۰
تاریخ انتشار
شنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۷ ساعت ۰۸:۳۴
حامدعسکری، شاعر و ترانه سرا در گفتگو با خبرگزاری رضوی؛

مخاطب امروز با شعرآیینی الفتی ندارد/عدم تغذیه روح جوانان با شعر

مخاطب امروز با شعرآیینی الفتی ندارد/عدم تغذیه روح جوانان با شعر
به گزارش سرویس فرهنگ خبرگزاری رضوی، حامد عسکری دهم خردادماه 1361 در شهر بم به دنیا آمد به گفته ی او بم، سرزمین قصه ها، لالایی ها و افسانه ها و شهری لبریز از هنر است، عسکری ترانه سرا و شاعر ساکن تهران می باشد. این شاعر در دانشگاه رفسنجان درس می‌خواند ولی زلزله بم و غم از دست دادن عزیزانش باعث شد به تهران مهاجرت نماید. این شاعر فارغ التحصیل لیسانس رشته حقوق قضایی از دانشگاه تهران شمال است و پیش از آن چند سال نیز در حوزه علمیه درس خوانده بود.
من در شهری به دنیا آمدم که ارتباط صمیمی و عاشقانه با طبیعت داشتم و نه تنها من بلکه پدر بزرگم هم این گونه بوده است، از پدربزرگم پرسیدم آن زمان که ساعت نبود شما چگونه زمان را تعیین می کردید؟ او جمله ای گفت:« خورشید هنوز زلف هایش را این طرف کوه نریخته بود که پاهای ما در سینه کش جاده بود» 
کتاب‌های شعر «حال و حوایی از ترنج و بلوچ»، «خانمی که شما باشید»، «سرمه‌ای»، «پری شب: دفتر ترانه» تاکنون از وی منتشر شده است. 
وی شاعر ترانه های خواننده های برجسته ای مانند احسان خواجه امیری، علس لهراسبی، بابک جهان بخش، علیرضا افتخاری، مسعود امامی و قاسم افشار بوده است.

خبرگزاری رضوی در خصوص جایگاه ترانه در شعر آیینی با وی به گفتگو نشسته که در ادامه می خوانید: 


عسکری با اشاره به نقش ترانه در شعر آیینی، گفت: ترانه نوعی قالب مفهومی شعر است که در مدیوم شعر اهل بیت و آیینی پر کاربرد است، زبان حال هایی که گفته می شود دردوره ی اکنون ما که مداحان میخوانند به سبب صمیمیت و عاطفه بالای زبان ترانه این نوع قالب خواهان بسیاری دارد و جامعه مخاطب رسانه ی هیات که یک رسانه به شدت فراگیر هستند و از هر قشر و طبقه و تحصیلات متنوع در آن حضور دارند طبیعی با این قالب مفهومی از شعر(ترانه) ارتباط برقرار می کنند.
وی درخصوص مولفه های سرایش یک شعر آیینی، افزود: شعر آیینی مانند دیگر شعرها از لحاظ فرم باید فرم صحیح داشته باشد و قافیه، وزن، ردیف و یک دستی زبان و دانش در آن رعایت شود همچنین از لحاظ مفهوم نیز نوآوری و نگاه جدید به مضامین سبب تفاوت و تنوع شعر برای مخاطب می شود و به ماندگاری شعر کمک میکند.
این شاعر آیینی در پاسخ به این سوال که چرا شعر آیینی امروز تنها به مدح ائمه اکتفا میکند و از معضلات اجتماعی سخن نمی گوید، این گونه تحلیل کرد: ادبیات صرفا یک امداد رسان برای جامعه نیست و اگر به درستی ارائه شود قطعا در جامعه موثر خواهد بود. وظیفه ی اشعار آیینی افزایش آگاهی جامعه و تولید اشک با شور و شعور است که به این وظیفه به درستی عمل کرده است.
شعر آیینی در بحث مدح ائمه لزوما مدح نیست بلکه گفته ها و رهنمود های حضرات معصومین(ع) را به زبان روز جامعه بیان میکند و تطبیق میدهد.
عسکری گفت: مخاطب امروز  جامعه ی ما با شعر آیینی انس و الفتی ندارد، شاید یکی از دلایل آن کاهش سرانه کتابخوانی در کشور ما و افزایش و ظهور شبکه های اجتماعی و استفاده نادرست از آن ها است که جامعه غذای فست فودی روحش را از طریق فضای مجازی تامین میکند و انس خود را با شعر و کتاب از دست داده است.
این نویسنده ادامه داد: تولید شعر آیینی در این دوره قابل قبول است چراکه ورود شعر آیینی به رسانه ی هیات سبب افزایش آگاهی افراد می شود که اتفاق کمی نیست.
وی در خصوص آسیب هایی که متوجه شعرآیینی است، گفت: غلو، تکرار، مستند نبودن روایاتی که بر اساس آن شعر گفته می شود و مدح شبیه به ذم که شاعر متوجه نیست و معنای برعکسی دارد شعر آیینی از این موارد رنج می برد. امیدوارم شاعران نوپا با تکیه بر مطالعات گسترده در این زمینه از این مهلکه فرار کنند.
وی ترکیب بند محتشم، ترکیب بند محمد سهرابی را یکی از شعرهای مورد علاقه خود دانست  و گفت: این اشعار را با خود همیشه زمزمه میکنم.
عسکری در پایان با ابراز امیدواری گفت: از حضرت سیدالشهدا(ع) میخواهم تا یک بیت از اشعار ما را امضا کنند و روز قیامت پرچم افتخار ما باشد.
https://www.razavi.news/vdccxsq1.2bqp08laa2.html
razavi.news/vdccxsq1.2bqp08laa2.html
کد مطلب ۳۵۱۴۰
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما