من_محافظ_نمیخواهم
سیدجلال فیاضی
اذان مغرب که تمام شد و صفوف نمازگزاران در رواقهای حرم مطهر امام رضا (ع) شکل گرفت، یکی از مقامات مسئول کشور – که روحانی هم هست – در یک حلقه حفاظتی به صفوف نمازگزاران پیوست . تعجب کردم! حدود چهل روز پیش دبیر شورای عالی امنیت ملی کشور گفته بود: مسئولان کشور هیچ نیازی به محافظ ندارند و در امنیت کامل قرار دارند. ولی اکنون حاج آقا در یک حلقه حفاظتی به حرم تشریف آورده اند! اتفاقا یکی از محافظین کنار من نشست. بین دو نماز از او پرسیدم: پس از صحبتهای شمخانی هنوز هم حاج آقا محافظ دارند؟ خندید وگفت: البته حاج آقا محافظانشان را کم کرده اند! برخی از همراهان ایشان رییس دفتر و... هستند و پرسید: مگر کسی هم حفاظت خودرا کنار گذاشته است؟ سوال خوبی بود، ذهنم را مشغول کرد. پس از نماز در خبرها جستجویی کردم و دیدم تقریبا هیچکس سخن دبیر شورای عالی امنیت ملی را جدی نگرفته و به آن واکنشی نشان نداده است! حتي بعد از اين صحبت تصاوير شمخاني با محافظانش در رسانه هاي مختلف منتشر شد! این در حالی است که مطالبی بسیار کم اهمیت تر موجی از واکنش مقامات و شخصیتهای کشور را درپی دارد !
حفاظت مسئولان پدیده ای تحمیلی پس از ترورهای کور منافقین در سال 60 بود و قرار بود موقتی باشد اما ظاهرا اکنون 36 سال است که نه تنها حذف نشده بلکه گسترده تر هم شده است بطوری که برخی از مسئولان «شخصیت» خود را در داشتن محافظ و تعداد آن جستجو می کنند. شمخانی گفته بود که اکنون حفاظت شخصیتها جنبه تشریفاتی دارد و بدان نیازی نیست و من فکر می کنم همین «تشریفاتی بودن حفاظت» موجب ماندگاری آن شده و سالها بین مردم و مسئولان فاصله انداخته است. امیرمومنان علی (علیه السلام) در نامه ای به یکی از کارگزارانش نوشت : «و از طرف تو برای مردم سفیری جز زبانت نباشد و مابین تو و مردم فاصله و پرده ای جز صورتت قرار مده و هیچ نیازمندی را از دیدارت محروم مکن؛ زیرا اگر در آغاز از ورود بر تو منع گردد، پس از آن که حاجتش برآورده شد تو سزاوار سپاسگزاری نخواهی گشت».
در این میان اما این روزها اقدام قابل تحسين امام جمعه تبریز در تشریفات زدایی و مانع برداری از نماز جمعه حرکت خوب دیگری بود که اگر چه دیر هنگام، اما می تواند مهم باشد. حرکتی که این هفته در نماز جمعه چند شهر ديگر تكرار شد ، به طوریکه امید می رود جمعه آتي در مشهد و سایر نماز جمعه ها هم مانع برداری اتفاق بیفتد .
عدم فاصله بین مردم و مسئولان از ویژگیهای جمهوری اسلامی به عنوان یک نظام برخاسته از متن مردم است که متاسفانه عوامل مختلفی این فاصله را ایجاد کرده و شاید هم هوای نفس برخی مسئولان به آن دامن زده است و برتری طلبی و امتیاز خواهی بتدریج آنها را از مردم بطور کامل جدا کرده و با مشکلات آنها بیگانه ساخته است .
اکنون که مسئولان و شخصیتهای محترم! به سخن دبیر شورای عالی امنیت ملی بی اعتنایی کردند پیشنهاد می کنم رسانه ها وفعالان فضای مجازی با ایجاد پویش«#من_محافظ_نمیخواهم» مسئولان کشور؛ مقامات، وزرا، ائمه جمعه به ویژه شخصیتهای روحانی و سیاسی را به کنار گذاشتن حفاظت خود فرا بخوانند. دراین صورت پس از چندی با هوشمندی مردم و به ویژه جوانان عزیز و خبرنگاران عکاس، جامعه قادر خواهد بود مسئولانی که خود را «برتر» از مردم می دانند بشناسد؛ مسئولانی که قرار بود «نوکر» مردم باشند. راستی شما تا کنون نوکری که با محافظ! نزد مردمی بیاید که قرار است «نوکری» آنها را بکند، دیده اید؟.
بااین حرکت علاوه برحذف مانعی بنام حفاظت از میان مردم و مسئولان، هزاران نیروی انسانی توانمند آزاد می شوند که می توانند در سازمان خود به فعالیتی مفیدتر بپردازند و میلیاردها تومان هزینه که در سفرهای پرتعداد مسئولان بخاطر هزینه سفر محافظان انجام می شود صرفه جویی می گردد. مشروط بر آنکه مسئولانی که طی سالها طعم شیرین «همراهان تشریفاتی» البته با هزینه بیت المال! به کامشان نشسته است و دیگر دوری از تشریفات را نمی توانند تحمل کنند! خدم و حشم دیگری با عناوین تازه برای خود دست و پا نکنند.
حفاظت مسئولان پدیده ای تحمیلی پس از ترورهای کور منافقین در سال 60 بود و قرار بود موقتی باشد اما ظاهرا اکنون 36 سال است که نه تنها حذف نشده بلکه گسترده تر هم شده است بطوری که برخی از مسئولان «شخصیت» خود را در داشتن محافظ و تعداد آن جستجو می کنند. شمخانی گفته بود که اکنون حفاظت شخصیتها جنبه تشریفاتی دارد و بدان نیازی نیست و من فکر می کنم همین «تشریفاتی بودن حفاظت» موجب ماندگاری آن شده و سالها بین مردم و مسئولان فاصله انداخته است. امیرمومنان علی (علیه السلام) در نامه ای به یکی از کارگزارانش نوشت : «و از طرف تو برای مردم سفیری جز زبانت نباشد و مابین تو و مردم فاصله و پرده ای جز صورتت قرار مده و هیچ نیازمندی را از دیدارت محروم مکن؛ زیرا اگر در آغاز از ورود بر تو منع گردد، پس از آن که حاجتش برآورده شد تو سزاوار سپاسگزاری نخواهی گشت».
در این میان اما این روزها اقدام قابل تحسين امام جمعه تبریز در تشریفات زدایی و مانع برداری از نماز جمعه حرکت خوب دیگری بود که اگر چه دیر هنگام، اما می تواند مهم باشد. حرکتی که این هفته در نماز جمعه چند شهر ديگر تكرار شد ، به طوریکه امید می رود جمعه آتي در مشهد و سایر نماز جمعه ها هم مانع برداری اتفاق بیفتد .
عدم فاصله بین مردم و مسئولان از ویژگیهای جمهوری اسلامی به عنوان یک نظام برخاسته از متن مردم است که متاسفانه عوامل مختلفی این فاصله را ایجاد کرده و شاید هم هوای نفس برخی مسئولان به آن دامن زده است و برتری طلبی و امتیاز خواهی بتدریج آنها را از مردم بطور کامل جدا کرده و با مشکلات آنها بیگانه ساخته است .
اکنون که مسئولان و شخصیتهای محترم! به سخن دبیر شورای عالی امنیت ملی بی اعتنایی کردند پیشنهاد می کنم رسانه ها وفعالان فضای مجازی با ایجاد پویش«#من_محافظ_نمیخواهم» مسئولان کشور؛ مقامات، وزرا، ائمه جمعه به ویژه شخصیتهای روحانی و سیاسی را به کنار گذاشتن حفاظت خود فرا بخوانند. دراین صورت پس از چندی با هوشمندی مردم و به ویژه جوانان عزیز و خبرنگاران عکاس، جامعه قادر خواهد بود مسئولانی که خود را «برتر» از مردم می دانند بشناسد؛ مسئولانی که قرار بود «نوکر» مردم باشند. راستی شما تا کنون نوکری که با محافظ! نزد مردمی بیاید که قرار است «نوکری» آنها را بکند، دیده اید؟.
بااین حرکت علاوه برحذف مانعی بنام حفاظت از میان مردم و مسئولان، هزاران نیروی انسانی توانمند آزاد می شوند که می توانند در سازمان خود به فعالیتی مفیدتر بپردازند و میلیاردها تومان هزینه که در سفرهای پرتعداد مسئولان بخاطر هزینه سفر محافظان انجام می شود صرفه جویی می گردد. مشروط بر آنکه مسئولانی که طی سالها طعم شیرین «همراهان تشریفاتی» البته با هزینه بیت المال! به کامشان نشسته است و دیگر دوری از تشریفات را نمی توانند تحمل کنند! خدم و حشم دیگری با عناوین تازه برای خود دست و پا نکنند.
