۰
تاریخ انتشار
پنجشنبه ۲۳ فروردين ۱۳۹۷ ساعت ۰۰:۱۴
آیت‌الله حسینی‌قزوینی در حرم حضرت معصومه(س):

امام کاظم(ع) سخت ترین شرایط سیاسی در بین همه امامان را تجربه کرد/ رهبر وهابیت هم به عظمت امام هفتم شیعیان اعتراف دارد

امام کاظم(ع) سخت ترین شرایط سیاسی در بین همه امامان را تجربه کرد/ رهبر وهابیت هم به عظمت امام هفتم شیعیان اعتراف دارد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رضوی از قم، آیت الله سیدمحمد حسینی قزوینی، چهارشنبه شب (۲۲فروردین۹۷) در مراسم عزاداری شب شهادت امام موسی کاظم(ع) که با حضور جمع کثیری از عاشقان خاندان اهل بیت(ع) در شبستان امام خمینی(ره) حرم حضرت معصومه(س) برگزار شد، اظهار داشت: امام موسی کاظم(ع) سخنان بسیار قابل توجهی در خصوص فضیلت منتظران ظهور حضرت مهدی(عج) و شیعیان زمان غیبت ایشان بیان کرده اند که لازم است مورد تحقیق و بررسی همه پژوهشگران و اندیشمندان قرار گیرد.
او افزود: امام کاظم(ع) در فرمایشی دارند که "خوشا بحال شیعیانی که در دوران غیبت، از ما جدا نشده و در ولایت ما ثابت قدم و در مقابله با دشمنان مان هم مصمم هستند؛ این شیعیان زمان حضرت مهدی از ما هستند و ما هم از آن ها هستیم؛ آن ها به امامت ما رضایت دادند و ما هم به شیعه بودن آنان رضایت دادیم؛ خوشا به حال شیعیان دوران غیبت؛ و به خدا قسم، این شیعیان هم درجه و همراه ما در فردای قیامت هستند.
مدیر مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولیعصر(عج) با بیان این که اگرچه مطالب درس آموز بسیاری راجع به زندگانی و شخصیت امام کاظم(ع) وجود دارد، اما بسیاری از بزرگان و علمای اهل سنت هم بر شخصیت بسیار متعالی حضرت موسی بن جعفر(ع) اعتراف و اقرار کرده اند، خاطرنشان کرد: حکومت های اموی و بنی عباس از همان زمان امیرالمؤمنین امام علی(ع) تا زمان امام عسکری(ع)، هر گونه تلاشی کردند تا با
بدست آوردن نقطه ضعفی از اهل بیت(ع)، ایشان را نزد مردم بدبین و باعث پراکندگی مردم از دور ایشان شوند، اما با تمام این تلاش های نابخردانه، می بینیم که نه تنها مردم از سوی این امامان معصوم(ع) و خاندان پیامبر(ص) پراکنده نشدند، بلکه حتی علما و بزرگان اهل سنت هم به شخصیت والای امامان معصوم شیعه اعتراف کرده و بعضا تعبیراتی به کار برده اند که حتی برای بزرگان و خلفای اهل سنت هم بکار نبرده اند؛ از جمله این عبارات بسیار شگرف و تعجب آور علمای بزرگ اهل سنت، در مورد امام موسی بن جعفر(ع) است.
