خبرگزاری رضوی- طبق اعلام رسمی مسئولان وزارت بهداشت سال گذشته ۱۰۷۸ عضو اهدا شد، یعنی ۱۰۷۸ بیماری که امیدی که به زنده ماندنشان نبود، نجات یافتند، یعنی ۱۰۷۸ لبخند بر لبان خانواده هایی که بیمارشان روی تخت بیمارستان بود، یعنی ۱۰۷۸ زندگی جان دوباره گرفت. همچنین یک سوم تا یک چهارم اعضای افراد مرگ مغزی که سالانه بین پنج تا هشت هزار نفر را شامل می‌شوند مورد استفاده قرار گرفته و بقیه موارد اعضا به زیر خاک رفتند.
اما با وجود این که اقدام پسندیده اهدای عضو چند سالی می شود قوت بیشتری گرفته است و پویش های زیادی بین اقشار مختلف و ترویج این سنت حسنه به راه افتاده که از جمله آن می توان به قشر هنرمند کشورمان اشاره کرد که با عناوین مختلف اهدای عضو و تاثیرات مطلوب این امر خداپسندانه را تبلیغ می کنند. اما با این وجود متاسفانه باید گفت روزانه بین ۷ تا ۱۰ نفر بر اثر نرسیدن عضو پیوندی فوت می کنند. حال این آمار را در یک ماه و سال در نظر بگیرید. حدود ۳۰۰ نفر در ماه سه هزار و ۶۰۰ نفر در سال. آمار بالایی است که اگر لااقل تعداد بیشتری از بیماران مرگ مغزی که احتمال زنده شدنشان نیست، اعضای خود را اهدا کنند از این آمار کم می شود.
با این وجود روی دیگر سکه را نمی توان نادیده گرفت و از سال 1384 که کارت اهدای عضو صادر شده است بدین صورت بوده که روزهای اول حدود 30 نفر متقاضی دریافت کارت بودند، اما اکنون تعداد متقاضیان بسیار افزایش یافته است، از طرفی در سال گذشته سه هزار و ۲۳۴ پیوند عضو انجام شده که بیشترین آن پیوند کلیه، کبد و قلب است. علاوه بر این سال گذشته 7000 عضو قابل اهدا به خاک سپرده شده است و ۲۵ هزار نفر در لیست انتظار دریافت عضو قرار دارند که نشان میدهد اهدای عضو در ۱۱ ماه گذشته افزایش سه پله‌‌ای داشت. همچنین در هر مرگ مغزی، می‌توان ۸ عضو و ۵۳ بافت را اهدا کرد.

شایع ترین علت مرگ مغزی در ایران چیست؟ 
باید بدانید شایع ترین علت مرگ مغزی در ایران ضربه به سر است و شایع ترین علت ضربه به سر نیز تصادفات رانندگی جاده ای است. به علت تصادفات جاده ای، آمار مرگ مغزی در ایران بالاست. درصد کمی از افراد نیز به علت سکته مغزی و علت های دیگر از جمله سقوط از ارتفاع دچار مرگ مغزی می شوند. پس اگر فردی تصادف کند و در نتیجه در کما برود، اگر اورژانس در مدت زمان 8 تا 10 دقیقه خود را به بیمار برساند و اکسیژن مصنوعی به بیمار رسانده شود، ضربان قلب برقرار می ماند، در حالی که ممکن است فرد دچار مرگ مغزی شده باشد. ضربان قلب به طور مصنوعی ادامه پیدا می کند و در نهایت تا 14 روز می توان ارگان های فرد مرگ مغزی را حفظ کرد. بعد از این مدت قلب می ایستد. این امکان وجود ندارد که بتوان فرد مرگ مغزی را مدت زمان طولانی تری با این روش زنده نگه داشت. تخریب ارگان ها در بدن با تولید سم همراه است، مغز تخریب شده و در نتیجه سم ترشح می کند که به روی گره قلب منتقل شده و آن را از کار می اندازد. این اتفاق در نهایت ممکن است 14 روز طول بکشد.


شاخص اهدای عضو در مشهد بالاتر از کشورهای پیشرفته است
خوشبختانه شاخص اهدای عضو در مشهد بالاتر از کشورهای پیشرفته است. اهدای عضو که با عبارت "pmp" شناخته می‌شود با عدد ۲۶.۴ در کلانشهر مشهد از میانگین شاخص کشورهای پیشرفته که به طور معمول پیش از این بالاترین آمار اهدا را در جهان داشته‌اند فراتر رفته است. مسوول مرکز فراهم‌آوری و پیوند اعضا در دانشگاه علوم پزشکی مشهد در این زمینه گفته شاخص جهانی pmp به معنای "تعداد اهدای عضو به ازای یک میلیون نفر جمعیت" است و  میانگین کنونی این شاخص جهانی در کشورهای پیشرفته شامل اروپا و آمریکا بین ۲۰ تا ۲۵ است. 
دکتر ابراهیم خالقی این را هم گفته که این در حالی است که شاخص اهدای عضو در کل مناطق زیر پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد که ۱۳ شهرستان را زیر پوشش دارد، ۱۹.۶ است که نسبت به سال گذشته سه واحد افزایش داشته است اما شاخص اهدای عضو در شهر مشهد به تنهایی از کشورهای پیشرفته بالاتر است. میانگین شاخص اهدای عضو در سطح  کشور را ۱۴.۳ عنوان کرد و بدین صورت شاخص اهدای عضو در مشهد ۱۲ واحد بیشتر از میانگین کشوری است.

چگونه کارت اهدای عضو بگیریم؟ 
مدیرکل بیماری‌های پیوند وزارت بهداشت نیز در خصوص شرایط اخذ کارت اهدای عضو گفته از نظر قوانین حقوقی کشور ما، گرفتن کارت اهدای عضو به معنی اعلام آمادگی برای اهدای عضو در صورت مرگ است؛ دو راه برای دریافت کارت اهدای عضو وجود دارد. افراد می‌توانند برای دریافت کارت اهدای عضو شماره ملی خود را به شماره ۳۴۳۲ پیامک کنند و یا با مراجعه به سایت ehdacenter.ir می‌توانند فرم را پر و برای روز مبادا اعلام آمادگی کنند. 
گرچه هنوز هم برخی خانواده ها ترجیح می دهند بدن بیمار مرگ مغزی خود را به صورت کامل دفن کنند اما در این میان خانواده های زیادی نیز وجود دارند که با نیت خداپسندانه اعضای بدن عزیزترین نزدیکان خود را به بیماران چشم انتظار پیروند اهدا می کنند تا پایان زندگی فردی برای فرد دیگری شروع زندگی دوباره و امید به آینده باشد.