تو سرگرم می‌شوی، من آزار می‌بینم!

فرهنگ و جامعه/ شعار بالا حاصل دردی است كه سال‌هاست زنان ازآن رنج برده و تنها سكوت كرده‌اند. رنجی كه قسمت بزرگی از آن ناشی از نتیجه نگاه غلط جامعه و خانواده‌ها به اتفاقاتی است كه برای زنان در همین شهرها و خیابان‌های خودمان حادث می شود.
زنی كه در خیابان با متلك‌پراكنی یا حتی تعرض و هزاران عمل آزار دهنده دیگر روبرو می‌شود و به وی آموزش داده‌اند كه باید سكوت كند، هیس دخترها فریاد نمیزند...
اما گویی تحولی در نسل جوان دنیای امروز رخ داده است... تحولی كه جوانان را به حركتی خود جوش واداشته كه كمپین دیده‌بان آزار نام دارد.
جسته و گریخته چیزهایی شنیده و دیده بودم تا اینكه پوسترهای این كمپین را در یكی از كتابفروشی های شهر دیدم!
پوسترهایی كه سعی در آگاه‌تر كردن افراد جامعه برای القای این موضوع دارد كه امنیت در اماكن عمومی حق زنان است.
رشیدیان مسئول كتابفروشی كه خود فعال و علاقمند حوزه زنان است در گفتگو با خبرگزاری رضوی عنوان كرد: از آنجایی که همیشه دنبال‌کننده‌ی صفحات برابری‌خواهانه هستم خیلی زیاد به پست‌هایی با مضمون زنان برمی‌خورم و دقیق یادم نیست آشنایی من با این حركت چطور بوده اما می‌دانم پستی بود در معرفی این حرکت و من کنجکاو شدم و پیگیری کردم و رسیدم به منشأ این حرکت، یعنی «دیده‌بان آزار».
وی در ادامه می‌گوید: پیگیری كرده و تصمیم گرفتم پوسترهای این حركت را در كتابفروشی به نمایش بگذارم و از بهار امسال این اتفاق افتاد.
رشیدیان خاطر نشان كرد: اطلاع‌رسانی این پوسترها یكی از فراخوان‌های اصلی كمپین است و من اوایل تنها در صفحات مجازی اقدام به اشتراك گذاشتن آنها می كردم.
وی ادامه می‌دهد: متاسفانه فضای اجتماعی در مشهد به خوبی از این كمپین حمایت نكرده است و در صفحات مجازی بارها فیلم‌هایی از فعالیت افراد از سایر شهرها در حمایت از این كمپین گذاشته می‌شود، اما در مشهد شاهد چنین حركت هایی نبوده‌ایم.
از عكس العمل مردم از او میپرسم و می‌گوید: عموما این پوسترها توجه افراد را جلب می‌كنند و حداقل لبخندی را بر لبان آنها می نشاند اما برخی خیلی جدی‌تر پیگیر دریافت تعدادی از آنها و نصب در محل كار یا مغازه شان می‌شوند.
رشیدیان ادامه می دهد: یک دکتر فلسفه دقایق طولانی با من وارد گفت‌وگو در خصوص حقوق زنان شد و بارها درخلال حرفش به این پوستر اشاره کرد و کمپین را تحسین کرد و اما تذکر داد که حواستان باشد به آن مخاطب متعرض اینطور نفهمانید که آزار دیدن ضعف شماست و باعث تحقیر شما می‌شود، بلکه به او بفهمانید این نشانه‌ی حقارت آزاردهنده است و نه شما. بیشتر فکر کردم و بیشتر حواسم را در گفت‌وگوهایم پیرامون این مسئله جمع کردم...
یاسیمین دختری ١٩ساله است كه پوسترهای كمپین را به این كتابفروشی آورده است. همیشه تعدادی از این‌ها را همراه خود دارد و بین مردم پخش می‌كند. نكته جالب اینجاست كه اگر مورد مزاحمت خیابانی قرار گیرد نیز پوستری به فرد مزاحم می‌دهد.
خاطرات او در عكس العمل افراد نیز موضوع جالبی است،وی می‌گوید: برخی من را بخاطر نوع پوششم متهم می‌كنند كه من هم به آنها متذكر می شوم كه نوع پوشش آنان نیز كاملا متعارف نیست و این نمی‌تواند دلیلی باشد تا من هم همین رفتار را داشته باشم.
اما تأمل برانگیزترین اتفاق و بازخورد او از جوانانی كه با متلك پراكنی برای دختران جوان مزاحمت ایجاد می‌كنند زمانی بوده است كه یك پسر جوان با تعجب به وی می گوید: من هیچگاه فكر نمی‌كردم كسی از چنین رفتاری آزار ببیند، چرا كه عموما خانم ها یا سكوت می‌كند یا با لبخند از كنارم می‌گذرند.
سكوت علامت رضایت است!! شاید اشتباه ما در استفاده صحیح از الفاظ و جملات و برداشت‌های اشتباه خودمان موجب بسیاری از آسیب هاست مانند همین موضوع كه سكوت یك خانم در مقابل مزاحمت به معنای رضایت وی از آن عمل تلقی می‌شود.
در پایان صحبت هایمان و دیدن جسارت دخترانی چون یاسمین آن هم با سن و سال كم میتوان به این موضوع نیز توجه كرد كه نسل نوجوان كشور بسیار جسورانه‌تر از دیگران بوده و به راحتی الگوهای ارائه شده را نمی‌پذیرند و امنیت و آزادی را در انجام فعالیت های اجتماعی همگام و همراه با سایرین حق خود می‌دانند.