به گزارش خبرگزاری فرهنگ رضوی وبه نقل از ایکنا،در فاصله میان سنندج ــ مریوان روستای سرسبز و زیبایی  وجود دارد به اسم نگل. این روستا به داشتن یک قرآن خطی معروف است و اهالی کردستان همیشه به مسافران پییشنهاد می‌کنند در مسیر سفر خود به این روستا برای دیدن قرآن نیز بروند.

سبک و شیوه نگارش قرآن مربوط به سده چهارم هجری است، اما مردم روستا آن را به عثمان بن عفان خلیفهٔ سوم نسبت می‌دهند.
این قرآن رحلی بزرگ، جلد آن چرم و رنگ آن قهوه‌ای تیره است، کاغذ صفحات آن ضخیم است و به دلیل تشابهی که به پوست دارد در بین مردم به «پوست آهو» شهرت یافته است. قرآن نگل به خط کوفی نوشته شده و دارای نقطه و اعراب است.
از زیبایی‌های این قرآن، مطلا بودن سر سوره‌ها و شماره‌های آیات و همچنین مزین بودن به نقوش گیاهی است، بر اساس شواهد موجود، شیوه نگارش و اعراب‌گذاری آن احتمال می‌رود در سده‌های چهارم یا پنجم هجری قمری نگاشته شده باشد، طول خود قرآن ۳۸، عرض آن ۲۱ و قطر آن ۱۳ سانتی‌متر است.

این قرآن تاریخی در سال ۱۳۷۱ به سرقت رفت که با تلاش نیروی انتظامی کشف و طی مراسم باشکوهی با شرکت هزاران نفر از مردم به محل خود برگردانده شد. هم اکنون تحت نظارت سازمان اوقاف بوده و هیئت امنای مسجد روستا است که در چند سال اخیر به طور کامل بازسازی شده و داری دروازه ای با عنوان دروازه قرآن است در محفظه شیشه ای بدون شرایط محیطی از نظر دما و رطوبت نگهداری می‌شود