جمعههاي انتظار در خبرگزاري رضوي؛ حجتالاسلام نصوري:
امام زمان(عج) پدری مهربان، همدمی دلسوز و همراهی خیرخواه است
وي با اشاره به سخني از امام زمان(عج) مبني بر «همانا رحمت پرودگارتان همه چيز را فرا گرفته و من آن رحمت بيكران الهي هستم.» به توصيفهايي كه در بيان معصومان در قالب «امام دلسوزتر است بر مردم از پدران و مادرانشان» و «حضرت مهدي علیهالسلام از همة شما، مردم را بيشتر پناه ميدهد و از همة شما علمش افزونتر و رحمت و لطفش از همه فراگيرتر است» از حضرت آمده است اشاره كرد و گفت: امام تجلّي رحمت خدا است كه در وسعت سينة او، كران تا كران عشق به انسانها موج ميزند و اگر قهر دارد بر گروهي اندك است كه نه انسان، بلكه گرگهاي انساننمايی كه زندگي بشريت را با درنده خوئي خود زشت و سياه كردهاند و روشن است كه قهر با اينان، عين مِهر است با مردمان وگرنه او مير مهر است نه امير قهر.
اين كارشناس مهدويت افزود: امام زمان مربي بزرگ و معلم دلسوز انسان و پدر مهربان مردم است و در همه اوقات و لحظات صلاح حالِ ايشان را رعايت ميكند و در عين بينيازي از ايشان، بيشترين لطف و عنايت را نثارشان ميسازد؛ چنانكه خود فرمود: «اگر اين گونه نبود كه ما دوستدار اصلاح كار شما هستيم و به شما نظر لطف و رحمت داريم از توجه و التفات به شما به دليل كارهاي ناپسندتان احتراز ميكرديم».
امام زمان ابر رحمیت و موجب حیاط جامعه است
وي در ادامه خاطرنشان كرد: بنابراين امام زمان گرچه غايب است ولي ابر رحمتي است كه پيوسته ميبارد و كوير تفتيدة مردم را حيات و نشاط ميبخشد و محروم كسي است كه از اين كانون مهر، مهربانيها را نچشد و محبتها را حس نکند.
جلوههاي مهرباني امام زمان متعدد است
این استاد حوزه درباره جلوههاي مهربانی امام زمان(عج) خاطرنشان كرد: بقاي عالم و تداوم زندگي همة خلق وابستة به وجود آن بزرگوار است و در اين مجال سخن دربارة جلوههايي از محبت بيكران امام غايب است كه در گونههاي مختلف، تجلّي و نمود يافته است تا بر همگان روشن شود كه امام خوبي و مهرباني، در عين غيبت و پنهاني، شعاع مهرش در همه جا گسترده و به تناسب ظرفها و ظرفيّتها همه را فراگرفته است و لطف و عنايتش همچون چشمهاي خروشان، جرياني پيوسته و مداوم است.
امام زمان غمخوار مردم است
حجتالاسلام نصوری ادامه داد: از مهمترين و برترين صفات مومن، همگرايي و همدردي با برادران ديني است. مومنان در جامعه اسلامي چونان پيكر واحدي هستند كه درد و غم هريك سبب رنج ديگران و آسايش و شادي هر كدام باعث سرور ديگران خواهد بود، زيرا آنها به تصريح قرآن برادرند. در روايات متعدّد ائمه معصومين، احساس همدردي و غمخواري خود را نسبت به شيعيان بيان كردهاند كه اين حسّ زيبا سبب آرامش و تسلّاي دلِ دوستان ايشان است و قوت قلبي است كه آنها را در فراز و نشيبهاي زندگي دلگرمي داده و صبوري و مقاوت آنها را تقويت ميكند.
وي در ادامه با اشاره به برخي روايات معصومين در اين باره، گفت: امام رضا میفرماید: «هيچيك از شيعيان، مريض نميشود مگر اينكه ما نيز در بيماري او بيمار ميشويم و اندوهگين نميشود مگر اينكه ما نيز در غم ايشان محزون ميشويم و شادمان نميگردد مگر اينكه ما نيز به خاطر شادي او شادمانيم… .
نصوري خاطرنشان كرد: بنابراين امام به دليل شدت رأفت و محبتي كه نسبت به پيروانش دارد، بيشترين اتصال و ارتباط را با شيعيان خود دارد و به دليل همين محبت و دوستي فزاينده است كه در غم و رنج آنها شريك است مانند مادري كه به دليل شدت دوستي و ارتباط با فرزندش به هنگام بيماري او، بيمار ميشود؛ چنانكه با بهبودي و شادي او نشاط پيدا ميكند زيرا كه فرزند، همچون جان شيرين برايش عزيز و دوست داشتني است. نتيجه اينكه جنسِ محبّت امام با ساير محبتها متفاوت است. محبتي است خالص و بيمنّت و بينهايت و محبتي است كه نه به زبان كه در دل و اعماق جانِ او نهفته است و به همين دليل با همة وجود و با جسم و جان با شيعيانش پيوند دارد.
يكي از نمونههاي روشن اين محبّت الهي در وجود شريف امام زمان اينگونه در بيان حضرت توصيف شده است: خبر به من رسيده است كه گروهي از شما در دين به ترديد افتاده و در دل آنها نسبت به اولياي امرشان شك و حيرت راه پيدا كرده است و اين امر ماية اندوه ما شد، البته به خاطر خود شما نه براي خودمان و باعث ناراحتي ما نسبت به شما و نه دربارة خودمان گرديد، زيرا كه خداوند با مؤست و با بودن او نيازي به ديگري نداريم.
امام دعاگوی مردم است
حجتالاسلام نصوری درباره دعای خیر امام زمان علیه السلام برای شیعیان، اظهار داشت: يكي از اسباب خير و نيكي مؤمنان نسبت به يكديگر دُعا كردن است كه گرهگشاي بسياري از مشكلات و برونرفت از بنبستهاي فراوان است. و نيز بدون ترديد دُعا از بهترين وسائل قرب الهي و رسيدن به خواستههاي دنيوي و اخروي است و البته هرچه دعا كننده از ايمان و اخلاص بيشتر برخوردار باشد دعاي او به اجابت نزديكتر خواهد بود. تصور كنيد كه يك عالم ربّاني و مردي سر تا پا خدائي به شما بگويد كه شب گذشته در راز و نيازم حالت خوشي دست داد و شما را به ويژه دُعا كردم، چه حالتي در شما پيدا ميشود و چه نشاطي پيدا ميكنيد و چقدر اين احسان او را بزرگ ميشماريد.
وي افزود: راستي اگر شيعة منتظري بداند و بفهمد كه نه يكبار، بلكه هميشه مشمول دُعاي خير امام زمان خويش است چه احساسي پيدا ميكند؟! در روايت است يكي از ياران امام رضابه آن حضرت عرض كرد:براي من و خانوادهام دعا كنيد. امام فرمود: آيا چنين نمیکنم يعني شيعيان هر امامي مشمول دعاهاي امام زمان خويشند و اين به دليل نهايت لطف و محبتي است كه امام امت نسبت به پيروان خود دارد و نيز به دليل قدرداني امام از احساس و نيكي شيعيان نسبت به امام امت يعني در پاسخ دعاهايي كه شيعيان براي فرج و سلامتي امام ميكنند، امام نيز پيوسته براي حوائج دنيوي و اخروي ايشان داو كليد هر خير و خوبي است. و اين نكته نيز گفتني است كه امام زمان هم به صورت گروهي شيعيان را دعا ميكند و هم به صورت فردي و به طور خاصّ.
سيد بن طاووس ميگويد: در سامرا بودم، شبي هنگام سحر شنيدم كه مولايم مهدي اینگونه دعا می کند.خدايا به حق آنكه با تو مناجات كرد و به حق آنكه در خشكي و دريا تو را خواند، بر فقراي مومنين به غنا و ثروت و بر بيمارانشان به شفا و سلامتي و بر زندگانشان به لطف و كرم و بر امواتشان به بخشش و رحمت و بر مسافران و غريبانشان به بازگشت به وطنهايشان همراه با سلامتي،تفضّل فرما.
نصوري در پايان گفت: در روايات آمده است كه امامان و در اين زمان وجود مقدس امام عصراعمال شيعيان را ميبينند و از آنها آگاهي دارند و به تناسب كارها و كارنامههاي ايشان هر يك از آنها را دعا ميكنند.