به گزارش خبرنگار خبرگزاری رضوی از فارس، آیت الله علی شیخ موحد در نشست تفسیر موضوعی ویژه کارکنان حوزه مدیریت استان، به تفسیر آیه 201 و 202 سوره بقره پرداخت و اظهار کرد: در این آیات به دعا و طلب خیر اشاره شده، دعا در حقیقت بیان ماهیت وجودی انسان است، یعنی یک صورت زنده از حقیقت انسان. چنانچه بزرگان و علما در قنوت دعاهای بسیار مهمی داشتند. بنابراین همه حقیقت وجودی انسان در آن چه می گوید، نهفته است. سعه فهم و سعه وجودی انسان و درک او از توحید، دنیا و آخرت در دعا نهفته شده و تمام حقیقت او در همین دعا است.
وی با تاکید بر اینکه هر کس اهل توحید و دعا شد، قادر به انکار قیامت نخواهد بود، متذکر شد: معاد، لازمه باور توحید بوده و هر کسی به نحوی این مطلب را بیان کرده است. فلاسفه، عدالت خدا را ملاک قرار داده‌اند و بر این باورند که هرکس توحید را قبول کند، عدالت را قبول کرده و هر کس عدالت را پذیرفت، معاد را پذیرفته است. بنابراین لازمه عدالت خداوند، معاد است.
مدیر حوزه علمیه خواهران استان فارس با اشاره به دعاهای اهل توحید در آیات بیان شده، تصریح کرد: اهل توحید سه چیز می خواهند؛ در دنیا حسنه، در آخرت حسنه و نگهداری از عذاب. برای کسی که اهل توحید باشد، هیچکدام از این سه دعا نمی‌تواند از هم جدا باشد. اولین نکته تفسیری آیه شریفه 201 این است که در اذهان اهل توحید، دنیا و آخرت و حفظ از عذاب توام با هم‌اند و نمی‌توانند از یکدیگر جدا باشند. کسی اهل توحید باشد، امکان ندارد دنیا را بخواهد، اما آخرت را نخواهد یا آخرت را بخواهد و دنیا را نخواهد. چنین فردی محال است اهل توحید باشد.
موحد به بیان یکی از موارد قصور تفسیری پرداخت و افزود: یکی از نکته های کور در تفسیر، این است که روایاتی را که در باب آیات آمده را به عنوان همه مفهوم آیه ذکر کرده‌اند. در حالیکه لفظ آیه اطلاق دارد. یعنی اگر یک روایت، مصداقی را بیان کرده، از این مطلب غفلت شده که این مصداق، تنها یک مثال برای فهم شنونده یا طرفی که سوال کرده، بوده است و نه مفهوم همه آیه.
وی حسنه را طبق روایات، مال حلال یا همسر مناسب یا شغل مناسب تعریف کرد و گفت: حق این است که حسنه مطلق است و روایات موجود در این باب، تنها مصادیقی از حسنه بوده‌اند که برای شنوندگان ذکر شده است. اما اطلاق آیه این نیست و به تعبیر قرآن، حسنه در دنیا، دنیای غیر معارض با دستورات الهی بوده و این رای اسلام است.
مدیر حوزه علمیه خواهران استان فارس با اشاره به اینکه قرآن مجید مسلمانان را امت وسط خوانده است، تاکید کرد: امت وسط نه مثل مسحیت است که ماده را قبول ندارد و نه مثل یهود است که تنها ماده را قبول دارد. بنابراین دنیای غیرمعارض با دستورات الهی، حسنه است.  نه دنیای بدون آخرت حسنه است و نه آخرت بدون دنیا.
این استاد حوزه با اشاره به آیه 23 سوره فرقان که می فرماید «و ما به سراغ اعمالی که انجام داده اند می رویم و همه را همچون ذرّات غبار پراکنده در هوا قرار می دهیم!» بیان کرد: این آیه مصداق دنیای بدون آخرت است.
موحد به بیان مصداق دیگری از دنیای بدون آخرت در قرآن مجید پرداخت و تصریح کرد: آیه 20 سوره احقاف نیز میفرماید«آن روز که کافران را بر آتش عرضه می کنند (به آنها گفته می شود:) از طیّبات و لذت‌ها در زندگی دنیا خود استفاده کردید» و این یک خبر غیبی از جانب قرآن است که انسانها یقینا تا پایان عمر خود به این نکته می‌رسند.
وی در پاسخ به این سوال که «چه کسی از دنیا و ماده بهره میبرد» اظهار کرد: به تعبیر قرآن کسی که دنیای غیر معارض با قیامت داشته باشد، یقینا از دنیا بهره میبرد و هیچگونه پشیمانی بدنبال ندارد.
مدیر حوزه علمیه خواهران استان فارس در تفسیر عبارت «والله سریع الحساب» در پایان آیه 202 سوره بقره، گفت: بهترین تفسیری که برای این عبارت شده، این است که خداوند در دنیا و آخرت بلافاصله محاسبه می کند و محاسبه مخصوص آخرت نیست. ارتباط این عبارت با «أُولئِکَ لَهُمْ نَصيبٌ مِمَّا کَسَبُوا» این است در ذات الهی حساب همراه عمل است. به همین دلیل انسان در همین دنیا جواب کار خوب یا بد خود را می بیند و در آخرت هم می بیند.
موحد با اشاره به حکمت 131 نهج البلاغه که می فرماید « دنيا سراى صدق و راستى است براى آن كس كه به راستى با آن رفتار كند»، خاطرنشان کرد: هر کس کار خوبی در دنیا کرد، جواب آن را در همین دنیا می‌بیند. اعجاز قرآن این است که در دنیا انسان در کنار یک سریع الحساب قرار گرفته است و این که سریع الحساب تنها مربوط به آخرت است، صحیح نیست. طبق یکی از قواعد تفسیر، ظاهر لفظ همیشه حجت است مگر قرینه ای بر خلاف آن وجود داشته باشد. بنابراین کسانی که دنیا و آخرت را با هم می‌خواهند، از دنیا بهره می‌برند. در رابطه با پاداش هم همین است و همیشه همراه با پاداش خداوند هستند.