۱
تاریخ انتشار
شنبه ۲۵ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۲۲:۳۵
به بهانه میلاد جواد الائمه:

امام جواد (ع)؛ مولودی كه با بركت تر از او برای شيعيان به دنيا نيامده است

همیشه هر حاجتی داشته ام امام رضا (ع) را به فرزندش قسم داده ام  و ایشان به من داده اند.
امام جواد (ع)؛ مولودی كه با بركت تر از او برای شيعيان به دنيا نيامده است
به گزارش سرویس دین و زندگی خبرگزاری رضوی؛ شهر شلوغ است و پرترافیک، به ویژه مسیری که به حرم مطهر منتهی می شود، در آن شلوغی خیابان و بوق ماشین ها توجهم به خیابان و مناظر اطراف جلب می شود، تمامی خیابان ها تا جایی که گنبد دیده می شود چراغانی شده است.

 در حالی که روزهای پایانی سال را می گذرانیم زیبایی شهر نیز دو چندان شده است به ویژه المان های زیبا که توجه رهگذران را به خود جلب می کند و برای گرفتن عکس چند دقیقه ای متوقف می شوند و سپس به راه خود ادامه می دهند.

صدای مردی در اتوبوس توجه همه را به خود جلب می کند، فردی از میان جمعیتی که در اتوبوس است شعری در خصوص ولادت امام جواد (ع) می خواند و به امام هشتم (ع) این ولادت را تبریک می گوید و بقیه نیز او را با صلوات همراهی می کنند. عده ای دیگر نیز که گویی منتظر چنین فرصتی بودند برای ابراز خواسته هایشان چند قطره اشکی می ریزند.

ترافیک مسیر منتهی به حرم کلافه ام می کند تصمیم می گیرم از اتوبوس پیاده شوم و مسیر باقیمانده که کوتاه است را پیاده به حرم بروم، اتوبوس که متوقف می شود همراه من عده زیادی پیاده می شوند تا زودتر به حرم برای عرض تبریک مشرف شوند.

پیاده رو خیابان شلوغ است، به حرم نزدیک می شوم، یکی از مغازه های نزدیک حرم در حال پخش شیرینی است، و هر فردی که شیرینی بر می دارد ولادت امام جواد (ع) را تبریک می گوید و می گوید هر چه می خواهید از ایشان بخواهید که دردانه امام رضا (ع) است و نا امیدتان نمی کند.
اسمش حسین است، می گوید: همه زندگیم را مدیون اهل بیت (ع) به ویژه امام رضا (ع) و فرزند ایشان هستم، چند سالی است که کاسب اینجا هستم و یادم نمی اید که روزی به این آقا سلام نداده باشم و مطمن هستم که ایشان جواب سلام مرا می دهند.

وی می گوید: فرزند ایشان هم که خودتان بهتر می دانید به جود و بخشش زبانزد هستند و همواره بسیاری از
خواسته های مردم را برآورده کرده اند به گونه ای که پدر گرامیشان درباره حضرت می فرمایند: اين مولودی است كه با بركت تر از او برای شيعيان ما به دنيا نيامده است.
به مسیرم ادامه می دهم جوانی را می بینم که با صدای بلند داد می زند واکسی صلواتی، جلو می روم و در صف افرادی که کفش هایشان را واکس می زنند می ایستم، هر کفشی را که واکط می زند به صاحب کفش می گوید برایم دعا کنید امشب شب بزرگی است، اسمش را می پرسم، عباس هستم ۲۲ سالمه و حسابدار یک شرکت هیتم. هر وقت که دلم می گیرد و یا حاجتی دارم بساط واکسم را بر می دارم و به اینجا می آیم تا گرد و غبار کفش های زائران و مجاوران آقایم را بزدایم.
امشب هم از فرصت استفاده کردم و برای عیدی گرفتن از امام رضا (ع) به اینجا آمده ام.
همان طور که کفشم را به من می داد گفت عید می خاهم به خواستگاری بروم برایم دعا کنید تا من سرو سامان گیرم و ازدواج کنم.
بعد از خداحافظی از وی در حالی که به هر سو نگاه می کنم فردی در حال پخش شیرینی و شکلات است وارد حرم می شوم. این زیبایی حرم و چراغانی و تاج هایی از گل که بر روی سقاخانه و جای جای حرم است چشم هر زائر و مجاوری که وارد حرم می شود را مجذوب خود می کند و به شگفتی وا می دارد.

