استاد محسن توسلی در گفت و گو با خبرگزاری رضوی:
هنر، نیازمند حمایت است/مشهد؛ قطب هنر نقاشی خط
به گزارش سرویس هنر خبرگزاری رضوی، محسن توسلی بیش از سه دهه در عرصه ی خوشنویسی و به طور اختصاصی در حوزه ی نقاشی خط به انضمام شاخه های زیرمجموعه ی فردی آن(خوشنویسی، نقاشی و ..) فعالیت می کند، او متولد سال 1347 در مشهد و خوشنویسی را زیر نظر آقایان مرتضی روحانی، حسین ترمه چی، عبد الصمد صمدی و سید محمد حسینی موحد آموخته است.
توسلی تاکنون بیش از 25 نمایشگاه انفرادی داخلی و خارجی (ترکمنستان ) برگزار کرده و در بیش از 30 نمایشگاه گروهی داخلی و خارجی از جمله ترکیه ، بنگلادش ، پاکستان و... شرکت کرده است همچنین کسب رتبه اول در سه دوره جشنواره کریمه اهل بیت، رتبه اول هنرهای تجسمی فجر (1387)، رتبه برتر در چندین دوره جشنواره هنرهای تجسمی شیراز، جشنواره هنری امام رضا(علیه السلام)، برگزاری چند دوره وُرک شاپ هنری و...در کارنامه ی هنری او به چشم می خورد.
توسلی بیشتر در زمینه نقاشی خط با رویکرد دینی فعالیت کرده و مجموعه سه جلدی رابا عنوان « آرام دل » و با موضوع طراحی گرافیکی لفظ جلاله "الله" تالیف و به چاپ رسانیده است.
برای آشنایی با هنر این هنرمند دقایقی را با وی به گفت و گو نشستیم که در ادامه می خوانید:
به طور کلی در مورد هنر نقاشی خط برای خوانندگان توضیحی بفرمایید
نقاشی خط، هنری تلفیقی است که برای آموختن و به کار بردن آن، هنرمند باید به خطوط شش گانه مسلط باشد و با الهام از این خطوط، عصاره آنها را در قالبی جدید به کار ببرد. همچنین در حوزه ی نقاشی خط هنرمند باید با دنیای رنگ و نقاشی آشنا باشد؛ دنیایی با قواعد خاص خود که چون مبانی آن ریشه در غرب دارد، تلفیقش با هنرهای ایرانی-اسلامی به آسانی میسر نیست و یک هنرمند نقاشی خط باید بتواند این دو هنر ناهمگون را به یکدیگر متصل کند.
در حوزه ی نقاشی خط چه تعداد آثار رضوی داشته اید؟
آثار رضوی بسیار داشته ام، دو نمایشگاه اختصاصی در مورد امام رضا(ع) برگزار کردم که آخرین نمایشگاه بنده حدود 3 سال پیش با موضوع ولادت امام رضا(ع) به صورت مشترک با یکی از دوستانم به نام آقای علی اکبر رضوانی برگزار شد، ایشان در این نمایشگاه آثار خوشنویسی داشتند و من آثار نقاشی خط را به نمایش گذاشتم.
جشنواره های امام رضا(ع) در سال های گذشته حدود 10 سال قبل، رونق زیادی داشت و آثار فاخری ارائه می شد و بنده چند دوره در این جشنواره مقام اول را کسب کردم.
من معتقدم برای ارائه ی آثار با موضوعات مهم و ارزشمند همچون امام رضا(ع) باید ابعاد کار به گونه ای باشد که مخاطب را پای کار میخکوب کند، بنده برای ارائه ی آثار رضوی در نمایشگاه اخیرم بسیار مطالعه کردم و سه نمادِ گنبد، کبوتر و زائر را در نظر گرفتم. گنبد بارگاه به نشانی حضرت امام رضا(ع) و کبوتر ها و زائران را با یکسری خط نگارهایی تلفیق کردم. طبق نظر بازدبد کنندگان و منتقدین از لحاظ محتوا آثار قابل قبولی ارائه کردم. معتقدم کاری که محتوا نداشته باشد ارزشی هم ندارد برخی هنرمندان با چپ و راست کردن خطوط آثاری را ارائه می دهند که کاری بسیار راحت است اما محتوا ندارد تا مخاطب با محتوای آثار ارتباط برقرار کند این موضوع برای من بسیار اهمیت دارد.
