نکوداشت در دوران فراموشی

استاد عباس اخوین؛ یکی از مهمترین خوشنویسان معاصر است که ظرافت و صلابت آثار ایشان زبانزد خاص و عام است. تبحر استاد در کتابت نویسی آن را به نگین خوشنویسان ایران تبدیل کرد. با رجوع به تاریخ خوشنویسی در می یابیم استاد عباس اخوین شاگرد نظری استاد عماد الکُتاب بوده است خط و شیوه خوشنویسی عماد الکُتاب حلقه واسط بین خوشنویسی گذشته و اکنون است.
استاد اخوین بعد از آشنایی با شیوه عماد الکُتاب به شناخت و تحقیق در آثار قدما پرداخت و این علاقه باعث شناخت به زیبایی‌های نهفته در خط نستعلیق به شیوه استاد، میرعماد حسنی قزوینی انجامید این مطالعه دقیق و موشکافانه نظری، سبب شد به شناخت بیشتر ظرافتها و زیبایی سحرانگیز خط نستعلیق اش و دو شیوه قدیم و جدید با سلیقه زیبا پسند استاد جمع گشته و این چنین شیوه بدیع و زیبا را به وجود آورده است و سبک استاد اخوین طرفداران زیادی دارد.

استاد عباس اخوین مردی خوش رو با لبخندی به لب در میان حضور پر شور علاقه مندان توانستیم گپ و گفتی کوتاه با وی داشته باشیم. اخوین از خانه پدری شروع می‌کند: ((منزل پدریم در خیابان عنصری بود. در خانواده‌ام همه خط خوش داشتند اما اهل خوشنویسی نبودند اما من از سوم دبستان قلم به دست گرفتم. به نظرم خوشنویسی در من وجود داشت.)) استاد سال 1334به تهران کوچ می‌کند.
خط قدیم و امروزی
این خوشنویس برجسته در مورد خطی که دارد می‌گوید: ((من نزد اساتید چون میرعماد، کلهر و.. مشق نظری داشتم. هیچ موقع رونویسی نکردم تا بخواهم مثل همان ترکیب‌ها بنویسم.خطی که امروز پیدا کردم هم خط قدیم و هم امروزی است. در واقع خط کلهر،عماد الکُتاب، میرعماد و اخوین است.))
اخوین از نمایشگاههایش می‌‌گوید: (( برگزاری نمایشگاه‌های من باعث رونق خط قدیم شد. خط داشت به بیراهه می رفت.))
هنگام نوشتن خود به خود دستم فواصل را رعایت میکند این را استاد اخوین می‌گوید و ادامه میدهد: (( بدون آنکه حواسم باشد بعد از اینکه تمام می‌شود ،می‌بینم همه قواعد، رعایت شده است.))
خداحافظی از انجمن خوشنویسان
سال 1370 از انجمن خوشنویسان بیرون می‌آید و سال 1371 مرکز کتابت و تعلیم ایران را راه اندازی می کند  و 250 شاگرد داشته است و در ادامه می‌گوید: (( من خط می نوشتم برای آینده ولی اواخر عمرم اتفاقات خوبی افتاد و بالاخره شد.))
از آداب نوشتنش می‌پرسم و با خنده می‌گوید:(( اگر منظورتان وضو گرفتن است خیر، من خودم پاک هستم.گاهی یاد بزرگان می‌کنم به خصوص حضرت علی(ع) ))
عشق خودش را در زندگی خوشنویسی می داند و اظهار می‌کند: ((با وجود مشکلات زیادی که سر راهم بود اما تلاش خودم را انجام دادم و هیچ زمانی ناامید نشدم.))
این استاد صاحب سبک درباره این که چه چیزی را میتوان نوشت می‌گوید: (( هر چیزی که در آن عشق باشد، باید نوشته شود. بعضی از اساتید نظرشان براین است که لازم نیست حتما نوشته قابل خواندن باشد همان فرم کافی است. اما به نظر من فرم و زیبایی باید همراه محتوا باشد.))
وی دوری از گناه، کسب صفات حمیده، اعتدال درنفس را برای هر هنرمند لازم می داند و معضل خوشنویسی را در یک جمله کوتاه( با خنده) بیان می کند: ((انجمن خوشنویسان، معضل خوشنویسی است.))
اولین‌های خوشنویسی
کیخسرو خروش نقاش و خطاط برجسته که در بزرگداشت عباس اخوین با وجود کسالتش حضور به هم آورده است، می‌گوید: ((در سن میانسالی نوشتن خط سخت می شود چشم سو ندارد و دست توانایی گذشته را اما کارهای استاد اخوین این طور نیست به جرات می توانم بگویم ایشان پیشرفت هم کرده است. قطعا اسم ایشان در اولین‌های خوشنویسی باید نام برده شود.))
از شروع آشناییش با اخوین می‌گوید: ((شهرت و مقام هنری اخوین را قبل ازانقلاب شنیده بودم ولی ندیده بودمش.بعد از انقلاب در انجمن خوشنویسان از او دعوت شد و آنجا اخوین را برای اولین بار دیدم و با ایشان همکار شدم. بعد از مدتی احساس کردم نه حرف ما در انجمن نفوذ دارد و نه احترامی برای نظرمان قائل هستند و وقت را بیهوده می‌گذرانیم و آنجا را ترک کردم و بعد از مدتی استاد اخوین هم کناره گیری کرد و در دفتر خود مرکز کتابت را دایر کردند.))
کار استاد بی نظیر است این را خروش می‌گوید و ادامه می دهد: ((استاد اخوین در نمایشگاه‌های متعددی شرکت داشته است و با زبر دستیش هنر اصیل ایرانی را به دنیا نشان داده است. برایشان آرزوی عمر روز افزون دارم.))



از هویت خودمان غافل شدیم
فاصله از هنرمندان فاصله خوبی نیست این را مدیر کل میراث فرهنگی و گردشگری صنایع دستی خراسان رضوی ابوالفضل مکرمی فر در نکوداشت استاد خوشنویسی عباس اخوین که در موزه بزرگ خراسان برگزار شد بیان کرد:(( این نکوداشت برای قدر شناسی از بزرگان است که به دلیل مشغله‌های اداری از قدرشناسی این افراد که هویت ما را شکل می دهد، غافل شده‌ایم.)) وی با بیان این پاسداشت بزرگان، احیای هویت ما است اظهار داشت:(( ما هویت خودمان را در بزرگان و استادانی هم چون استاد اخوین پیدا می‌کنیم. امروز از این هویت فاصله گرفته‌ایم، باید به گذشته پر افتخار خود در این حوزه برگردیم.))
محمد علی باقرزاده ریاست انجمن خوشنویسان مشهد ضمن تبریک هفته خوشنویسی به هنرمندان و علاقه مندان به هنر خوشنویسی درباره استاد اخوین گفت: (( جایی بسی مباهات است که در خطه پهناور خراسان هنرمندانی همچون عباس اخوین را در خود پرورش داده که ما امروز به خود ببالیم. پاسداشت این بزرگان بدان معنا است که به نسل امروز و هنرمندان جوان یاد آور شویم، حفظ حرمت و جایگاه آنان امری واجب و ضروری بوده چرا که هنر امروز خوشنویسی را مدیون این اساتید هستیم.))
صاحبنظران
ابراهیم غفاری هنرمند خوشنویس درباره استاد اخوین اینطور می‌گوید: (( استاد در هر شرایطی بنویسد، اخوین را نوشته است. در هنرش غرق شده است.))
هیچ کدام از ما مثل استاد اخوین نسبتهای حروف و ترکیب و ساختن کلمه را به صحیحی استاد اخوین نمی‌توانیم اجرا کنیم این را هنرمند خوشنویس محمد احصایی می‌گوید.
محمد جواد رسولی گفت: (( استاد اخوین از قلم نمی‌ترسد، تکرار در کارش ندیدم.))
در این بزرگداشت آثار عباس اخوین از سال 1350 تا 1398 به تعداد 52 اثر در موزه بزرگ خراسان با حضور خود استاد، افتتاح شد.