۰
تاریخ انتشار
جمعه ۷ دی ۱۳۹۷ ساعت ۱۱:۰۷
یک جامعه‌شناس از نقش رسانه‌ها و خانواده درباره آگاهی و کاهش ناهنجاری در جامعه می‌گوید؛

آزار خیابانی؛ زخمی مشترک برای زنان سرزمینم

آزار خیابانی؛ زخمی مشترک برای زنان سرزمینم
سرویس فرهنگ و جامعه/ آزار خیابانی تجربه‌ای است که ما را از هر قومیت، نژاد، طبقه اقتصادی، جنسیت و... به یکدیگر پیوند می‌دهد. این زخم‌های مشترک، اشارتی است بر ضرورت قدم برداشتن برای ایجاد حساسیت‌ در جامعه ایرانی. در فقدان آموزش‌های ضروری در مدارس، در حالی‌که رسانه ملی دغدغه‌های مردمی را نادیده می‌گیرد و واقعیات جامعه ایرانی را انعکاس نمی‌دهد، در فضایی که تفکیک جنسیتی و راندن زنان به حوزه خصوصی به عنوان تنها راه‌حل تامین امنیت معرفی می‌شود، برای مبارزه با باورها و کلیشه‌های آسیب‌زایی که اینگونه ما را در مقابل یکدیگر و در موقعیت نابرابر قرار می‌دهد، راهی به جز شکستن سکوت و گفت‌وگو نداریم. 
بر اساس پژوهش‌ها و بررسی‌هایی که تا الان انجام شده، بیشتر از 80 درصد زنان در سرتاسر جهان در طول زندگی‌شان حداقل یکبار با  آزار خیابانی مواجه شده‌اند. در کشورهای مختلف، آزار خیابانی بعنوان جرم در نظر گرفته شده است و برای مجازات کسانی که مرتکب آن می‌شوند، قوانینی وضع شده است، در ایران هم این گونه است اما پیگیری این موارد بسیار دشوار است.
 «آزار جنسی» محدوده وسیعی از رفتارها را در بر می‌گیرد. از مزاحمت‌های خیابانی گرفته تا سوء استفاده و تجاوز جنسی. آزار می‌تواند در شرایط مختلفی اتفاق بیفتد، شاید متلک انداحتن به یک زن در خیابان «آزار جنسی» نباشد اما مصداق بارز خشونت روانی علیه زنان و نقض حقوق و اخلاق شهروندی است که مانع حضور جدی زنان در جامعه می شود.


در این رابطه با محمد حیدرپور،دکترای جامعه شناسی فرهنگی، مدرس دانشگاه و پژوهشگر مسائل اجتماعی و فرهنگی گفت و گو کرده ایم که در ادامه می خوانید:
وی با بیان اینکه آزار خیابانی یکی از ناهنجاری هایی است که با آن مواجهیم، گفت: ایران از مشروطیت روند گذار به جامعه توسعه یافته را طی می کند! که زمان بسیار طولانی است و هنوز هم موفق به کسب ارزش های مدرن و کاهش فرهنگ مردسالاری نشده ایم که آزار کلامی و روانی هنوز در جامعه رواج دارد و جز خشونت کلامی مردان نسبت به زنان تقسیم بندی می شود. خانواده که مهمترین نهاد اجتماعی است در ابتدا باید با فرهنگ سازی صحیح و آموزش به فرزندان و سپس رسانه های اجتماعی و آموزش و پرورش نقش صحیحی ایفا کنند تا این ناهنجاری ها کمرنگ شود به بیان دیگر نقش تلویزیون در جلوگیری از رویدادهایی چون آزار و ... پررنگ است.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه آزار خیابانی پیامدهای منفی برای حضور زنان در جامعه دارد، اظهارکرد: یکی از دلایلی که مانع کاهش این آسیب ها می شود عدم پیگیری و دلسردی از پیگیرد قانونی فرد آزاررساننده است چراکه دادگاه های ما سرشار از جرایم بزرگتر است و این ناهنجاری کوچک اهمیت زیادی برای آنان ندارد. متاسفانه در ایران فرهنگ مردسالاری وجود دارد که بیشترین آسیب این دیدگاه متوجه دختران و زنانی می شود که در جامعه حضوردارند و سبب محدودیت جضور زنان در عرصه های اجتماعی می شود.
وی معتقد است: متولیان فرهنگی جامعه ما باید با تصویب قوانینی مانع از گسترش این خشونت ها شود و تنها برخورد قهری کارساز نیست چراکه در جوامع توسعه یافته آزادی و نسبت برابر میان زن و مرد فراگیر تر است. 
باید به جهت جلوگیری از این ناهنجاری ها به راه کارهایی عمل کنیم که کشورهای توسعه یافته به آن رسیدند و قطعا الگو برداری از آنان در جهت کمرنگ کردن این آسیب ها در جوامع ما موثر است.
وی با اشاره به  دلایل عمده ی این واقعیت اجتماعی  مانند دیگر واقعیت های اجتماعی، گفت: بیکاری یکی از دلایل اصلی انواع مزاحمت های خیابانی است که افراد مزاحم در خیابان ها پرسه می زنند و من از مردم آسیب دیده می خواهم سکوت خود را بشکنند و از تجربه‌های خود درباره آزار خیابانی صحبت کنند در قالب عکس و فیلم و گزارش و یادداشت این تجربه‌ها را در این سایت با دیگران در میان بگذارند.
حیدرپور عدم جامعه پذیری را یکی دیگر از دلایل این ناهنجاری دانست و بیان کرد: نقش خانواده و رسانه در این قسمت پررنگ است و باید آموزش های لازم توسط انان به فرزندان داده شود چراکه در کشورهای توسعه یافته ابتدا چگونگی تعامل با دیگران آموزش داده می شود و این آموزش ها درونی می شود. معمولا زنان در مواجه با آزار خیابانی عکس العملی نشان نمی دهند و واکنش زنان به مزاحمت‌ها معمولا از نوع بی‌توجهی است، چراکه آزارهای کلامی آنقدر عادی شده‌اند که زنان از کنار آنها به راحتی گذر می‌کنند اما نبود واکنش مناسب به این افکارها، استرس و فشارهای زیادی را در فرد تحمیل می‌کند.
این پژوهگشر اجتماعی افزود: خودنمایی زنان نقشی در پذیرش آزار خیابانی ندارد، پدیده ای به نام سرزنش قربانی وجوذ دارد و نباید زماتی که ناهنجاری رخ می دهد قربانی سرزنش شود چراکه در صورت وجود آزارهای خیابانی آن افراد پناهگاهی ندارند و گزارشی صورت نمی گیرد و سبب مضاعف شدن این پدیده ناهنجار می شود، در کشورهای توسعه یافته علاوه بر خمایت نهادهای رسمی، نهادهای مدنی نیز از آسیب دیدگان حمایت می کنند.
 
https://www.razavi.news/vdcd5f0s.yt0jk6a22y.html
razavi.news/vdcd5f0s.yt0jk6a22y.html
کد مطلب ۳۸۱۵۷
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما