گزارش خبرگزاری رضوی از بقعه ای باشکوه در شهرستان طبس؛
امام زاده ای در دل کویر
خبرگزاری رضوی- پنجشنبه رسید و طبق قولی که داده بودیم به معرفی مکانی گردشگری، زیارتی و تفریحی می پردازیم تا با رفتن به این مکان، شادی و آرامش مضاعفی در کنار خانواده و دوستان برایتان رقم بخورد.
امروز قصد داریم شما را به جنوب خراسان ببریم. به طبس، یکی از پهناورترین شهرستان های کشور با جمعیتی ۶۹ هزار نفری و آب و هوایی گرم و خشک که تابستانش جان می دهد برای بازدید از چشمه مرتضی علی که از دلش چشمه های آب گرم و سرد می جوشد. چشمه ای که خاصیت درمانی دارد و منشاء آبی که وارد کال سردر و چشمه جعفری می‌شود، حاصل از فشار آب گرم مرتضی علی است. زمستان و بهار این شهرستان تاریخی هم که بهترین گزینه مقصد گردشگری است و به خصوص وقتی در بازارهایش که بافت تاریخی و قدیمی خود را حفظ کرده قدم میزنی و نخل های استواری که بر زیبایی شهر افزوده را تماشا می کنی. جاذبه های طبس یکی و دو تا نیست، از باغ گلشن و روستای ییلاقی ازمیغان و طاق شاه عباس، تا قلعه دختر و قلعه شاهزاده و در مجموع وجود ۱۵۵ اثر تاریخی در این شهرستان آن هم با سوغاتی هایی نظیر سینی های مسی با طرح های مینیاتوری، گلیم، فرش و لچک، شیرینی های بی نظیر قطاب، باقلوا و نان نخود، صیفی جاتی مانند گل نرگس و پسته، خرما و خرمالو، زعفران و خاکشیر و.... این شهرستان را در زمره بهترین مکان های تفریحی و گردشگری قرار داده است. حالا در نظر بگیرید وجود بارگاه امام زاده حسین بن موسی الکاظم (ع)، امام زاده علی، امام زاده حسین، امام زاده زرگ، امام زاده فشاء -طاق شاه عباس که قدمت آن به ۷۰۰ سال است و از دوران صفویه است تا چه میزان این شهرستان را خاص و منحصر به فرد کرده است.
در ادامه‌به معرفی آرامگاه حضرت حسین بن موسی الکاظم(ع) می پردازیم و برایتان از عقبه و محبوبیت و معروفیت این امامزاده می گوییم تا هر وقت گذرتان به طبس خورد بازدیدی از این مکان مقدس داشته باشید.
فرزند موسی کاظم (ع)و برادر علی بن موسی الرضا(ع)
امامزاده حسین بن موسی کاظم(ع) از فرزندان امام موسی کاظم(ع) و از برادران علی بن موسی الرضا (ع) است و آخرین بازسازی که در آن صورت گرفته پس از زلزله سال ۱۳۵۷ بوده است.
این اثر مذهبی باشکوه که آستان قدس رضوی برای رونق یافتن آن حمایت های زیادی می کند، در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شماره ۳۳۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
وفات در ۱۳ سالگی
حسین بن موسی الکاظم (ع) یا حسین بن موسی بن جعفر (ع) یکی از فرزندان امام هفتم شیعیان و برادر امام رضا (ع) محسوب می شود که از امام کاظم(ع)، امام رضا(ع) و مادرش ام ولد حدیث نقل می کرده است. برخی از علما، محدثان و راویان، از حسین بن موسی به عنوان یکی از راویان مورد اعتماد نام برده اند. نویسنده بحر الانساب سن این حضرت را هنگام شهادت یا وفات ۱۳ سال نقل کرده اما این گفتار همواره با نقدها و نقض هایی روبه رو بوده است. شهادت امام موسی کاظم(ع) در سال ۱۸۳ ق رخ داد و ایشان سال‌های آخر عمر خود را در زندان گذرانده است و بر این اساس باید سن حسین در هنگام شهادت پدر چهار یا پنج سال بوده باشد. همچنین می توان گفت که هنگام هجرت امام رضا (ع) به خراسان وی 22 ساله بود چرا که امام رضا(ع) در سال ۲۰۱ به خراسان آمد. از آنجا که می گوییم حسین بن موسی الکاظم (ع)، شهادت امام رضا(ع) و امامت امام جواد را شاهد بوده است پس باید دو یا سه سال دیگر را نیز محاسبه کرد و در نتیجه می توان گفت او به هنگام رفتن از این دنیا تقریبا جوانی ۲۴ یا ۲۵ ساله بوده است.
درباره محل دفن حسین بن موسی(ع) اختلاف نظر وجود دارد؛ برخی محل وفات وی را کوفه می دانند و برخی معتقدند که او در شیراز یا طبس از دنیا رفته است. بقعه‌هایی منسوب به وی در شهرهای مختلف ایران قرار دارد که معروف‌ترین آنها شیراز و طبس است و در کرمان، بهبهان، قزوین، ساری و کجور نیز نمونه هایی به چشم می خورند.
بازسازی های بعد از زلزله
زلزله طبس در سال ۵۷، ویرانی های بسیاری را به بار آورد که آستان مقدس این امامزاده نیز یکی از آنها بود. با بروز این زلزله قسمت بزرگی از منابع درآمد آستانه امامزاده هم از میان رفت و بازسازى بقعه و اماکن مجاور آن هزینه ای سنگین نیاز داشت. به همین دلیل آستان قدس رضوى عملیات بازسازى این بقعه و رواق هاى اطراف را آغاز کرد و در نهایت بنایی در خور شان ایشان و مناسب برای زایران احداث شد. در این بازسازی توسعه و ایجاد اماکن فرهنگى مذهبى و اقامتى در نظر گرفته شد و ایوان ها و حجره هایی در گرداگرد بقعه برای اهداف مذهبی و فرهنگی و رفاه حال زایران به وجود آمد.
هسته حرم به چه شکلی است؟
هسته اصلى بنای کنونی آستان مقدس حسین بن موسی الکاظم (ع)، مانند همه آرامگاه ها، اتاقی مربع با پوشش گنبدی است. مرقد امامزاده در زیر گنبد قرار گرفته و ضریحی بر روی آن نصب شده است. تاریخ ساخت این ضریح به سال 1405 هجری قمری باز می گردد. هشت رواق مربع شکل دور حرم قرار گرفته اند. چهار رواق به ابعاد 9 در 9، اصلی هستند و چهار رواق نیز به صورت هشتى به مساحت 78 متر مربع در میان آنها ساخته شده است. این رواق ها دارای سقف گنبدی به نام های دارالسلام، دارالولایه، دارالعباده، دارشهدا، دارالشکر، دارالرّحمه، دارالذکر و دارالمغفره هستند. در 4 گوشه صحن امامزاده چهار گلدسته خودنمایی می کند که در واقع برج ساعت هستند و زمان را نشان می دهند. این برج ها با ارتفاع 40 متر و قطر 11 متر و 90 پله و معرق کاری تماشایی جلوه ای خاص به آرامگاه بخشیده اند.
همچنین حدود 150 اتاق به مساحت 72000 متر مربع در اطراف صحن امامزاده ساخته شده است که تعدادی از آنها مقبره هستند و مابقی به کلاس های آموزش قرآن، فروشگاه، انبار، اسکان کارگران و تاسیسات و اسکان زایران اختصاص دارند.
امروز قصد داریم شما را به جنوب خراسان ببریم. به طبس، یکی از پهناورترین شهرستان های کشور با جمعیتی ۶۹ هزار نفری و آب و هوایی گرم و خشک که تابستانش جان می دهد برای بازدید از چشمه مرتضی علی که از دلش چشمه های آب گرم و سرد می جوشد. چشمه ای که خاصیت درمانی دارد و منشاء آبی که وارد کال سردر و چشمه جعفری می‌شود، حاصل از فشار آب گرم مرتضی علی است. زمستان و بهار این شهرستان تاریخی هم که بهترین گزینه مقصد گردشگری است و به خصوص وقتی در بازارهایش که بافت تاریخی و قدیمی خود را حفظ کرده قدم میزنی و نخل های استواری که بر زیبایی شهر افزوده را تماشا می کنی. جاذبه های طبس یکی و دو تا نیست، از باغ گلشن و روستای ییلاقی ازمیغان و طاق شاه عباس، تا قلعه دختر و قلعه شاهزاده و در مجموع وجود ۱۵۵ اثر تاریخی در این شهرستان آن هم با سوغاتی هایی نظیر سینی های مسی با طرح های مینیاتوری، گلیم، فرش و لچک، شیرینی های بی نظیر قطاب، باقلوا و نان نخود، صیفی جاتی مانند گل نرگس و پسته، خرما و خرمالو، زعفران و خاکشیر و.... این شهرستان را در زمره بهترین مکان های تفریحی و گردشگری قرار داده است. حالا در نظر بگیرید وجود بارگاه امام زاده حسین بن موسی الکاظم (ع)، امام زاده علی، امام زاده حسین، امام زاده زرگ، امام زاده فشاء -طاق شاه عباس که قدمت آن به ۷۰۰ سال است و از دوران صفویه است تا چه میزان این شهرستان را خاص و منحصر به فرد کرده است.
در ادامه‌به معرفی آرامگاه حضرت حسین بن موسی الکاظم(ع) می پردازیم و برایتان از عقبه و محبوبیت و معروفیت این امامزاده می گوییم تا هر وقت گذرتان به طبس خورد بازدیدی از این مکان مقدس داشته باشید.
