بسیاری از فیلم ها و سریال های تلویزیونی، نسبتی با سبک زندگی اسلامی ندارند
به گزارش خبرگزاری رضوی، دکتر ابراهیم شفیعی سروستانی با اشاره به تاثیرگذاری و قدرت خاص رسانه در دنیای امروز به ویژه در کلان مقوله سبک زندگی ابراز داشت: چه بخواهیم و چه نخواهیم، چه باور داشته باشیم و یا نداشته باشیم باید بپذیریم که رسانه در زندگی مردم جاری است و تاثیر خاص خود را دارد، به طوری که عملاً به بخش جدایی ناپذیر زندگی مردم تبدیل شده و مردم و از جمله نسل جوان بخش قابل توجهی از ساعات شبانه روز خود را با رسانه مشغول هستند.
وی افزود: مردم چنان چه نتوانند حتی در بخش سرگرمی نیازهای خود را از رسانه های رسمی کشور تامین کنند ، طبعاً به سراغ رسانه های دیگر می روند و این در حالی است که همچنان رسانه ملی ، عضو مهمی در بین خانواده های ایرانی است، هر چند در سال های اخیر گرایش به شبکه های اجتماعی تلفن همراه به طرز مشهودی در کشور افزایش داشته است.
این نویسنده و پژوهشگر حوزه رسانه و ارتباطات همچنین گفت: رسانه البته صرفاً ناظر به بُعد سرگرمی نیست بلکه محتوا و پیام آن بسیار حایز اهمیت است و آنچه باید به عنوان پیام مدنظر باشد می بایست ناظر به نیازهای زمانه باشد تا از سوی مخاطب جدی تر دنبال شود.
وی اضافه کرد: در واقع رسانه باید زمان شناسی دقیق ناظر به مسایل و نیازها و دغدغه های مردم داشته باشد و با رصد و آسیب شناسی دقیق جامعه در قالب فیلم و سریال به مباحث کلیدی از جمله مقوله سبک زندگی ورود پیدا کند.
شفیعی سروستانی همچنین گفت: در واقع ما باید ببینیم که جامعه در عرصه مسایل اقتصادی و و فرهنگی و غیره در چه شرایطی است و چه اقتضائاتی دارد تا بعد بر اساس آن به تولید و عرضه پیام ها و محتواهای رسانه ای بپردازیم.
وی تصریح کرد: متاسفانه در حال حاضر بسیاری از فیلم ها و سریال های رسانه ملی نه تنها نسبتی با سبک زندگی اسلامی ندارند، بلکه چندان هم دغدغه ها و مسایل و نیازهای جدی مردم را دنبال نمی کنند.
شفیعی سروستانی افزود: به عنوان مثال درست در اوج شرایط ناگوار اقتصادی جامعه که مردم به هر حال از وضع معیشتی نارضایتی و نگرانی دارند و در این وضعیت امیدشان به آینده کاهش یافته، ما شاهدیم که بخش عمده ای از برنامه ها و سریال ها به نوعی یاس و ناامیدی را به جامعه القا می کنند و همچنین در جایی که نیاز داریم که به خاطر شرایط اقتصادی، مردم را به قناعت و ساده زیستی دعوت کنیم، برنامه های رسانه مردم را به سوی تجمل و زیاده خواهی سوق می دهد.
عضو هیئت علمی دانشگاه قرآن و حدیث همچنین اظهار داشت: از سوی دیگر باید در جامعه فضای اخلاقی و تاکید بر پاکدستی و اطمینان و اعتماد به یکدیگر ترویج داده شود و حال آن که بخش قابل توجهی از سریال های رسانه ملی، حاوی مضامینی چون نیرنگ و دروغ و تبهکاری است به طوری که حتی افراد به ظاهر مذهبی نیز معمولاً افراد متقلب و ریاکاری هستند و حال آن که جامعه نیاز دارد که فضایل و ارزش های اخلاقی در آن ترویج داده شود.
وی افزود: به هر صورت اگر قرار است رسانه در حوزه سبک زندگی به اولویت هایی در جامعه برسد، باید مستمراً این نیاز و اقتضائات خاص آن بر اساس پژوهش و نه سلایق فیلمسازان و تهیه کنندگان دنبال شود؛ به این معنا که بر اساس پژوهش های دقیق، نیازها و مسایل جامعه شناخته شده و آسیب ها مشخص شود و متناسب با آن ها سریال و فیلم تولید شود تا خروجی این فرآیند به اصلاح فرهنگ حاکم بر جامعه به ویژه در عرصه سبک زندگی بینجامد.
ه علمیه قم 3
وی افزود: مردم چنان چه نتوانند حتی در بخش سرگرمی نیازهای خود را از رسانه های رسمی کشور تامین کنند ، طبعاً به سراغ رسانه های دیگر می روند و این در حالی است که همچنان رسانه ملی ، عضو مهمی در بین خانواده های ایرانی است، هر چند در سال های اخیر گرایش به شبکه های اجتماعی تلفن همراه به طرز مشهودی در کشور افزایش داشته است.
این نویسنده و پژوهشگر حوزه رسانه و ارتباطات همچنین گفت: رسانه البته صرفاً ناظر به بُعد سرگرمی نیست بلکه محتوا و پیام آن بسیار حایز اهمیت است و آنچه باید به عنوان پیام مدنظر باشد می بایست ناظر به نیازهای زمانه باشد تا از سوی مخاطب جدی تر دنبال شود.
وی اضافه کرد: در واقع رسانه باید زمان شناسی دقیق ناظر به مسایل و نیازها و دغدغه های مردم داشته باشد و با رصد و آسیب شناسی دقیق جامعه در قالب فیلم و سریال به مباحث کلیدی از جمله مقوله سبک زندگی ورود پیدا کند.
شفیعی سروستانی همچنین گفت: در واقع ما باید ببینیم که جامعه در عرصه مسایل اقتصادی و و فرهنگی و غیره در چه شرایطی است و چه اقتضائاتی دارد تا بعد بر اساس آن به تولید و عرضه پیام ها و محتواهای رسانه ای بپردازیم.
وی تصریح کرد: متاسفانه در حال حاضر بسیاری از فیلم ها و سریال های رسانه ملی نه تنها نسبتی با سبک زندگی اسلامی ندارند، بلکه چندان هم دغدغه ها و مسایل و نیازهای جدی مردم را دنبال نمی کنند.
شفیعی سروستانی افزود: به عنوان مثال درست در اوج شرایط ناگوار اقتصادی جامعه که مردم به هر حال از وضع معیشتی نارضایتی و نگرانی دارند و در این وضعیت امیدشان به آینده کاهش یافته، ما شاهدیم که بخش عمده ای از برنامه ها و سریال ها به نوعی یاس و ناامیدی را به جامعه القا می کنند و همچنین در جایی که نیاز داریم که به خاطر شرایط اقتصادی، مردم را به قناعت و ساده زیستی دعوت کنیم، برنامه های رسانه مردم را به سوی تجمل و زیاده خواهی سوق می دهد.
عضو هیئت علمی دانشگاه قرآن و حدیث همچنین اظهار داشت: از سوی دیگر باید در جامعه فضای اخلاقی و تاکید بر پاکدستی و اطمینان و اعتماد به یکدیگر ترویج داده شود و حال آن که بخش قابل توجهی از سریال های رسانه ملی، حاوی مضامینی چون نیرنگ و دروغ و تبهکاری است به طوری که حتی افراد به ظاهر مذهبی نیز معمولاً افراد متقلب و ریاکاری هستند و حال آن که جامعه نیاز دارد که فضایل و ارزش های اخلاقی در آن ترویج داده شود.
وی افزود: به هر صورت اگر قرار است رسانه در حوزه سبک زندگی به اولویت هایی در جامعه برسد، باید مستمراً این نیاز و اقتضائات خاص آن بر اساس پژوهش و نه سلایق فیلمسازان و تهیه کنندگان دنبال شود؛ به این معنا که بر اساس پژوهش های دقیق، نیازها و مسایل جامعه شناخته شده و آسیب ها مشخص شود و متناسب با آن ها سریال و فیلم تولید شود تا خروجی این فرآیند به اصلاح فرهنگ حاکم بر جامعه به ویژه در عرصه سبک زندگی بینجامد.
ه علمیه قم 3
