غلامرضا بنیاسدی: هفته وحدت میان دو تاریخ برای ولادت حضرت رسول اعظم (ص) به روایت اهل سنت و شیعه، در تقویم انقلاب قرار گرفت و در هندسه راهبردهای امام از برادری شیعه و سنی غبارروبی شد و اخوت عهد نخست به یاد آمد و هوای خوش آن عهد دگرباره مردمان را بر سفره وحدت کلمه، حول کلمه توحید نشاند و 12 تا 17 ربیعالاول، جانها بهاری شد و جشن، سهم شادمانی زمین و زمینیان شد تا به یمن ولادت اعظم رسل و امام صادق (ع) تبرک جوید و برکت یابد و بزرگ شود.
چنین هم میشود اگر نفس را رحمانی کنیم و برشیطان تفرقه لجام بزنیم. چنین هم میشود اگر بدانیم وحدت، ضرورت حیاتی و حیاتبخش جامعه اسلامی است. اگر بدانیم نگاه ولایت و امامت به وحدت دقیقاً همان نگاه رسالت است.
مگر نه اینکه هرکدام از امامان (ع) محور وحدت بودند و در حیات خویش مرزبان این سنت خداگفته نبوی بودند و باز مگر نه اینکه حرم مطهرشان هم امروز به کانون وحدت و همدلی و یکدلی است؟ کیست که به حرم امام رضا (ع) درآید و از وحدت یادش نیاید؟ مگر کماند اهل سنت که نور نبوت را از این زاده رسول، که عالم آل محمد نیز نامگرفته است؟ نه، به لطف آموزههای وحیانی رسولالله (ص) و بیدارگری عالمان حکیم شیعه و سنی، روزبهروز بر ارادتمندان امام رضا(ع) در اهل سنت افزوده میشود و من خود سعادت آشنایی با خبرنگاری را در جشنوارههای مطبوعاتی رضوی پیدا کردم که اهل سنت بود، از استان گلستان که در سبک زندگی رضوی مقاله نوشته بود و صاحبمقام هم شده بود. نام او هم غلامرضا بود که شیعیان بر فرزندان خویش میگذارند تا معرف نگاهشان به حضرت شمسالشموس باشد اما میدیدم که یک جوان باسواد سنی هم در این نگاه همراه و همنام من است.
او میگفت که نام «غلامرضا» در میان اهل سنت گلستان و ترکمنهای غیور از فراوانی زیادی برخوردار است. این غلامرضا به من غلامرضای شیعهمذهب، چندی بعد خبر داد که عمو شدهای و نام پسرش را به مناسبت محرم، محمدحسین گذاشته بود. ازایندست مردان منصف و حق جو فراوان داریم و حرمت اهلبیت(ع) را و وحدت اسلامی را میشود در کاروانهای پیادهای دید که در روزهای پایانی سفر از میان علمای اهل سنت برمیخیزد و به مشهد میآید.
میشود در زلال چشمان مردمی دید که از تربتجام و خواف و گلستان و .... به زیارت میآیند چنانکه آن غلامرضا، دوستم، هرماه به زیارت میآید و به قول خودش جان سبک میکند.
با این نگاه و این مصادیق است که به آواز جلی میگویم علی بن موسیالرضا (ع) نماد تام و تمام وحدت است در این دیار که حرمش جغرافیای یکدلی است و حریمش مکتب برادری. سلوک امام هم مکتب اخوت است و مشی سیاسی و اجتماعیشان هم مؤمنان را به سمت بنیان مرصوص هدایت میکرد. امروز هم این حرم است که مدار اخوت مسلمین است.