۰
تاریخ انتشار
چهارشنبه ۲۰ تير ۱۳۹۷ ساعت ۱۳:۰۴
خبری تلخ از یک اندیشمند نامدار مقیم خراسان؛

استاد نجیب مایل هروی، غریبانه در بیمارستان روانپزشکی ابن‌سینای مشهد!

استاد نجیب مایل هروی، غریبانه در بیمارستان روانپزشکی ابن‌سینای مشهد!
به گزارش خبرگزاری رضوی؛ این خبر را محمدابراهیم شریعتی، پژوهشگر و ناشر افغانستانی مقیم ایران به خبرگزاری مهر داده و گفته این محقق برجستۀ حوزه عرفان و ادبیات فارسی در بیمارستان روانپزشکی ابن‌سینا در مشهد بستری است. جایی که پسرش که مبتلا به عقب‌ماندگی ذهنی است هم بستری بوده.
شریعتی، در مورد بیماریِ استاد مایل هروی توضیح داده که او «دچار نوعی توهم آسیب‌زا شده است» و بخشی از زمینه‌های این بیماری به «بی‌توجهی اطرافیان» برمی‌گردد. نمونه این بی‌توجهی‌ها هم اینکه با وجود پیگیری پارسالِ شخص وزیر ارشاد برای حل مشکل بیمۀ این چهره فرهنگی برجسته، هنوز سازمان بیمه‌گر هزینه‌های درمانی او را نمی‌پردازد!
سال پیش هم شهاب‌الدین مایل هروی، پسر استاد به روزنامه «خراسان» (۲ مهر ۹۶) گفته بود بعضی ناشرها حق‌التألیف کتابهای او را نمی‌دهند.
برای آنهایی هم که استاد نجیب مایل هروی را نمی‌شناسند، عرض شود:
استاد نجیب مایل هروی متولد ۱۳۲۹ است، در هرات. پدرش رضا مایل‌هروی هم استاد ادبیات فارسی بود و تصحیح‌ها و دفتر شعرهایی به فارسی دارد. سال ۱۳۵۰ به برای ادامه تحصیل به ایران آمد و در دانشگاه فردوسی مشهد درس خواند، در ۱۳۵۳ اولین کتابش را منتشر کرد، سال ۱۳۵۷ در ایران ازدواج کرد و ۵ دهه است که با اغلب نهادهای پژوهشی ادبیات فارسی همکاری دارد. او یکی از چند استاد برجسته در حوزۀ شناسایی نسخ خطی و متون کهن فارسی است. او بسیاری از آثار کهن فارسی را از فراموشی نجات داد. بعد از طالبان و در زمان نگارش قانون اساسی جدید افغانستان هم مایل هروی تلاش فراوانی کرد تا زبان فارسی به عنوان زبان رسمی در این کشور به رسمیت شناخته شود. با این حال او هنوز جواز اقامت دائم در ایران ندارد.
برای آنهایی هم که استاد نجیب مایل هروی را نمی‌شناسند، عرض شود:
استاد نجیب مایل هروی متولد ۱۳۲۹ است، در هرات. پدرش رضا مایل‌هروی هم استاد ادبیات فارسی بود و تصحیح‌ها و دفتر شعرهایی به فارسی دارد. سال ۱۳۵۰ به برای ادامه تحصیل به ایران آمد و در دانشگاه فردوسی مشهد درس خواند، در ۱۳۵۳ اولین کتابش را منتشر کرد، سال ۱۳۵۷ در ایران ازدواج کرد و ۵ دهه است که با اغلب نهادهای پژوهشی ادبیات فارسی همکاری دارد. او یکی از چند استاد برجسته در حوزۀ شناسایی نسخ خطی و متون کهن فارسی است. او بسیاری از آثار کهن فارسی را از فراموشی نجات داد. بعد از طالبان و در زمان نگارش قانون اساسی جدید افغانستان هم مایل هروی تلاش فراوانی کرد تا زبان فارسی به عنوان زبان رسمی در این کشور به رسمیت شناخته شود. با این حال او هنوز جواز اقامت دائم در ایران ندارد. بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی نیز تالیفات زیادی از وی منتشر کرده است.
این کارنامۀ پر و پیمان یکی از شیفتگان ادبیات و زبان فارسی است و این هم تصویری از حال امروزش. در حق نجیب مایل هروی، خوب تا نکردیم.
https://www.razavi.news/vdcenf8x.jh877i9bbj.html
razavi.news/vdcenf8x.jh877i9bbj.html
کد مطلب ۳۰۷۰۵
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما