گفت و گو با باني هياتي كه در ايام محرم در مناطق فقيرنشين اروميه غذاي نذري می دهد
روحینا مجیدی: توسل به این درها و طلب غذا بی هیچ خجالتی است، دارا و ندار ندارد و همه در پی مشتی از غذایی هستند که به نام حسین (ع) متبرک شده است، همگی یک حرف می زنند که آدمی با خوردن این غذا سیر نمی شود، آشپزها می گویند غذای این دیگ ها همیشه برکت داشته است چراکه سفره امام حسین بی منت گشوده می شود و غنی و فقیر برایش فرقی ندارد، صف ها طولانی است از پشت می گویند غذا تمام شد اما کسی خیال رفتن ندارد، معتقدند اگر ته دیگی از برنج یا تکه ای از سیب زمینی این سفره را هم بتوانند بچشند، سیرابشان می کند.
به گزارش خبرگزاری فرهنگ رضوی، چندسالی است که هیئت جوانان کربلای شهرستان ارومیه چنین دیگ هایی را بار می گذارند و سفره های نذریشان را در روزهای عاشورا و تاسوعا پهن می کند، اعضای آن مهربانانی هستند که نه دوست دارند شناخته شوند و نه خود را صاحب هیئت می دانند، همگی بریک نقطه مشترک تاکید دارند، مهربانی بی ریا به تبعیت از امام حسین (ع) و یارانش.
7 سال است که با پرداخت دیه محکومان جرائم غیر عمد، چشمان در انتظار خانواده ها را به دیدن عزیزشان شادی می کنند، گاهی با تامین جهیزیه زمینه کامل شدن نیمی از ایمان جوانان را تامین می کنند و گاهی نیز سقف بالای سر خانواده ای را برقرار، ماه محرم نیز فرصتی نیکویی می شود برایشان تا نیکی هایشان را بیش از پیش کنند و سفره های ولیمه شان کوچه به کوچه باز شود، بدون در نظر گرفتن شغل و پیشه و پست و سمتشان کنار دیگر مردم چهار زانو می شوند و نذری می دهند و نذری می گیرند.
این روزها در محله کشتارگاه ارومیه رفت و آمدها زیاد شده است، درب همه خانه ها باز است و مسجد هم، همه سیاه پوش امام حسین و یارانش شده اند و یا حسین گویان و با چشم های گریان برای مظلومیت امام سوم شیعیان سفره های ولیمه حسین را تدارک می بینند، یکی دیگی بر دوش دارد و دیگری کفگیر و ملاقه هایش را به زیر چادر زده است، مردان هم همگی بر پشت وانت ها هستند و درحال تخلیه بار، از برنج گرفته تا گوشت و پیاز، «رسول بابایی» بزرگ هیئتی که بساط این نذری را آماده می کند، می گوید: این برنامه از 7 سال پیش آغاز شده است، در رمضان برای امام علی (ع) نذری می دهیم و در ماه محرم برای پسر بزرگوارشان، هدفمان اکرام است و بعد اطعام، هیچ فرقی بین خود و نیازمندانی که قرار است دور سفره بنشینند یا در تامین مواد نذری سهمی داشته باشند، نمی بینیم، همه باهم در روز مورد نظر زانو به زانو می نشینیم و از چشمه برکت این امام همام سیراب می شویم.
ادامه می دهد: نیتمان جز برای خدا نبود و همین امر موجب شد تا مردم نیز با جان و دل و عاشقانه برای پهن کردن سفره با ما همراه شوند، هیئت جوانان کربلای شهرستان ارومیه متشکل از جوانان است و از هر صنفی در آن حضور دارند، از پزشک تا ابزار فروش، در پیشه خود نقطه اشتراکی ندارند و تنها وجه اشتراکشان دست هایی است که می بخشد و دل هایی است که برای خدا، پیامبر و اهل بیتش می تپد.
رویایشان را پهن کردن این سفره ها به پهنای تمامی محله های نیازمند شهر است، ادامه می دهد: دوست داریم میزبان تمامی مردم دارا و ندار باشیم، ابتدای کارمان با سفره کوچک افطاری در محله مان بود اما در سال های بعدی با حرکت های خودجوش مردمی و استقبال خیران توانستیم میهمانان بیشتر و سفره ها و نذورات بیشتری داشته باشیم، تمام امور مربوط به نذری ها به صورت خودجوش است از جمع آوری پول تا پخت غذا، کسانی که دستشان به دهانشان می رسند در تهیه مواد اولیه کمک می کنند و دیگران نیز در آماده سازی و پخت و پز، طعم این غذا تا محرم سال آینده زیر زبانمان می ماند، بین خیرانمان برای ادای این نذورات دانش آموز نیز داریم که از پول تو جیبی خود برای این برنامه نذر کرده است، هزار تومان کمک این دانش آموز بیشتر از کمک های چند میلیونی به دل می نشیند و در خاطر می ماند.
بابایی می گوید: سفره و نذورات ما عاملی در یکرنگی و همدلی بین مردم است، هیچ منتی بر دیگری نیست، با اجابت دعوتمان از سوی میهمانانمان امیدواریم اندوخته ای برای آن دنیا جمع کرده باشیم، تمامی بانیان سفره خود نیز بر سر آن می نشینند از همان غذا می خورند و با هم و در کنار دیگران دست به دعا برای قبولی طاعات و عاقبت بخیری بر می دارند، شاید کمتر چنین صحنه هایی دیده شود که متمکنین جامعه با ندارها دوش به دوش هم کار کنند و کنار یکدیگر بنشینند اما به یمن نام مبارک امام حسین (ع) این اتفاق می افتد و سهم غذاها نیز یکسان است بدون یک تکه گوشت اضافه برای دیگری.
این خیر که از انبوه سازان شهر ارومیه است، اضافه می کند: بنای اصلی کار هیئت ما بر عزاداری برای اهل بیت بنا شد اما خیلی زود با هم فکری اعضای هیئت امنا انجام امور خیریه نیز در دستور کار قرار گرفت چراکه برای رهرو اهل بیت بودن تنها عزاداری کافی نیست و باید تمامی فرموده های آنان را در زندگی جاری و ساری کنیم.
از پرداخت دیه تا خرید جهیزیه برای نیازمندان را تکلیف خود قرار داده اند، بابایی با اشاره به این مورد می گوید: بانوان محله مسئولیت شناسایی نیازمندان واقعی را بر عهده دارند و با احصا خانواده های ندار و نیازهایشان و معرفی به هیئت سعی در رفع مشکلاتشان می کنند، گاهی این شناسایی توسط افرادی انجام می گیرد که خود از نیازمندان هستند اما همسایه شان را بر خود ارجح تر می دانند، دیدن چنین صحنه هایی اشک را از دیدگان سرازیر می کند، ما بخشندگی واقعی را از این افراد می آموزیم.
رئیس هیئت امنای جوانان کربلای شهرستان ارومیه از كم شدن مهربانی ابراز تاسف می کند، می گوید: برخی افراد شرط نخست خیر بودن را رفاه مالی می دانند که سخت در اشتباه هستند، در برخورد با چنین افرادی می پرسم شما از 10 لیوان آب در اختیارتان 2 لیوان را انفاق کنید با ارزش تر است تا از یک لیوان در اختیارتان، نیمی از آن را ببخشید؟ در هیئت ما نوجوانانی هستند که نان خور خانواده هایشان محسوب می شوند اما بازهم برای تامین نان سفره نیازمند دیگری سخت در تلاش هستند، شاد کردن دل یک نفر عایدی بزرگی را برای وی به ارمغان می آورد و آن رضایت خداوند است، شیرینی کار خیر وجود انسان را نورانی می‌کند، از ما که گذشته است اما امیدوارم این هیئت بتواند امکان تجربه چشیدن چنین حسی را زودتر از آنکه دیر شود، برای جوانان فراهم کند.
بابایی از اجرای طرح ویژه ای برای کمک به مستندات در ایام محرم خبر می دهد و می افزاید: براساس این طرح نذورات جمع و به صورت بسته های جیره خشک بین 100 خانواده نیازمند و در صورت امکان در بین خانواده های بیشتری به صورت پنهانی توزیع می شود، در روزهای نخست اجرای طرح اندکی کار مشکل به نظر می رسید ولی زمانیکه مردم از این نیت خبردار شدند با شور و شعف وصف ناپذیری برای تدارک این طرح اعلام آمادگی کردند، در حقیقت خداوند مسیر انجام کار خیر را چنان هموار می کند که تصورش هم امکان ندارد، خداراشکر مردم هم به خوبی به ما اعتماد کرده اند که علت آن شیشه ای بودن ویترین حساب و کتاب هایمان است.
