خبرگزاری رضوی 16 مرداد 1397 ساعت 22:47 https://www.razavi.news/fa/interview/32152/روزمر-گی-افول-حیات-خبرنگار -------------------------------------------------- خبرنگار پیشکسوت استان خراسان به رضوی گفت؛ عنوان : روزمرّگی؛ افول حیات خبرنگار -------------------------------------------------- غلام رضا بنی اسدی، فعال با سابقه رسانه ای و عضو هیئت مدیره خانه مطبوعات استان خراسان رضوی افزود: اگر روزی مسائل برای خبرنگار عادی شود روز مرگ رسانه و رسانه نگار است. متن : یاسمین پروانی – سرویس فرهنگ – خبرگزاری رضوی؛ غلامرضا بنی اسدی مشاور مدیرعامل روزنامه شهر آرا و خبرنگارباسابقه روزنامه خراسان، به مناسبت هفته رسانه و روزخبرنگار در گفتگو با خبرگزاری رضوی درباره ویژگی های یک خبرنگار گفت: خبرنگار شم خبری دارد، شناخت خبری دارد، حوزه ها، جامعه و مخاطب را می شناسد و پرسش ذهن مردم را می داند. ویافزود: اگر روزی مسائل برای خبرنگار عادی شود روز مرگ رسانه و رسانه نگار است، اگر آسیب های اجتماعی، سرقت، زد و خورد و دعوا برای پلیس عادی شود شهر را جرم برمی دارد، اگر وضعیت بیمار برای پزشک عادی شود مردم در بیمارستان ها خواهند مرد، ما توقع داریم هر کس در هر جایگاهی که هست حالت فوق العادگی را داشته باشد و طبیعی است که خبرنگارنیز چنین حالتی را باید درخود حفظ کند. بنی اسدی با اشاره به این نکته که خبرنگار همیشه باید حتما در صحنه حضور داشته باشد خاطرنشان کرد: برای عده ای از نسل جوان همه چیز خیلی زود عادی می شود و تعجب می کنند ما چطور هنوز هم برای یک خبر، ماجرا یا مطلبی آنقدر پیگیر و حساس هستیم، من در حال حاضر هر که مطلبی می نویسم حساسیت و فوق العادگی اش برای من مثل روز اول است، زمانی که مطلبی را برای روزنامه ای که قرار است چاپ شود میفرستم، تا صبح خوابم نمی برد، همان شوق را دارم تا زمانی که سایت را باز کنم و ببینم که کار به چه صورتی انجام شده است، برای ما هیچ وقت ماجرا عادی نمی شود، کار رسانه اگر عادی بشود از رسالت اصلی خودش دور می شود. وی با اشاره به اهمیت کارخبری گفت: در سال ۱۳۷۳ روزنامه ی خراسان دو تومن بود اما قیمت آن یکباره به پنج تومن افزایش یافت، یعنی بیش از ۱۵۰درصد افزایش قیمت و این برای مردم خیلی سخت بود که بیایند و روزنامه بخرند، معمولا روزنامه ها در این شرایط افت وحشتناک تیراژی دارند، اما خراسان نه تنها افت تیراژ نداشت بلکه افزایش تیراژ هم داشت چون مردم در همه ی صنوف و اقشار خودشان را در روزنامه خراسان می دیدند. وی با بیان خاطراتی از دوران ابتدایی پرداختن به حرفه خبرنگاری اش ادامه داد: خبرنگاران ما حالت فوق العاده داشتند، مثلا ساعت ۱۲ شب سه شنبه خبرنگاران خراسان در بیمارستان های مشهد بودند، یک ساعت همه ی بیمارستان دردست خبرنگاران بود، روز چهارشنبه ساعت ۱۲ شب همه ی خبرنگاران در کلانتری ها بودند، روز بعد در اماکن زیارتی و روزدیگر در پارک ها، هیچ ‌ظرفیت اجتماعی