عشق به ائمه اطهار و شعر در ذات عرب زبان هاست/ شاعران عرب مسلمان با شعر به اهل بیت(ع) ابراز ارادت کرده اند

صدیقه رضوانی نیا-سید کریم موسوی قاری و مبتهل خوان مشهور کشور است.مردی از تبار عرب که لهجه غلیظ عربی دارد شعر عربی را با تمام وجود و با فصاحت تمام قرائت می کند.او ساکن شهر اهواز است. سمتش در جشنواره شعر عربی رضوی دبیر اجرایی است.
موسوی اطلاعات خوبی درباره شعر،ادبیات عرب،قرآن،احادیث،ابتهال و... دارد و چون در خانواده ای عرب که اهل شعر و ادب عربی بوده اند و به ساحت اهل بیت عشق می ورزیده اند؛ متولد شده همه این خصوصیات برجسته را به ارث برده.رک و صریح اما دقیق و نکته بین است و با تمام حرارت و شوری که یک قاری قرآن و یک شاعر عرب می تواند داشته باشد پاسخگوی سوالات ما بود.
آقای موسوی چرا اینقدر قوم عرب عاشق شعر و شاعری است این عشق به شعر و عشق به ساحت ائمه که عرب های مسلمان بخصوص شیعیان دارند برایم همیشه عجیب بوده.من دهه آخر ماه صفر پدیده عجیبی را در مشهد دیدم خوزستان هایی که ایام اربعین در مرز مهران و چذابه موکب داشتند امکاناتشان را به مشهد منتقل کرده بودند  و مشغول پذیرایی از زائران امام رضا(ع) بودند خانواده هایی را دیدم که فامیلی حدود بیست روز کار و زندگی را رها کرده  و آمده بودند خدمت زوار امام هشتم.این شور و عشق برایم عجیب و حتی غیر قابل باور است.... وقتی این عشق به ساحت ائمه با شعر عجین می شود اصلا غوغا می کند و اتفاق خارق العاده ای رخ می دهد من می خواستم شما که خودتان هم عرب هستید درباره این ویژگی صحبت کنید...
من مانده ام چه جوابی بدهم که گویا باشد و شما را بتواند قانع کند. اصلا در مرام و فرهنگ شیعیان جنوب که از شهر العماره و بصره در عراق شروع می شود و تا شهرهای ما در بستان و خرمشهر و آبادان و... می رسد این شور وجود دارد. ببینید ما 6000000 شیعه فقط در بصره داریم.
 واقعا ما در بصره شیعه داریم؟
جنوب عراق و جنوب ایران همه شیعه اند بصره و ناصریه در همان خط مسیر حرکت از مدینه تا مرو  امام رضا هستندکه بصره به شلمچه ما متصل می شود و هم مرز هستند .
می خواهم بگویم که شما اگر دنبال این هستید که ببینید منشا این همه شور و عشق به ائمه از کجاست؟بدانید ما عرب های جنوب اعتقادی داریم که هر چه به ائمه بدهیم در همین دنیا به ما می دهند یعنی در همین دنیا جبران می کنند ما به این باور قلبی داریم سوای از اینکه آخرت را اصلا قبول داریم یانه.یعنی اینکه شما اگر یک ریال برای امام رضا(ع) هزینه کنی دو ریال می کند به شما می دهد اگر برای امام حسین کار جدی بکنی همان کار را دو برابر می کند به شما پس می دهد. بنابراین اصلا مردم این را به عنوان سرمایه گذاری می دانند ببینید این منطق وقتی وجود دارد مثل منطق بازار است که خیلی ها ای کاش این منطق را داشته و باور داشته باشند شما هرچه به امام حسین بدهی او در همین دنیا؛ یا مالی یا به شکل شان و عزت و سلامتی و... به شما پس می دهد.
حدیثی هست که می گوید هر کسی در مدح ما یک بیت شعر بگوید خداوند قصری در بهشت برای او می سازد.
عربی اش چه می شود؟
«من قال فی حقنا بیتا، بنا الله له بیتا فی الجنه». اینجا منظور بیت شعر و آن طرف، منظور از بیت خانه است.همین اعتقاد و باور در شعر وجود دارد و باعث شده که شعرا از هم پیشی بگیرند و برای اهل بیت شعر بگویند. احساسی که باعث شده شما الان این همه شعر در مورد امام حسین(ع) ببینید. من حاضرم با آمار و ارقام به شما اثبات کنم بیشترین شعری که در مورد یک موضوع و شخص گفته شده در مورد ائمه اطهار است در کل جهان هم این گونه است و شاعران عرب مسلمان با شعر ابراز عشق به ساحت ائمه کرده اند.
اصلا شعرای عرب لذت می برند از این قریحه شعریشان را به ائمه و امام رضا(ع) اختصاص دهند.
 از هم پیشی می گیرند و می روند کاوش می کنند و فضاسازی و واژه آرایی تازه می کنند تا شعری زیبا برای ائمه بسرایند.
