ارکان چهارگانه قیام پانزدهم خرداد/ ما وامدار محرومانیم
به گزارش خبرگزاری رضوی، قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲ سرآغاز جدی یکی از بزرگترین رخدادها؛ یعنی انقلاب اسلامی در تاریخ ایران است که ریشه‌ها و علل آن، ارتباط نزدیکی با برنامه‌ها و سیاستهای ننگین حکومت پهلوی داشت واز طرف دیگر نیز بیانگرحمایت و خواست مردم مسلمان ایران، از رهبری امام خمینی (ره) بود.
این رخ داد سیاسی در واقع، ادامه مخالفت روحانیون و مراجع با اصلاحات و روش‌های سرکوبگرانه رژیم پهلوی بود. بدین ترتیب که روحانیون فرا رسیدن ایام محرّم آن سال را فرصتی مناسب برای تبلیغات علیه برنامه‌ها و سیاستهای محمدرضا پهلوی دانسته و با ترتیب جلسات، انجام مکاتبات و صدور اعلامیه‌هایی، ارتباط بین خود و مردم را گسترش داده و خود را مهیا می‌ساختند.
از منظر آیت الله جوادی آملی این قیام مقدس دارای ارکانی محکم و استوار است که در ذیل به تبیین دیدگاه وی پرداخته شده است.
آن کس که این قیام را به پا کرد، قیّم و مفسر این قیام است
وی در یکی از خطبه‌های نماز جمعه سال ۱۳۷۱ بیان داشت: امروز پانزدهم خرداد است؛ در پانزدهم خرداد ۱۳۴۲ هجری شمسی قیامی به پا شد که آن قیام، روشنگر انقلاب بود و رهبر انقلاب (رضوان الله علیه) آن قیام را به خوبی ترسیم کرد آن کس که این قیام را به پا کرد، قیّم این قیام و مفسر این قیام است چهار رکن، ۱۵ خرداد را ترسیم کرد: اول آنکه زمانش عاشورا بود که سخنرانی امام در عصر عاشورا زمینه این قیام را در دوازدهم محرم که پانزدهم خرداد بود فراهم کرد (این زمان)؛ زمین و مکان هم که مهد فقاهت بود یعنی مدرسه فیضیه (این دو رکن اساسی یعنی زمان و زمین و مکان عامل مهم پانزدهم خرداد شد)
رکن سوم نیزاین است که فرمود بنگرید که شهدای پانزدهم خرداد از چه گروه بودند؛ الآن که سالیان متمادی از آن می‌گذرد و شاید کسانی از نزدیک شاهد آن صحنه نبودند, لوح قبور شهدای پانزده خرداد را ببینید که آیا غیر مسلمان در این قیام حضور داشت یا همه مسلمان و ارادتمندان عترت طاهره بودند, هیچ غیر مسلمانی در این قیام سهمی نداشت؛ چهارم: وقتی از لوح قبورشان فهمیدید اینها شیفتگان عترت طاهره بودند, زندگی داخلی اینها را بررسی کنید که از قشر مُسرِف و مُترَف بودند یا از طبقه محروم و مستضعف. با بررسی این اضلاع چهارگانه روشن می‌شود که پانزده خرداد برای همیشه روز عزای عمومی است یعنی عاشورا جلوه کرد فیضیه ظهور کرد مسلمانها عمل کردند محرومین به پا خاستند؛ ما وامدار مکتب و مَدرَس و مسلمین و محرومانیم.
این حکیم متأله در مقطع دیگری رخداد خونبار و تاریخ‌ساز پانزده خرداد در عصر عاشورای حسینی را طلیعه‌ای برای انقلاب اسلامی و ایجاد فرصت‌های مناسبی جهت حضور مردم در این صحنه‌ها قلمداد کرده و گفت:
همان‌طوری که هدف والای این نهضت, قرآنی و بر اساس پیام عترت طاهرین (سلام الله علیهم) بود بسیاری از زمان‌های برجسته این نهضت هم مقارن با مناسبت‌های دینی مثل عاشورا یا ماه مبارک رمضان بود یا ۲۸ صفر و مانند آن.
این راهپیمایی‌ها زمان‌های مناسبی بود که می‌تواند مصداق زمانی باشد که خدای سبحان به آن زمان و عصر سوگند یاد کرده است اینکه فرمود: ﴿وَ الْعَصْرِ﴾ عصر نبوّت است, عصر ولایت است, عصر خلافت است, عصر ظهور قرآن و عترت است, عصر ظهور دین است این‌گونه از اعصار مورد سوگند خدای سبحان است. مهم‌ترین نکته آن است که این نهضت برای احیای کلمه حق بود. وقتی امام راحل درروز عاشورا قیام کرد و آن سخنرانی رسمی امام راحل در مدرسه فیضیه در عصر عاشورا سامان پذیرفت رخداد خونبار و تاریخ‌ساز پانزده خرداد شکل گرفت که طلیعه‌ای برای انقلاب اسلامی بود و همچنین در فرصت‌های مناسب که مردم در تمام این صحنه‌ها حضور پیدا می‌کردند و با ایثار و نثار, این نظام را پیش‌بینی وآبیاری کردند تا نظام سامان پذیرفت.
