در نود و سومین نشست شاعرانه ادبی-آیینی «ارادت» عنوان شد؛
شاعر باید نگاه مستقلی به شعر داشته باشد
به گزارش خبرگزاری رضوی، نود و سومین نشست انجمن ادبی- آیینی «ارادت» در اتاق جلسات ساختمان بنیاد بین‌المللی امام رضا(ع) برگزار شد. این محفل شعرخوانی، متشکل از شاعران برجستۀ آیینی مشهد است که هر هفته به قرائت اشعار خویش در زمینه‌های مختلف مذهبی و آیینی می‌پردازند.
این محفل ادبی با حضور مدیرفرهنگی بنیاد بین المللی امام رضا(ع)، مهدی آخرتی و جمعی از شاعران آیینی مشهد همچون منیژه رضوان، عالیه رجبی و ... برگزار شد.
مدیر فرهنگی بنیاد بین المللی امام رضا (ع) با بیان اینکه جهان بینی شاعر در سرایش شعرش به او کمک می کند، گفت: شعر متاثر از جهان بینی شاعر است.
وی ادامه داد: شاعر باید نگاه مستقلی به وشعر داشته باشد و شعر نو بسراید.
سیدی افزود: شعر نو بهانه‌ای است که نگاه مستقلی در سرودن شعر داشته باشیم و از شعر شاعران قدیم تقلید نکنیم.
این شاعر برجسته در خصوص شعر طنز یکی از شاعران، گفت: تفاوتی میان شعر طنز و فکاهی وجود دارد، به بیان دیگر طنز مانند قطاری است که به مقصد می رسد اما فکاهی مانند قطاری است که فقط دور میزند و هیچ گاه به مقصد نمی رسد.
سیدی به سلسله نشست های داستان نویسی آیینی همچون این نشست اشاره و بیان کرد : هر هفته چهارشنبه ها ساعت ۱۷الی ۱۹ در مکان اتاق جلسات بنیاد بین المللی امام رضا (ع) این سلسله نشست برگزار می شود
وی ادامه داد: مدرس این دوره داستان نویسی علی براتی است که سعی داریم از افراد برجسته دیگری در این حوزه استفاده کنیم.
این شاعر آیینی با اشاره به اینکه این جلسه یکی از قوی نرین جلسات شعری در مشهد است، اظهاکرد: شاعر باید برای تقویت شعر آیینی تلاش کند و با شرکت در این جلسات به این محافل رونق ببخشد.
در ادامه شعری از این شاعر برجسته میخوانیم:
ای جانم از این جمال این حسن اله..
این سیرت دلنواز و این صورت ماه
لبخند زد و دل جهانی را برد
لا حول و لا قوت الا با الله
...................................................
لبخند شکر پاش تو ای حضرت طاها.
برده است دل از خلق و خداوند به یغما
آتشکده ها بر تو گلستان شده از شوق
از یمن وجودت به سجود آمده کسرا
در وصف تو این بس که تو هستی به لیاقت
دردانه ی خلق و و پدر حضرت زهرا
زلفت به درازای شب گریه ی عشاق
شیرینی لبخند تو رسواگر حلوا
از سبز تو روییده مگر سبزچمنزار
کاینگونه نشیستیم جهان را به تماشا
موسای نبی، آدم و داوودو سلیمان
با نوح و شعیب و یسع و حضرت موسا
ادریس و سموییل و رسولان اولوالعزم
دارند به درگاه تو یک عمر تمنا
نور تو همان ترجمه ی آیه لولاک
از گوشه ی لبخند تو هستی است سراپا
با پنج تن آل عبای تو عزیزیم
آسوده خیالیم از اندیشه ی فردا
گلدسته ی تو قسمتی از جنت اعلا
پهلو زده خضرای تو بر عرش معلا
از چرخش چشمان غزل ریز شما بود
می چرخد اگرچرخه ی این گنبد مینا
از پرده برون اید اگر روی تو یک بار
خلقی شود از حسن تو یکباره زلیخا
والله که مغبون شده تا روز قیامت
هر کس که نداده است به تو دست تولا
مدیر فرهنگی بنیاد بین المللی امام رضا (ع) با بیان اینکه جهان بینی شاعر در سرایش شعرش به او کمک می کند، گفت: شعر متاثر از جهان بینی شاعر است.
وی ادامه داد: شاعر باید نگاه مستقلی به وشعر داشته باشد و شعر نو بسراید.
سیدی افزود: شعر نو بهانه‌ای است که نگاه مستقلی در سرودن شعر داشته باشیم و از شعر شاعران قدیم تقلید نکنیم.
این شاعر برجسته در خصوص شعر طنز یکی از شاعران، گفت: تفاوتی میان شعر طنز و فکاهی وجود دارد، به بیان دیگر طنز مانند قطاری است که به مقصد می رسد اما فکاهی مانند قطاری است که فقط دور میزند و هیچ گاه به مقصد نمی رسد.
سیدی به سلسله نشست های داستان نویسی آیینی همچون این نشست اشاره و بیان کرد : هر هفته چهارشنبه ها ساعت ۱۷الی ۱۹ در مکان اتاق جلسات بنیاد بین المللی امام رضا (ع) این سلسله نشست برگزار می شود
وی ادامه داد: مدرس این دوره داستان نویسی علی براتی است که سعی داریم از افراد برجسته دیگری در این حوزه استفاده کنیم.
این شاعر آیینی با اشاره به اینکه این جلسه یکی از قوی نرین جلسات شعری در مشهد است، اظهاکرد: شاعر باید برای تقویت شعر آیینی تلاش کند و با شرکت در این جلسات به این محافل رونق ببخشد.
در ادامه شعری از این شاعر برجسته میخوانیم:
ای جانم از این جمال این حسن اله..
این سیرت دلنواز و این صورت ماه
لبخند زد و دل جهانی را برد
لا حول و لا قوت الا با الله
...................................................
لبخند شکر پاش تو ای حضرت طاها.
برده است دل از خلق و خداوند به یغما
آتشکده ها بر تو گلستان شده از شوق
از یمن وجودت به سجود آمده کسرا
در وصف تو این بس که تو هستی به لیاقت
دردانه ی خلق و و پدر حضرت زهرا
زلفت به درازای شب گریه ی عشاق
شیرینی لبخند تو رسواگر حلوا
از سبز تو روییده مگر سبزچمنزار
کاینگونه نشیستیم جهان را به تماشا
موسای نبی، آدم و داوودو سلیمان
با نوح و شعیب و یسع و حضرت موسا
ادریس و سموییل و رسولان اولوالعزم
دارند به درگاه تو یک عمر تمنا
نور تو همان ترجمه ی آیه لولاک
از گوشه ی لبخند تو هستی است سراپا
با پنج تن آل عبای تو عزیزیم
آسوده خیالیم از اندیشه ی فردا
گلدسته ی تو قسمتی از جنت اعلا
پهلو زده خضرای تو بر عرش معلا
از چرخش چشمان غزل ریز شما بود
می چرخد اگرچرخه ی این گنبد مینا
از پرده برون اید اگر روی تو یک بار
خلقی شود از حسن تو یکباره زلیخا
والله که مغبون شده تا روز قیامت
هر کس که نداده است به تو دست تولا