خب آقای موسوی سوالم این است چطوری این قریحه شعری در عرب ها بروز می کند، یعنی شما همین طور از مادر به دنیا می آیید دوست دارید شعر بگویید و شعر بشنوید اینکه می گویید شعر در ذاتمان است را من نمی فهمم دقیقا یعنی چی؟
ببینید این که می گویم در ذات ماست مثل این است از یک شیعه بپرسید چطور عشق به ائمه در او بوجود آمده مثلامحبت امام حسین.
خب بالاخره ما به عنوان شیعه از بچگی در خانواده با این عشق عجین هستیم بچه بودیم مراسمش را رفتیم،کربلا رفتیم، روضه رفتیم و...
دقیقا. من هم که بچه بودم مدام توی مجالس شعر نشستم و لذت بردم و عاشق شعر شدم.
الان هم هست توی خوزستان مجالس شعر؟
بسیار زیاد. بیشترین محافل ما در خوزستان محافل شعر است. در خوزستان بیشترین مراسماتی که در اعیاد و میلاد ائمه اطهار ،حتی در عروسی ها و شادیها و سوگواری ها برگزار می شود شعر است.شاعر می رود بالای سن و یک ساعت شعر می گوید و مردم هم لذتش را می برند حتی وقتی می خواهد بنشیند می گویند تکرار کن یعنی اینقدر علاقه دارند که تکرار و اعاده شعر را هم می خواهند.
نه شاعر خسته می شود و نه مستمع و در هر شعری هم یک لهجه، یک فکر، یک ایده، یک تراژدی و یک ذهنیت وجود دارد. مثلا در همین جشنواره شعر عربی رضوی ما وقتی کسی از سوریه می آید سوای شعری که برای ما فرستاده و رتبه هم آورده می رود روی سن و به لهجه خودش هم شعر می گوید در مورد امام رضا(ع).
هرکس هم از زاویه نگاه خودش امام رضا(ع) را دیده و برایش شعر گفته....
دقیقا. مثلاکرامت امام رضا (ع) که اتفاقا قبلا چندان در اشعار عربی دیده نمی شد ولی الان خیلی خوب دیده می شود. خانواده داری امام رضا دیده نشده بود الان دیده شده. علمی بودن امام رضا که در شعرهای عربی رضوی مطرح شده بود ولی خیلی کم و خیلی از زوایایش را ما ندیده بودیم که حالا دارد مطرح می شود. تالیفات و احادیث امام رضا(ع) همینطور. جالب است یکی از شاعران شرکت کننده در جشنواره کل احادیث امام رضا را در قالب شعر در آورده است.
در چه قالبی؟
قصیده.
پس می توان گفت جشنواره شعر رضوی به زبان عربی که در قالب جشنواره امام رضا(ع) برگزار می شود اینقدر تاثیر گذار و جریان ساز بوده است...
این جشنواره این قدرپر شور و هیجان برگزار می شود که نهایت ندارد و قابل توصیف نیست.ما اختتامیه را در آرامگاه دعبل خزاعی برگزار می کنیم که چند هزار نفر به آنجا می آیند و ساعت ها شعر شاعران ایرانی و دیگر کشورها را گوش می دهند و سرمست می شوند.شعر جایگاه عجیبی در بین عرب ها دارد.
بگذارید من مثالی بزنم مثلا من اگر بخواهم برای یک روستایی از روستاهای دور افتاده ایلام یا لرستان صحبت از ترافیک کنم امکان ندارد او کامل حرفم را درک کند چون چیزی می شنود که ندیده درک نکرده. من هم الان مانده ام چطوری بشما بگویم که شعر گفتن و شعر گوش دادن در بین عربها چه چیزی است و چه حسی دارد گفتم در ذاتشان است.
الان هم الحمدلله ما  نقابت شعر داریم نقابه شعر یعنی مرکز اصلی شعرا یا خانه شعر کشورها که در عراق، کویت، امارات، یمن، لبنان، سوریه و دیگر کشورهای عربی فعالیت دارند.

نقابه به فارسی چه می شود؟
 اتحادیه شعر یک کشور.
 چیزی شبیه انجمن های شعر ما..
نه! خیلی بزگتر و گسترده تر مثلا در حد یک وزارت خانه ما. اصلا رئیس نقابه حکم یک معاون وزیر را می تواند داشته باشد.
الان و در این زمانه هم در میان عرب ها شعر همچنان جایگاه گذشته خود را دارد؟
اتفاقا ما دو سال قبل یکی از برگزیدگانمان خانم جوانی هم سن شما بود از لبنان. اتفاقا الان قشر جوان ما از قشر دوران قدیم خیلی قویتر هستند و پای بندی به شعر و ذوق شاعرانه. این شعر دوستی و شاعرانگی در پوست و خون و مرام و فرهنگ و عمق زندگی عرب ها جریان دارد.