۰
تاریخ انتشار
شنبه ۳۱ شهريور ۱۳۹۷ ساعت ۰۹:۰۸

شبیه خوانی گلستان رو به انحطاط است

شبیه خوانی گلستان رو به انحطاط است
به گزارش خبرگزاری رضوی، تعزیه که با عنوان شبیه خوانی هم از آن یاد می کنند شکلی از نمایش شناخته می شود که اساس و تجربه آن بر روایت است. روایت نه به معنای حدیث و خبر بلکه به مثابه تکنیکی محوری که اجرای این شکل از نمایش (تعزیه) بر آن مبتنی و استوار است. بر همین اساس کارشناسان، تعزیه را یک هنر نمایشی آیینی می دانند که رویدادهای مذهبی، داستان‌های تاریخی و حماسی و قصه‌های عامیانه را بازگو می‌کند.
به اعتقاد این متخصصین، اجراهای تعزیه به ارتقا و تقویت ارزش‌های مذهبی و روحانی، نوع‌دوستی و رفاقت کمک می‌کنند و در حفظ سنت‌های کهن، فرهنگ ملی و اساطیر ایرانی نقش به سزایی دارد. همچنین تعزیه در حفظ صنعتگری‌های مرتبط با خود، مانند دوخت لباس، خوشنویسی و ساخت وسایل از اهمیت بالایی برخوردار است با این حال این روزها هنر تعزیه به نوعی در استان گلستان به دلیل کم توجهی مسئولان رو به فراموشی است.
آموزش حلقه مفقوده تعزیه
موضوعی که یک پژوهشگر حوزه هنرهای نمایشی هم آن را تائید می کند و می گوید: نبود فضای آموزشی برای علاقمندان و نیروهای مستعد شبیه خوانی، یکی از دلایل ضعف تعزیه استان است.
رضا روشنی با بیان اینکه متاسفانه بسیاری از پیشکسوتان تعزیه از دنیا رفته و یا از کار افتاده شدند، می افزاید: استفاده از افراد نابلد برای اجرای تعزیه، آسیب‌های غیرقابل جبرانی پدید می آورداستفاده از افراد نابلد برای اجرای تعزیه، آسیب‌های غیرقابل جبرانی پدید می آورد.
این مدرس دانشگاه تهیه‌ نمونه‌های بی‌ایراد تعزیه را به عنوان بهترین راهکار برای اجرای درست شبیه خوانی در استان اعلام می کند و می گوید: این شیوه علاوه بر ماندگاری آثار، به علاقه‌مندان کمک می‌کند تا نسخه‌های درست و اصیل ببینند.
او عدم حمایت از افراد متبحر و مجرب در حوزه تعزیه را یکی از دلایل دلسردی افراد مستعد می داند و می گوید: شبیه خوانی به عنوان یک هنر آئینی نیازمند حمایت، آموزش و توجیه است که به دلیل نادیده گرفتن این موارد، تعزیه روز به روز رو به انحطاط می‌رود.
روشنی دروغ و غلو در نسخ تعزیه را یکی دیگر از آسیب های این حوزه اعلام می کند و می افزاید: هیچ ارگان یا نهادی نظارت و حمایت زیادی بر اجراهای تعزیه ندارد.
وی از ورود جوانان آموزش ندیده به هنر شبیه خوانی به عنوان مشکل یاد می کند و می گوید: نیاز است تا مسئولان برنامه‌ریزی بیشتری برای حفظ تعزیه اصیل داشته باشند.

