هدف جشنواره فیلم رضوی پیدا کردن فیلمسازان با استعداد در زمینه های اخلاقی است/ فیلم های مذهبی با مخاطب جهانی باید با زبان اصلی و با دوبله فارسی نمایش داده شود

جناب استاد افخمی، ارزیابی خود را از وضعیت سینمای مذهبی بیان بفرمایید و به نظر شما در این عرصه چه تلاش هایی باید صورت بگیرد؟
فیلم های تاریخی و مذهبی باید با زبان اصلی شخصیت های تاریخی و با دوبله فارسی در سینمای کشور ما نشان داده شود تا تاثیرگذاری خود را بیشتر نشان دهد. نوشتن فیلمنامه های مذهبی کار سختی است و غالبا باید به زبان عربی نوشته شود وقتی اصل شخصیت کسانی که در مورد آنان فیلم ساخته می شود، عربی بوده، فیلم هم باید عربی ساخته شود و برای سینمای ایران دوبله شود. در اینگونه فیلم ها باید بازیگرهای عرب و با فیلمنامه نویس عرب کار شود به همین دلیل کوشش هایی که تا به حال شده خیلی چشمگیر نبوده است. 
در بحث ساخت فیلم های مذهبی خلا زیادی حس می شود ایا امکانش نیست که این خلا توسط سینماگران پر شود؟ 
کار سختی است کسی بخواهد فیلمنامه را به زبان عربی بنویسد و با بازیگران عرب کار کند و دردسر زیادی دارد. باید کسی پیدا شود مثل مصطفی عقاد که در آمریکا این کار را هم به زبان انگلیسی و هم به زبان عربی در مورد فیلم "الرساله" انجام داد ولی او آدم پر انرژی ای بود و کار را در جوانی شروع کرد و ادامه داد و به نتیجه رسید و الان آن فیلمی را ساخته که بدین شکل دائما در دنیا پخش می شود و ما هم در ایران بارها آن را پخش کرده ایم. چنین کسانی باید باشند که فیلمسازی را به شکل درستش انجام دهند و همانطور که گفتم فیلمهای درباره ی تاریخ اسلام باید به زبان عربی نوشته شود و اجرا شود، فیلمنامه ها باید به زبان عربی و بازیگران عرب باشند و برای سینمای ایران به فارسی دوبله شود.
یعنی به نظر شما مختارنامه يا یوسف پیامبر نتوانستند موفق باشند؟
به نظر من این ها همان مشکل اساسی را دارند. یعنی خود آقای میرباقری هم با این موضوع موافق است. یک بار من با ایشان صحبت کردم و وی گفت در مورد سلمان فکر کردیم چون ایشان جهانگرد بوده و جاهای مختلف به زبان های مختلفی مجبور بوده یاد بگیرد و صحبت کند، باید فیلم به همان شکل ساخته و اجرا شود. برای اینکه متوجه شوید چقدر این مسئله واقعی و جدی است باید فیلم های جدید مثل "مسیح" ساخته "مل گیبسون" را که به زبان عبری یا آرامی ساخته شده ببینند، زبانی که حتی کسانی که در سرزمین های اشغالی زندگی می کنند و جهود به زبان عبری صحبت می کنند آن زبان عبری در فیلم را نمی فهمند. بعد با زیرنویس در همه دنیا دیده شده یا فیلم دیگر "مل گیبسون" با نام "آپوکالیپتو" به زبان مایایی ساخته شده که کلا شش هزار نفر در دنیا با ان آشنا هستند. به نظر من سینما الان خیلی واقعی تر از آن است که ما امروز بتوانیم بنشینیم و کسی را که جزء شخصیت های صدر اسلام است را ببینیم که به زبان فارسی صحبت می کند.
بعضی از فیلم های دفاع مقدس بعضا به دلیل سیاسی کاری موفق نبوده اند، به طور مثال به جای نمایش دادن سختی های اسرا در اردوگاهها از نمایش صحنه های طنز مملو شده و به نواعی اردوگاههای اسرا را به سخره و مضحکه کشانده است. به نظر شما آیا سینمای دفاع مقدس کشور نیاز به بازنگری ندارد؟
این نظر شماست و مرا هم وادار می کنید که مانند شما بگویم اما در همه جای دنیا فیلم هایی در مورد جنگ هایی مثل جنگ اول یا دوم جهانی ساخته شده که به هیچ عنوان به معنای مسخره کردن رزمندگان نبوده بلکه با زبانی دیگر واقعیت ها را نشان داده است. البته این نوع فیلم ها در ایران هم به اندازه کافی ساخته نشده، فیلم کمدی ساختن خجالت ندارد باعث تعقیب هم نباید شود. شما ببینید به عنوان مثال فیلم اخراجی های دو که در اردوگاه می گذرد، بسیار گرم و جذاب و خوب است البته فیلم های جنگی جدی هم باید ساخته شود.
در خصوص جشنواره های مذهبی و مشخصا جشنواره فیلم رضوی چه نظری دارید؟
جشنواره ها با هر عنوانی که اجرا شود، برای فیلمسازان جوان، شرایط نمایش دادن فیلمشان برای برخی از شخصیت هایی که می توانند فیلم های بعدی را حمایت کنند و فیلمسازان جوان، فراهم می کند. بالاخره فیلمساز می تواند فیلم خود را بر روی پرده در کنار گروههای همکار خودش ببیند و کسانی می توانند در خلال آن به او کمک کنند، در حقیقت جشنواره ها نقش آموزشی دارند. بنابر این، این جشنواره ها از همه جهت خوب هستند.
البته فکر نمی کنم جشنواره ها خیلی تاثیری بر روی تماشاچی های واقعی سینما و تلویزیون داشته باشد اما به هر حال جشنواره ها تخصصی هستند و می توانند نقش آموزشی برای فیلمسازان و جوانان داشته باشند. 
هر جشنواره ای موضوعی دارد و جشنواره های مذهبی و رضوی از این جهت که تلاش می کنند فیلمسازان با استعداد را در زمینه های موضوعی اخلاقی و مذهبی پیدا کنند، از جشنواره هایی که عنوان مذهبی ندارند، موثرتر هستند.