پیشنهادات شما برای توسعه جشنواره ها و نمایشگاه های رضوی در مشهد چیست؟
حمایت مسئولان اولین و آخرین پیشنهاد من در این زمینه است، حدود 20 سال پیش نمایشگاه قرآن برگزار می شد که من هم به عنوان بازدید کننده در این نمایشگاه شرکت کردم و تمام هنرمندان برجسته ی آن زمان به دلیل رقابت و دیدن کارهای یکدیگر و برنده شدن جایزه شرکت می کردند اما جشنواره هایی که امروزه برگزار می شود رو به افول است، به این دلیل که همه ی داور ها ثابت اند. باید از انحصار داوری های جانب گرایانه خارج شویم چرا که آنان تنها سلیقه ی خود را به هنرمند القا می کنند و هنرمند برای کسب جایزه مجبور است سبک کارهای خود را به سلیقه ی داور نزدیک کند که این کار سطح کیفی کار را پایین می آورد. معمولا درجشنواره ها از داورهایی استفاده می شود که در این زمینه متخصص نیستند و توانایی تشخیص کیفی آثار را ندارد. همیشه مثال می زنم کسی که دکترای ادبیات دارد لزوما شاعر خوبی نیست به همین دلیل در رشته ی نقاشی خط به نظرم باید به سراغ داورهایی برویم که متخصص باشند. جشنواره ای با عنوان تذهیب های قرآنی هر سال نسبت به سال گذشته پرتوان تر و قوی تر عمل می کند بنده از نزدیک شاهد پیشرفت این جشنواره بوده ام. موسسه آفرینش های هنری آستان قدس این جشنواره را با حمایت های خوب هرسال پرتوان تر برگزار و نقاط ضعف آن را برطرف کرد و با حمایت از هنرمندان و جوایز ارزنده ای که ارائه داد گامی مثبت در این راه برداشت. این جشنواره با رشته ی نقاشی خط ارتباطی ندارد اما شاهد پیشرفت چشمگیر آن بودم که هر سال پربارتر می شد، امیدوارم قعالیت های این چنینی متوقف نشود.
وضعیت هنر نقاشی خط در مشهد را چگونه ارزیابی می کنید و ظرفیت این شهر را برای توسعه ی این هنر تا چه اندازه می بینید؟
من همیشه در مصاحبه هایم گفته ام بعد از شهر تهران با وجود اساتید قوی در همه ی حوزه ها، مشهد قطب مثبتی در زمینه ی نقاشی خط است؛هنرمندان نقاشی خط و هنرمندان فعال در این حوزه زیاداند به خصوص در استان خراسان رضوی فعال هستند. مشهد نیروی بالقوه ای در این زمینه است که باید قدر آن را بدانیم، بنده در آفرینش های هنری کارگاه نقاشی خط داشتم، نقاشی خط از منبع خاصی پیروی نمی کند مانند یک کلاس خوشنویسی و رنگ روغن نیست؛ از میان 16 نفر شرکت کننده پس از گذشت دوره، تعدادی از آنان در زمینه ی نقاشی خط به نتیجه خوبی رسیدند و سال گذشته مصادف با تولد حضرت فاطمه(س) نمایشگاه آثارشان برگزار کردند و بازدید کنندگان رضایت نسبی از نمایشگاه داشتند.
خراسان رضوی همواره استعدادهای برتری در حوزه‌های خوشنویسی و نقاشی داشته و چند سالی است که شاهد درخشش هنرمندان این استان در شاخه خوش نقشِ نقاشی خط هستیم.
با توجه به اینکه جوانان امروز از هنرهای ایرانی اسلامی فاصله گرفتند، چگونه می توان قشر جوان را به این هنر علاقه مند کرد؟
با شعار دادن نمی توان از هنرمندان حمایت کرد، اگر مسئولان در این زمینه از هنرمندان حمایت کنند، آنان می توانند هر چه بهتر و بیشتر این هنر را به مردم و قشر جوان بشناسانند . چند کارگاه در یکی از مناطق کم برخوردار مشهد برگزار کردم، یکی از هنرجویان که کارشناس هنری در یکی از سازمان های آموزش و پرورش بود گفت حاضرم تعدادی از هنرجوی با استعداد را شناسایی کنم اما هزینه های برگزاری کلاس ها باید توسط سازمانی تامین شود که متاسفانه علارغم شعارها و حرف های مثبتی که برای حمایت از هنرمندان گفته می شد مسئولان حمایت نکردند. تعدادی از هنرجویانم مستعد بودند اگر کارگاه های آموزشی ادامه دار می شد قطعا استعداد های آنان شکوفا می شد. به عنوان مثال خودم با تشویق معلم دوران دبیرستان به جایگاه امروزم رسیدم.
حال هنر و هنرمندان در کشور خوب نیست از مسئولان می خواهیم به حرف های خود عمل کنند و وقت یک هنرمند را با کاغذ بازی بین ادارات تلف نکنند. مسئولان به قدری درگیر جلسات و کارهای متفرقه شدند که به اصل کار و حمایت از هنرمندان که می رسد بودجه و توان ندارند.
حمایت مسئولان از هنرنقاشی خط به چه صورت است؟
مسئولان باید از هنرمندان حمایت مالی داشته باشند به عنوان مثال با برگزاری ورک شاپ ها و کشف استعداد های هنرجویان علاقه مند زمینه رشد آنان را فراهم نمایند، به عنوان مثال بنده در گذشته در رشته ورزشی والیبال فعالیت داشتم اما تیم ملی والیبال ایران در سطح آسیا مطرح نبود اما با استعدادیابی ورزشکاران و حمایت از آنان امروز شاهد پیشرفت و رشد آنان هستیم. در حیطه ی هنر هم همین گونه است و از بطن ورک شاپ ها جوانان با استعدادی کشف می شوند، اگر کلاس های آموزشی ادامه دار می شد و هنرجویانی که در مراکز هنری بالنده شدند به فعالیت های خود ادامه می دادند قطعا به تولید آثار نفیس ختم می شد، با توجه به وجود بارگاه حضرت امام رضا علیه السلام در این شهر، عمده مشغولیت ذهنی و قلبی هنرمندان مشهد تولید آثار رضوی است اما وقتی حمایتی نیست هیچ گاه آثار رضوی توسعه نمی یابد.
تفاوت نمایشگاه هایی که در کشورهای دیگر برگزار می شود نسبت به نمایشگاه هایی که در ایران برگزار می شود، چیست؟
برگزاری نمایشگاه از آثار هنری فاخر ایرانی در خارج از ایران هزینه های زیادی دارد و اغلب هنرمندان توان مالی لازم را ندارند که در کشور ذیگر نمایشگاه برپا کنند، اما برخی از هنرمندان که در کشورهای عربی و .. نمایشگاه دارند، ابراز رضایت مندی می کنند و معتقدند مسئولان کشورهای بیگانه از هنر و هنرمند ایرانی حمایت می کنند برگزاری نمایشگاه در کشورهای بیگانه با حمایت مسئولان ذیربط برپا می شود اما متاسفانه در مشهد و سایر شهرهای کشور وقتی یک هنرمند نمایشگاه برگزار می کند مسئولان اصلا رغبتی به بازدید ندارند و زمانی که آنان در روند تولید اثر هنری نقشی نداشته باشند قطعا حمایت نمی کنند. متاسفانه افرادی که هنرمند نما هستند آثارشان را به مسئولان به بالاترین قیمت می فروشند و مسئولان بی اطلاع، به گمان خود از هنرمندان حمایت کردند.
چند وقت پیش یکی از مسئولان ارشاد تهران طی بازدید از آثاربنده از من پرسید مسئولان هنری تا چه اندازه از تو حمایت می کنند؟ من در پاسخ گفتم اصلا مسئولان از وجود من در این شهر بی اطلاع هستند با این وجود که هرسال در مشهد نمایشگاه داشتم و فعال بودم اما مسئولان ما را نمی شناسند و افراد خاصی را حمایت می کنند.
آیا تکنولوژی به هنر نقاشی خط لطمه می زند؟
برخی هنرمندان از تکنولوژی در پیشبرد اهداف خود استفاده می کنند اما به نظرم یک هنرمند باید در تولید اثر صادق باشد، متاسفانه ارائه ی آثار تقلبی در تهران فراگیر شده است، اما زمانی که هنرمند از تکنیک های فتوشاپی در تولید آثار خود استفاده می کنند و آن اثر را به نام خود مطرح می کنند برای وضعیت هنر در کشور دچار نگرانی می شویم .
هنرمندان باید در ارائه ی آثار خود صادق باشند و اثر هنرمند دیگری را به نام خود ثبت نکنند به عنوان مثال در گذشته یک هنرمند اگر اثری متعلق به خودش نبود با توضیحی در پایین کار مخاطب را متوجه می کرد که اثر او نیست، اما امروزه برخی هنرمندان با چشم و هم چشمی زیاد و مشغولیت های زیاد وقت ندارند که برای تولید یک اثر ساعت ها وقت بگذارند و می خواهند یک شبه ره صد ساله را بروند که استفاده از تکنولوژی به این صورت تقلب است. تکنولوژی به عنوان یک ابزار، بسیار به هنرمند کمک می کند اما مخاطب را نمی توان نادان فرض کرد باید برای او احترام قائل شد و کار تقلبی ارائه ندهیم. باید توجه داشته باشیم یک کار هم اورجینال است هم اورجینالیته دارد یعنی هم کار دست است و به وسیله ی فکر و هنر هنرمند خلق شده است، اما متاسفانه هنرمندان از ابزارهای موجود سوء استفاده می کنند، برخی هنرمندان با یکم رنگ و جلا کار تقلبی ارائه می دهند و ارزش کار اصیل ایرانی را پایین می آورند و در بلند مدت به خود و کوتاه مدت به هنرمند لطمه می زنند.
و اما سخن پایانی ..
رشته ی هنر نیازمند حمایت است. مسئولان با حمایت از هنرمندان جوان و بها دادن به آن ها می توانند تولید محصولات معنوی را گسترش دهند.هنرمندان مشهدی نسبت به امام رضا(ع) تعلق خاطر دارند و دوست دارند اگر حمایت شوند آثار فاخر رضوی ارائه دهند.
این موضوع بسیار مهم است که مسوولان ما در حوزه هنر، خودشان متخصص نیستند، تا به حال چند مسوول هنری دیده‌اید که هنرمند باشند؟ پس آنها نمی توانند مشکلات و مسائل ما را درک کنند!
توسلی تاکنون بیش از 25 نمایشگاه انفرادی داخلی و خارجی (ترکمنستان ) برگزار کرده و در بیش از 30 نمایشگاه گروهی داخلی و خارجی از جمله ترکیه ، بنگلادش ، پاکستان و... شرکت کرده است همچنین کسب رتبه اول در سه دوره جشنواره کریمه اهل بیت، رتبه اول هنرهای تجسمی فجر (1387)، رتبه برتر در چندین دوره جشنواره هنرهای تجسمی شیراز، جشنواره هنری امام رضا(علیه السلام)، برگزاری چند دوره وُرک شاپ هنری و...در کارنامه ی هنری او به چشم می خورد.
توسلی بیشتر در زمینه نقاشی خط با رویکرد دینی فعالیت کرده و مجموعه سه جلدی رابا عنوان « آرام دل » و با موضوع طراحی گرافیکی لفظ جلاله "الله" تالیف و به چاپ رسانیده است.
