکر بفرمایید؟
 اخلاق در زندگی حضرت جلوه ویژه ای داشت و سراسر سخن و عمل حضرت، اخلاقی بود اما حضرت نسبت به چند نکته تاکید بیشتری در سخن و عمل داشتند یکی نسبت به انصاف بود، انصاف یعنی هر چه برای خود می خواهی برای دیگران بخواهی. حضرت می فرمایند، سه چیز دوستی ها را جلب می کند و انسان را محبوب دیگران قرار می دهد که یکی از آنها انصاف در برخورد با دیگران است. دوم همراهی و همدردی با مردم در سختی ها و سوم قلب سالم و دل پاک داشتن است که انسان بدخواه مردم نباشد و نقشه و فریبی در کارش برای مردم نباشد و این جلوه های اخلاقی بیشتر مورد تاکید حضرت بود.
 
همچنین ایشان می فرمایند: انسان مومن به سه ویژگی نیاز دارد: اول توفیق پروردگار که خداوند به او توفیق دهد و زمینه کار خیر را برایش مهیا کند. دوم نصیحت گری از درون، که انسان خود، خود را نصیحت و مورد خطاب قرار دهد و به خود ارزش ها و خوبیها را یادآور شود و سوم نصیحت پذیری است، نصیحت پذیری یکی از خصوصیات اخلاقی زیبا است که انسان حق پذیر باشد و وقتی به او تذکری داده می شود جبهه گیری نکند، حقیقت را بپذیرد و خود را اصلاح کند. اینها بعضی از جلوه های اخلاقی در زندگی جوادالائمه (ع) است.
 
نقش امام جواد (ع) در رهبری مسلمانان را تبیین بفرماید؟
 چون امام جواد (ع) در سن نوجوانی به امامت رسیدند رهبری حضرت شکل ویژه ای داشت، یکی از اینها آگاهی بخشی بود. وقتی حضرت در سن نوجوانی به امامت رسیدند اولین شبهه ای که دشمنان پخش کردند این بود که یک نوجوان چطورمی تواند رهبر جامعه دینی و اسلامی باشد، حضرت با روشنگری هایی که داشتند و با ملاقات هایی که با شخصیت های مطرح و آن خواص جامعه و کسانی که مردم به آنها نگاه می کنند و آنها را حکم و داور در امور قرار می دهند، که برقرار کردند، آنها را روشن کردند و این نکته مهمی است که رهبر جامعه بتواند خواص را آگاه نماید که مردم به آنها توجه می کنند.
 نکته دوم که در نقش رهبری حضرت جلوه گر بود مسئله دشمن شناسی و بصیرت در دین بود که حضرت در این جهت تلاش ویژه ای داشتند، در بعضی مقطع ها در تاریخ اسلام و در تاریخ تشیع دشمنان علنی و رسمی تظاهر به دشمنی با اهل بیت(ع) داشتند لذا مردم دشمنان را می شناختند و چون حضرت در زمانی زندگی می کردند که دشمن شناسی سخت بود و این بصیرت و دشمن شناسی که امروز رهبر بر آن تاکید دارند نکته مهمی است که رهبران جامعه باید در این جهت به مردم کمک کنند که دوست و دشمن را بشناسند.
راهکار دیگری که حضرت در رهبری جامعه داشتند شبکه نمایندگان و مبلغان بود، چون تبلیغ رسمی و تلاش علنی موانعی داشت، حضرت شبکه ای از نمایندگان تشکیل دادند تا این نمایندگان با اقشار مختلف جامعه در ارتباط باشند و بتوانند آن حقایقی که امام القا می کنند به آحاد مردم و به بخش های مختلف جامعه برسانند، بنابراین نقش امام در رهبری جامعه نقش کلیدی و اساسی بود به طوری که اگر نقش امام جواد (ع) نبود تشیع در معرض نابودی جدی قرار گرفته بود و نکته مهم همین بود که دشمان در لباس دوست خود را جلوه داده بودند که بسیار فریبنده بود لذا نقش بسیار با تدبیر و با درایت امام جواد (ع) توانست در آن مقطع مسلمان و شیعیان را از خطرات جدی حفظ کند.
https://www.razavi.news/vdcjvyem.uqeoizsffu.html
razavi.news/vdcjvyem.uqeoizsffu.html
کد مطلب ۶۸۰۵۱
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما