یادداشت: به بهانه 27 اردیبهشت روز جهانی ارتباطات و روابط عمومی
کار روابط عمومی، معرفی مطلوب و افق های آرمانی یک جامعه به مردم است
مریم رضایی/ مدیر روابط عمومی شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی استان فارس
کارگزاران روابط عمومی در جامعه به عنوان کارشناسان و متخصصان ارتباطات شناخته می شوند.
مطلوب و افق های آرمانی که برای یک جامعه ترسیم شده است کار دستگاهی به جز روابط عمومی نیست که این افق های پیش رو را به سازمان از یک طرف و به مردم از سوی دیگر معرفی کند، که این کار فرهنگی از لحاظ محتواست تا در جامعه به یک باور جمعی تبدیل شود و غرور و اعتماد به نفس ملی ایجاد کند و مردم آگاه باشند که حرکت روبه رشدی وجود دارد که آینده را برای آنان می سازد.
با این نگرش، مدیریت حوزه روابط عمومی بسیار وسیع تر از مدیریت های تخصصی سایر بخش هااست، هر بخش تخصصی در دستگاه ها به دو شاخه اصلی و فرعی تقسیم می شوند که روابط عمومی جزء شاخه اصلی محسوب می گردد.
روابط عمومی ها اگر به صورت تخصصی و حرفه ای به کار خود بپردازند، جایگاه خود را اثبات می کنند.
جامعه جهانی، جامعه ی ایده آلی است که در آن همه ی عنصرهای اطلاع رسانی فعال باشند مهم ترین عنصر، فهم یکدیگر و تفاهم متقابل است و اینکه درک نمائیم برای هم آفریده شده ایم.
فلسفه ارتباطات و روابط عمومی جهان، ربط و وصل است.
روابط عمومی نقشی ماندگار برای معرفی سازمان ایفا می کند چون استمرار آن، به ویژه در رفتار و اعمال بیش از تبلیغات است که عمدتاً مقطعی و در قالب تیزرهای تلویزیونی، آگهی های مطبوعاتی، بروشورها وکاتالو گ ها اجرا می شود.
بي شك تحولات موجود در عرصه مديريت، نشأت گرفته از نگرش سيستماتيك به سازمان هاست كه آن ها را به عنوان سيستمي باز در نظر گرفته و درتعامل مستقيم با اجتماع و محيط اطراف سيستم است.
در اين نگرش، سازمان به عنوان سيستمي درنظر گرفته شده كه ورودي هايي دارد كه از محيط گرفته و در درون فرآيندهاي سازمان ارزشي به آن افزوده شده و به محيط باز مي گردد. تعاملي دو سويه ميان سازمان و محيط اطراف سازمان كه هركدام بر ديگري تاثير گذاشته و از ديگری تاثير مي پذيرند.
همچنين رويدادها و وقايع درون سازمان و فعل و انفعالات آن لاجرم به محيط اطراف سيستم كشيده شده و بر رابطه ی سيستم و محيط تاثير مي گذارد كه دراين بين ممكن است نگرش محيط نسبت به سازمان منفي تر و يا مثبت تر گردد. اين نگرش هر چه مثبت تر باشد موجب دوام و بقاي سازمان و هرچه منفي تر باشد موجب انحلال و سستي آن مي گردد.
امروزه نگاه سيستماتيك به سازمانها توجه هر چه بيشتر به استانداردها را به همراه داشته است. استانداردهايي كه روابط درون سازماني را مستحكم كرده و در جهت قوام و همبستگي هر چه بيشتر عوامل محيطي و برون سازماني بكار مي رود و در عرصه رقابت ميان سيستمهاي مختلف امتياز و نقطه قوتي براي سازمان محسوب مي شود، و راه را در پيشبرد اهداف هموارتر مي كنند.
اين رسالتي است كه روابط عمومي ها مي توانند انجام دهند و بازوي مديريت سازمان در استقرار اين سيستم در درون سازمان و انعكاس آن به بيرون از سازمان باشند تا هم عوامل درون سازماني از انگيزه، استحكام و رضايت بيشتري برخوردار باشند و هم افكار عمومي و گروه هاي مختلف اجتماعي را در پيشبرد هر چه بيشتر خط مشي و اهداف سازماني با خود همراه كنند.