وی یادآور می شود: این روزها هیئت های مذهبی زیادی برای انجام کار خیر دست به کار شده اند اما گاهی ریا و رقابت اعتماد مردم را سلب می کند، هدف اصلی باید رونق دهی مساجد باشد و ترغیب جوانان به انجام کارهای خیر و در این مسیر نباید از هیچ تلاشی فروگذار کنیم، برای این مهم میهمان هیئت های دیگر می شویم و در برنامه هایشان مشارکت می کنیم، تاکنون هیچ تبعیضی در این برنامه ها تجربه نشده است، اگر مسابقه ای شامل قرآن و احکام برگزار می شود برای همه است، اگر سفره ای پهن می شود همه بر سر آن می نشینند.
تمام آرزویم زیرپوشش قراردادن محله های نیازمند بیشتر و زدودن چهره نداری از شهرمان است، کمک هایمان تنها نقدی نیست، گاهی برای تحصیل رایگان دانشجویان رایزنی می کنیم، گاهی عرق گیر بر پیشانی می بندیم و خانه ای را تعمیر می کنیم و گاهی نیز با تمام جانمان گوشی می شویم برای شنیدن دردها و رازهای مردمانمان، مهربانی جنس خاصی ندارد فقط باید لبخند زد و آغوشمان را برای کمک باز کرد، همانگونه که امام حسین و پدرشان اینگونه بودند.
بابایی می گوید: گاهی خیلی از ماها آرزو می کنیم کاش پولدار شویم و از آن ببخشیم، کاش خدا پولی به ما بدهد که در راه امام حسین خرج کنیم، کاش وسعت رزق داشتیم و می توانستیم دست یک جوانی را بگیریم، درحالیکه ارزش نیکی به این است که از آنچه داریم ببخشیم، همین قطره ها جمع شده اند و امروز هیئت ما می تواند برای هزاران نفر غذای نذری بدهد،به واقع کسی که در تنگدستی اهل بخشش نیست به طریق اولی در سرمایه داری اهل سخاوت نخواهد بود، از یاد نبریم که براساس فرامین الهی سخاوت و بخشش با تنگدستی زیبنده تر است.
به گزارش خبرگزاری فرهنگ رضوی، چندسالی است که هیئت جوانان کربلای شهرستان ارومیه چنین دیگ هایی را بار می گذارند و سفره های نذریشان را در روزهای عاشورا و تاسوعا پهن می کند، اعضای آن مهربانانی هستند که نه دوست دارند شناخته شوند و نه خود را صاحب هیئت می دانند، همگی بریک نقطه مشترک تاکید دارند، مهربانی بی ریا به تبعیت از امام حسین (ع) و یارانش.
7 سال است که با پرداخت دیه محکومان جرائم غیر عمد، چشمان در انتظار خانواده ها را به دیدن عزیزشان شادی می کنند، گاهی با تامین جهیزیه زمینه کامل شدن نیمی از ایمان جوانان را تامین می کنند و گاهی نیز سقف بالای سر خانواده ای را برقرار، ماه محرم نیز فرصتی نیکویی می شود برایشان تا نیکی هایشان را بیش از پیش کنند و سفره های ولیمه شان کوچه به کوچه باز شود، بدون در نظر گرفتن شغل و پیشه و پست و سمتشان کنار دیگر مردم چهار زانو می شوند و نذری می دهند و نذری می گیرند.
