خبرگزاری رضوی از مشکلات اقتصادی اقشار کم درآمد گزارش می دهد؛
«خط فقر» صعودی، درآمد «نزولی»
خبرگزاری رضوی- «خط فقر در ایران برای یک خانواده 4 نفره نزدیک به ۹ میلیون است». خبر کوتاه بود و شوکه کننده. چند روز گذشته این خبر رسانه ای شد و یک آسیب شناس اجتماعی از پیامدهای این اتفاق که یک نمونه اش افزایش خشونت درخانه است نام برد. خشونت های کلامی و فیزیکی که بی هیچ شک یک دلیلش ریشه در مسایل اقتصادی دارد، امروزه نمود بیشتری پیدا کرده است و یک عامل مهم از هم پاشیدگی خانواده و طلاق و جدایی به شمار می رود. نمی گوییم مشکلات اقتصادی اصلی ترین دلیل طلاق است، چرا که نمی توان مسایل اخلاقی و عدم تفاهم در زمینه های مختلف، عدم شناخت زوجین و هم کف بودن را نادیده گرفت، اما بی تردید بحران های اقتصادی سطح نارضایتی از زندگی را افزایش می دهد. هرچند تجمل گرایی و مدگرایی را در زندگی اکثر جوان های امروزی نمی توان نادیده گرفت اما اینها مشکلات خرد اقتصادی هستند و موضوع اصلی، ریشه در مشکلات کلان اقتصادی کشور دارد و در حال حاضر اثرات سوء مشکلات اقتصادی در سطح کلان بر زندگی فرد اجتناب ناپذیر است.
خط فقر سال گذشته چند بود؟
اردیبهشت سال 98 خط فقر 8 میلیون تومان اعلام شد و این درحالی بود که حداقل دستمزد یک میلیون و 500 هزار تومان بود. در ابتدای امسال که شاهد تورم 32.2 درصدی هستیم و حقوق کارگران به میزان یک میلیون و 835 هزار تومان اعلام شده است که مسلما شکاف طبقاتی بیشتری را به نسبت قبل خواهیم دید. در فروردین ماه جاری مرکز آمار ایران شاخص های اقتصادی را مورد بررسی قرار داده است که نشان از افزایش 10.7 درصدی در بخش خوراکی و آشامیدنی نسبت به مدت مشابه سال قبل است و افزایش 5.2 درصدی نسبت به ماه قبل دارد. زمانی که تورم در کشورمان تا این میزان سیر صعودی دارد و حقوق ضعیف ترین قشر جامعه نسبت به سال قبل فقط حدود 300 هزار تومان افزایش داشته است پس به صراحت می توانیم بگوییم درصد بالایی از جامعه زیر خط فقر هستند. همان طور که مشخص است خط فقر به معنای حداقل درآمدی است که یک کشور برای زندگی درنظر می گیرد. حال که 9 میلیون تومان را برای یک خانواده 4 نفره زیر خط فقر درنظر گرفته است این آمار با حقوق یک کارگر منافات کامل دارد. کسانی که زیر خط فقر قرار دارند توانایی تامین حداقل های زندگی را هم ندارند.
ما شاهد هستیم که فقیران در کشورمان روز به روز فقیر تر می شوند. برای اثبات این قضیه هم میتوان سری به مناطق حاشیه شهرهای مختلف زد. برای مثال در مشهد بیش از یک میلیون و 200 هزار نفر حاشیه نشین وجود دارد. چیزی اندازه جمعیت یک شهر. وضعیت زندگی در این مناطق به اندازه ای اسفناک است که باورت نمیشود در شهر امام رضا (ع)مردمی در چنین وضعی، روز را به شب می رسانند. همین چند روز پیش بود که وضعیت وخیم کارتن خواب های شهرک شهید رجایی مشهد آن هم در روزهایی که با کرونا مواجه هستیم دل هر انسانی را به درد می آورد، حال این سوال پیش می آید چرا هیچ موقع تدبیری اثرگذار برای این حجم از ناامیدی نشده است؟ وقت آن نیست که فکری به حال این همه بی برنامگی شود؟ چرا دولت تدبیر و امید توان کنترل و نرخ تورم را ندارد و در ازای آن شاهد افزایش افسارگریخته قیمت ها در بازار هستیم؟ چرا در حال حاضر قیمت یک کیلو سیب باید ۱۵ و ۶۰۰ هزار تومان باشد؟ و یا قیمت یک کیلو گوشت ۱۰۹ هزار تومان؟ و زمانی که رسانه ها این موارد را مورد بررسی قرار می دهند و برای پاسخ به سراغ مسیولان میروند پاسخ های روشنی را دریافت نمی کنند.
چند میلیون ایرانی زیر خط فقر هستند؟
نکته جالب اینجاست که بسیاری از مسیولان ما بر وضعیت بی سامان امروز واقف هستند اما در زمان ارایه راهکار و حل معضل هایی که هرروز افزایش پیدا می کند توپ را به زمین دیگری می اندازند. چندی پیش یک عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی گفته که نیمی از جمعیت ایران برای تامین کالاهای اساسی «به کمک نیاز دارند».
رسول خضری، نماینده پیرانشهر در مجلس شورای اسلامی یکشنبه ۲۲ اردیبهشت سال گذشته به «اعتماد‌آنلاین» گفت: باید واقعیت را قبول کرد؛ ۴۰ میلیون ایرانی زیر‌خط فقر هستند. عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شرایط کنونی را «حاصل بی‌تدبیری» در دولت فعلی و دولت‌های پیشین دانست و گفت: « دود بی‌برنامگی‌ها و سیاست‌های ناکارآمد هم در چشم مردم رفته است. مردم، دولتمردان و هر سه قوه کارگزار، نظام را مقصر شرایط امروز می‌دانند». او مسئولان دولتی را به ارائه «آمار دروغ» هم متهم کرد و از آنها خواست تا واقعیت را قبول کنند؛ «اگر قبلا ۱۱ میلیون جمعیت کشور نیاز به حمایت‌های کالای اساسی داشتند، در حال حاضر بیش از ۴۰ میلیون نفر نیاز به [حمایت] برای تامین اقلام اساسی‌شان دارند».
حالا یکسال از صحبت های این نماینده می گذرد و با افزایش تورم اکنون سایه فقر طیف گسترده تری را شامل شده وباید مسئولان برای اقشار آسیب پذیر تدابیری جدی را اتخاذ کنند تا لااقل برای نیازهای اولیه خود دچار مشکل نباشند.
خط فقر سال گذشته چند بود؟
اردیبهشت سال 98 خط فقر 8 میلیون تومان اعلام شد و این درحالی بود که حداقل دستمزد یک میلیون و 500 هزار تومان بود. در ابتدای امسال که شاهد تورم 32.2 درصدی هستیم و حقوق کارگران به میزان یک میلیون و 835 هزار تومان اعلام شده است که مسلما شکاف طبقاتی بیشتری را به نسبت قبل خواهیم دید. در فروردین ماه جاری مرکز آمار ایران شاخص های اقتصادی را مورد بررسی قرار داده است که نشان از افزایش 10.7 درصدی در بخش خوراکی و آشامیدنی نسبت به مدت مشابه سال قبل است و افزایش 5.2 درصدی نسبت به ماه قبل دارد. زمانی که تورم در کشورمان تا این میزان سیر صعودی دارد و حقوق ضعیف ترین قشر جامعه نسبت به سال قبل فقط حدود 300 هزار تومان افزایش داشته است پس به صراحت می توانیم بگوییم درصد بالایی از جامعه زیر خط فقر هستند. همان طور که مشخص است خط فقر به معنای حداقل درآمدی است که یک کشور برای زندگی درنظر می گیرد. حال که 9 میلیون تومان را برای یک خانواده 4 نفره زیر خط فقر درنظر گرفته است این آمار با حقوق یک کارگر منافات کامل دارد. کسانی که زیر خط فقر قرار دارند توانایی تامین حداقل های زندگی را هم ندارند.
ما شاهد هستیم که فقیران در کشورمان روز به روز فقیر تر می شوند. برای اثبات این قضیه هم میتوان سری به مناطق حاشیه شهرهای مختلف زد. برای مثال در مشهد بیش از یک میلیون و 200 هزار نفر حاشیه نشین وجود دارد. چیزی اندازه جمعیت یک شهر. وضعیت زندگی در این مناطق به اندازه ای اسفناک است که باورت نمیشود در شهر امام رضا (ع)مردمی در چنین وضعی، روز را به شب می رسانند. همین چند روز پیش بود که وضعیت وخیم کارتن خواب های شهرک شهید رجایی مشهد آن هم در روزهایی که با کرونا مواجه هستیم دل هر انسانی را به درد می آورد، حال این سوال پیش می آید چرا هیچ موقع تدبیری اثرگذار برای این حجم از ناامیدی نشده است؟ وقت آن نیست که فکری به حال این همه بی برنامگی شود؟ چرا دولت تدبیر و امید توان کنترل و نرخ تورم را ندارد و در ازای آن شاهد افزایش افسارگریخته قیمت ها در بازار هستیم؟ چرا در حال حاضر قیمت یک کیلو سیب باید ۱۵ و ۶۰۰ هزار تومان باشد؟ و یا قیمت یک کیلو گوشت ۱۰۹ هزار تومان؟ و زمانی که رسانه ها این موارد را مورد بررسی قرار می دهند و برای پاسخ به سراغ مسیولان میروند پاسخ های روشنی را دریافت نمی کنند.
چند میلیون ایرانی زیر خط فقر هستند؟
نکته جالب اینجاست که بسیاری از مسیولان ما بر وضعیت بی سامان امروز واقف هستند اما در زمان ارایه راهکار و حل معضل هایی که هرروز افزایش پیدا می کند توپ را به زمین دیگری می اندازند. چندی پیش یک عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی گفته که نیمی از جمعیت ایران برای تامین کالاهای اساسی «به کمک نیاز دارند».
رسول خضری، نماینده پیرانشهر در مجلس شورای اسلامی یکشنبه ۲۲ اردیبهشت سال گذشته به «اعتماد‌آنلاین» گفت: باید واقعیت را قبول کرد؛ ۴۰ میلیون ایرانی زیر‌خط فقر هستند. عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شرایط کنونی را «حاصل بی‌تدبیری» در دولت فعلی و دولت‌های پیشین دانست و گفت: « دود بی‌برنامگی‌ها و سیاست‌های ناکارآمد هم در چشم مردم رفته است. مردم، دولتمردان و هر سه قوه کارگزار، نظام را مقصر شرایط امروز می‌دانند». او مسئولان دولتی را به ارائه «آمار دروغ» هم متهم کرد و از آنها خواست تا واقعیت را قبول کنند؛ «اگر قبلا ۱۱ میلیون جمعیت کشور نیاز به حمایت‌های کالای اساسی داشتند، در حال حاضر بیش از ۴۰ میلیون نفر نیاز به [حمایت] برای تامین اقلام اساسی‌شان دارند».
حالا یکسال از صحبت های این نماینده می گذرد و با افزایش تورم اکنون سایه فقر طیف گسترده تری را شامل شده وباید مسئولان برای اقشار آسیب پذیر تدابیری جدی را اتخاذ کنند تا لااقل برای نیازهای اولیه خود دچار مشکل نباشند.
