قدیمی ترین خادم حضرت رضا(ع) در حرم رضوی آرام گرفت
به گزارش سرویس دین و زندگی خبرگزاری رضوی ، حاج محمدحسین مسئلهگویدٌرّی ، قدیمی‌ترین خادم حرم نورانی امام رضا(ع) سه شنبه 17 تیر در 97 سالگی درگذشت.
حاج محمدحسین مسئلهگویدٌرّی متولد 1302 در مشهد مقدس بود که از 19 سالگی به نیابت از پدرش مرحوم ثقه الاسلام «میرزاحسن مسئله‌گوی‌دری» به خدمت آستان امام رضا(ع) مشرف شد. خادمی وی سالیان طولانی ادامه داشت و بعد از پایان دفاع مقدس و بازگشت وی از جبهه از سال 1368 به صورت تشرفی ادامه یافت.
وی پس از 78 سال خدمت در بارگاه رضوی، روز سه شنبه 17 تیر دارفانی را وداع گفت و پیکرش زیر ایوان طلای صحن آزادی حرم رضوی و در جوار امام رئوف آرام گرفت.
خدمات این خادم با سابقه تنها منحصر به زوار حضرت رضا(ع) نبود، بلکه او موسس چندین درمانگاه خیریه در مناطق محروم مشهد و شهر‌های دیگربود.
وی همچنین در زمان مبارزات با رژیم ستم‌شاهی سرپل ارتباطی خیرین و متمکنین شهر با مبارزین بود و مسائل مالی مربوط به مبارزه با طاغوت را هماهنگ می‌کرد.
حاج محمدحسین که نزد دوستان و آشنایان به خوش‌خلقی، شوخ‌طبعی، اخلاص، نمازهای شب و تلاش‌های روزانه برای رفع حاجات مؤمنان معروف بود، از متولیان و معتمدین مسجد ملاهاشم که اکنون در جوار حرم رضوی در ابتدای خیابان شیرازی قرار دارد، بود و در زمان قبل از انقلاب در قلب مدیریت تجمعات و سخنرانی‌های مردم انقلابی حضور داشت.
«حاج محمدحسین مسئله‌گوی دُرّی»؛ قدیمی‌ترین و با سابقه‌ترین خادم حرم مطهر رضوی ، بخشی از هویت فرهنگی شهر مشهد و نیز حرم مطهر و مجموعه آستان قدس را در دوران حیات خود رقم زده است.
رضا سلیمان‌نوری؛ خراسان‌پژوه و ایران‌شناس درباره شخصیت این خادم باسابقه حرم رضوی اظهار کرد: «حاج محمدحسین مسئلهگو» متولد سال 1302 در مشهد است. می‌توان گفت به نوعی ایشان در دوره‌ای جزء تولیت‌ها و مدیران مسجد «ملاهاشم» مشهد بوده‌اند. این مسجد که نزدیک‌ترین مسجد به حرم از بالاخیابان مشهد محسوب می‌شود، در دوران قبل از انقلاب و پس از پیروزی انقلاب اسلامی یکی از پایگاه‌های اصلی روحانیون با طیف‌های مختلف فکری در مشهد بوده و هم مورد قبول روحانیونی است که امام(ره) را به عنوان مرجع تقلید قبول داشتند و هم آنان که آیت‌الله خویی و... مرجع تقلیدشان بود.
وی افزود: به طور کلی طیف‌های مختلف مذهبی که در مبارزات شرکت داشتند، در این مسجد رفت‌وآمد داشته و به نوعی می‌توان گفت مرحوم مسئلهگو رابط تمام این طیف‌ها با یکدیگر بود. همچنین ساختار مسجد به گونه‌ای بود که هم روحانیت و هم کسبه فعالی داشت و ایشان به عنوان فردی که این دو حلقه را به یکدیگر متصل می‌کرد، فعالیت داشت. این مسجد همچنین از جمله مساجدی است که مقام معظم رهبری نیز در آن رفت و آمد زیادی داشتند.
این خراسان‌پژوه ادامه داد: بنابراین ایشان به نوعی از متولیان یکی از پایگاه‌های کمتر مورد توجه قرار گرفته متعلق به دوران انقلاب در مشهد بوده‌اند. حاج محمدحسین مسئلهگو همچنین جزء خادمان موروثی حرم به حساب می‌آید؛ یعنی کسانی که نسل اندر نسل خادم هستند و از پدر آن را به ارث برده‌اند. از طرفی منهای ادامه کار خدمت حرم به عنوان یک خادم رسمی، در پوشش یک همکار و نیروی انقلابی نیز در مجموعه حرم و آستان قدس به فعالیت خود ادامه داده و می‌توان گفت از جمله کسانی بودند که هسته‌های اولیه بازآفرینی سیستم اداری و فرهنگی حرم مطهر رضوی را بر عهده داشتند.
سلیمان‌نوری همچنین در خصوص دیگر فعالیت‌های وی در قالب وقف بیان کرد: به طور کلی طیفی از واقفان در کشور فعالیت می‌کنند با این نگاه که وقف نباید آشکار شود و نیز نگاهی امروزی‌تر وجود دارد که معمولا هرکس چیزی را وقف می‌کند، با تابلویی در مکان آن را نشان می‌دهد. لذا همان‌گونه که اشاره شد، نگاهی سنتی‌تر در این موضوع موجود است که مرحوم مسئله گو نیز در زمره این نگاه جای می‌گیرد؛ مبنی بر این که وقف در راه خدا بوده و نباید آن را آشکار کرد. بنابراین آن مرحوم اگر کاری در این زمینه به انجام می‌رساند، دیگران به طور کامل باخبر نبوده‌اند. به همین دلیل رد پای ایشان در 90 درصد خیریه‌ها از جمله بیمارستان‌های خیریه، درمانگاه‌ها و حتی ساخت مدارس دیده می‌شود. با این وجود ایشان نگاه امروزی به این موضوع نداشتند.
این خراسان‌پژوه در تکمیل سخنان خود خاطرنشان کرد: امیدوارم نهادهایی همچون مرکز پژوهش‌های آستان قدس خاطرات مرحوم حاج محمدحسین مسئلهگو را جمع‌آوری کرده باشد؛ چرا که بخشی از هویت مشهد و نیز هویت گذشته آستان قدس رضوی محسوب می‌شوند. ضمن این که از جایی که فردی همچون ایشان قصد بروز دادن فعالیت‌های خیرخواهانه خود را نداشته، قطعا جمع‌آوری اطلاعات در این‌باره دشوار خواهد بود. با این همه امیدوارم مجموعه‌ای چون مرکز پژوهش‌های آستان قدس توانایی این مهم را داشته باشد و این بخش از هویت مشهد با درگذشت ایشان از بین نرود.
حاج محمدحسین مسئلهگویدٌرّی متولد 1302 در مشهد مقدس بود که از 19 سالگی به نیابت از پدرش مرحوم ثقه الاسلام «میرزاحسن مسئله‌گوی‌دری» به خدمت آستان امام رضا(ع) مشرف شد. خادمی وی سالیان طولانی ادامه داشت و بعد از پایان دفاع مقدس و بازگشت وی از جبهه از سال 1368 به صورت تشرفی ادامه یافت.
وی پس از 78 سال خدمت در بارگاه رضوی، روز سه شنبه 17 تیر دارفانی را وداع گفت و پیکرش زیر ایوان طلای صحن آزادی حرم رضوی و در جوار امام رئوف آرام گرفت.
خدمات این خادم با سابقه تنها منحصر به زوار حضرت رضا(ع) نبود، بلکه او موسس چندین درمانگاه خیریه در مناطق محروم مشهد و شهر‌های دیگربود.
وی همچنین در زمان مبارزات با رژیم ستم‌شاهی سرپل ارتباطی خیرین و متمکنین شهر با مبارزین بود و مسائل مالی مربوط به مبارزه با طاغوت را هماهنگ می‌کرد.
حاج محمدحسین که نزد دوستان و آشنایان به خوش‌خلقی، شوخ‌طبعی، اخلاص، نمازهای شب و تلاش‌های روزانه برای رفع حاجات مؤمنان معروف بود، از متولیان و معتمدین مسجد ملاهاشم که اکنون در جوار حرم رضوی در ابتدای خیابان شیرازی قرار دارد، بود و در زمان قبل از انقلاب در قلب مدیریت تجمعات و سخنرانی‌های مردم انقلابی حضور داشت.
«حاج محمدحسین مسئله‌گوی دُرّی»؛ قدیمی‌ترین و با سابقه‌ترین خادم حرم مطهر رضوی ، بخشی از هویت فرهنگی شهر مشهد و نیز حرم مطهر و مجموعه آستان قدس را در دوران حیات خود رقم زده است.