برای آشنایی با هنر این هنرمند دقایقی را با وی به گفت و گو نشستیم که در ادامه می خوانید:
به طور کلی در مورد هنر نقاشی خط برای خوانندگان توضیحی بفرمایید
نقاشی خط، هنری تلفیقی است که برای آموختن و به کار بردن آن، هنرمند باید به خطوط شش گانه مسلط باشد و با الهام از این خطوط، عصاره آنها را در قالبی جدید به کار ببرد. همچنین در حوزه ی نقاشی خط هنرمند باید با دنیای رنگ و نقاشی آشنا باشد؛ دنیایی با قواعد خاص خود که چون مبانی آن ریشه در غرب دارد، تلفیقش با هنرهای ایرانی-اسلامی به آسانی میسر نیست و یک هنرمند نقاشی خط باید بتواند این دو هنر ناهمگون را به یکدیگر متصل کند.
در حوزه ی نقاشی خط چه تعداد آثار رضوی داشته اید؟
آثار رضوی بسیار داشته ام، دو نمایشگاه اختصاصی در مورد امام رضا(ع) برگزار کردم که آخرین نمایشگاه بنده حدود 3 سال پیش با موضوع ولادت امام رضا(ع) به صورت مشترک با یکی از دوستانم به نام آقای علی اکبر رضوانی برگزار شد، ایشان در این نمایشگاه آثار خوشنویسی داشتند و من آثار نقاشی خط را به نمایش گذاشتم.
جشنواره های امام رضا(ع) در سال های گذشته حدود 10 سال قبل، رونق زیادی داشت و آثار فاخری ارائه می شد و بنده چند دوره در این جشنواره مقام اول را کسب کردم.
من معتقدم برای ارائه ی آثار با موضوعات مهم و ارزشمند همچون امام رضا(ع) باید ابعاد کار به گونه ای باشد که مخاطب را پای کار میخکوب کند، بنده برای ارائه ی آثار رضوی در نمایشگاه اخیرم بسیار مطالعه کردم و سه نمادِ گنبد، کبوتر و زائر را در نظر گرفتم. گنبد بارگاه به نشانی حضرت امام رضا(ع) و کبوتر ها و زائران را با یکسری خط نگارهایی تلفیق کردم. طبق نظر بازدبد کنندگان و منتقدین از لحاظ محتوا آثار قابل قبولی ارائه کردم. معتقدم
پیشنهادات شما برای توسعه جشنواره ها و نمایشگاه های رضوی در مشهد چیست؟
حمایت مسئولان اولین و آخرین پیشنهاد من در این زمینه است، حدود 20 سال پیش نمایشگاه قرآن برگزار می شد که من هم به عنوان بازدید کننده در این نمایشگاه شرکت کردم و تمام هنرمندان برجسته ی آن زمان به دلیل رقابت و دیدن کارهای یکدیگر و برنده شدن جایزه شرکت می کردند اما جشنواره هایی که امروزه برگزار می شود رو به افول است، به این دلیل که همه ی داور ها ثابت اند. باید از انحصار داوری های جانب گرایانه خارج شویم چرا که آنان تنها سلیقه ی خود را به هنرمند القا می کنند و هنرمند برای کسب جایزه مجبور است سبک کارهای خود را به سلیقه ی داور نزدیک کند که این کار سطح کیفی کار را پایین می آورد. معمولا درجشنواره ها از داورهایی استفاده می شود که در این زمینه متخصص نیستند و توانایی تشخیص کیفی آثار را ندارد. همیشه مثال می زنم کسی که دکترای ادبیات دارد لزوما شاعر خوبی نیست به همین دلیل در رشته ی نقاشی خط به نظرم باید به سراغ داورهایی برویم که متخصص باشند. جشنواره ای با عنوان تذهیب های قرآنی هر سال نسبت به سال گذشته پرتوان تر و قوی تر عمل می کند بنده از نزدیک شاهد پیشرفت این جشنواره بوده ام. موسسه آفرینش های هنری آستان قدس این جشنواره را با حمایت های خوب هرسال پرتوان تر برگزار و نقاط ضعف آن را برطرف کرد و با حمایت از هنرمندان و جوایز ارزنده ای که ارائه داد گامی مثبت در این راه برداشت. این جشنواره با رشته ی نقاشی خط ارتباطی ندارد اما شاهد پیشرفت چشمگیر آن بودم که هر سال پربارتر می شد، امیدوارم قعالیت های این چنینی متوقف نشود.
وضعیت هنر نقاشی خط در مشهد را چگونه ارزیابی می کنید و ظرفیت این شهر را برای توسعه ی این هنر تا چه اندازه می بینید؟
من همیشه در مصاحبه هایم گفته ام بعد از شهر تهران با وجود اساتید قوی در همه ی حوزه ها، مشهد قطب مثبتی در زمینه ی نقاشی خط است؛هنرمندان نقاشی خط و هنرمندان فعال در این حوزه زیاداند به خصوص در استان خراسان رضوی فعال هستند. مشهد نیروی بالقوه ای در این زمینه است که باید قدر آن را بدانیم، بنده در آفرینش های هنری کارگاه نقاشی خط داشتم، نقاشی خط از منبع خاصی پیروی نمی کند مانند یک کلاس خوشنویسی و رنگ روغن نیست؛ از میان 16 نفر شرکت کننده پس از گذشت دوره، تعدادی از آنان در زمینه ی نقاشی خط به نتیجه خوبی رسیدند و سال گذشته مصادف با تولد حضرت فاطمه(س) نمایشگاه آثارشان برگزار کردند و بازدید کنندگان رضایت نسبی از نمایشگاه داشتند.
خراسان رضوی همواره استعدادهای برتری در حوزه‌های خوشنویسی
با توجه به اینکه جوانان امروز از هنرهای ایرانی اسلامی فاصله گرفتند، چگونه می توان قشر جوان را به این هنر علاقه مند کرد؟
با شعار دادن نمی توان از هنرمندان حمایت کرد، اگر مسئولان در این زمینه از هنرمندان حمایت کنند، آنان می توانند هر چه بهتر و بیشتر این هنر را به مردم و قشر جوان بشناسانند . چند کارگاه در یکی از مناطق کم برخوردار مشهد برگزار کردم، یکی از هنرجویان که کارشناس هنری در یکی از سازمان های آموزش و پرورش بود گفت حاضرم تعدادی از هنرجوی با استعداد را شناسایی کنم اما هزینه های برگزاری کلاس ها باید توسط سازمانی تامین شود که متاسفانه علارغم شعارها و حرف های مثبتی که برای حمایت از هنرمندان گفته می شد مسئولان حمایت نکردند. تعدادی از هنرجویانم مستعد بودند اگر کارگاه های آموزشی ادامه دار می شد قطعا استعداد های آنان شکوفا می شد. به عنوان مثال خودم با تشویق معلم دوران دبیرستان به جایگاه امروزم رسیدم.
حال هنر و هنرمندان در کشور خوب نیست از مسئولان می خواهیم به حرف های خود عمل کنند و وقت یک هنرمند را با کاغذ بازی بین ادارات تلف نکنند. مسئولان به قدری درگیر جلسات و کارهای متفرقه شدند که به اصل کار و حمایت از هنرمندان که می رسد بودجه و توان ندارند.
حمایت مسئولان از هنرنقاشی خط به چه صورت است؟
مسئولان باید از هنرمندان حمایت مالی داشته باشند به عنوان مثال با برگزاری ورک شاپ ها و کشف استعداد های هنرجویان علاقه مند زمینه رشد آنان را فراهم نمایند، به عنوان مثال بنده در گذشته در رشته ورزشی والیبال فعالیت داشتم اما تیم ملی والیبال ایران در سطح آسیا مطرح نبود اما با استعدادیابی ورزشکاران و حمایت از آنان امروز شاهد پیشرفت و رشد آنان هستیم. در حیطه ی هنر هم همین گونه است و از بطن ورک شاپ ها جوانان با استعدادی کشف می شوند، اگر کلاس های آموزشی ادامه دار می شد و هنرجویانی که در مراکز هنری بالنده شدند به فعالیت های خود ادامه می دادند قطعا به تولید آثار نفیس ختم می شد، با توجه به وجود بارگاه حضرت امام رضا علیه السلام در این شهر، عمده مشغولیت ذهنی و قلبی هنرمندان مشهد تولید آثار رضوی است اما وقتی حمایتی نیست هیچ گاه آثار رضوی توسعه نمی یابد.
تفاوت نمایشگاه هایی که در کشورهای دیگر برگزار می شود نسبت به نمایشگاه هایی که در ایران برگزار می شود، چیست؟
برگزاری نمایشگاه از آثار هنری فاخر ایرانی در خارج از ایران هزینه های زیادی دارد و اغلب هنرمندان توان مالی لازم را ندارند که در کشور ذیگر نمایشگاه برپا کنند، اما برخی از هنرمندان که در کشورهای عربی و .. نمایشگاه دارند، ابراز رضایت مندی می کنند و معتقدند مسئولان کشورهای بیگانه از هنر و هنرمند ایرانی حمایت می کنند برگزاری نمایشگاه
چند وقت پیش یکی از مسئولان ارشاد تهران طی بازدید از آثاربنده از من پرسید مسئولان هنری تا چه اندازه از تو حمایت می کنند؟ من در پاسخ گفتم اصلا مسئولان از وجود من در این شهر بی اطلاع هستند با این وجود که هرسال در مشهد نمایشگاه داشتم و فعال بودم اما مسئولان ما را نمی شناسند و افراد خاصی را حمایت می کنند.
آیا تکنولوژی به هنر نقاشی خط لطمه می زند؟
برخی هنرمندان از تکنولوژی در پیشبرد اهداف خود استفاده می کنند اما به نظرم یک هنرمند باید در تولید اثر صادق باشد، متاسفانه ارائه ی آثار تقلبی در تهران فراگیر شده است، اما زمانی که هنرمند از تکنیک های فتوشاپی در تولید آثار خود استفاده می کنند و آن اثر را به نام خود مطرح می کنند برای وضعیت هنر در کشور دچار نگرانی می شویم .
هنرمندان باید در ارائه ی آثار خود صادق باشند و اثر هنرمند دیگری را به نام خود ثبت نکنند به عنوان مثال در گذشته یک هنرمند اگر اثری متعلق به خودش نبود با توضیحی در پایین کار مخاطب را متوجه می کرد که اثر او نیست، اما امروزه برخی هنرمندان با چشم و هم چشمی زیاد و مشغولیت های زیاد وقت ندارند که برای تولید یک اثر ساعت ها وقت بگذارند و می خواهند یک شبه ره صد ساله را بروند که استفاده از تکنولوژی به این صورت تقلب است. تکنولوژی به عنوان یک ابزار، بسیار به هنرمند کمک می کند اما مخاطب را نمی توان نادان فرض کرد باید برای او احترام قائل شد و کار تقلبی ارائه ندهیم. باید توجه داشته باشیم یک کار هم اورجینال است هم اورجینالیته دارد یعنی هم کار دست است و به وسیله ی فکر و هنر هنرمند خلق شده است، اما متاسفانه هنرمندان از ابزارهای موجود سوء استفاده می کنند، برخی هنرمندان با یکم رنگ و جلا کار تقلبی ارائه می دهند و ارزش کار اصیل ایرانی را پایین می آورند و در بلند مدت به خود و کوتاه مدت به هنرمند لطمه می زنند.
و اما سخن پایانی ..
رشته ی هنر نیازمند حمایت است. مسئولان با حمایت از هنرمندان جوان و بها دادن به آن ها می توانند تولید محصولات معنوی را گسترش دهند.هنرمندان مشهدی نسبت به امام رضا(ع) تعلق خاطر دارند و دوست دارند اگر حمایت شوند آثار فاخر رضوی ارائه دهند.
این موضوع بسیار مهم است که مسوولان ما در حوزه هنر، خودشان متخصص نیستند، تا به حال چند مسوول هنری دیده‌اید که هنرمند باشند؟ پس آنها نمی توانند مشکلات و مسائل ما را درک کنند!
