آشنایی با بقعه سید حمزه

به گزارش خبرگزاري فرهنگ رضوي، یکی از این مکان های مذهبی استان آذربایجان شرقی که قدمتی چند صد ساله دارد بقعه سید حمزه در شهر تبریز است که محلی برای گردشگری مذهبی و علاقه مندان این اماکن به شمار می رود .
بقعه سید حمزه و مسجد جنب آن در محله سرخاب و جنوب شرقی تقاطع خیابان ثقه الاسلام و بازارچه سید حمزه قرار دارد. تاریخ بنای نخستین بقعه ۷۱۴ هجری قمری یعنی سال درگذشت سید حمزه‌است. چنانکه میگویند نسب ابوالحسن حمزه بن حسن محمد با شانزده واسطه به حضرت موسی بن جعفر(ع) می‌رسد. بنای اولیه این بقعه توسط فرزندش سید حسین احداث گردید. فضای این بقعه متشکل از صحن نسبتاً وسیعی است که در سمت جنوب آن مقبره و در سمت مشرق و شمال آن محل تدریس و حجره  طلبه های علوم دینی قرار دارد.

 بالای سردر، سنگ نبشته مرمرین دیگری نصب شده که مربوط به زمان قاجار به تاریخ ۱۲۷۹ هجری و حاکی از مرمت بنا توسط حاجی رستم بیک در آن سال است. از جمله تزئینات حرم آئینه کاری زیبای بالای آرامگاه امام زاده ‌است که با کتیبه‌ای به خط نستعلیق زینت یافته، چنانکه از متن کتیبه مشخص می شود امیر علی اکبرخانه میرپنجه فرزند پناه الحق پاشاخان و به مباشرت معتمد السلطان عادلخان این آئینه کاری در ماه جمادی الاول ۱۳۱۳ هـ ق انجام داده‌است. بقعه دارای سردابه‌ای است که قبر اصلی سید حمزه در آن قرار گرفته‌است.

سمت شرق بقعه سید حمزه گورستان متروکه‌ای قرار داشت که بنا به مندرجات تذکره‌ها و کتب مزارها، قسمتی از مقبره الشعرای معروف محله سرخاب بوده و در این گورستان شعراء ، فقها ، عرفا و اولیا به خاک سپرده شده اند ،از ایشان می توان به اسدی طوسی، خاقانی شروانی ، ظهیر فارابی ، قطران تبریزی، محمد شیرین مغربی، همام تبریزی، سلمان ساوجی، فلکی شروانی ، قاضی بیضاوی، قطب الدین شیرازی و شهریار اشاره نمود. در دو دهه اخیر بناهای معظم و زیبایی به عنوان یاد بود بزرگان  از طرف انجمن آثار ملی و سایر مراکز احداث شده است.


"نسب شریف سیّد حمزه تبریز: نخستین عالم انسابى که از نام و نسب سیّد حمزه مدفون در شهر تبریز سخن گفته، علّامة نسّابه جمال الدّین احمد بن على الحسنى معروف به ابن عنبه، متوفّاى 828 هـ . ق. است. او ضمن بررسى نسب سادات موسوى از نسل حمزة بن موسى مى ‏نویسد: صدر الدّین حمزة الدفتردار ابن الحسن بن محمّد بن حمزة بن امیر ابن على بن محمّد بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن الحسین بن محمّد بن عبداللَّه بن محمّد بن القاسم بن حمزة بن الامام موسى الکاظم  ، که در زمان سلطان الجایتو مى‏زیسته و در واقعه وزیر سعد الدّین ساوى چشمانش را کور کردند، در تبریز مدفون است."