وی وظیفۀ ما را حفظ رهاورد قرآن و عترت برشمرده و گفت: وظیفه ما حفظ رهاورد قرآن و عترت است که در این کشور ولیّ عصر سامان پذیرفت. مهم‌ترین کاری که نظام اسلامی کرد قرآن و عترت را از محجور بودن به در آورد و فاصله بین جامعه و قرآن و عترت وفاصله بین امّت اسلامی و معارف الهی را کم کرد, فاصله بین حوزه و دانشگاه را کم کرد, فاصله بین خانواده‌ها و معارف قرآنی را کم کرد و این کشور را سامان بخشید, پایه داد و پایدار کرد. ایران اسلامی در خیلی از صحنه‌ها مظلوم بود و اما در جریان نظام اسلامی توانست روی پای خود بایستد و استقلال خودش را حفظ کند.
از منظر آیت الله جوادی آملی این قیام مقدس دارای ارکانی محکم و استوار است که در ذیل به تبیین دیدگاه وی پرداخته شده است.
آن کس که این قیام را به پا کرد، قیّم و مفسر این قیام است
وی در یکی از خطبه‌های نماز جمعه سال ۱۳۷۱ بیان داشت: امروز پانزدهم خرداد است؛ در پانزدهم خرداد ۱۳۴۲ هجری شمسی قیامی به پا شد که آن قیام، روشنگر انقلاب بود و رهبر انقلاب (رضوان الله علیه) آن قیام را به خوبی ترسیم کرد آن کس که این قیام را به پا کرد، قیّم این قیام و مفسر این قیام است چهار رکن، ۱۵ خرداد را ترسیم کرد: اول آنکه زمانش عاشورا بود که سخنرانی امام در عصر عاشورا زمینه این قیام را در دوازدهم محرم که پانزدهم خرداد بود فراهم کرد (این زمان)؛ زمین و مکان هم که مهد فقاهت بود یعنی مدرسه فیضیه (این دو رکن اساسی یعنی زمان و زمین و مکان عامل مهم پانزدهم خرداد شد)
رکن سوم نیزاین است که فرمود بنگرید که شهدای پانزدهم خرداد از چه گروه بودند؛ الآن که سالیان متمادی از آن می‌گذرد و شاید کسانی از نزدیک شاهد آن صحنه نبودند, لوح قبور شهدای پانزده خرداد را ببینید که آیا غیر مسلمان در این قیام حضور داشت یا همه مسلمان و ارادتمندان عترت طاهره بودند, هیچ غیر مسلمانی در این قیام سهمی نداشت؛ چهارم: وقتی از لوح قبورشان فهمیدید اینها شیفتگان عترت طاهره بودند, زندگی داخلی اینها را بررسی کنید که از قشر مُسرِف و مُترَف بودند یا از طبقه محروم و مستضعف. با بررسی این اضلاع چهارگانه روشن می‌شود که پانزده خرداد برای همیشه روز عزای عمومی است یعنی عاشورا جلوه کرد فیضیه ظهور کرد مسلمانها عمل کردند محرومین به پا خاستند؛ ما وامدار مکتب و مَدرَس و مسلمین و محرومانیم.
این حکیم متأله در مقطع دیگری رخداد خونبار و تاریخ‌ساز پانزده خرداد در عصر عاشورای حسینی را طلیعه‌ای برای انقلاب اسلامی و ایجاد فرصت‌های مناسبی جهت حضور مردم در این صحنه‌ها قلمداد کرده و گفت:
همان‌طوری که هدف والای این نهضت, قرآنی و بر اساس پیام عترت طاهرین (سلام الله علیهم) بود بسیاری از زمان‌های برجسته این نهضت هم مقارن با مناسبت‌های دینی مثل عاشورا یا ماه مبارک رمضان بود یا ۲۸ صفر و مانند آن.
این راهپیمایی‌ها زمان‌های مناسبی بود که می‌تواند مصداق زمانی باشد که خدای سبحان به آن زمان و عصر سوگند یاد کرده است اینکه فرمود: ﴿وَ الْعَصْرِ﴾ عصر نبوّت است, عصر ولایت است, عصر خلافت است, عصر ظهور قرآن و عترت است, عصر ظهور دین است این‌گونه از اعصار مورد سوگند خدای سبحان است. مهم‌ترین نکته آن است که این نهضت برای احیای کلمه حق بود. وقتی امام راحل درروز عاشورا قیام کرد و آن سخنرانی رسمی امام راحل در مدرسه فیضیه در عصر عاشورا سامان پذیرفت رخداد خونبار و تاریخ‌ساز پانزده خرداد شکل گرفت که طلیعه‌ای برای انقلاب اسلامی بود و همچنین در فرصت‌های مناسب که مردم در تمام این صحنه‌ها حضور پیدا می‌کردند و با ایثار و نثار, این نظام را پیش‌بینی وآبیاری کردند تا نظام سامان پذیرفت.
وی وظیفۀ ما را حفظ رهاورد قرآن و عترت برشمرده و گفت: وظیفه ما حفظ رهاورد قرآن و عترت است که در این کشور ولیّ عصر سامان پذیرفت. مهم‌ترین کاری که نظام اسلامی کرد قرآن و عترت را از محجور بودن به در آورد و فاصله بین جامعه و قرآن و عترت وفاصله بین امّت اسلامی و معارف الهی را کم کرد, فاصله بین حوزه و دانشگاه را کم کرد, فاصله بین خانواده‌ها و معارف قرآنی را کم کرد و این کشور را سامان بخشید, پایه داد و پایدار کرد. ایران اسلامی در خیلی از صحنه‌ها مظلوم بود و اما در جریان نظام اسلامی توانست روی پای خود بایستد و استقلال خودش را حفظ کند.
