آیت الله سیدمنذر حکیم:
جای خالی روش‌شناسی در پژوهش‌ها مشهود است/ باید وظیفه فقه نسبت به اخلاق مورد بحث قرار بگیرد
به گزارش خبرگزاری رضوی از قم به نقل از بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس، آیت‌الله سیدمنذر حکیم در نشست علمی کرسی ترویجی فقه عفاف، حلقه مفقوده در تبویب فقه در سالن جلسات ساختمان امام رضا(علیه السلام) مدرسه علمیه امام کاظم(علیه السلام) در نقد ارائه دهنده با لحنی زیبا ولی انتقادی با بیان اینکه خدا را شاکریم که بعد از ۴۰ سال از انقلاب به چنین موضوعاتی می‌پردازیم، گفت: کار آقای دکتر بستان کاری جدید و در حد خود قابل تقدیر است و بحثی به جامعیت این بحث ندیده‌ام.
استاد برجسته حوزه علمیه نجف وقم با اشاره به چند کاستی در نوشته حجت‌الاسلام بستان افزود: یکی از نواقص این است که تعریفی علمی از عفاف ارائه نشده و به تشخیص عرف واگذار شده است؛ در حالی که باید روشن شود که عفاف یک رفتار است یا یک صفتی اخلاقی است و معلول چه عواملی است؟
آیت الله سیدمنذرحکیم با تأکید مجدد بر ضرورت مفهوم‌شناسی عفاف بیان کرد: ایشان عنوان کلی فقه عفاف را انتخاب کرده‌اند؛ ولی به عفاف جنسی پرداخته است که ناشی از عدم تعریف عفاف است.
این محقق و استاد برجسته حوزه قم و نجف تصریح کرد: اگر عفاف عنوانی اخلاقی باشد، این سؤال نیز مطرح است که آیا حکم فقهی در یک موضوع اخلاقی مطرح است یا خیر؟ یعنی تکلیف بحث را باید در مبانی روشن کنیم که آیا هر حکم اخلاقی، علاوه بر باید و نباید اخلاقی، یک حکم فقهی واجب و یاحرام و یا مستحب و یامکروه ... هم دارد یا خیر؟
آیت الله سیدمنذر حکیم با بیان اینکه در تحقیق آقای دکتر حسین بستان، جای روش‌شناسی خالی است اظهار کرد: روش‌شناسی بحث ایشان مکنون در دل ایشان مانده و در مقاله ارائه نشده است.
رئیس پژوهشکده الذریة النبویه با بیان اینکه بعد از ۴۰ سال به اینجا رسیده‌ایم که بحث کنیم آیا فقه اجتماعی داریم یا خیر! تصریح کرد: در بحث عفاف باید تمرکز بر روی شبکه مسائل عفاف شود و نه صرفاً عفاف جنسی را که بسیار مهم است مطرح باشد.
ایشان درخاتمه توجه بیشتر محقق بزرگوار به پیشینه بحث عفاف در میان معاصران و توجه ویژه به نظریه اسلام در باب عفاف و سپس نظام یا منظومه احکام عفاف و راه کارهای تحقق عفاف در جامعه معاصر را در جلدهای بعدی درخواست نمود.
استاد برجسته حوزه علمیه نجف وقم با اشاره به چند کاستی در نوشته حجت‌الاسلام بستان افزود: یکی از نواقص این است که تعریفی علمی از عفاف ارائه نشده و به تشخیص عرف واگذار شده است؛ در حالی که باید روشن شود که عفاف یک رفتار است یا یک صفتی اخلاقی است و معلول چه عواملی است؟
آیت الله سیدمنذرحکیم با تأکید مجدد بر ضرورت مفهوم‌شناسی عفاف بیان کرد: ایشان عنوان کلی فقه عفاف را انتخاب کرده‌اند؛ ولی به عفاف جنسی پرداخته است که ناشی از عدم تعریف عفاف است.
این محقق و استاد برجسته حوزه قم و نجف تصریح کرد: اگر عفاف عنوانی اخلاقی باشد، این سؤال نیز مطرح است که آیا حکم فقهی در یک موضوع اخلاقی مطرح است یا خیر؟ یعنی تکلیف بحث را باید در مبانی روشن کنیم که آیا هر حکم اخلاقی، علاوه بر باید و نباید اخلاقی، یک حکم فقهی واجب و یاحرام و یا مستحب و یامکروه ... هم دارد یا خیر؟
آیت الله سیدمنذر حکیم با بیان اینکه در تحقیق آقای دکتر حسین بستان، جای روش‌شناسی خالی است اظهار کرد: روش‌شناسی بحث ایشان مکنون در دل ایشان مانده و در مقاله ارائه نشده است.
رئیس پژوهشکده الذریة النبویه با بیان اینکه بعد از ۴۰ سال به اینجا رسیده‌ایم که بحث کنیم آیا فقه اجتماعی داریم یا خیر! تصریح کرد: در بحث عفاف باید تمرکز بر روی شبکه مسائل عفاف شود و نه صرفاً عفاف جنسی را که بسیار مهم است مطرح باشد.
ایشان درخاتمه توجه بیشتر محقق بزرگوار به پیشینه بحث عفاف در میان معاصران و توجه ویژه به نظریه اسلام در باب عفاف و سپس نظام یا منظومه احکام عفاف و راه کارهای تحقق عفاف در جامعه معاصر را در جلدهای بعدی درخواست نمود.
