گفت وگوی خبرگزاری فرهنگ رضوی با یک کارشناس مذهبی؛
فاطمه معصومه(س)؛ الگویی برای زنان و مردان/ «ولایتمداری» ویژگی بارز حضرت معصومه(س)/ روایتی درباره فضیلت علمی کریمه اهل‌بیت
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فرهنگ رضوی در قم، داستان زندگی اهل بیت(ع) برای ما انسان‌ها، سراسر درس است و الگو؛ الگویی بی‌بدیل که مسیر زندگی را روشن می‌کند؛ برای الگو قرار دادن افراد هم، زن یا مرد بودن مهم نیست، مهم بصیرت است و ایمان که جایگاه و مقام افراد را تعیین می‌کند. الگو گاهی عباس می‌شود پسرام‌البنین، و گاهی هم قاسم می‌شود پسر حسن ابن علی(ع) که در میدان کارزار جان خودشان را فدای امام زمان خود می‌کنند؛ گاهی زینب کبری(س) الگو می‌شود و گاهی هم فاطمه معصومه(س) دختر موسی ابن جعفر(ع)، که تن به سفر و هجرت می‌سپارند تا درسی شوند برای عالمیان.
به مناسبت فرا رسیدن 10ربیع‌الثانی سالروز وفات حضرت فاطمه معصومه(س)، و برای شناخت بیشتر از زندگی خواهر امام رضا(ع)، با حجت‌الاسلام عباس سعادت میری پژوهشگر و محقق علوم دینی به گفت‌وگو نشسته‌ایم.
پژوهشگر حوزه علمیه قم، با بیان اینکه ویژگی برجسته حضرت معصومه(س)، ولایتمداری ایشان به معنای واقعی است، اظهار داشت: ولایتمداری، همچون دیگر مباحث اعتقادی، از مباحث مهمی است که زنان در طول تاریخ همپای مردان در آن نقش‌آفرین بوده‌اند.
وی افزود: حضرت معصومه(س) یک شخصیت ولایتمدار در تاریخ شیعه است که به تأسی از جده گرامی‌شان حضرت فاطمه(س) و حضرت زینب(س)، در دفاع از ولایت قدم برداشت، و با هجرتی آگاهانه و از روی بصیرت، توانستند در این زمینه نقش‌آفرینی کرده و به عنوان الگویی شایسته برای زنان شیعه مطرح شوند.
حجت‌الاسلام سعادت میری، با اشاره به اینکه حضرت فاطمه معصومه(س) در موضوع همراهی با امام زمان خود، بسیار موفق ظاهر شد، اظهار داشت: در زمانی که مأمون عباسی، در صدد کمرنگ کردن مقام و جایگاه اهل بیت(ع) بود، حضرت معصومه(س) با برقراری جلسات علمی که سلسله سند و محتوای احادیث آن حضرت، گویای چنین مجالسی است، از حریم امامت و ولایت دفاع می‌کرد.
این کارشناس مذهبی درباره ولایت‌پذیری دختر امام موسی بن جعفر(ع) بیان داشت: حضرت رضا(ع) به دعوت مأمون عباسی، از مدینه عازم خراسان شد؛ یک سال از هجرت امام رضا(ع) می‌گذشت که حضرت معصومه(س)، در فراق برادر، بی‌تاب شد؛ امام رضا(ع) نامه‌ای به خواهر خویش نوشت و از او خواست نزد او بیاید؛ از این رو، آن بزرگوار آماده سفر شدند؛ زمان آن رسیده بود که فاطمه معصومه(س) فریاد غربت و حقانیت علی بن موسی الرضا(ع) را در فضایی بین سرزمین حجاز تا طوس طنین‌انداز کند و خود را برای جان‌سپاری در راه دفاع از ولایت آماده کند.
حجت‌الاسلام عباس سعادت میری افزود: کریمه اهل بیت(ع) حضرت فاطمه معصومه(س)، پس از دعوت امام زمان خود امام رضا(ع)، مشتاقانه رنج سفر را به جان خرید و قدم در این راه طولانی نهاد.
وی تأکید کرد: حضرت معصومه(س) عالمانه به حمایت از ولایت پرداخت و حیات و زندگی خود را در این دید که در جایگاه دفاع از ولایت و امامت قرار گیرد؛ بنابراین از مدینه به قصد مرو حرکت کرد و در مسیر حرکت بود که توطئه دشمنان را برملا کرد.