او گفت: شافعی عالم بزرگ اهل سنت می گوید که زیارت امام موسی کاظم(ع) در برآورده شدن حاجات و رفع مشکلات، تجربیات قطعی دارد؛ یعنی کسی را نداریم که به موسی بن جعفر(ع) متوسل شده باشد اما حاجت خود را نگرفته باشد؛ همچنین عمادالدین عالم دیگر اهل سنت گفته است که لقب امام هفتم شیعیان، کاظم است، چون در مقابل افرادی که به ایشان ظلم کردند، به خوبی رفتار می کرد؛ حتی این تعریف و تمجیدهای بزرگان اهل سنت، کار را به جایی می رساند که ابن تیمیه رهبر وهابیت که در ضدیت با خاندان اهل بیت(ع) گوی سبقت را از هر کسی ربوده است، اما وقتی به شخصیت امام کاظم(ع) می رسد، آن چنان مدح و ثنا می کند که آدمی به شگرف می افتد؛ او تصریح کرده که «کاظم» عابدترین مرد عصر خودش بود که تمام شب ها را به عبادت و روزها را به روزه گرفتن سپری می کرد؛ به
او کاظم می گویند چون اگر کسی به او بدی می کرد، بجای مقابله با مثل، برخورد خوب و اخلاقی با طرف مقابل خود داشت و حتی هدایایی برای او می داد؛
همچنین شاگرد ابن تیمیه شخصی بنام شمس الدین زهبی در کتاب ضد شیعی خود و جدای از تمام مباحث در ضدیت با خاندان اهل بیت(ع)، در یک جا می گوید که امام کاظم(ع) از بهترین بندگان خدا و از متقین واقعی بود؛ امام کاظم(ع) در نزد مردم عراق، باب الحوائج الی الله است؛ همچنین ابوعلی خلال که مورد احترام وهابیت است، وقتی به شخصیت امام کاظم(ع) می رسد، می گوید که در طول عمرم، هر وقت گرفتار می شدم، و مشکلی برایم پیش می آمد، به کنار قبر موسی بن جعفر(ع) رفته و به ایشان متوسل می شدم و خدای متعال هم به برکت توسل به او، مشکلم را حل و گرفتاری ام را برطرف می کرد و به آرزویم می رسیدم.
او در ادامه سخنان خود با اشاره به شرایط سخت دوران زندگی امام موسی کاظم(ع) و زندان های طولانی مدت این امام همام، گفت: از نظر اختناق سیاسی و شرایط سخت اجتماعی، سخت ترین دوران در بین همه امامان، مربوط به دوران امام موسی کاظم(ع) است؛ شاهد این مدعا، وصیت نامه با معنای خاص امام صادق(ع) پدر بزرگوار امام کاظم(ع) است که در وصیت نامه خویش، ۵نفر را به عنوان وصی و جانشین خود معرفی می کند که فقط یکی از آنان حضرت موسی بن جعفر(ع) است؛ اگرچه این وصیت نامه، بسیاری از شیعیان را سردر گم کرد، اما یکی از راه های حفاظت
از جان امام موسی کاظم(ع) همین کار بود.
آیت الله حسینی قزوینی با اشاره به زندان های مختلف و طولانی مدت امام کاظم(ع) و شکنجه هایی که بر ایشان وارد می آوردند هم، اظهار کرد: یکی از زندانبانان امام هفتم، یحیی بن خالد برمکی است که تحت تأثیر امام(ع) قرار گرفت و به حکومت آن وقت پیام داد که حضرت موسی بن جعفر(ع) را از من تحویل بگیرید، و الا مجبور می شوم ایشان را آزاد کنم؛ همچنین چندین زندانبان دیگر هم تحت تأثیر امام کاظم(ع) قرار می گرفتند تا این که در نهایت، ایشان را به زندان یک یهودی پست فطرت می فرستند و به او دستور می دهند که از هر نوع جسارت به موسی بن جعفر(ع) کوتاهی نکن؛ در آخر هم به این زندانبان یهودی پیام می دهند که ما را از دست موسی بن جعفر(ع) خلاص کن که او هم امام کاظم(ع) را مجبور به خوردن خرمای مسموم کرد تا به این ترتیب ایشان را به شهادت برساند؛ در آخرین ساعات عمر گرانقدر امام کاظم(ع)، حکومت هارون الرشید برای حفظ ظاهر و آبروی خودش، ۴۰ نفر از افراد شناخته شده را دعوت می کند تا در محل حصر و زندانی بودن امام کاظم(ع) حاضر شده و در نزد مردم شهادت دهند که، محل حصر امام(ع) و امکانات در اختیار ایشان بسیار خوب و عالی بوده و ایشان خودشان و به صورت طبیعی از دنیا رفته اند که در همین فرصت حضور این ۴۰ نفر، امام کاظم(ع) می فرمایند که مرا مسموم کردند و به این ترتیب نقشه هارون الرشید نقش بر آب می شوند.
https://www.razavi.news/vdciwwar.t1ayu2bcct.html
razavi.news/vdciwwar.t1ayu2bcct.html
کد مطلب ۲۷۵۰۵
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما