گزارش خبرگزاری رضوی از وضعیت بهداشت و درمان قبل و بعد از انقلاب؛
انقلاب اسلامی امید به زندگی در ایران را افزایش داد/خودکفایی 97درصدی در تولید دارو
خبرگزاری رضوی- پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی دستاوردهای زیادی را به ارمغان آورد و پیشرفت و ارتقا در همه زمینه ها مانند بهداشت و درمان، آموزش و پرورش، محرومیت زدایی و... یکی از نتایج بزرگ ایستادگی حق علیه باطل بود که برای نمونه امید به زندگی در سال ۹۷، ۷۵.۶ سال بود که قبل از انقلاب این عدد ۵۵ سال بوده است.
در این گزارش سعی کرده ایم مقایسه ای از وضعیت درمان و بهداشت کشور در این دو دوره زمانی بپردازیم و به مواردی از جمله تعداد پزشکان متخصص و عمومی، داروخانه ها، رتبه علمی علوم پزشکی، کاهش مرگ و میر ناشی از بیماری های واگیردار، رشد دانشگاه های علوم پزشکی و... اشاره کنیم.
تعداد بیمارستان ها
تعداد بیمارستان ها قبل از انقلاب در مقایسه با سال ۹۷، رشدی ۱.۷ درصدی را داشته و ۲۹ بیمارستان قبل از انقلاب به ۵۱ مورد افزایش یافته است. پزشکان متخصص در قبل از انقلاب فقط ۴۸۳ نفر بوده اند که با رشدی ۴.۸ درصدی اکنون ۲۳۵۴ پزشک در حال فعالیت اند. همچنین تعداد پزشکان عمومی رشدی ۹.۷ درصدی را شامل می شود که از ۳۵۴ پزشک به ۳۴۵۷ نفر در سال ۹۷ رسیده است.
در رابطه با تعداد دانشگاه های علوم پزشکی در سراسر کشور باید بگوییم قبل از انقلاب تنها ۷ دانشکده علوم‌پزشکی دایر بوده است که این آمار حالا به ۵۰ مورد افزایش یافته است.
تعداد ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی از حدود ٦٠٠ نفر قبل از پیروزی انقلاب به حدود ٦ هزار نفر در سال افزایش یافت. سال 57، تعداد کل پزشکان دارای کارت نظام پزشکی حدود ١٧ هزار نفر بود، در حالی که طی سال‌های گذشته، حدود140هزار پزشک در دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور تربیت شده‌اند.
مرگ و میر حین زایمان کاهش یافت
در خصوص مرگ و‌میر مادران در حین تولد نوزاد نیز در هر ۱۰۰ هزار نفر در سال ۵۷، ۱۳۰ نفر مرگ رخ می داده است که این مورد در سال ۹۷ به کمتر از ۱۰ مورد کاهش یافته است.
همچنین به گفته حریرچی سخنگوی وزارت بهداشت پیش از انقلاب سالانه ۱۰ تا ۱۱ هزار نوزاد به علت ابتلا به کزاز نوزادی در کشور جان خود را از دست می‌دادند و سالیانه از جمعیت ۳۰ میلیون نفری ایران، ۳۵ هزار کودک زیر پنج سال فوت می‌شدند.
اگر بخواهیم آماری از ارتقا تجهیزات پزشکی را ارایه دهیم می توانیم به فعالیت ۵۰ شرکت تولیدی در این زمینه اشاره کنیم که پس از پیروزی انقلاب اسلامی پیش از ۵۰۰ شرکت تجهیزات پزشکی مشغول به فعالیت هستند. همچنین اکنون ایران مقام چهارم تولید داروهای نوترکیب را درسطح آسیا داراست و تاکنون ۱۴ دارو از این نوع در کشور تولید شده است.
در خصوص شاخص های واکسیناسیون نیز قبل از انقلاب فقط ۴۳ درصد پوشش واکسیناسیون را برعهده داشتیم که در حال حاضر به پوشش ۱۰۰ درصدی رسیده ایم. تعداد داروخانه ها نیز اکنون حدود ۸۲۴ مورد است که قبل از انقلاب ۷۵ داروخانه در سطح کشور مشغول به فعالیت بودند.
اثرات طرح تحول سلامت
حسینعلی شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت مجلس نیز در خصوص طرح تحول سلامت نیز گفته در این مدت 1800 خانه بهداشت ساخته و پایگاه سلامت در حاشیه ی مناطق دوردست ایجاد شده است. مراکز درمانی برای ماندگاری پزشکان ایجاد شد و بیمارستان های دولتی بازسازی و نوسازی و تجهیز شدند اما پس از مدتی وزارت بهداشت احساس کرد منابع مالی کمی برایش مانده است. در مناطق بین جمعیت 20 تا 50 هزار نفری یک بیمارستان محلی ایجاد شده که مجهز به آزمایشگاه، سونوگرافی و رادیولوژی هست و برای ارائه ی خدمات بهتر زیر نظر یک بیمارستان بزرگتر کار می کند. از طرفی ما هنوز توزیع عادلانه پزشک متخصص و عمومی هم نداریم. مثلا در بازدیدها در روستایی دیدیم که چهار پزشک به طور شبانه روزی خدمات رسانی می کنند.
عدم وابستگی به تولید داروی خارجی
همچنین دکتر حسام الدین شریف نیا، داروساز و متخصص اقتصاد مدیریت دارو، در زمینه چالش های نظام دارویی قبل و پس از انقلاب گفته در نظام دارویی قبل انقلاب به واردات شدیدا وابسته بودیم و 70 درصد نظام دارویی ما در اختیار شرکت های وارداتی و چند ملیتی بود. همچنین زنجیره ی مناسب توزیع دارو وجود نداشت و این توزیع عمدتا در اختیار بنکداران بود. بعد از انقلاب در سال 1358 ستاد خودکفایی دارو تشکیل شد که خروجی آن تدوین فهرست داورها براساس داروهای ژنریک بود. (داروی ژنریک یک نام عمومی دارد و ممکن است توسط هر تولیده‌کننده‌ای، تولید و عرضه شود. اما داروهایی که نام تجاری دارند (Brand Name Drugs) مختص یک تولیدکننده‌ی خاص هستند) ساماندهی توزیع دارو وجلوگیری از واردات دارو از جمله موفقیت های پس از انقلاب است. بنابراین امروز مفتخریم که 97 درصد داورهایمان تولید داخلی هستند. قابل ذکر است امروز مواد اولیه دارو هم توسط شرکت های دانش بنیان با فناروی بالا تولید می شود.
در این گزارش سعی کرده ایم مقایسه ای از وضعیت درمان و بهداشت کشور در این دو دوره زمانی بپردازیم و به مواردی از جمله تعداد پزشکان متخصص و عمومی، داروخانه ها، رتبه علمی علوم پزشکی، کاهش مرگ و میر ناشی از بیماری های واگیردار، رشد دانشگاه های علوم پزشکی و... اشاره کنیم.
تعداد بیمارستان ها
تعداد بیمارستان ها قبل از انقلاب در مقایسه با سال ۹۷، رشدی ۱.۷ درصدی را داشته و ۲۹ بیمارستان قبل از انقلاب به ۵۱ مورد افزایش یافته است. پزشکان متخصص در قبل از انقلاب فقط ۴۸۳ نفر بوده اند که با رشدی ۴.۸ درصدی اکنون ۲۳۵۴ پزشک در حال فعالیت اند. همچنین تعداد پزشکان عمومی رشدی ۹.۷ درصدی را شامل می شود که از ۳۵۴ پزشک به ۳۴۵۷ نفر در سال ۹۷ رسیده است.
در رابطه با تعداد دانشگاه های علوم پزشکی در سراسر کشور باید بگوییم قبل از انقلاب تنها ۷ دانشکده علوم‌پزشکی دایر بوده است که این آمار حالا به ۵۰ مورد افزایش یافته است.
تعداد ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی از حدود ٦٠٠ نفر قبل از پیروزی انقلاب به حدود ٦ هزار نفر در سال افزایش یافت. سال 57، تعداد کل پزشکان دارای کارت نظام پزشکی حدود ١٧ هزار نفر بود، در حالی که طی سال‌های گذشته، حدود140هزار پزشک در دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور تربیت شده‌اند.
مرگ و میر حین زایمان کاهش یافت
در خصوص مرگ و‌میر مادران در حین تولد نوزاد نیز در هر ۱۰۰ هزار نفر در سال ۵۷، ۱۳۰ نفر مرگ رخ می داده است که این مورد در سال ۹۷ به کمتر از ۱۰ مورد کاهش یافته است.
همچنین به گفته حریرچی سخنگوی وزارت بهداشت پیش از انقلاب سالانه ۱۰ تا ۱۱ هزار نوزاد به علت ابتلا به کزاز نوزادی در کشور جان خود را از دست می‌دادند و سالیانه از جمعیت ۳۰ میلیون نفری ایران، ۳۵ هزار کودک زیر پنج سال فوت می‌شدند.
اگر بخواهیم آماری از ارتقا تجهیزات پزشکی را ارایه دهیم می توانیم به فعالیت ۵۰ شرکت تولیدی در این زمینه اشاره کنیم که پس از پیروزی انقلاب اسلامی پیش از ۵۰۰ شرکت تجهیزات پزشکی مشغول به فعالیت هستند. همچنین اکنون ایران مقام چهارم تولید داروهای نوترکیب را درسطح آسیا داراست و تاکنون ۱۴ دارو از این نوع در کشور تولید شده است.
در خصوص شاخص های واکسیناسیون نیز قبل از انقلاب فقط ۴۳ درصد پوشش واکسیناسیون را برعهده داشتیم که در حال حاضر به پوشش ۱۰۰ درصدی رسیده ایم. تعداد داروخانه ها نیز اکنون حدود ۸۲۴ مورد است که قبل از انقلاب ۷۵ داروخانه در سطح کشور مشغول به فعالیت بودند.
اثرات طرح تحول سلامت
حسینعلی شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت مجلس نیز در خصوص طرح تحول سلامت نیز گفته در این مدت 1800 خانه بهداشت ساخته و پایگاه سلامت در حاشیه ی مناطق دوردست ایجاد شده است. مراکز درمانی برای ماندگاری پزشکان ایجاد شد و بیمارستان های دولتی بازسازی و نوسازی و تجهیز شدند اما پس از مدتی وزارت بهداشت احساس کرد منابع مالی کمی برایش مانده است. در مناطق بین جمعیت 20 تا 50 هزار نفری یک بیمارستان محلی ایجاد شده که مجهز به آزمایشگاه، سونوگرافی و رادیولوژی هست و برای ارائه ی خدمات بهتر زیر نظر یک بیمارستان بزرگتر کار می کند. از طرفی ما هنوز توزیع عادلانه پزشک متخصص و عمومی هم نداریم. مثلا در بازدیدها در روستایی دیدیم که چهار پزشک به طور شبانه روزی خدمات رسانی می کنند.
عدم وابستگی به تولید داروی خارجی
همچنین دکتر حسام الدین شریف نیا، داروساز و متخصص اقتصاد مدیریت دارو، در زمینه چالش های نظام دارویی قبل و پس از انقلاب گفته در نظام دارویی قبل انقلاب به واردات شدیدا وابسته بودیم و 70 درصد نظام دارویی ما در اختیار شرکت های وارداتی و چند ملیتی بود. همچنین زنجیره ی مناسب توزیع دارو وجود نداشت و این توزیع عمدتا در اختیار بنکداران بود. بعد از انقلاب در سال 1358 ستاد خودکفایی دارو تشکیل شد که خروجی آن تدوین فهرست داورها براساس داروهای ژنریک بود. (داروی ژنریک یک نام عمومی دارد و ممکن است توسط هر تولیده‌کننده‌ای، تولید و عرضه شود. اما داروهایی که نام تجاری دارند (Brand Name Drugs) مختص یک تولیدکننده‌ی خاص هستند) ساماندهی توزیع دارو وجلوگیری از واردات دارو از جمله موفقیت های پس از انقلاب است. بنابراین امروز مفتخریم که 97 درصد داورهایمان تولید داخلی هستند. قابل ذکر است امروز مواد اولیه دارو هم توسط شرکت های دانش بنیان با فناروی بالا تولید می شود.