رضا سلیمان‌نوری؛ خراسان‌پژوه و ایران‌شناس درباره شخصیت این خادم باسابقه حرم رضوی اظهار کرد: «حاج محمدحسین مسئلهگو» متولد سال 1302 در مشهد است. می‌توان گفت به نوعی ایشان در دوره‌ای جزء تولیت‌ها و مدیران مسجد «ملاهاشم» مشهد بوده‌اند. این مسجد که نزدیک‌ترین مسجد به حرم از بالاخیابان مشهد محسوب می‌شود، در دوران قبل از انقلاب و پس از پیروزی انقلاب اسلامی یکی از پایگاه‌های اصلی روحانیون با طیف‌های مختلف فکری در مشهد بوده و هم مورد قبول روحانیونی است که امام(ره) را به عنوان مرجع تقلید قبول داشتند و هم آنان که آیت‌الله خویی و... مرجع تقلیدشان بود.
وی افزود: به طور کلی طیف‌های مختلف مذهبی که در مبارزات شرکت داشتند، در این مسجد رفت‌وآمد داشته و به نوعی می‌توان گفت مرحوم مسئلهگو رابط تمام این طیف‌ها با یکدیگر بود. همچنین ساختار مسجد به گونه‌ای بود که هم روحانیت و هم کسبه فعالی داشت و ایشان به عنوان فردی که این دو حلقه را به یکدیگر متصل می‌کرد، فعالیت داشت. این مسجد همچنین از جمله مساجدی است که مقام معظم رهبری نیز در آن رفت و آمد زیادی داشتند.
این خراسان‌پژوه ادامه داد: بنابراین ایشان به نوعی از متولیان یکی از پایگاه‌های کمتر مورد توجه قرار گرفته متعلق به دوران انقلاب در مشهد بوده‌اند. حاج محمدحسین مسئلهگو همچنین جزء خادمان موروثی حرم به حساب می‌آید؛ یعنی کسانی که نسل اندر نسل خادم هستند و از پدر آن را به ارث برده‌اند. از طرفی منهای ادامه کار خدمت حرم به عنوان یک خادم رسمی، در پوشش یک همکار و نیروی انقلابی نیز در مجموعه حرم و آستان قدس به فعالیت خود ادامه داده و می‌توان گفت از جمله کسانی بودند که هسته‌های اولیه بازآفرینی سیستم اداری و فرهنگی حرم مطهر رضوی را بر عهده داشتند.
سلیمان‌نوری همچنین در خصوص دیگر فعالیت‌های وی در قالب وقف بیان کرد: به طور کلی طیفی از واقفان در کشور فعالیت می‌کنند با این نگاه که وقف نباید آشکار شود و نیز نگاهی امروزی‌تر وجود دارد که معمولا هرکس چیزی را وقف می‌کند، با تابلویی در مکان آن را نشان می‌دهد. لذا همان‌گونه که اشاره شد، نگاهی سنتی‌تر در این موضوع موجود است که مرحوم مسئله گو نیز در زمره این نگاه جای می‌گیرد؛ مبنی بر این که وقف در راه خدا بوده و نباید آن را آشکار کرد. بنابراین آن مرحوم اگر کاری در این زمینه به انجام می‌رساند، دیگران به طور کامل باخبر نبوده‌اند. به همین دلیل رد پای ایشان در 90 درصد خیریه‌ها از جمله بیمارستان‌های خیریه، درمانگاه‌ها و حتی ساخت مدارس دیده می‌شود. با این وجود ایشان نگاه امروزی به این موضوع نداشتند.
این خراسان‌پژوه در تکمیل سخنان خود خاطرنشان کرد: امیدوارم نهادهایی همچون مرکز پژوهش‌های آستان قدس خاطرات مرحوم حاج محمدحسین مسئلهگو را جمع‌آوری کرده باشد؛ چرا که بخشی از هویت مشهد و نیز هویت گذشته آستان قدس رضوی محسوب می‌شوند. ضمن این که از جایی که فردی همچون ایشان قصد بروز دادن فعالیت‌های خیرخواهانه خود را نداشته، قطعا جمع‌آوری اطلاعات در این‌باره دشوار خواهد بود. با این همه امیدوارم مجموعه‌ای چون مرکز پژوهش‌های آستان قدس توانایی این مهم را داشته باشد و این بخش از هویت مشهد با درگذشت ایشان از بین نرود.