«شبیه خوانی» رسانه مذهبی
یک پژوهشگر موسیقی نواحی و آیینی ایران از شبیه خوانی به عنوان یک رسانه تبلیغی و مذهبی نام می برد و آن را هنر آئینی و تقوینی می داند و می گوید: پیوندی بین ادبیات و موسیقی، داستان سرایی و نقل سایر هنرهایی که در موسیقی آوازی وجود داشت مجموعه ای پدید آورد که امروزه به آن شبیه خوانی می گویند که البته تعزیه هم تلفظ می شود.
هوشنگ جاوید نبود متولی مشخص برای این هنر را عامل ضعف تعزیه می داند و می گوید: امروزه مخاطب از اجراهای تعزیه دوری می کند چون این هنر به مرور شکل اصلی خودش را از دست داده است.
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه شناختن ردیف های موسیقی از مهم ترین اجزاء اجرای تعزیه است، می افزاید: تعزیه خوان ها هیچکدام نه موسیقی تعزیه را می دانند و نه با آواز آشنا هستند.
جاوید به استفاده از پیشکسوتان تعزیه برای احیای این رشته تاکید می کند و می افزاید: پیشکسوتان این رشته اغلب خانه نشین هستند و همین امر سبب ورود افرادی ناآگاه به این حوزه شده استپیشکسوتان این رشته اغلب خانه نشین هستند و همین امر سبب ورود افرادی ناآگاه به این حوزه شده است.
وی ادامه می دهد: نداشتن برنامه نهادهای دولتی برای ارتقا هنر شبیه خوانی باعث شده تا این هنر به بنیاد تعزیه واگذار شود که آنها هم به دلیل محدودیت های اعتباری به طور جدی به این حوزه نپرداختند.
این پژوهشگر موسیقی نواحی و آیینی ایران از شبیه خوانی به عنوان اثری کاملا اصیل و ایرانی یاد می کند و می گوید: تعزیه اصیل ترین هنر ایرانی است زیرا وارداتی نبوده و از دیرباز مختص ایرانیان است.
تعزیه هنر اصیل ایرانی
اصالت هنر شبیه خوانی و اهمیت به حفظ آن موضوعی است که یک پیشکسوت تعزیه هم بر آن صحه می گذارد و می گوید: برای احیای این هنر، همه دستگاه های متولی باید از آن حمایت کنند چراکه تعزیه الهامی است که به روح ایرانیان شده و آنرا ماندگار کرده است.
حمزه حسینی هم از هجویات در تعزیه انتقاد می کند و می گوید: اجرای شبیه خوانی باید از سوی افراد متعهد و آگاه به هنر تعزیه انجام شود، کسانی که سال ها  خاک صحنه را خورده اند و در مورد آن به تحقیق و پژوهش پرداختند.

حمایت و آموزش هنرمندان تعزیه در برنامه ارشاد است
اما معاون هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گلستان هم نبود آموزش و ضعف در هنر تعزیه استان را تائید می کند و  می گوید: تعزیه استان نیازمند آموزش است زیرا اجرای متن های تحریف شده در قالب تعزیه در گوشه و کنار استان مشاهده می شود.
رمضان یازرلو بابیان اینکه از انجمن هنرهای نمایشی خواستیم تا تمامی رشته های این انجمن را مانند نمایش صحنه ای تحت پوشش قرار دهد، می افزاید: در سال جاری گروه های تعزیه استان شناسایی شدند و باید بانک اطلاعات آن ها هم تکمیل شود.
وی از فعالیت بیش از ۲۰ گروه تعزیه در استان خبر می دهد و می گوید: این گروه ها محرم و صفر و ماه رمضان هرسال فعالیت دارند.
یارزلو در توضیح حمایت از این گروه های هنری، می گوید:تاکنون حمایت منسجم از تعزیه نبوده است اما امسال با اجرای نخستین سوگواره نمایش آئینی مذهبی در دهه آخر صفر قصد شناسایی استعدادهای استان را داریمتاکنون حمایت منسجم از تعزیه نبوده است اما امسال با اجرای نخستین سوگواره نمایش آئینی مذهبی در دهه آخر صفر قصد شناسایی استعدادهای استان را داریم.
وی ادامه می دهد: تشکیل کانون تعزیه ذیل انجمن هنرهای نمایشی استان در دستور کار قرار دارد ضمن اینکه با انعقاد تفاهم نامه ای با شهرداری شهرهای استان بناست صحنه برای هنرمندان نمایش در پارک های شهر احداث شود تا گروه های نمایشی در این صحنه ها اجرا داشته باشند که البته شامل اجرای تعزیه خوان ها هم می شود.
به گفته کارشناسان تعزیه هنری است که بیش از ٣٠٠ سال آن هم به شکل کنونی در کشور ما در حال فعالیت است و در دل خود موسیقی اصیل ایرانی را حفظ کرده و تحت تاثیر فرهنگ ایرانی و اسلامی قرار دارد و آیینه تمام نمای دوره ای از مردم ما است که هنوز هم بخشی از این ویژگی ها در مردم ما وجود دارد بر همین اساس انتظار می رود در استانی مانند گلستان که پیشنه تاریخی و فرهنگی غنی دارد هنر تعزیه بیش از گذشته در استان دیده شود تا با آموزش و حمایت مناسب بتوان این هنر را در گلستان پویا نگه داشت.
 
مرجع : مهر
https://www.razavi.news/vdcdfn0s.yt0sj6a22y.html
razavi.news/vdcdfn0s.yt0sj6a22y.html
کد مطلب ۳۳۹۸۱
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما