به گزارش خبرگزاري فرهنگ رضوي و به نقل از هورنیوز ،روزها و لیالی روح بخش رمضان، میهمان خانه‌های مومنان می‌شود و طنین آسمانی رَبّنا… در ماه ضیافت الهی، جانی دوباره به روزه‌داران می‌بخشد. استان خوزستان با داشتن تنوع قومیتی و سابقه دینی ،ملی ، مذهبی ،دارای رسوم متنوعی در ماه مبارک رمضان میباشد که در این گزارش به آداب و رسوم مردم عرب زبان خوزستان پرداخته ایم.
آداب و رسوم مردم استان خوزستان در ماه مبارک رمضان از قدیم‌الأیام زبانزد بوده و مردم این دیار در دین داری و پایبندی به شریعت نام‌آورند.
صله رحم
یک رسم زیبا در میان مردم خوزستان وجود دارد که معمولا مردم سعی می‌کنند به علت ثواب بالای افطار دادن به روزه‌داران همواره میهمانی بر سر سفره خود داشته باشند یا اینکه آنها به دعوت یکی از اقوام سر سفره‌ای دیگر حضور یابند.
به همین دلیل صله رحم و دید و بازدید در این ماه در استان خوزستان به اوج خود می‌رسد و مردم بعد از افطار اغلب در کنار آشنایان و بستگان حضور دارند ضمن اینکه در این ماه اغلب خانه ها و حسینیه‌ها مراسم روضه خوانی دارند و به خصوص مردان ساعاتی را در این مراسم حضور پیدا می‌کنند و از اجرا معنوی آن بهره‌مند می‌شوند.
روضه خوانی
در این ماه در اغلب خانه‌ها و حسینیه‌ها مراسم روضه‌خوانی برپاست؛ به‌خصوص مردان ساعاتی را در این مراسم حضور پیدا می‌کنند. برگزاری مراسم ۳۰ روزهٔ روضه‌خوانی در خانه‌ها و اغلب حسینیه‌ها بیشتر در میان مردم عرب خوزستان رایج است که در این روضه‌خوانی‌ها، پذیرایی غالب قهوهٔ مخصوص مردم عرب با آن مراسم خاص خود است. در واقع، مردم عرب برای خوردن قهوه مراسم و قوانین و باورهای خاصی دارند.
برگزاری طرح معنوی ربیع‌القرآن
طی سالیان اخیر حضور مبلغان مذهبی در مساجد، روستاها، حسینیه ها و شهرها و بخش‌ها با استقبال قابل توجه روزه داران در ماه رمضان مواجه بوده و بسیاری از روزه داران ترجیح می‌دهند که پای منبر مبلغان بنشینند و از فضای معنوی ماه مبارک رمضان بیشتر بهره ببرند.
ختم قرآن از آیین‌های مذهبی است که بویژه در تکایا، بقاع متبرکه و در جوار امامزادگان با استقبال روزه داران مواجه می‌شود و طنین روح بخش آیات نورانی کلام الله مجید حال و هوای معنوی به این شهر می‌بخشد.
گرگعیان
گرگیعان یا قرقیعان آیین سنتی رایج بین عرب‌های خوزستان است. این آیین که ریشه‌ای تاریخی دارد در نیمهٔ ماه رمضان در مناطق عرب‌نشین توسط کودکان اجرا می‌شود. در این آیین، در شب پانزدهم ماه رمضان، کودکان عرب خوزستان پس از افطار، لباس‌های محلی خود را پوشیده، پسران دشداشه پوشیده و دختران چادر عربی بر سر می‌کنند و با شور و شعف به کوچه-پس‌کوچه‌های شهرها و روستاهای عرب‌نشین می‌روند و با بر گردن آویختن کیسه‌هایی که از پیش تهیه‌شده، برای جمع‌آوری عیدی و شیرینی ماه رمضان به درب خانه‌ها می‌روند.
همچنین از قدیم در این ماه یک بازی به نام محبس(انگشتر کوچک به زبان عربی) در بین مردم عرب خوزستان رواج یافت که مردان و پیران دورهم جمع می شدند و آن را بازی می کنند.
این بازی که همان پر یا پوچ است به صورت گروهی در بین مردم عرب انجام می‌شد و مثلا در بین دو گروه پنج تا ۲۰ نفره انجام می‌شد.
خوراکی‌ها
در این ماه زنان و دختران خانواده با تهیهٔ انواع شیرینی محلی همانند لگیمات یا ماقوطه، شعریه، شعث، رنگینک (که با خرما و آرد درست می‌شود)، حلوای مسقطی و معسل به‌علاوهٔ فرنی، حلیم و آش سفرهٔ افطار را آماده می‌کنند و به همراه آن آب‌داغ با نبات و چای به روزه‌داران تعارف می‌شود.
شیرینی، خرما و فرنی در این خطه معمولاً در هر سفرهٔ افطاری باید باشد و کمتر خانواده‌ای یافت می‌شود که افطار خود را با خرما یا فرنی نگشاید.
مفطح یکی از غذاهای پرچرب مردم عرب خوزستان است که پخت‌وپز آن در ماه رمضان بیشتر می‌شود. این غذا در واقع تکه‌های بزرگ راستهٔ گوسفند است که با ادویه‌جات خاصی پخته می‌شود.
دریافت صفحه با کد QR