وجود انجمن های شعر قوی در مشهد با عنایت امام رضا(ع)

به گزارش سرویس فرهنگ خبرگزاری رضوی، چهل و ششمین نشست انجمن ادبی- آیینی «ارادت» سه شنبه شب در محل ساختمان بنیاد بین‌المللی امام رضا(ع) برگزار شد. این محفل شعرخوانی، متشکل از شاعران برجستۀ  آیینی مشهد است که هر هفته به قرائت اشعار خویش در زمینه‌های مختلف مذهبی و آیینی می‌پردازند و این جلسه اکثر شعرها به مناسب عید غدیر علوی بود.
 چراغ اول خوانش این جلسه با شعرخوانی حجت الاسلام سیدی در وصف حضرت علی(ع)روشن شد و سپس دیگر شعرای حاضر در جلسه به شعرخوانی پرداختند.این جلسه با حضور معاونت فرهنگی بنیاد بین‌المللی امام رضا(ع)، احمد حیدری(مسئول کانون شعر بسیج مداحان استان)، مهدی آخرتی(شاعر و منتقد مشهدی) و دیگر شاعران برجستهٔ آیینی همچنین دو استاد برجسته حاج محمد صمیمی و میلاد عرفان پور برگزار شد.
این جلسه میزبان شاعران آیینی از دیگر شهرها مانند ایلام، تهران، قم و ... بود که شاعران آفتابگردانی شهرستان ادب بودند.
میلاد عرفان پور متولد ۱۳۶۷ در شیراز شاعر ایرانی است. شهرت او بابت سرودن در قالب های سنتی و بخصوص رباعی است. او تاکنون برنده یا نامزد جایزه های معتبر ادبی از جمله قلم زرین و جشنواره شعر فجر بوده است.مدیریت دفتر شعر موسسه شهرستان ادب. ابداع و دبیری دوره های سالانه شعر جوان انقلاب اسلامی( آفتابگردان ها) و تدریس ادبیات در دانشگاه از فعالیت های سالیان اخیر میلاد عرفان پور بوده است.




وی ضمن خوانش دو غزل به مناسبت عید غدیر، گفت: به شاعران نوقلم که به تازگی در این عرصه وارد شدند توصیه می کنم در شب شعرهای آیینی همچون جلسه ی پربار ارادت درمشهد شرکت کنند چراکه این جلسات با حضور اساتید برجسته ای که دارد علاوه بر اینکه در سرودن اشعار و نقد آن ها شاعر توانمند می شود دارای بُعد آموزشی هم هست.
این شاعر آیینی ادامه داد: مشهدی ها باید قدر این جلسات مفید را بدانند، خوشبختانه در مشهد جلسات در سطح بالایی برگزار می شود، حتی زائرانی که به حرم رضوی مشرف می شوند در همان مدتی که در مشهد هستند می توانند از این جلسات استفاده کنند.
عرفان پور با اشاره به اینکه وجود جلسات آیینی قوی در مشهد نعمتی است که حتی در تهران کمتر به چشم می خورد، گفت: حضور برخس اساتید مشهدی در جلسات ادبی برای شهرهای دیگر همچون تهران حسرت است. امیدوارم این فرصت ها در پایتخت هم پیش آید.
این استاد دانشگاه ضمن تشکر از متولی برگزاری این نشست،بیان کرد: حلقه های باصفای این چنینی در شهرهای دیگر برای شاعران ضروری است.
این شاعر برجسته آیینی افزود: مجدد به شاعران توصیه می کنم اگر تمایل دارند با شعر زندگی کنند و این راه را ادامه دهند باید در جلسات آیینی شرکت کنند حتی حضور افراد پیشکسوت در این جلسات به دانش آن ها اضافه می کند.
وی مشهد را یکی از پایتخت های شعر آیینی دانست و گفت: وجود اساتید و بزرگان مشهدی در این شهر، مشهد را در حوزه های گوناگون برجسته کرده است همچنین حضور حضرت امام رضا(ع) سبب می شود زائران زیادی به این شهر مشرف شوند و مردم مشهد باید از این ظرفیت عظیم استفاده کنند.
وی شاعران حاضر در جلسه را به خواندن غزلی علوی مهمان کرد که در ادامه می خوانید: 