 بعد از سلام به آقا و تبریک ولادت فرزندشان امام جواد (ع) در گوشه ای از صحن می نشینم تا نظاره گر جمعیتی باشم که فوج فوج وارد صحن انقلاب می شوند  در حالی که برای سلام و عرض تبریک دست بر سینه دارند، چشمانشان پر از التماس و خواسته برای خود و عزیزانشان است.

خانواده ای در کنار من نشسته اند که دو فرزند کوچک دارد؛ دختر کوچک که به نظرم 7 سال  بیشتر ندارد چادرش را محکم گرفته است و به مادرش می گوید: مامان چرا حرم چراغانی شده؟ مادرش در جوابش می گوید: دخترم امشب شب میلاد امام جواد (ع) پسر امام رضا (ع) یعنی همین امامی که ما در حرمش هستیم،
است.

دوباره سوال می کند؛ مامان چرا ما باید شادی کنیم و خوشحال باشیم؟ مادر لبخندی می زند چون ایشان امام ما هستند و بسیار مهربان هستند و هر دعایی بکنی دعایت را مستجاب می کنند.

دختر می گوید: پس من برای فرزانه که نمی تواند راه برود دعا می کنم تا زودتر خوب شود، مادر با شنیدن این حرف دخترش را بغل می کند و قربان صذقه اش می رود.

جلو می روم و از مادر خانواده سوال می کنم از کجا آمده اند؟ ساکن شیراز هستیم و امسال آقا طلبیده اند که در روز ولادت فرزندشان در مشهد باشیم و بسیار خوشحالم.

بسیار خوشحالم، خصوصا در چنین ایامی امام رضا (ع)  ما را طلبیده اند ، همیشه هر حاجتی داشته ام امام رضا (ع) را به فرزندش قسم داده ام  و ایشان به من داده اند. البته باید بگویم ائمه اطهار هر چه را بخواهی اگر به صلاحت باشد به تو می دهند ولی امام جواد (ع) چون به جود و بخشش شهره هستند در میان ائمه بیشتر به ایشان متوسل می شوم.

آن طرف تر خانمی تنها در حالی که تسبیح در دستانش است و ذکر می گوید: وقتی نگاهش به من افتد می گوید: هر چه از امام جواد (ع) بخواهی می دهند، من نمیدانم چرا جوان های ما از این ائمه با این همه جود و بخشش در حل مشکلاتشان کمک نمی خواهند.

وقتی علت را می پرسم می گوید: در گذشته ما اگر مشکلی داشتیم بر سر سجاده می نشستیم و دعا می کردیم اما اکنون دیگر جوانان غرق در موبایل شده اند، باور کنید این ها مظهر بخشش و مهربانی هستند به ویژه جوادالائمه.

اری به راستی چقدر من جوان وقتی با مشکلی رو برو شده ام از ائمه کمک خواستم، چقدر شناخت داریم از آنها؟

صدای مدیحه سرایی تمام صحن حرم را گرفته است سعی می کنم در خلوت خودم با آقا صحبتی داشته باشم.

بعد از آن در حالی که همچنان جمعیت زیادی وارد حرم می شوند تا به امام رضا (ع) تبریک بگویند از اقا خداحافظی می کنم و راهی منزل می شوم.
 
 
https://www.razavi.news/vdcbsaba.rhbg9piuur.html
razavi.news/vdcbsaba.rhbg9piuur.html
کد مطلب ۴۰۴۹۵
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما