شفیعی سروستانی:
سر اصلی غیبت جز برای خداوند مکشوف نیست
به گزارش خبرگزاری رضوی، اسماعیل شفیعی سروستانی در ارتباط زنده تلفنی با برنامه "سوفیا" با بیان اینکه بخش اعظم سوالات درباره منجی بعد از ظهور صاحب الزمان (عج) مشخص میشود، گفت: «گاه کنجکاویهای انسان موجب بروز شبهات میگردد.»
وی در عین حال تلاش ائمه (ع) را در پاسخ به سائلان موجب بازنمایی بسیاری از اسرار دانست و تصریح کرد: «ائمه به تناسب سوالات، پاسخ داده اند؛ یعنی ممکن است به یک سوال پاسخی کوتاه و دیگری را به بعد احاله داده باشند.»
شفیعی سروستانی با بیان اینکه سر اصلی غیبت جز برای خداوند مکشوف نیست، خاطرنشان ساخت: «امیرالمومنین (ع) راز غیبت را به ستمی معطوف دانستند که مردم در حق خود روا دانسته اند؛ یعنی مردم بنا بر ظلم در حق سایر ائمه (ع) استحقاق غیبت را پیدا کرده اند.»
کرب و بلا؛ تقدیری ناگزیر
وی افزود: «هر یک از ائمه (ع) و انبیا و رُسل دارای کرب و بلایی بودند؛ حضرت اباعبدالله (ع) به کرب و بلای کربلا ابتلاء یافتند و این کرب و بلا برای حضرت موسی بن جعفر (ع) زندان، کرب و بلای حضرت علی (ع) خانه نشینی و کرب و بلای صاحب الزمان (عج)، خود غیبت است.»
شفیعی سروستانی ادامه داد: «یک وجه غیبت به مردم باز میگردد؛ اینان باید آماده شده و یا امتحان شوند. از دیگر سو این ابتلاء متوجه امام (عج) میگردد و این کربلا ۱۱۸۱ سال ادامه یافته است.»
وی افزود: «بخشی روایات آثار و برخی حکمت غیبت را نمایان ساخته اند و آن دسته از روایاتی که آثار و نتایج غیبت را نشان میدهد، عموماً به مردم و عدم ظرفیت آنها معطوف است. مردم در زمان غیبت سرگشته، سرگردان و به دنیا فریفته میشوند.»
گناهی که بر بنی اسرائیل بخشیده شد
شفیعی سروستانی گفت: «امام میفرمایند بنی اسرائیل به غیبت مبتلا شده بودند؛ اما آنچنان جزع و فزع کردند که ۱۷۰ سال از غیبت به آنها بخشیده شد و در ادامه میفرمایند اگر شما هم همین رویه را پیش میگرفتید، غیبت بر آنان بخشیده میشد.»
وی با بیان اینکه غیبت به معنای عدم حضور امام نیست، تصریح کرد: «امام از نظر ما محجوب هستند. ایشان تارک دنیا نبوده و در گوشه بیابان ننشسته اند و عالم و آدم را نیز ترک نکرده اند.»
شفیعی سروستانی خاطرنشان کرد: «غیبت به معنای عدم امام نیست، بلکه از چشم جماعت بزرگی از انسانها محجوب هستند اما در عرصه زمین و در میان عوالم موجود، ضرورتاً از چشم همه آنها – سایر موجودات و آفریدهها - غایب نیستند. چه بسا آنچه ما انسانها مرتکب شده ایم، استحقاق غیبت را برای ما ایجاد کرده ولی این روزی شاید برای جماعت بزرگی مقدر نشده باشد.»
وی در عین حال تلاش ائمه (ع) را در پاسخ به سائلان موجب بازنمایی بسیاری از اسرار دانست و تصریح کرد: «ائمه به تناسب سوالات، پاسخ داده اند؛ یعنی ممکن است به یک سوال پاسخی کوتاه و دیگری را به بعد احاله داده باشند.»
شفیعی سروستانی با بیان اینکه سر اصلی غیبت جز برای خداوند مکشوف نیست، خاطرنشان ساخت: «امیرالمومنین (ع) راز غیبت را به ستمی معطوف دانستند که مردم در حق خود روا دانسته اند؛ یعنی مردم بنا بر ظلم در حق سایر ائمه (ع) استحقاق غیبت را پیدا کرده اند.»
کرب و بلا؛ تقدیری ناگزیر
وی افزود: «هر یک از ائمه (ع) و انبیا و رُسل دارای کرب و بلایی بودند؛ حضرت اباعبدالله (ع) به کرب و بلای کربلا ابتلاء یافتند و این کرب و بلا برای حضرت موسی بن جعفر (ع) زندان، کرب و بلای حضرت علی (ع) خانه نشینی و کرب و بلای صاحب الزمان (عج)، خود غیبت است.»
شفیعی سروستانی ادامه داد: «یک وجه غیبت به مردم باز میگردد؛ اینان باید آماده شده و یا امتحان شوند. از دیگر سو این ابتلاء متوجه امام (عج) میگردد و این کربلا ۱۱۸۱ سال ادامه یافته است.»
وی افزود: «بخشی روایات آثار و برخی حکمت غیبت را نمایان ساخته اند و آن دسته از روایاتی که آثار و نتایج غیبت را نشان میدهد، عموماً به مردم و عدم ظرفیت آنها معطوف است. مردم در زمان غیبت سرگشته، سرگردان و به دنیا فریفته میشوند.»
گناهی که بر بنی اسرائیل بخشیده شد
شفیعی سروستانی گفت: «امام میفرمایند بنی اسرائیل به غیبت مبتلا شده بودند؛ اما آنچنان جزع و فزع کردند که ۱۷۰ سال از غیبت به آنها بخشیده شد و در ادامه میفرمایند اگر شما هم همین رویه را پیش میگرفتید، غیبت بر آنان بخشیده میشد.»
وی با بیان اینکه غیبت به معنای عدم حضور امام نیست، تصریح کرد: «امام از نظر ما محجوب هستند. ایشان تارک دنیا نبوده و در گوشه بیابان ننشسته اند و عالم و آدم را نیز ترک نکرده اند.»
شفیعی سروستانی خاطرنشان کرد: «غیبت به معنای عدم امام نیست، بلکه از چشم جماعت بزرگی از انسانها محجوب هستند اما در عرصه زمین و در میان عوالم موجود، ضرورتاً از چشم همه آنها – سایر موجودات و آفریدهها - غایب نیستند. چه بسا آنچه ما انسانها مرتکب شده ایم، استحقاق غیبت را برای ما ایجاد کرده ولی این روزی شاید برای جماعت بزرگی مقدر نشده باشد.»