این روزها در محله کشتارگاه ارومیه رفت و آمدها زیاد شده است، درب همه خانه ها باز است و مسجد هم، همه سیاه پوش امام حسین و یارانش شده اند و یا حسین گویان و با چشم های گریان برای مظلومیت امام سوم شیعیان سفره های ولیمه حسین را تدارک می بینند، یکی دیگی بر دوش دارد و دیگری کفگیر و ملاقه هایش را به زیر چادر زده است، مردان هم همگی بر پشت وانت ها هستند و درحال تخلیه بار، از برنج گرفته تا گوشت و پیاز، «رسول بابایی» بزرگ هیئتی که بساط این نذری را آماده می کند، می گوید: این برنامه از 7 سال پیش آغاز شده است، در رمضان برای امام علی (ع) نذری می دهیم و در ماه محرم برای پسر بزرگوارشان، هدفمان اکرام است و بعد اطعام، هیچ فرقی بین خود و نیازمندانی که قرار است دور سفره بنشینند یا در تامین مواد نذری سهمی داشته باشند، نمی بینیم، همه باهم در روز مورد نظر زانو به زانو می نشینیم و از چشمه برکت این امام همام سیراب می شویم.
ادامه می دهد: نیتمان جز برای خدا نبود و همین امر موجب شد تا مردم نیز با جان و دل و عاشقانه برای پهن کردن سفره با ما همراه شوند، هیئت جوانان کربلای شهرستان ارومیه متشکل از جوانان است و از هر صنفی در آن حضور دارند، از پزشک تا ابزار فروش، در پیشه خود نقطه اشتراکی ندارند و تنها وجه اشتراکشان دست هایی است که می بخشد و دل هایی است که برای خدا، پیامبر و اهل بیتش می تپد.
رویایشان را پهن کردن این سفره ها به پهنای تمامی محله های نیازمند شهر است، ادامه می دهد: دوست داریم میزبان تمامی مردم دارا و ندار باشیم، ابتدای کارمان با سفره کوچک افطاری در محله مان بود اما در سال های بعدی با حرکت های خودجوش مردمی و استقبال خیران توانستیم میهمانان بیشتر و سفره ها و نذورات بیشتری داشته باشیم، تمام امور مربوط به نذری ها به صورت خودجوش است از جمع آوری پول تا پخت غذا، کسانی که دستشان به دهانشان می رسند در تهیه مواد اولیه کمک می کنند و دیگران نیز در آماده سازی و پخت و پز، طعم این غذا تا محرم سال آینده زیر زبانمان می ماند، بین خیرانمان برای ادای این نذورات دانش آموز نیز داریم که از پول تو جیبی خود برای این برنامه نذر کرده است، هزار تومان کمک این دانش آموز بیشتر از کمک های چند میلیونی به دل می نشیند و در خاطر می ماند.
بابایی می گوید: سفره و نذورات ما عاملی در یکرنگی و همدلی بین مردم است، هیچ منتی بر دیگری نیست، با اجابت دعوتمان از سوی میهمانانمان امیدواریم اندوخته ای برای آن دنیا جمع کرده باشیم، تمامی بانیان سفره خود نیز بر سر آن می نشینند از همان غذا می خورند و با هم و در کنار دیگران دست به دعا برای قبولی طاعات و عاقبت بخیری بر می دارند، شاید کمتر چنین صحنه هایی دیده شود که متمکنین جامعه با ندارها دوش به دوش هم کار کنند و کنار یکدیگر بنشینند اما به یمن نام مبارک امام حسین (ع) این اتفاق می افتد و سهم غذاها نیز یکسان است بدون یک تکه گوشت اضافه برای دیگری.
این خیر که از انبوه سازان شهر ارومیه است، اضافه می کند: بنای اصلی کار هیئت ما بر عزاداری برای اهل بیت بنا شد اما خیلی زود با هم فکری اعضای هیئت امنا انجام امور خیریه نیز در دستور کار قرار گرفت چراکه برای رهرو اهل بیت بودن تنها عزاداری کافی نیست و باید تمامی فرموده های آنان را در زندگی جاری و ساری کنیم.
از پرداخت دیه تا خرید جهیزیه برای نیازمندان را تکلیف خود قرار داده اند، بابایی با اشاره به این مورد می گوید: بانوان محله مسئولیت شناسایی نیازمندان واقعی را بر عهده دارند و با احصا خانواده های ندار و نیازهایشان و معرفی به هیئت سعی در رفع مشکلاتشان می کنند، گاهی این شناسایی توسط افرادی انجام می گیرد که خود از نیازمندان هستند اما همسایه شان را بر خود ارجح تر می دانند، دیدن چنین صحنه هایی اشک را از دیدگان سرازیر می کند، ما بخشندگی واقعی را از این افراد می آموزیم.
رئیس هیئت امنای جوانان کربلای شهرستان ارومیه از كم شدن مهربانی ابراز تاسف می کند، می گوید: برخی افراد شرط نخست خیر بودن را رفاه مالی می دانند که سخت در اشتباه هستند، در برخورد با چنین افرادی می پرسم شما از 10 لیوان آب در اختیارتان 2 لیوان را انفاق کنید با ارزش تر است تا از یک لیوان در اختیارتان، نیمی از آن را ببخشید؟ در هیئت ما نوجوانانی هستند که نان خور خانواده هایشان محسوب می شوند اما بازهم برای تامین نان سفره نیازمند دیگری سخت در تلاش هستند، شاد کردن دل یک نفر عایدی بزرگی را برای وی به ارمغان می آورد و آن رضایت خداوند است، شیرینی کار خیر وجود انسان را نورانی می‌کند، از ما که گذشته است اما امیدوارم این هیئت بتواند امکان تجربه چشیدن چنین حسی را زودتر از آنکه دیر شود، برای جوانان فراهم کند.
بابایی از اجرای طرح ویژه ای برای کمک به مستندات در ایام محرم خبر می دهد و می افزاید: براساس این طرح نذورات جمع و به صورت بسته های جیره خشک بین 100 خانواده نیازمند و در صورت امکان در بین خانواده های بیشتری به صورت پنهانی توزیع می شود، در روزهای نخست اجرای طرح اندکی کار مشکل به نظر می رسید ولی زمانیکه مردم از این نیت خبردار شدند با شور و شعف وصف ناپذیری برای تدارک این طرح اعلام آمادگی کردند، در حقیقت خداوند مسیر انجام کار خیر را چنان هموار می کند که تصورش هم امکان ندارد، خداراشکر مردم هم به خوبی به ما اعتماد کرده اند که علت آن شیشه ای بودن ویترین حساب و کتاب هایمان است.
وی یادآور می شود: این روزها هیئت های مذهبی زیادی برای انجام کار خیر دست به کار شده اند اما گاهی ریا و رقابت اعتماد مردم را سلب می کند، هدف اصلی باید رونق دهی مساجد باشد و ترغیب جوانان به انجام کارهای خیر و در این مسیر نباید از هیچ تلاشی فروگذار کنیم، برای این مهم میهمان هیئت های دیگر می شویم و در برنامه هایشان مشارکت می کنیم، تاکنون هیچ تبعیضی در این برنامه ها تجربه نشده است، اگر مسابقه ای شامل قرآن و احکام برگزار می شود برای همه است، اگر سفره ای پهن می شود همه بر سر آن می نشینند.
تمام آرزویم زیرپوشش قراردادن محله های نیازمند بیشتر و زدودن چهره نداری از شهرمان است، کمک هایمان تنها نقدی نیست، گاهی برای تحصیل رایگان دانشجویان رایزنی می کنیم، گاهی عرق گیر بر پیشانی می بندیم و خانه ای را تعمیر می کنیم و گاهی نیز با تمام جانمان گوشی می شویم برای شنیدن دردها و رازهای مردمانمان، مهربانی جنس خاصی ندارد فقط باید لبخند زد و آغوشمان را برای کمک باز کرد، همانگونه که امام حسین و پدرشان اینگونه بودند.
بابایی می گوید: گاهی خیلی از ماها آرزو می کنیم کاش پولدار شویم و از آن ببخشیم، کاش خدا پولی به ما بدهد که در راه امام حسین خرج کنیم، کاش وسعت رزق داشتیم و می توانستیم دست یک جوانی را بگیریم، درحالیکه ارزش نیکی به این است که از آنچه داریم ببخشیم، همین قطره ها جمع شده اند و امروز هیئت ما می تواند برای هزاران نفر غذای نذری بدهد،به واقع کسی که در تنگدستی اهل بخشش نیست به طریق اولی در سرمایه داری اهل سخاوت نخواهد بود، از یاد نبریم که براساس فرامین الهی سخاوت و بخشش با تنگدستی زیبنده تر است.