این پژوهشگر دینی ادامه داد: این بانوی بزرگوار، با بصیرت خود توانست، امام زمان خود را بشناسد و به منظور حمایت از ولایت، هجرت و جان خود را نثار کرد؛ البته حضرت معصومه(س) با این حرکت خود، فقط از امام رضا(ع) دفاع نکرد، بلکه از مقام ولایت که تجلی بخش نماد خداپرستی و دین است، دفاع کردند و درس ولایتمداری را به ما آموزش دادند.
وی با بیان اینکه حضرت فاطمه معصومه(س) عالم زمان خودش بود، اظهار کرد: روایتی معروف درباره دختر موسی بن جعفر(ع) وجود دارد که مورد تأیید بسیاری از علمای شیعه است؛ طبق این روایت، زمانی حضرت موسی بن جعفر(ع) و امام رضا(ع) در سفری بودند و در مدینه حضور نداشتند، عده‌ای از شیعیان به مدینه آمدند و سؤالاتی داشتند، به دنبال این بودند که پاسخی برای این سؤالات پیدا کنند؛ زمانی که به خانه حضرت موسی بن جعفر(ع) می‌رسند، خبردار می‌شوند که آن حضرت در مدینه تشریف ندارند؛ از این قضیه قدری مکدر و ناراحت می‌شوند؛ آن مجموعه سؤال‌ها را فاطمه معصومه(س) طلب کرد و برای آن سؤالات پاسخ‌هایی را نوشت و به آنها داد؛ آنها این پاسخ‌ها را گرفتند و خوشحال شدند و رفتند و زمانی که داشتند بر می‌گشتند، در راه حضرت موسی بن جعفر(ع) را دیدند و دست خط حضرت فاطمه معصومه(س) را به ایشان نشان دادند و گفتند: سؤالاتی داشتیم شما تشریف نداشتند و دختر شما به این سؤالات پاسخ داد؛ امام هفتم(ع) نیز، زمانی که آن پاسخ‌ها را ذیل سؤالات مشاهده کرد، سه بار فرمود: «فداها أبوها: پدرش فدای او شود».
حجت‌الاسلام سعادت میری خاطرنشان کرد: این داستان، فضیلت علمی فاطمه معصومه(س) را در زمان حیات پدر، یعنی دوران کودکی ایشان نشان می‌دهد که شاید طبق همین قرائن، فاطمه معصومه(س) در آن زمان، حدود ۱۰سال سن داشته است؛ این داستان تأیید می‌کند که تولد آن حضرت، باید حدود سال‌های ۱۷۳ هجری قمری باشد؛ یعنی قبل از شهادت پدر، به سنی رسیده باشد که توانسته پاسخ سؤالات علمی را بدهد که پدر نیز سه مرتبه، واژه «فداها ابوها» را برای ایشان بیان کند؛ این شرایط نشان بر فضیلت علمی حضرت معصومه(س) در سنین کودکی دارد.
به مناسبت فرا رسیدن 10ربیع‌الثانی سالروز وفات حضرت فاطمه معصومه(س)، و برای شناخت بیشتر از زندگی خواهر امام رضا(ع)، با حجت‌الاسلام عباس سعادت میری پژوهشگر و محقق علوم دینی به گفت‌وگو نشسته‌ایم.
پژوهشگر حوزه علمیه قم، با بیان اینکه ویژگی برجسته حضرت معصومه(س)، ولایتمداری ایشان به معنای واقعی است، اظهار داشت: ولایتمداری، همچون دیگر مباحث اعتقادی، از مباحث مهمی است که زنان در طول تاریخ همپای مردان در آن نقش‌آفرین بوده‌اند.
وی افزود: حضرت معصومه(س) یک شخصیت ولایتمدار در تاریخ شیعه است که به تأسی از جده گرامی‌شان حضرت فاطمه(س) و حضرت زینب(س)، در دفاع از ولایت قدم برداشت، و با هجرتی آگاهانه و از روی بصیرت، توانستند در این زمینه نقش‌آفرینی کرده و به عنوان الگویی شایسته برای زنان شیعه مطرح شوند.
حجت‌الاسلام سعادت میری، با اشاره به اینکه حضرت فاطمه معصومه(س) در موضوع همراهی با امام زمان خود، بسیار موفق ظاهر شد، اظهار داشت: در زمانی که مأمون عباسی، در صدد کمرنگ کردن مقام و جایگاه اهل بیت(ع) بود، حضرت معصومه(س) با برقراری جلسات علمی که سلسله سند و محتوای احادیث آن حضرت، گویای چنین مجالسی است، از حریم امامت و ولایت دفاع می‌کرد.
این کارشناس مذهبی درباره ولایت‌پذیری دختر امام موسی بن جعفر(ع) بیان داشت: حضرت رضا(ع) به دعوت مأمون عباسی، از مدینه عازم خراسان شد؛ یک سال از هجرت امام رضا(ع) می‌گذشت که حضرت معصومه(س)، در فراق برادر، بی‌تاب شد؛ امام رضا(ع) نامه‌ای به خواهر خویش نوشت و از او خواست نزد او بیاید؛ از این رو، آن بزرگوار آماده سفر شدند؛ زمان آن رسیده بود که فاطمه معصومه(س) فریاد غربت و حقانیت علی بن موسی الرضا(ع) را در فضایی بین سرزمین حجاز تا طوس طنین‌انداز کند و خود را برای جان‌سپاری در راه دفاع از ولایت آماده کند.
حجت‌الاسلام عباس سعادت میری افزود: کریمه اهل بیت(ع) حضرت فاطمه معصومه(س)، پس از دعوت امام زمان خود امام رضا(ع)، مشتاقانه رنج سفر را به جان خرید و قدم در این راه طولانی نهاد.
وی تأکید کرد: حضرت معصومه(س) عالمانه به حمایت از ولایت پرداخت و حیات و زندگی خود را در این دید که در جایگاه دفاع از ولایت و امامت قرار گیرد؛ بنابراین از مدینه به قصد مرو حرکت کرد و در مسیر حرکت بود که توطئه دشمنان را برملا کرد.
این پژوهشگر دینی ادامه داد: این بانوی بزرگوار، با بصیرت خود توانست، امام زمان خود را بشناسد و به منظور حمایت از ولایت، هجرت و جان خود را نثار کرد؛ البته حضرت معصومه(س) با این حرکت خود، فقط از امام رضا(ع) دفاع نکرد، بلکه از مقام ولایت که تجلی بخش نماد خداپرستی و دین است، دفاع کردند و درس ولایتمداری را به ما آموزش دادند.
وی با بیان اینکه حضرت فاطمه معصومه(س) عالم زمان خودش بود، اظهار کرد: روایتی معروف درباره دختر موسی بن جعفر(ع) وجود دارد که مورد تأیید بسیاری از علمای شیعه است؛ طبق این روایت، زمانی حضرت موسی بن جعفر(ع) و امام رضا(ع) در سفری بودند و در مدینه حضور نداشتند، عده‌ای از شیعیان به مدینه آمدند و سؤالاتی داشتند، به دنبال این بودند که پاسخی برای این سؤالات پیدا کنند؛ زمانی که به خانه حضرت موسی بن جعفر(ع) می‌رسند، خبردار می‌شوند که آن حضرت در مدینه تشریف ندارند؛ از این قضیه قدری مکدر و ناراحت می‌شوند؛ آن مجموعه سؤال‌ها را فاطمه معصومه(س) طلب کرد و برای آن سؤالات پاسخ‌هایی را نوشت و به آنها داد؛ آنها این پاسخ‌ها را گرفتند و خوشحال شدند و رفتند و زمانی که داشتند بر می‌گشتند، در راه حضرت موسی بن جعفر(ع) را دیدند و دست خط حضرت فاطمه معصومه(س) را به ایشان نشان دادند و گفتند: سؤالاتی داشتیم شما تشریف نداشتند و دختر شما به این سؤالات پاسخ داد؛ امام هفتم(ع) نیز، زمانی که آن پاسخ‌ها را ذیل سؤالات مشاهده کرد، سه بار فرمود: «فداها أبوها: پدرش فدای او شود».
حجت‌الاسلام سعادت میری خاطرنشان کرد: این داستان، فضیلت علمی فاطمه معصومه(س) را در زمان حیات پدر، یعنی دوران کودکی ایشان نشان می‌دهد که شاید طبق همین قرائن، فاطمه معصومه(س) در آن زمان، حدود ۱۰سال سن داشته است؛ این داستان تأیید می‌کند که تولد آن حضرت، باید حدود سال‌های ۱۷۳ هجری قمری باشد؛ یعنی قبل از شهادت پدر، به سنی رسیده باشد که توانسته پاسخ سؤالات علمی را بدهد که پدر نیز سه مرتبه، واژه «فداها ابوها» را برای ایشان بیان کند؛ این شرایط نشان بر فضیلت علمی حضرت معصومه(س) در سنین کودکی دارد.