فرزند موسی کاظم (ع)و برادر علی بن موسی الرضا(ع)
امامزاده حسین بن موسی کاظم(ع) از فرزندان امام موسی کاظم(ع) و از برادران علی بن موسی الرضا (ع) است و آخرین بازسازی که در آن صورت گرفته پس از زلزله سال ۱۳۵۷ بوده است.
این اثر مذهبی باشکوه که آستان قدس رضوی برای رونق یافتن آن حمایت های زیادی می کند، در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شماره ۳۳۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
وفات در ۱۳ سالگی
حسین بن موسی الکاظم (ع) یا حسین بن موسی بن جعفر (ع) یکی از فرزندان امام هفتم شیعیان و برادر امام رضا (ع) محسوب می شود که از امام کاظم(ع)، امام رضا(ع) و مادرش ام ولد حدیث نقل می کرده است. برخی از علما، محدثان و راویان، از حسین بن موسی به عنوان یکی از راویان مورد اعتماد نام برده اند. نویسنده بحر الانساب سن این حضرت را هنگام شهادت یا وفات ۱۳ سال نقل کرده اما این گفتار همواره با نقدها و نقض هایی روبه رو بوده است. شهادت امام موسی کاظم(ع) در سال ۱۸۳ ق رخ داد و ایشان سال‌های آخر عمر خود را در زندان گذرانده است و بر این اساس باید سن حسین در هنگام شهادت پدر چهار یا پنج سال بوده باشد. همچنین می توان گفت که هنگام هجرت امام رضا (ع) به خراسان وی 22 ساله بود چرا که امام رضا(ع) در سال ۲۰۱ به خراسان آمد. از آنجا که می گوییم حسین بن موسی الکاظم (ع)، شهادت امام رضا(ع) و امامت امام جواد را شاهد بوده است پس باید دو یا سه سال دیگر را نیز محاسبه کرد و در نتیجه می توان گفت او به هنگام رفتن از این دنیا تقریبا جوانی ۲۴ یا ۲۵ ساله بوده است.
درباره محل دفن حسین بن موسی(ع) اختلاف نظر وجود دارد؛ برخی محل وفات وی را کوفه می دانند و برخی معتقدند که او در شیراز یا طبس از دنیا رفته است. بقعه‌هایی منسوب به وی در شهرهای مختلف ایران قرار دارد که معروف‌ترین آنها شیراز و طبس است و در کرمان، بهبهان، قزوین، ساری و کجور نیز نمونه هایی به چشم می خورند.
بازسازی های بعد از زلزله
زلزله طبس در سال ۵۷، ویرانی های بسیاری را به بار آورد که آستان مقدس این امامزاده نیز یکی از آنها بود. با بروز این زلزله قسمت بزرگی از منابع درآمد آستانه امامزاده هم از میان رفت و بازسازى بقعه و اماکن مجاور آن هزینه ای سنگین نیاز داشت. به همین دلیل آستان قدس رضوى عملیات بازسازى این بقعه و رواق هاى اطراف را آغاز کرد و در نهایت بنایی در خور شان ایشان و مناسب برای زایران احداث شد. در این بازسازی توسعه و ایجاد اماکن فرهنگى مذهبى و اقامتى در نظر گرفته شد و ایوان ها و حجره هایی در گرداگرد بقعه برای اهداف مذهبی و فرهنگی و رفاه حال زایران به وجود آمد.
هسته حرم به چه شکلی است؟
هسته اصلى بنای کنونی آستان مقدس حسین بن موسی الکاظم (ع)، مانند همه آرامگاه ها، اتاقی مربع با پوشش گنبدی است. مرقد امامزاده در زیر گنبد قرار گرفته و ضریحی بر روی آن نصب شده است. تاریخ ساخت این ضریح به سال 1405 هجری قمری باز می گردد. هشت رواق مربع شکل دور حرم قرار گرفته اند. چهار رواق به ابعاد 9 در 9، اصلی هستند و چهار رواق نیز به صورت هشتى به مساحت 78 متر مربع در میان آنها ساخته شده است. این رواق ها دارای سقف گنبدی به نام های دارالسلام، دارالولایه، دارالعباده، دارشهدا، دارالشکر، دارالرّحمه، دارالذکر و دارالمغفره هستند. در 4 گوشه صحن امامزاده چهار گلدسته خودنمایی می کند که در واقع برج ساعت هستند و زمان را نشان می دهند. این برج ها با ارتفاع 40 متر و قطر 11 متر و 90 پله و معرق کاری تماشایی جلوه ای خاص به آرامگاه بخشیده اند.
همچنین حدود 150 اتاق به مساحت 72000 متر مربع در اطراف صحن امامزاده ساخته شده است که تعدادی از آنها مقبره هستند و مابقی به کلاس های آموزش قرآن، فروشگاه، انبار، اسکان کارگران و تاسیسات و اسکان زایران اختصاص دارند.