تویی بهشت که بی تو جهنم است زمین
علی اگر که تویی ابن ملجم است زمین
تو پایه های زمینی سرت سلامت باد
که بی وجود تو آواری از غم است زمین
پرندگان به هوای چه اوج می گیرند؟
برای درک بلندای تو کم است زمین
حسین اگر پسر توست با اشاره ی او
سیاهپوش عزای محرم است زمین
کجایی ای پسر خاک و مونس دل چاه؟
یتیم مانده و محتاج همدم است زمین
چقدر بی تو دل کوچه های کوفه پر است
چقدر بی تو پریشان و درهم است زمین
نداشت طاقت عدل تورا کسی افسوس
علی اگر که تویی ابن ملجم است زمین



در ادامه ی این جلسه حاج محمد صمیمی نکاتی را به شاعران حاضر در جلسه گوشزد کرد.
محمد صمیمی ذاکری اهل بیت را با شعر شروع کرده است و شعرهای حاج محمود کریمی را می سراید، او علاوه براینکه شاعر و نوحه خوان برجسته ای است، خوشنویس ماهری هم هست. مطالعاتش در حوزه شعر و موسیقی و ...با خدمت به آستان اهل بیت گره خورده و می توان ادعا کرد که به طور تخصصی مداحی و همه فنون مربوط به آن را دنبال می کند.
وی با بیان اینکه در خراسان که مهد شعر است صحبت کردن راجع به شعر سخت است، گفت: شعر آیینی از دهه گذشته به مدد توجه ویژه مقام معظم رهبری به شعر بسیار رونق گرفت و این نتایج خبر از یک تحول عظیم در این حوزه می دهد.
این مداح ائمه(ع) افزود: شاعران جوان مشهدی در این حوزه بسیار رشد کردند و اشعاری که امشب در این جلسه شنیدم بسیار ارزشمند بود وباید به این جوانان انقلابی افتخار کرد.
صمیمی ادامه داد: در سال های 80 و ماقبل آن، بستر اینگونه که امرزوه به شعر بها می دهند آماده نبود همچنین شاعران خوب هم در آن زمان بسیار اندک بودند ومانند امروز گسترده نبودند، یکی از اشعاری که امشب در این جلسه شنیدیم را اگر در سال های گذشته می شنیدیم می توانستیم بگوییم شعر در آن دوران می درخشید.
ابیاتی از شعرخوانی این مداح اهل بیت را در ادامه می خوانیم:

مصباح نور جلوه ­گر ماه یاعلی
مفتاح مهر وقت سحرگاه یاعلی
اسمت ضمانت صدق الله یاعلی
تو از خدای کردیم آگاه یاعلی
هرچند الکن است زبان دلم ولی
آغاز کرده مدح تو را مرتضی علی
وقتی خدا به خلقت هستی اراده کرد
توحید را به صورت یک مرد ساده کرد
از اسم مستعار خودش استفاده کرد
کل صفات را روی اسمش پیاده کرد
انقدر شد شبیه خودش که صداش کرد
آیینه دار ذات خدا مرتضی علی
تا داشت پای خلقت دستش هنر گذاشت
دستی که روی سینه ی عالم اثر گذاشت
از مرز بندگی همه را پشت سر گذاشت
از رازهای خود همه را بی خبر گذاشت
تا عرش رد پای تو را دیده آسمان
از آن به بعد رفته کجا مرتضی علی
قرآن به وصف ذات تو دارد عبارتی
یا ایها العزیز وجعنا بضاعتی
یعنی به هرچه غیر خدا بی شباهتی
از اتحاد رد شده و عین وحدتی
ما بنده توییم و تویی بنده خدا
قالو بلی دوم ما مرتضی علی