مطلوب و افق های آرمانی که برای یک جامعه ترسیم شده است کار دستگاهی به جز روابط عمومی نیست که این افق های پیش رو را به سازمان از یک طرف و به مردم از سوی دیگر معرفی کند، که این کار فرهنگی از لحاظ محتواست تا در جامعه به یک باور جمعی تبدیل شود و غرور و اعتماد به نفس ملی ایجاد کند و مردم آگاه باشند که حرکت روبه رشدی وجود دارد که آینده را برای آنان می سازد.
با این نگرش، مدیریت حوزه روابط عمومی بسیار وسیع تر از مدیریت های تخصصی سایر بخش هااست، هر بخش تخصصی در دستگاه ها به دو شاخه اصلی و فرعی تقسیم می شوند که روابط عمومی جزء شاخه اصلی محسوب می گردد.
روابط عمومی ها اگر به صورت تخصصی و حرفه ای به کار خود بپردازند، جایگاه خود را اثبات می کنند.
جامعه جهانی، جامعه ی ایده آلی است که در آن همه ی عنصرهای اطلاع رسانی فعال باشند مهم ترین عنصر، فهم یکدیگر و تفاهم متقابل است و اینکه درک نمائیم برای هم آفریده شده ایم.
فلسفه ارتباطات و روابط عمومی جهان، ربط و وصل است.
روابط عمومی نقشی ماندگار برای معرفی سازمان ایفا می کند چون استمرار آن، به ویژه در رفتار و اعمال بیش از تبلیغات است که عمدتاً مقطعی و در قالب تیزرهای تلویزیونی، آگهی های مطبوعاتی، بروشورها وکاتالو گ ها اجرا می شود.
بي شك تحولات موجود در عرصه مديريت، نشأت گرفته از نگرش سيستماتيك به سازمان هاست كه آن ها را به عنوان سيستمي باز در نظر گرفته و درتعامل مستقيم با اجتماع و محيط اطراف سيستم است.
در اين نگرش، سازمان به عنوان سيستمي درنظر گرفته شده كه ورودي هايي دارد كه از محيط گرفته و در درون فرآيندهاي سازمان ارزشي به آن افزوده شده و به محيط باز مي گردد. تعاملي دو سويه ميان سازمان و محيط اطراف سازمان كه هركدام بر ديگري تاثير گذاشته و از ديگری تاثير مي پذيرند.
همچنين رويدادها و وقايع درون سازمان و فعل و انفعالات آن لاجرم به محيط اطراف سيستم كشيده شده و بر رابطه ی سيستم و محيط تاثير مي گذارد كه دراين بين ممكن است نگرش محيط نسبت به سازمان منفي تر و يا مثبت تر گردد. اين نگرش هر چه مثبت تر باشد موجب دوام و بقاي سازمان و هرچه منفي تر باشد موجب انحلال و سستي آن مي گردد.
امروزه نگاه سيستماتيك به سازمانها توجه هر چه بيشتر به استانداردها را به همراه داشته است. استانداردهايي كه روابط درون سازماني را مستحكم كرده و در جهت قوام و همبستگي هر چه بيشتر عوامل محيطي و برون سازماني بكار مي رود و در عرصه رقابت ميان سيستمهاي مختلف امتياز و نقطه قوتي براي سازمان محسوب مي شود، و راه را در پيشبرد اهداف هموارتر مي كنند.
اين رسالتي است كه روابط عمومي ها مي توانند انجام دهند و بازوي مديريت سازمان در استقرار اين سيستم در درون سازمان و انعكاس آن به بيرون از سازمان باشند تا هم عوامل درون سازماني از انگيزه، استحكام و رضايت بيشتري برخوردار باشند و هم افكار عمومي و گروه هاي مختلف اجتماعي را در پيشبرد هر چه بيشتر خط مشي و اهداف سازماني با خود همراه كنند.