از رصد خبرنگاران خراسان دور نبود. بنی اسدی خاطرنشان کرد: ما یک ستون به اسم تأمل داشتیم که یک عکس بود ولی برای تهیه ی یک عکس سه نفر خبرنگار،عکاس و راننده چند روز تمام شهر رازیر پا می گذاشتند، تا یک عکس ناب شکار کنند، زمانی که ما دنبال عکس می رفتیم مردم تا ماشین روزنامه ی خراسان را می دیدند خودشان را می رساندند، چون می دیدند که تمام دغدغه های مردم شهر در آن روزنامه نمود پیدا می کند و همه ی مطالبات شان به شکل حرفه ای و تمام قد پیگیری می شود. وی با تاکید برمسلط بودن خبرنگار به کار خود افزود: نه تنها خبرنگاران که تمام پرسنل روزنامه، چه فنی، چه توضیح و چه گروه چاپ همه باید نگاه خبری داشته باشند و حتی خیلی از سوژه ها را آن ها به ما می دادند، درآن زمان همه ی روزنامه بسیج شد و آن مرحله را به خوبی طی کردیم و آن حالت فوق العادگی را باتمام وجود حس کردیم، اعضای روزنامه ی خراسان تماما وقف عام خدمت مردم شده بودند و شب و روز نداشتند. وی افزود: در حال حاضر حوزه ی رسانه، حوزه ای نیست که با همه ی توان کارکنند، ما رسانه داریم، خبرنگار هم داریم ولی خیلی از رسانه های رسمی کپی برداری شده اند، و فضای مجازی هم بلوا کده ای شده است. بنی اسدی خبرنگار را چنین بیان کرد:خبرنگار به معنای واقعی و حرفه ای کلمه،هم بداند، هم بشناسد، هم علم و اخلاق حرفه ای و انصاف را دارا باشد، اما امروزه با وجود فضای مجازی رسانه هست ولی خبرنگار نیست، هر کسی با هر عقیده و‌توانی وارد این حوزه می شود در حالی که نه تخصص و نه سواد رسانه ای دارد، و نه تشخیص می دهد چیزی که شنیده درست است یا درست نیست، در نتیجه ما شاهد سیل انبوهی از شایعات هستیم‌ که به عنوان خبربه خورد مردم داده می شوند، آسیبی که این فضا به جامعه می ساند از سیل ها بنیان کن تر هستند، اعتماد و امید عمومی چنان آسیب می بیند که دیگر قابل جبران نیست. این مشاور رسانه ای افزود: رسانه می تواند جامعه را حیات ببخشد و می تواند حیات آن را هم بگیر، اگر حرفه ای، مؤمنانه و تخصصی وارد شوند به جامعه ی مرده جان می دهند، ولی وقتی که ابزار به دست دیگران بیفتد یعنی رسانه دست آدم غیر متخصص بیفتد همچون مثل چاقوی جراحی است که در دست یک انسان ناشی که از طبابت چیزی نمی داند افتاده ، او‌می کشد و نمی تواند نجات دهد. وی همچنین افزود: کسی که خبرنگار نباشد و از ابزار رسانه استفاده کند نمی تواند به اطلاع رسانی، اعتماد عمومی، اخلاق جامعه و یا به ارتقا فرهنگ کمک کند و نتیجه ی آن می شود فضای مجازی با درهم ریختگی و آشوب و چه عایدی برای مردم داشته است به جز ضرر. وی درآخرافزود: ما معتقد هستیم جریان آزاد اطلاعات باید درعالی ترین رتبه مورد توجه و برنامه ریزی قرار بگیرد و این مستلزم این است که ما هم رسانه داشته باشیم و هم رسانه نگار، مردم کوچه و بازار نمیتوانند کار تخصصی رسانه را انجام دهند همچنان که جماعت رسانه نمی توانند کار طبابت و یا مهندسی را انجام دهند.