معاون فرهنگی بنیاد بین المللی امام رضا(ع) ترواش شعر به ذهن شاعر را عنایت ویژه ائمه اطهار(ع) دانست و گفت: به نظر من برخی شعرها انتخاب شده هستند ممکن است شعری از لحاظ وزنی مطلوب نباشد اما بسیار دلنشین اند.
وی ادامه داد: یکی از دلایل موفقیت شاعران آیینی علاوه بر پشتکار آن ها، شناخت موسیقی و شعر است که این موارد کمک شایانی به آنان برای سرودن اشعار ناب می کند.
حجت الاسلام سیدی بیان کرد: مظالعه زندگانی اهل بیت (ع) برای شاعر قبل از سرودن شعر یکی از نکات مهم در سرایش است که باید به آن توجه ویژه شود.
این شاعر آیینی افزود:  هر شاعری در هنگام سرودن شعر برای ائمه (ع) حالت معنوی و الهام گرفتن از اهل بیت (ع) را به صورت ملموس احساس می کند.

در ادامه شعری که توسط معاون فرهنگی بنیاد امام رضا(ع) در این جلسه خوانده شد را می خوانید:

لبخند تو نابود کند دربدری را
 شرمنده کند چهره‌ تو حور و پری را
 
شیرینی رویت ترک انداخت  به کعبه
بُردی تو به افلاک مقام بشری را
 
 ماه است که بی‌تابِ تو در دور ِزمین است
خوشیدِ تو باعث شده دور قمری را
 
با آمدنت گفت خداوند به مردم
آن فوت و فن کارگه کوزه گری را
 
لبخند ملیح تو در آغوش یتیمان
 آموخت به دنیای محبت پدری را
 
نوری است غدیر تو که در دفتر  تاریخ
آورده به اقرار جلیل طبری را
 
آنانکه چنین شهره شهرند به دانش
از روی تو خواندند علوم نظری را
 
از ماه تو روشن شدو از مهر شما بود
بردیم اگر فیض دعای سحری را
 
تو لایق آنی که خدا هم به تو نازد
 افسوس نشاندند به جایت دگری را
 
 آن‌جا که به‌جای تو نشستند به مسند
تاریخ رقم زد همه‌ بی‌هنری را  !
 
 نام تو چنین کرده معطّر غزلم را
 این لهجه‌ شیرین پُر از دُرّ دَری را



در ادامه برخی اشعار قرائت شده در جلسه را تقدیم حضور می کنیم.

خدای عشقی و چندی پیمبری کردی
تو قبل خلقت از این خلق دلبری کردی

ازاستکان‌به‌سلامت‌گذشت‌و‌درجان‌ریخت
اشاره‌ای که به انگور عسگری کردی

تو خواستی که عبادت شود خدا آنگاه
شکوه نام علی را سراسری کردی

غرض شنیدن اوصاف مرتضی بوده
که در مفاخره اظهار برتری کردی

به دوش بردن بار غم ولایت را
به زخم شانه‌ی خود یاد آوری کردی

به گیسوان گره خورده‌ی یقینِ بشر
دوباره شانه کشیدی و مادری کردی

تو با علی و نود زخمِ یادگار اُحد
نود غروب شکستی ٬ برابری کردی

توبا دو‌دست‌ضعیف‌ات برای بستن سر
چه کار با گره سخت روسری کردی

هم‌اینکه‌جمع‌شد از خانه‌بسترت‌یعنی 
مدینه را همه‌ی عمر بستری کردی

نگاه‌لطف‌تو بوده‌که‌گریه‌کن‌شده‌ام
مرا تو لایق یک عمر نوکری کردی

سید ابوالفضل مبارز


رود است علی ، پاک و زلال است و روان
کوه است علی که استوار است و گران

من رود ندیده ام چنین پابر جا
من کوه ندیده ام چنین در جریان


مرا آب و گل از خم غدیر است
وجودم از ولایت ناگزیر است

سری دارم که بر دامان زهراست
دلی دارم که در بند امیر است

میلاد عرفانپور