۰
تاریخ انتشار
دوشنبه ۹ مهر ۱۳۹۷ ساعت ۰۸:۵۴
عباس بابایی پژوهشگر سیره اهل بیت(ع) در گفتگو با رضوی:

حضرت زینب(س) راهنمای زیبا دیدن عاشورا/ خانواده‌دوستی امام حسین(ع) از زیبایی های کربلا است

حضرت زینب(س) راهنمای زیبا دیدن عاشورا/ خانواده‌دوستی امام حسین(ع) از زیبایی های کربلا است
خبرگزاری رضوی. سرویس زیارت. روزهای دهه پایانی ماه محرم و آغازین ماه صفر در واقع روزهای مصائب و فضائل حضرت زینب کبری میراث بان نهضت کربلاء است.
در این رابطه حجت الاسلام و المسلمین عباس بابایی مدرس و پژوهشگر سیره اهل بیت(ع) در گفتگو با خبرنگار ما با بیان اینکه کربلا در حقیقت و باطن جز زیبایی نبوده است با اشاره به کلام نورانی حضرت زینب سلام الله علیها گفت: یکی از موضوعاتی که در حادثه عاشورا می توان بدان پرداخت و بسیار حائز اهمیت است اشاره به زیبایی هایی است که در صحنه صحنه عاشورای حسینی در دشت کربلا اتفاق افتاده است. آنچه انسان را به تحقیق در خصوص زیبایی های کربلا وا می دارد کلام تامل برانگیز حضرت زینب کبری علیه السلام است که فرمودند «مارأیت الا جمیلا» یعنی غیر از زیبایی چیزی ندیدم. زمانی چیزی زیبا اطلاق می شود که همه اجزایش با تناسب کنار هم گذاشته شود و از آن شکل پدیده زیبایی بسازد.
وی در این باره افزود: همانگونه که زیبایی در ظاهر انسان و بسیاری از آفریده های خداوند مشهود است روح انسان نیز زیبایی هایی دارد که خداوند متعال در فطرت وی به یادگار گذاشته که از آن جمله می توان به فطرت پرستش یا فطرت جاودانگی طلبی اشاره کرد. یکی دیگر از فطرت هایی که در وجود همه انسانها وجود دارد، زیبایی دوستی است لذا انسان ها وقتی با پدیده های زیبا مواجه می شوند نسبت به ان واکنش مثبت نشان می دهند لذا انسان دوستدار زیبایی است و نسبت به زیبایی عشق می ورزد. از آثار زیبایی ایجاد حس لذت است. وقتی با پدیده یا صوت زیبایی مواجه می شویم حالتی به ما دست می دهد که آن را لذت می نامیم. ادارکِ امری که متناسب با نفس آدمی است، لذت نامیده می شود. از آثار زیبایی این است که انسان پدیده زیبا را مورد تحسین قرار می دهد، بنابراین با این مقدمه می توان زیبایی های عاشورا را به صورت اجمالی مورد بررسی قرار دهد.

یکی از زیبایی های عاشورا در روابط بین خانوادگی عاشورا نمود دارد؛ حفظ جایگاه پدر و بزرگ خانواده در این خانواده و کاروان حسینی تجلی دارد بگونه ای که بعد از خروج از سمت مدینه به سمت مکه با آنکه با مشکلات مختلفی بر سر راه خانواده ایجاد شد همسر، خواهر و فرزندان ایشان هیچ گاه نسبت به مشکلات ایجاد شده اعتراض و گلایه نکردند. این موضوع بیانگر حفظ جایگاه  بزرگ خانواده و از مسائل زیبا و دیدنی در حادثه کربلاست که بیانگر معنویت، مهربانی، اقتدار، علم و آگاهی پدر خانواده است که احترام مضاعفی را برای ایشان به دنبال داشته است.

حجت الاسلام عباس بابایی، احترام به اعضای خانواده را در بحبوحه جنگ از زیبایی های عاشورا عنوان کرده در این باره گفت: از زیبایی های خانواده بحث احترام و عشق ورزی به همسر است.
یکی از یاران امام هلال بن نافع هنگامی که به سمت میدان جنگ می رود همسرش گریه می کند، امام با مشاهده این صحنه به هلال می فرماید: همسرت نمی تواند جدایی تو را تحمل کند اگر دلت می خواهد مبارزه را رها کن و به سمت همسرت برو. هر چند هلال قبول نکرد و دست از یاری امام برنداشت اما این مساله نشان از توجه امام به مقام خانواده و توجه به اعضای خانواده است. از موضوعات جالبی که درباره امام حسین علیه السلام ذکر شده شعر سرودن امام برای همسرش رباب است که در کربلا حاضر بودند؛ متن شعر این است: «به جان تو قسم من خانه ای را دوست دارم که سکینه و رباب در آن باشند؛ به انها عشق می ورزم و حاضرم تمام اموالم را در این راه ببخشم».
این محبت عشق ورزی و احترام به خانواده از نکاتی است که در کشاکش جنگ نیز از سوی امام حسین علیه السلام نسبت به خانواده مشاهده شده است.

از زیبایی های خانواده غیرت ورزی نسبت به خانواده است. رجزهای که امام حسین علیه السلام در روز عاشورا می خواند نیز از جمله این موارد آنهاست. در تاریخ آمده است غروب عاشورا وقتی دشمن قصد حمله به خیمه ها را داشت حضرت زینب به دشمن گفت صبر کنید، ایشان تمام جواهراتی که به همراه داشتند را گوشه ای گذاشتند تا دشمنان به حریم آل الله  تعرض نکند.

این پژوهشگر سیره اهل بیت(ع) در ادامه بیان داشت: از دیگر زیبایی های کربلاء اظهار محبت نسبت به فرزندان است که حتی در بحبوحه جنگ نیز از امام حسین علیه السلام دیده شده است.
این موضوع نه تنها در روز عاشورا بلکه در کل زندگی امام جاری و ساری بوده به گونه ای که یکی از اصحاب نقل کرده که در محضر امام حسین علیه السلام نشسته بودیم که فرزند ایشان آمد. آقا فرزند را صدا زدند و با بوسیدن پیشانی وی گفتند: چقدر زیبا وخوش بویی.
در حادثه کربلا زمانی که حضرت علی اکبر علیه السلام  برای وداع می آید، پدر و پسر یکدیگر را در بغل می کشند و حضرت پسرش را می بوسد همانگونه که قاسم بن الحسن علیه السلام را می بوسد و در تاریخ آمده که امام آنقدر گریه کرد که از حال رفت. بی شک این صحنه ها نشان دهنده اوج محبت امام نسبت به فرزندان حتی در شرایط غیر عادی همچون صحنه عاشوراست.
https://www.razavi.news/vdchvxnx.23nk6dftt2.html
razavi.news/vdchvxnx.23nk6dftt2.html
کد مطلب ۳۴۳۸۰
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما